آیا اهل کتاب در پذیرش اسلام به حضرت مسیح ایمان می‌آورند؟ (پرسش)
| آیا اهل کتاب در پذیرش اسلام به حضرت مسیح ایمان می‌آورند؟ | |
|---|---|
 | |
| موضوع اصلی | بانک جامع پرسش و پاسخ مهدویت |
| مدخل بالاتر | مهدویت / عصر ظهور امام مهدی / قیام امام مهدی / حضرت عیسی در کنار امام مهدی |
| تعداد پاسخ | ۱ پاسخ |
آیا اهل کتاب در پذیرش اسلام به حضرت مسیح ایمان می‌آورند؟ یکی از پرسش‌های مرتبط به بحث مهدویت است که می‌توان با عبارت‌های متفاوتی مطرح کرد. در ذیل، پاسخ به این پرسش را بیابید. تلاش بر این است که پاسخ‌ها و دیدگاه‌های متفرقه این پرسش، در یک پاسخ جامع اجمالی تدوین گردد. پرسش‌های وابسته به این سؤال در انتهای صفحه قرار دارند..
پاسخ نخست
حجت الاسلام و المسلمین میرتقی حسینی گرگانی، در کتاب «نزول مسیح و ظهور موعود» در این‌باره گفته است:
«همه اهل کتاب به حضرت مسیح (ع) پیش از مرگش ایمان می‌آورند. یهودیان او را به نبوت و مسیحیان به این‌که وی فرزند مریم و پیامبر الهی است، می‌پذیرند، و دست از الوهیت (خدا یا فرزند خدا بودن) او برمی‌دارند؛ و این جریان هنگامی است که عیسی بن مریم (ع) پس از ظهور قائم آل‌محمد (ع) از آسمان به زمین فرود می‌آید. روشن است که مسیح به حکم این‌که آیینش مربوط به گذشته و پیش از اسلام بوده و نسخ گردیده، وظیفه دارد در این زمان از آیین رسمی موجود، یعنی اسلام، پیروی کند. چنان‌که در برخی روایت‌ها آمده که ایشان فرموده: من وزیر و یاور مهدی (ع) هستم و نه امیر بر امت اسلام[۱] ذیل آیه مبارکه ﴿وَإِنْ مِنْ أَهْلِ الْكِتَابِ إِلَّا لَيُؤْمِنَنَّ بِهِ قَبْلَ مَوْتِهِ﴾[۲]، علی بن ابراهیم قمی به اِسنادش از ابی‌حمزه ثمالی از شهر بن حوشب چنین نقل نموده است که: روزی حجاج بن یوسف ثقفی به او گفت: آیه‌ای در قرآن است که مرا خسته کرده و به خود مشغول داشته و در معنای آن فرو مانده‌ام. ابن حوشب می‌گوید: کدام آیه؟ حجاج بن یوسف ثقفی گفت: آیه ﴿وَإِنْ مِنْ أَهْلِ الْكِتَابِ إِلَّا لَيُؤْمِنَنَّ بِهِ قَبْلَ مَوْتِهِ﴾، زیرا من یهودیان و نصرانیان را می‌کشم و هیچ‌گونه نشانه‌ای از ایمان در آنها مشاهده نمی‌کنم. چون خودم مراقبت می‌کنم ولی نمی‌بینم که لب‌هایشان حرکت کند تا زمانی که پیکر او را برمی‌دارند. شهر بن حوشب می‌گوید: به ایشان گفتم: آیه را درست تفسیر نکردی. حجاج بن یوسف ثقفی پرسید: چطور؟ پس تفسیر آن چیست؟ در جوابش گفتم: منظور آن است که عیسی (ع) پیش از پایان جهان به زمین برمی‌گردد، در حالی‌که هیچ یهودی و غیر یهودی باقی نمی‌ماند مگر آنکه پیش از مرگ مسیح به او ایمان آورد و وی پشت سر مهدی (ع) نماز می‌خواند. هنگامی که حجاج بن یوسف ثقفی این سخن را شنید، گفت: وای بر تو، این تفسیر را از کجا آوردی؟ گفتم: از محمد بن علی بن حسین بن علی (ع) شنیدم. حجاج بن یوسف ثقفی گفت: به خدا سوگند آن را از چشمه‌ای زلال و صاف آوردی[۳]. فخر رازی در ذیل این حدیث می‌نویسد: حجاج بن یوسف ثقفی، به خاطر تعجب از حالت تکیه به حالت استوا در آمد و نشست. (به‌طور معمول، شخص تکیه داده هنگام تعجب خود را جمع و جور میکند و درست روی زانوهای خود می‌نشیند) و گفت: از چه کسی این سخن را نقل می‌کنی؟ گفتم: از محمد بن علی حنفیه. ملاحظه می‌کنید که با تبدیل محمد بن علی باقر به محمد بن حنفیه، واقعیت را تصحیف و تحریف نموده است. البته احتمال دارد که روایان در تشخیص محمد بن علی اختلاف کرده باشند. افزون بر آن‌چه گفته شد، وی باز کلام را ناقص ذکر نموده و گفته است: مراد آن است که یهود و نصاری و اهل کتاب در زمان نزول مسیح (که در زمان ظهور بقیة الله (ع) است) به او ایمان می‌آورند (در پذیرش حجت بن الحسن و دین مبین اسلام)[۴]. شیخ طبرسی می‌نویسد: احدی از اهل کتاب از یهود و نصاری باقی نمی‌ماند مگر آنکه به مسیح (ع)، پس از فرودش در وقت خروج و ظهور مهدی موعود (ع)، ایمان می‌آورند. فرود آمدن عیسی برای کشتن دجال است؛ پس، همه ملت‌های جهان متحد می‌شوند و ملتی واحد را به‌وجود می‌آورند و آن ملیت اسلام و دین حنیف ابراهیمی خواهد بود[۵]. ابن عباس از پیامبر خدا (ص) روایت کرده است: جانشینان و حجت‌های خداوند بر بندگانش پس از من دوازده نفر هستند؛ اول آنان برادرم و آخر آنها فرزندم است. پرسیده شد:ای رسول خدا! برادرت کیست؟ فرمود: علی بن ابی‌طالب (ع) و سؤال شد که فرزندت کیست؟ فرمود: مهدی، همانی که زمین را از قسط و عدالت پر میکند همان‌طور که از ظلم و ستم پُر گردیده. سوگند به خدایی که مرا به حق بشارت دهنده و نذیر مبعوث فرمود، اگر باقی نمانده باشد از عمر دنیا جز یک روز، هر آینه خدای بزرگ آن روز را به‌اندازه‌ای طولانی میکند که در آن روز فرزندم مهدی (ع) خروج نماید. پس از آن، عیسی بن مریم از آسمان فرود می‌آید و پشت سر فرزندم به نماز می‌ایستد و زمین به نور پروردگارش نورانی می‌شود و قدرت و سیطره حکومت دولت کریمه قائم آل‌محمد (ص) مشرق و مغرب گیتی را فرا می‌گیرد"[۶].
از ابن بکیر روایت شده است که می‌گوید: از امام کاظم|امام موسی بن جعفر (ع) درباره آیه کریمه: ﴿وَلَهُ أَسْلَمَ مَنْ فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ طَوْعًا وَكَرْهًا﴾[۷]، پرسیدم، فرمود: این آیه درباره قائم آل محمد (ص) نازل شده است، زمانی که آن بزرگوار خروج نماید، به یهود، نصاری، صابئین (ستاره پرستان) مجوسیان، مرتدان و کافران در شرق و غرب زمین، اسلام را عرضه می‌دارد، اگر کسی از روی میل و رغبت ایمان آورد، امام زمان (ع) او را امر میکند که نماز بخواند و زکات بپردازد و خلاصه این‌که به هرچه که مسلمان‌ها را مأمور میکند، به آنها هم فرمان می‌دهد و آنان را به هر چه که برای خداوند واجب شده - یعنی به کلیه عبادت‌ها - مکلف می‌سازد؛ و اگر اسلام را نپذیرفت، گردنش را می‌زند؛ به خاطر آنکه در روی زمین فردی باقی نماند مگر آنکه توحید را قبول کرده باشد[۸]؛ خدای بزرگ در قرآن کریم درباره سخن گفتن مسیح در شیرخوارگی و بزرگسالی می‌گوید: ﴿وَيُكَلِّمُ النَّاسَ فِي الْمَهْدِ وَكَهْلًا وَمِنَ الصَّالِحِينَ﴾[۹]؛ و در جای دیگر می‌فرماید: ﴿تُكَلِّمُ النَّاسَ فِي الْمَهْدِ وَكَهْلًا﴾[۱۰]. درباره کهولت سن باید گفت: از آیه فهمیده می‌شود عیسی تا سن کهولت در دنیا به زندگی‌اش ادامه می‌دهد. این خود اعجازی است از قرآن کریم. برخی نیز بر این باورند که مراد کهولت سن عیسی پس از نزولش برای کشتن دجال و کمک به مهدی موعود (ع) است؛ چون هنگام صعودش به آسمان ۳۳ سال داشت و به سن کهولت نرسیده بود، چرا که کهولت پس از سن چهل سالگی است[۱۱]. در مناظره امام حسن مجتبی (ع) با پادشاه روم آمده است: عمر عیسی بن مریم در دنیا ۳۳ بود، سپس او را به آسمان بالا بردند و پس از آن هبوط میکند؛ و قاتل دجال در دمشق او خواهد بود[۱۲]. کشتن دجال در پشتیبانی از موعود منتظر (ع) صورت می‌گیرد، گرچه پیش‌تر ثابت کردیم کشنده دجال بقیة الله الاعظم (ع) است و مسیح یک ضربت می‌زند و ایشان را در کشتن دجال کمک میکند. به هر حال، فرزند مریم همه این کارها را برای یاری حجت بن الحسن (ع) انجام می‌دهد و از یهود و نصاری می‌خواهد که به قائم آل محمد (ص) ایمان بیاورند.
از مجموع روایت‌های یاد شده، به‌دست می‌آید قیام حضرت مهدی (ع) آخرین حلقه از مجموعه حلقه‌های مبارزه حق و باطل است که ازآغاز جهان برپا بوده است. این قیام مقدس برای پشتیبانی از مظلومانی است که در طول تاریخ زیر فشار و شکنجه، استخوان‌های پیکرشان خرد شده و شخصیت، بلکه انسانیت، آنان را مستکبران و ستمگران به بازیچه گرفته و آنها را وسیله تفریح خویش قرار داده‌اند. اینان استحقاق پشتیبانی را دارند؛ از این‌رو، همراه حجت و قدرت قاهره الهی به مبارزه با ظلم و ستم برمی‌خیزند تا این‌که جهان پر از عدل و داد گردد چون "وَ بِهِ يَمْلَأُ اللَّهُ الْأَرْضَ قِسْطاً وَ عَدْلًا بَعْدَ مَا مُلِئَتْ ظُلْماً وَ جَوْراً "[۱۳]. از کلام خداوند که می‌فرماید "هیچ‌یک از اهل کتاب نیست مگر آنکه به او (مسیح) ایمان می‌آورد" می‌توان استفاده نمود همه ملت‌های مسیحی و یهودی به او ایمان می‌آورند و فلسفه صعود وی به آسمان و طولانی شدن عمرش آن است که خداوند او را برای ایفای نقشی بزرگ و در مرحله حساس تاریخ - یعنی: ظهور بقیة الله الاعظم (ع) - ذخیره فرموده است؛ چرا که مسیحیان، بزرگ‌ترین قدرت جهانی را تشکیل می‌دهند و این امر می‌تواند بزرگ‌ترین مانع برای رسیدن پرتو اسلام به ملت‌های دنیا و برپایی حکومت جهانی و تمدن الهی مهدوی باشد»[۱۴].
پرسش‌های وابسته
- آیا حضرت عیسی و امام مهدی یک شخص هستند؟ (پرسش)
- دیدگاه مذاهب اسلامی درباره نزول حضرت عیسی چیست؟ (پرسش)
- وظایف حضرت عیسی بعد از نزول از آسمان چیست؟ (پرسش)
- چرا حضرت مسیح تاکنون زنده مانده است؟ (پرسش)
- امام مهدی با حضرت مسیح چه نسبتی دارند؟ (پرسش)
- آیا حضرت عیسی به زمین باز میگردد؟ (پرسش)
- حضرت عیسی در کجا فرود خواهد آمد؟ (پرسش)
- معنی حدیث «لن تهلک امة انا فی اولها و عیسی فی آخرها و المهدی فی وسطها»؟ (پرسش)
- حضرت عیسی بعد از نزول به چه شریعتی عمل میکند؟ (پرسش)
- نقش و برنامه حضرت عیسی در حکومت حضرت مهدی چیست؟ (پرسش)
- حضرت عیسی بعد از نزول به چه شریعتی عمل میکند؟ (پرسش)
- زندگانی حضرت عیسی بعد از نزول چه مقدار است؟ (پرسش)
- نزول مسیح چگونه سبب تقویت جبهه مهدوی می‌شود؟ (پرسش)
- برتری امام مهدی بر حضرت مسیح به چه معناست؟ (پرسش)
- حضرت عیسی بعد از نزول به چه شریعتی عمل میکند؟ (پرسش)
- چطور عیسی که یک پیامبر است پشت سر امام مهدی نماز می‌خواند؟ (پرسش)
- آیا فرود آمدن حضرت عیسی و اقتدای ایشان در نماز به امام مهدی از رخدادهای عصر ظهور است؟ (پرسش)
- آیا حضرت مسیح به امام مهدی اقتدا میکند؟ (پرسش)
- چرا حضرت عیسی باید به امام مهدی در نماز اقتدا کند؟ (پرسش)
- آیا اهل کتاب در پذیرش اسلام به حضرت مسیح ایمان می‌آورند؟ (پرسش)
پانویس
- ↑ سید بن طاووس ، الملاحم و الفتن، ص83 و محمد بن حسن حر عاملی، اثبات الهداة، ج3، ص613.
- ↑ "و کسی از اهل کتاب نیست مگر آنکه پیش از مرگش به وی ایمان می‌آورد و در روز رستخیز بر آنان گواه است" سوره نساء، ۱۵۹.
- ↑ فضل بن حسن طبرسی، مجمع البیان، ج۳، ص۱۳۷؛ سیدمحمدحسین طباطبایی، المیزان، ج۵، صص۱۵۰ - ۱۵۱؛ ناصر مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ج۴، ص۲۰۵؛ عبد علی بن جمعه عروسی، نورالثقلین، ج۱، ص۵۷۱.
- ↑ فخر رازی، تفسیر الکبیر، ج۱۱، ص۱۰۴.
- ↑ فضل بن حسن طبرسی، مجمع البیان، ج۳، ص۱۳۷.
- ↑ "إِنَّ خُلَفَائِي وَ أَوْصِيَائِي وَ حُجَجَ اللَّهِ عَلَى الْخَلْقِ بَعْدِي اثْنَا عَشَرَ أَوَّلُهُمْ أَخِي وَ آخِرُهُمْ وَلَدِي قِيلَ يَا رَسُولَ اللَّهِ وَ مَنْ أَخُوكَ قَالَ عَلِيُّ بْنُ أَبِي طَالِبٍ قِيلَ فَمَنْ وَلَدُكَ قَالَ الْمَهْدِيُّ الَّذِي يَمْلَؤُهَا قِسْطاً وَ عَدْلًا كَمَا مُلِئَتْ جَوْراً وَ ظُلْماً وَ الَّذِي بَعَثَنِي بِالْحَقِّ نَبِيّاً لَوْ لَمْ يَبْقَ مِنَ الدُّنْيَا إِلَّا يَوْمٌ وَاحِدٌ لَطَوَّلَ اللَّهُ ذَلِكَ الْيَوْمَ حَتَّى يَخْرُجَ فِيهِ وَلَدِيَ الْمَهْدِيُّ فَيَنْزِلَ رُوحُ اللَّهِ عِيسَى ابْنُ مَرْيَمَ فَيُصَلِّيَ خَلْفَهُ وَ تُشْرِقَ الْأَرْضُ بِنُورِهِ وَ يَبْلُغَ سُلْطَانُهُ الْمَشْرِقَ وَ الْمَغْرِبَ"؛ شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمة، ج1، ص 280و سلیمان حسینی بلخی، ینابیع المودة، ج۳، ص۱۶۲.
- ↑ "آیا جز دین خداوند را باز می‌جویند با آنکه آنان که در آسمان‌ها و زمینند خواه‌ناخواه گردن نهاده فرمان اویند و به سوی او بازگردانده می‌شوند" آل عمران، ۸۳.
- ↑ "عَنِ ابْنِ بُكَيْرٍ قَالَ سَأَلْتُ أَبَا الْحَسَنِ (ع)عَنْ قَوْلِهِ وَ ﴿ لَهُ أَسْلَمَ مَنْ فِي السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ طَوْعاً وَ كَرْهاً ﴾ قَالَ أُنْزِلَتْ فِي الْقَائِمِ (ع)إِذَا خَرَجَ بِالْيَهُودِ وَ النَّصَارَى وَ الصَّابِئِينَ وَ الزَّنَادِقَةِ وَ أَهْلِ الرِّدَّةِ وَ الْكُفَّارِ فِي شَرْقِ الْأَرْضِ وَ غَرْبِهَا فَعَرَضَ عَلَيْهِمُ الْإِسْلَامَ فَمَنْ أَسْلَمَ طَوْعاً أَمَرَهُ بِالصَّلَاةِ وَ الزَّكَاةِ وَ مَا يُؤْمَرُ بِهِ الْمُسْلِمُ وَ يَجِبُ لِلَّهِ عَلَيْهِ وَ مَنْ لَمْ يُسْلِمْ ضَرَبَ عُنُقَهُ حَتَّى لَا يَبْقَى فِي الْمَشَارِقِ وَ الْمَغَارِبِ أَحَدٌ إِلَّا وَحَّدَ اللَّهَ قُلْتُ لَهُ جُعِلْتُ فِدَاكَ إِنَّ الْخَلْقَ أَكْثَرُ مِنْ ذَلِكَ فَقَالَ إِنَّ اللَّهَ إِذَا أَرَادَ أَمْراً قَلَّلَ الْكَثِيرَ وَ كَثَّرَ الْقَلِيلَ"؛ علامه مجلسی، بحار‌الانوار، ج۵۲، ص۳۴۰.
- ↑ "و در گهواره و در میانسالی (از پیامبری خود) با مردم سخن می‌گوید و از شایستگان است" سوره آل عمران، ۴۶.
- ↑ "در گهواره و در میانسالی با مردم سخن می‌گفتی" سوره مائده، ۱۱۰.
- ↑ علامه مجلسی، بحار‌الانوار، ج۱۴، ص۲۲۲.
- ↑ علامه مجلسی، بحار‌الانوار، ج۱۴، ص۲۴۷؛ عبد علی بن جمعه عروسی حویزی، نورالثقلین، ج۱، ص۵۷۱.
- ↑ شیخ عباس قمی، مفاتیح الجنان، دعای عدیله، ص۱۷۶.
- ↑ حسینی گرگانی؛میرتقی، نزول مسیح و ظهور موعود، ص 292 - 298.