قطع رحم: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (جایگزینی متن - '''']].' به '''']]')
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
 
(۱۹ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۸ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{خرد}}
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط = [[قطع رحم در معارف مهدویت]] - [[قطع رحم در جامعه‌شناسی اسلامی]]- [[نفی قطع رحم در معارف و سیره نبوی]]| پرسش مرتبط  = }}
{{مهدویت}}
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
: <div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">این مدخل مرتبط با مباحث پیرامون [[امام مهدی]]{{ع}} است. "'''امام مهدی'''" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
: <div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[امام مهدی در قرآن]] | [[امام مهدی در حدیث]] | [[امام مهدی در کلام اسلامی]]</div>
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
: <div style="background-color: rgb(206,242, 299); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل '''[[امام مهدی (پرسش)]]''' قابل دسترسی خواهند بود.</div>
<div style="padding: 0.4em 0em 0.0em;">


==مقدمه==
== مقدمه ==
*به‌معنای بریدن پیوند خویشاوندی است. این امر در روایات، بسیار مورد نکوهش قرار گرفته و مذمّت شده است. در روایتی آمده است که [[حضرت مهدی]] {{ع}} پس از ظهور، خطاب به مردم می‌گوید: "بیایید به سوی آن‌چه که برای آن قطع رحم کردید، خون‌ها ریختید و مرتکب گناه شدید. آن‌گاه آن‌چنان عطایای کلان به آن‌ها می‌دهد که هرگز در تاریخ بشری سابقه نداشته است"<ref>منتخب الأثر، ص ۴۳۰.</ref>. [[پیامبر]] {{صل}} قطع رحم را از نشانه‌های اهل [[آخر الزمان]] معرفی می‌کند و می‌فرماید: "... هنگامی که پیوند خویشاوندی را قطع کنند، ثروت‌ها در دست اشرار قرار می‌گیرد"<ref>تحف العقول، ص ۴۳.</ref><ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۵۶۶.</ref>.
[[اسلام]] قطع رحم (بی‌توجهی، تضییع [[حقوق]]، و [[قطع]] ارتباط متناسب و مورد [[انتظار]] با [[خویشان]]) را ممنوع کرده است. در تفسیر [[آیه]] ۲۷ [[سوره بقره]]<ref>{{متن قرآن|الَّذِينَ يَنْقُضُونَ عَهْدَ اللَّهِ مِنْ بَعْدِ مِيثَاقِهِ وَيَقْطَعُونَ مَا أَمَرَ اللَّهُ بِهِ أَنْ يُوصَلَ وَيُفْسِدُونَ فِي الْأَرْضِ أُولَئِكَ هُمُ الْخَاسِرُونَ}}؛ «همان کسان که پیمان با خداوند را پس از بستن آن می‌شکنند و چیزی را که خداوند فرمان به پیوند آن داده است می‌گسلند و در زمین تباهی می‌ورزند، آنانند که زیانکارند» سوره بقره، آیه ۲۷.</ref> که به دلیل عمومیت، قطع رحم را نیز شامل می‌گردد، آمده است: [[فاسقان]] پیوندهایی را که [[خدا]] [[دستور]] داده برقرار بماند، قطع می‌کنند، این پیوندها شامل پیوند [[خویشاوندی]]، پیوند [[دوستی]]، پیوندهای [[اجتماعی]]، پیوند و ارتباط با [[رهبران الهی]] و پیوند و رابطه با خداست و به این ترتیب نباید معنی آیه را به قطع رحم و زیر پا گذاشتن رابطه‌های خویشاوندی منحصر دانست؛ لذا بعضی از [[مفسران]] آن را به قطع رابطه با [[پیامبر]] و [[مؤمنان]]، یا قطع رابطه با [[پیامبران]] دیگر و [[کتب آسمانی]] آنها که خدا دستور پیوند با همه آنها را داده است، [[تفسیر]] کرده‌اند که پیداست این [[تفسیرها]] نیز بیان کننده بخشی از مفهوم کلی آیه است<ref>ناصر مکارم شیرازی و دیگران، تفسیر نمونه، ج۱، ص۱۵۵.</ref>.<ref>[[سید حسین شرف‌الدین|شرف‌الدین، سید حسین]]، [[ارزش‌های اجتماعی از منظر قرآن کریم (کتاب)|ارزش‌های اجتماعی از منظر قرآن کریم]]، ص ۳۳۲.</ref>


== پرسش‌های وابسته ==
== مذمت [[قاطع]] رحم در گفتار پیامبر اعظم{{صل}} ==
{{جستارهای وابسته}}
# '''وارد نشدن به [[بهشت]]:''' قاطع رحم به بهشت نمی‌رود: {{متن حدیث|لَا يَدْخُلُ الْجَنَّةَ قَاطِعُ رَحِمٍ}}<ref>نهج الفصاحه، ح۲۵۳۳.</ref>.
==منابع==
# '''دوری از رحمت:''' [[رحمت خدا]] بر قومی که با [[خویشان]] خود قطع رابطه نموده است، فرود نمی‌آید: {{متن حدیث|إِنَّ الرَّحْمَةَ لَا تَنْزِلُ عَلَى قَوْمٍ قَاطِعِ رَحِمٍ}}<ref>نهج الفصاحه، ح۶۲۹.</ref>.
* [[پرونده:29873800.jpg|22px]] [[مجتبی تونه‌ای|مجتبی تونه‌ای]]، [[موعودنامه (کتاب)|'''موعودنامه''']]
# '''دیدن وبال قبل از [[مرگ]]:''' هر که با [[خویشاوند]] خود قطع رابطه کند یا قسم دروغ خورد، پیش از آنکه بمیرد و بال آن را می‌بیند: {{متن حدیث|مَنْ قَطَعَ رَحِمَاً أَوْ حَلَفَ عَلَى يَمِينٍ فَاجِرةٍ رَأَى وَ بَالَهُ قَبْلَ أَنْ يَمُوتَ}}<ref>نهج الفصاحه، ح۲۹۰۹.</ref>.<ref>[[محمد جواد برهانی|برهانی، محمد جواد]]، [[سیره اجتماعی پیامبر اعظم - برهانی (کتاب)| سیره اجتماعی پیامبر اعظم]]، ص ۱۶۹.</ref>


==پانویس==
== منابع ==
{{یادآوری پانویس}}
{{منابع}}
{{پانویس2}}
# [[پرونده:1100695.jpg|22px]] [[سید حسین شرف‌الدین|شرف‌الدین، سید حسین]]، [[ارزش‌های اجتماعی از منظر قرآن کریم (کتاب)|'''ارزش‌های اجتماعی از منظر قرآن کریم''']]
{{امام مهدی}}
# [[پرونده:1100808.jpg|22px]] [[محمد جواد برهانی|برهانی، محمد جواد]]، [[سیره اجتماعی پیامبر اعظم - برهانی (کتاب)|'''سیره اجتماعی پیامبر اعظم''']]
{{پایان منابع}}


[[رده:امام مهدی]]
== پانویس ==
[[رده:قطع رحم]]
{{پانویس}}
[[رده:مدخل موعودنامه]]
 
[[رده:گناهان کبیره]]
[[رده:رذایل اخلاقی]]
 
{{ارزش‌های اجتماعی}}

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۲ ژوئن ۲۰۲۴، ساعت ۰۹:۳۱

مقدمه

اسلام قطع رحم (بی‌توجهی، تضییع حقوق، و قطع ارتباط متناسب و مورد انتظار با خویشان) را ممنوع کرده است. در تفسیر آیه ۲۷ سوره بقره[۱] که به دلیل عمومیت، قطع رحم را نیز شامل می‌گردد، آمده است: فاسقان پیوندهایی را که خدا دستور داده برقرار بماند، قطع می‌کنند، این پیوندها شامل پیوند خویشاوندی، پیوند دوستی، پیوندهای اجتماعی، پیوند و ارتباط با رهبران الهی و پیوند و رابطه با خداست و به این ترتیب نباید معنی آیه را به قطع رحم و زیر پا گذاشتن رابطه‌های خویشاوندی منحصر دانست؛ لذا بعضی از مفسران آن را به قطع رابطه با پیامبر و مؤمنان، یا قطع رابطه با پیامبران دیگر و کتب آسمانی آنها که خدا دستور پیوند با همه آنها را داده است، تفسیر کرده‌اند که پیداست این تفسیرها نیز بیان کننده بخشی از مفهوم کلی آیه است[۲].[۳]

مذمت قاطع رحم در گفتار پیامبر اعظم(ص)

  1. وارد نشدن به بهشت: قاطع رحم به بهشت نمی‌رود: «لَا يَدْخُلُ الْجَنَّةَ قَاطِعُ رَحِمٍ»[۴].
  2. دوری از رحمت: رحمت خدا بر قومی که با خویشان خود قطع رابطه نموده است، فرود نمی‌آید: «إِنَّ الرَّحْمَةَ لَا تَنْزِلُ عَلَى قَوْمٍ قَاطِعِ رَحِمٍ»[۵].
  3. دیدن وبال قبل از مرگ: هر که با خویشاوند خود قطع رابطه کند یا قسم دروغ خورد، پیش از آنکه بمیرد و بال آن را می‌بیند: «مَنْ قَطَعَ رَحِمَاً أَوْ حَلَفَ عَلَى يَمِينٍ فَاجِرةٍ رَأَى وَ بَالَهُ قَبْلَ أَنْ يَمُوتَ»[۶].[۷]

منابع

پانویس

  1. الَّذِينَ يَنْقُضُونَ عَهْدَ اللَّهِ مِنْ بَعْدِ مِيثَاقِهِ وَيَقْطَعُونَ مَا أَمَرَ اللَّهُ بِهِ أَنْ يُوصَلَ وَيُفْسِدُونَ فِي الْأَرْضِ أُولَئِكَ هُمُ الْخَاسِرُونَ؛ «همان کسان که پیمان با خداوند را پس از بستن آن می‌شکنند و چیزی را که خداوند فرمان به پیوند آن داده است می‌گسلند و در زمین تباهی می‌ورزند، آنانند که زیانکارند» سوره بقره، آیه ۲۷.
  2. ناصر مکارم شیرازی و دیگران، تفسیر نمونه، ج۱، ص۱۵۵.
  3. شرف‌الدین، سید حسین، ارزش‌های اجتماعی از منظر قرآن کریم، ص ۳۳۲.
  4. نهج الفصاحه، ح۲۵۳۳.
  5. نهج الفصاحه، ح۶۲۹.
  6. نهج الفصاحه، ح۲۹۰۹.
  7. برهانی، محمد جواد، سیره اجتماعی پیامبر اعظم، ص ۱۶۹.