هل من ناصر: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-''']] ==پانویس== {{پانویس}} +''']] {{پایان منابع}} == پانویس == {{پانویس}})) |
(←مقدمه) |
||
| (۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مدخل مرتبط | |||
| موضوع مرتبط = امام حسین | |||
| عنوان مدخل = | |||
| مداخل مرتبط = | |||
| پرسش مرتبط = | |||
}} | |||
== مقدمه == | |||
هل من ناصر آیا یاری‌کننده‌ای هست؟ فریاد [[استغاثه]] و یاری‌خواهی [[امام حسین]] {{ع}} در [[روز عاشورا]] پس از [[شهادت]] همۀ [[یاران]]، [[فرزندان]] و [[خویشاوندان]] است. چون [[دشمن]] قصد حمله به خیمه‌های [[اهل بیت]] را داشت و صدای آنان به [[گریه]] و فغان بلند بود، [[امام حسین]] {{ع}} اینگونه [[استغاثه]] کرد، شاید [[غیرت]] شنوندگان را بر انگیزد تا مانع هجوم [[لشکریان]] به حریم [[حرم]] شوند. ندای “هل من ناصر” [[حسین]] {{ع}} هنوز و همیشه در [[گوش]] [[تاریخ]] طنین‌انداز است و وجدان‌های بیدار و همۀ آزادگان را به [[مقاومت]] در برابر [[ستم]] فرا می‌خواند و به [[نصرت]] [[دین خدا]] و [[یاری]] [[ولی خدا]] می‌طلبد. کسی که ندای نصرت‌خواهی و “استنصار” [[حجت خدا]] را بشنود ولی پاسخ ندهد، [[اهل]] [[دوزخ]] است. [[امام حسین]] {{ع}} در مسیر [[کوفه]] به دو نفر برخورد و پس از گفتگو وقتی از آنان [[دعوت]] به [[یاری]] کرد، آنان کهنسالی و قرض‌های خود را بهانه آوردند تا همراه [[امام]] نشوند. حضرت فرمود: پس از منطقه دور شوید تا مرا نبینید و صرای مرا نشنوید که به [[عذاب الهی]] گرفتار می‌شوید: {{متن حدیث|فَانْطَلِقَا فَلاَ تَسْمَعَا لِي وَاعِيَةً وَ لاَ تَرَيَا لِي سَوَاداً فَإِنَّهُ مَنْ سَمِعَ وَاعِيَتَنَا أَوْ رَأَى سَوَادَنَا فَلَمْ يُجِبْنَا وَ لَمْ يُغِثْنَا كَانَ حَقّاً عَلَى اللهِ عَزَّ وَ جَلَّ أَنْ يُكِبَّهُ عَلَى مَنْخِرَيْهِ فِي النَّارِ}}<ref>موسوعة کلمات الامام الحسین، ص۳۶۹ به نقل از ثواب الاعمال.</ref>. | |||
این جمله که به‌صورت {{متن حدیث| هل من ناصر ينصرني}} [[شهرت]] یافته است، در منابع تاریخی دقیقا به همین صورت نیست و با اندک تفاوتی یا با عبارت‌های دیگری [[نقل]] شده است، از قبیل: {{متن حدیث|هَلْ مِنْ ذَابٍّ عَنْ حَرَمِ رَسُولِ اللَّهِ؟ هَلْ مِنْ مُوَحِّدٍ يَخَافُ اللَّهَ فِينَا؟ هَلْ مِنْ مُغِيثٍ يَرْجُو اللَّهَ فِي إِغَاثَتِنَا؟ أ ما من طالب حقّ ينصرنا؟}}<ref>حیاة الامام الحسین، ج۳، ص۲۷۴.</ref>، {{متن حدیث|هَلْ مِنْ ذَابٍّ يَذُبُّ عَنْ حَرَمِ رَسُولِ اللَّهِ؟}}<ref>بحارالانوار، ج۴۵، ص۴۶؛ مقتل خوارزمی، ج۲، ص۳۲.</ref>، {{متن حدیث|أَ مَا مِنْ مُغِيثٍ يُغِيثُنَا لِوَجْهِ اللَّهِ؟}}<ref>قمقام زخّار، ص۴۰۴.</ref>، {{متن حدیث|هل من ناصر ينصر ذريته الاطهار؟}}<ref>ذریعة النجاة، ص۱۲۹.</ref> و عبارت‌های دیگر<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، ص ۵۰۳.</ref>. | |||
== منابع == | |||
==منابع== | |||
{{منابع}} | {{منابع}} | ||
# [[پرونده:13681024.jpg|22px]] [[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|'''فرهنگ عاشورا''']] | |||
{{پایان منابع}} | {{پایان منابع}} | ||
== پانویس == | == پانویس == | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
{{واقعه کربلا}} | {{واقعه کربلا}} | ||
[[رده:مدخل فرهنگ عاشورا]] | [[رده:مدخل فرهنگ عاشورا]] | ||
[[رده:ادبیات عاشورایی]] | [[رده:ادبیات عاشورایی]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۳۱ ژوئیهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۰:۰۵
مقدمه
هل من ناصر آیا یاری‌کننده‌ای هست؟ فریاد استغاثه و یاری‌خواهی امام حسین (ع) در روز عاشورا پس از شهادت همۀ یاران، فرزندان و خویشاوندان است. چون دشمن قصد حمله به خیمه‌های اهل بیت را داشت و صدای آنان به گریه و فغان بلند بود، امام حسین (ع) اینگونه استغاثه کرد، شاید غیرت شنوندگان را بر انگیزد تا مانع هجوم لشکریان به حریم حرم شوند. ندای “هل من ناصر” حسین (ع) هنوز و همیشه در گوش تاریخ طنین‌انداز است و وجدان‌های بیدار و همۀ آزادگان را به مقاومت در برابر ستم فرا می‌خواند و به نصرت دین خدا و یاری ولی خدا می‌طلبد. کسی که ندای نصرت‌خواهی و “استنصار” حجت خدا را بشنود ولی پاسخ ندهد، اهل دوزخ است. امام حسین (ع) در مسیر کوفه به دو نفر برخورد و پس از گفتگو وقتی از آنان دعوت به یاری کرد، آنان کهنسالی و قرض‌های خود را بهانه آوردند تا همراه امام نشوند. حضرت فرمود: پس از منطقه دور شوید تا مرا نبینید و صرای مرا نشنوید که به عذاب الهی گرفتار می‌شوید: «فَانْطَلِقَا فَلاَ تَسْمَعَا لِي وَاعِيَةً وَ لاَ تَرَيَا لِي سَوَاداً فَإِنَّهُ مَنْ سَمِعَ وَاعِيَتَنَا أَوْ رَأَى سَوَادَنَا فَلَمْ يُجِبْنَا وَ لَمْ يُغِثْنَا كَانَ حَقّاً عَلَى اللهِ عَزَّ وَ جَلَّ أَنْ يُكِبَّهُ عَلَى مَنْخِرَيْهِ فِي النَّارِ»[۱].
این جمله که به‌صورت « هل من ناصر ينصرني» شهرت یافته است، در منابع تاریخی دقیقا به همین صورت نیست و با اندک تفاوتی یا با عبارت‌های دیگری نقل شده است، از قبیل: «هَلْ مِنْ ذَابٍّ عَنْ حَرَمِ رَسُولِ اللَّهِ؟ هَلْ مِنْ مُوَحِّدٍ يَخَافُ اللَّهَ فِينَا؟ هَلْ مِنْ مُغِيثٍ يَرْجُو اللَّهَ فِي إِغَاثَتِنَا؟ أ ما من طالب حقّ ينصرنا؟»[۲]، «هَلْ مِنْ ذَابٍّ يَذُبُّ عَنْ حَرَمِ رَسُولِ اللَّهِ؟»[۳]، «أَ مَا مِنْ مُغِيثٍ يُغِيثُنَا لِوَجْهِ اللَّهِ؟»[۴]، «هل من ناصر ينصر ذريته الاطهار؟»[۵] و عبارت‌های دیگر[۶].
منابع
پانویس
- ↑ موسوعة کلمات الامام الحسین، ص۳۶۹ به نقل از ثواب الاعمال.
- ↑ حیاة الامام الحسین، ج۳، ص۲۷۴.
- ↑ بحارالانوار، ج۴۵، ص۴۶؛ مقتل خوارزمی، ج۲، ص۳۲.
- ↑ قمقام زخّار، ص۴۰۴.
- ↑ ذریعة النجاة، ص۱۲۹.
- ↑ محدثی، جواد، فرهنگ عاشورا، ص ۵۰۳.