فرود آمدن عیسی
مقدمه
- یکی از عقاید قطعی همه مسلمانان و تمام طوایف اسلامی این است که حضرت عیسی (ع) در زمان ظهور حضرت مهدی (ع) به روی زمین باز میگردد، و برخی از آیات قرآنی نیز بر آن دلالت میکند. در اینباره صدها حدیث از طریق شیعه و سنی روایت شده است که از بازگشت آن حضرت سخن میگوید. اگر برخی از متعصبین اهل سنت به دلایلی در مورد حضرت مهدی (ع) تردید میکنند، در مورد نزول حضرت عیسی (ع) هیچ تردید ندارند. از نظر شیعه نیز این مطلب قطعی است که حضرت عیسی (ع) از آسمان نازل میشود، در بیت المقدس پشت سر حضرت مهدی (ع) نماز میگزارد و او را تایید میکند و در ردیف یکی از معاونان آن حضرت قرار میگیرد. در این زمینه، روایات فراوانی در منابع حدیثی شیعه و سنی وارد شده است که به برخی از آنها اشاره میکنیم: در حدیثی از ابو سعید خدری روایت شده است که پیامبر اکرم (ص) فرمود: "آن کسی که عیسی بن مریم (ع) در پشت سر او نماز میخواند، از ماست[۱]. در حدیثی از اهل سنت آمده است که: "عیسی (ع) در گردنهای به نام "افیق" در سرزمین مقدس فرود میآید، وارد بیت المقدس میشود، در حالی که مردم برای نماز صبح صف کشیده باشند. پس امام (ع) (حضرت مهدی) عقب میرود، ولی عیسی (ع) او را جلو میاندازد و خود به او اقتدا کرده، پشت سرش طبق شریعت محمد نماز میخواند و میفرماید: "شما اهل بیتی هستید که احدی نمیتواند بر شما پیشی بگیرد"[۲].
- حضرت عیسی (ع) بر دروازه شرقی دمشق و کنار پل "بیضاء" به هنگامه سپیده سحر در حالی که برابر، سوار است و دستهایش بر شانه دو فرشته است و دو قطعه پارچه نفیس بر اندام اوست از آسمان به زمین فرود میآید و هنگامی که سر خم میکند نور و درخشندگی خاصی از چهرهاش پرتوافکن است. نخست یهودیان بهسوی او میشتابند و میگویند: "ای پیامبر خدا! ما یاران تو هستیم". آنگاه حضرت به آنان پاسخ میدهد: "دروغ میگویید." آنگاه مسیحیان به حضورش شتافته و میگویند: "ما یاران تو هستیم." به آنان نیز میگوید: "شما نیز دروغ میگویید. یاران راستین من، مهاجران هستند، باقیمانده اصحاب حماسه."
- آنگاه مسلمانان به حضورش شرفیاب میگردند، در حالی که یهودیان و مسیحیان نیز آنجا هستند و عیسی (ع)، امام و خلیفه راستین مسلمین (حضرت مهدی (ع)) را در میان آنان مینگرد که مسلمانان به امامت او نماز میگذارند. مسیح نیز با دیدن آن منظره برای اقتدای به امام مسلمین پشت سر آن حضرت قرار میگیرد که امام مهدی (ع) میگوید: "ای پیامبر خدا! شما برای ما نماز جماعت بخوانید." مسیح پاسخ میدهد: "نه! هرگز! شما باید نماز را برای مردم بخوانید و همگی به شما اقتدا نمایند، چرا که شما بنده شایسته خدا و حجت او هستید و خدا از شما خشنود است و من بهعنوان وزیر شما مبعوث شدهام و نه امیر".
- آنگاه خلیفه مهاجرین، امام مهدی (ع)، نماز میخواند و همگی از جمله حضرت مسیح (ع) بدان حضرت اقتدا میکنند[۳]. از مجموع روایاتی که درباره فرود آمدن حضرت عیسی (ع) آمده است روشن میشود که:
- نزول عیسی (ع) بعد از آن است که حضرت مهدی (ع) وارد قدس شده، از قدس خارج میشود؛ سپاه سفیانی را نابود کرده، با تمام یاران به سرزمین قدس باز میگردد.
- نزول عیسی (ع) در بامداد روز جمعه، و به هنگام منظم شدن صفهای مردم برای اقامه نماز صبح خواهد بود.
- قسمت اعظم تورات و انجیل، در رابطه با نزول حضرت عیسی (ع) از تحریف مصون مانده است.[۴][۵].
پرسش مستقیم
پرسشهای وابسته
- آیا حضرت عیسی و امام مهدی یک شخص هستند؟ (پرسش)
- دیدگاه مذاهب اسلامی درباره نزول حضرت عیسی چیست؟ (پرسش)
- وظایف حضرت عیسی بعد از نزول از آسمان چیست؟ (پرسش)
- چرا حضرت مسیح تاکنون زنده مانده است؟ (پرسش)
- امام مهدی با حضرت مسیح چه نسبتی دارند؟ (پرسش)
- آیا حضرت عیسی به زمین باز میگردد؟ (پرسش)
- حضرت عیسی در کجا فرود خواهد آمد؟ (پرسش)
- معنی حدیث «لن تهلک امة انا فی اولها و عیسی فی آخرها و المهدی فی وسطها»؟ (پرسش)
- حضرت عیسی بعد از نزول به چه شریعتی عمل میکند؟ (پرسش)
- نقش و برنامه حضرت عیسی در حکومت حضرت مهدی چیست؟ (پرسش)
- حضرت عیسی بعد از نزول به چه شریعتی عمل میکند؟ (پرسش)
- زندگانی حضرت عیسی بعد از نزول چه مقدار است؟ (پرسش)
- نزول مسیح چگونه سبب تقویت جبهه مهدوی میشود؟ (پرسش)
- برتری امام مهدی بر حضرت مسیح به چه معناست؟ (پرسش)
- حضرت عیسی بعد از نزول به چه شریعتی عمل میکند؟ (پرسش)
- چطور عیسی که یک پیامبر است پشت سر امام مهدی نماز میخواند؟ (پرسش)
- آیا فرود آمدن حضرت عیسی و اقتدای ایشان در نماز به امام مهدی از رخدادهای عصر ظهور است؟ (پرسش)
- آیا حضرت مسیح به امام مهدی اقتدا میکند؟ (پرسش)
- چرا حضرت عیسی باید به امام مهدی در نماز اقتدا کند؟ (پرسش)
- آیا اهل کتاب در پذیرش اسلام به حضرت مسیح ایمان میآورند؟ (پرسش)
منابع
پانویس
- ↑ بحار الانوار، ج ۵۱، ص ۸۴؛ منتخب الاثر، فصل ۲، ص ۳۱۶.
- ↑ یوم الخلاص، ص ۳۴۴.
- ↑ الملاحم و الفتن، ابن طاووس، باب ۱۷۸؛ معجم احادیث امام مهدی (ع)، ج ۱، ص ۵۲۷.
- ↑ روزگار رهایی، ج ۱، ص ۵۵۶.
- ↑ تونهای، مجتبی، موعودنامه، ص۵۴۰.