تفسیر مالکیه

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

مقدمه

تفسیر مالکیه یعنی تفسیری که پیروان مذهب مالکی از مذاهب چهارگانه اهل‌سنت بر اساس مبانی فقهی خود نگاشته‌اند.

مؤسس این فرقه، ابوعبدالله مالک بن انس بن مالک اصبحی حمیری است.

مالک در اجتهاد خویش به قرآن‌کریم و حدیث اعتماد می‌کرد و خبر واحد صحیح را می‌پذیرفت و اگر نصی نمی‌یافت به قیاس مراجعه می‌کرد.

مذهب مالکیه هم‌اکنون در مراکش، الجزایر، تونس، لیبی، مصر، سودان و... پیروانی دارد.

مالکیه نیز مانند دیگر فرقه‌های اسلامی می‌کوشند تا در تفسیر قرآن به‌ویژه تفسیر آیات فقهی، قرآن‌ کریم را مؤیدی بر اعتقادات خویش قرار دهند[۱].[۲]

مفسّران مالكيه

برخی از علمای مالکی مذهب که به تفسیر قرآن پرداخته‌اند و کتاب تفسیری دارند عبارتند از:

  1. ابومحمد عبدالحق بن غالب بن عبدالرحمن بن غالب محاربى مشهور به ابن عطیه اندلسی صاحب المحرر الوجیز فی تفسیر الکتاب العزیز؛ در شانزده جلد و به زبان عربی
  2. ابوبكر محمد بن عبدالله اشبيلى معروف به ابن العربی صاحب احکام القرآن؛ در چهار جلد و به زبان عربی
  3. محمد بن احمد بن جزی صاحب التسهیل لعلوم التنزیل؛ در دو جلد و به زبان عربی
  4. ابوعبدالله محمد بن احمد بن ابوبکر بن فرح انصاری خزرجی اندلسی مشهور به محمد بن احمد قرطبی صاحب الجامع لاحکام القرآن؛ در بیست جلد و به زبان عربی؛
  5. عبدالرحمان بن مخلوف ثعالبی مؤلف جواهر الحسان فی تفسیر القرآن؛ در چهار جلد و به زبان عربی
  6. احمد بن محمد صاوی مالکی صاحب حاشیة الصاوی علی تفسیر الجلالین؛ در شش جلد و به زبان عربی (حاشیه‌ای است بر تفسیر جلالین)
  7. محمد مکی ناصری مالکی، نویسنده التیسیر فی احادیث التفسیر؛ در شش جلد و به زبان عربی
  8. محمد طاهر بن محمد بن محمد طاهر بن عاشور تونسی مشهور به ابن عاشور مؤلف التحریر و التنویر من التفسیر؛ در پانزده جلد و به زبان عربی
  9. محمد بن یوسف بن علی بن الحیان مشهور به ابوحیان اندلسی نویسنده البحر المحیط فی التفسیر؛ در هشت جلد و به زبان عربی
  10. محمد امین بن محمد مختار جکنی شنقیطی صاحب اضواء البیان فی ایضاح القرآن بالقرآن؛ به‌ زبان عربی و در نُه جلد[۳].[۴]

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. مشکور، محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، صفحه ۳۸۴؛ ابو زهره، محمد، تاریخ مذاهب اسلامی، صفحه (۳۶۶-۴۰۵)
  2. فرهنگ نامه علوم قرآنی، ج۱، ص۱۸۳۰.
  3. ایازی، محمد علی، المفسرون حیاتهم ومنهجهم، صفحه ۸۳۴؛ ذهبی، محمد حسین، التفسیروالمفسرون، جلد۲،صفحه (۴۹۰-۵۰۰)
  4. فرهنگ نامه علوم قرآنی، ج۱، ص۴۵۳۵.