خون‌خواهی امام حسین: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۵ ژوئیهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۰:۴۸

مقدمه

خون‌خواهی، طلب خون کسی را کردن و به تعبیری، انتقام خونی است. امام حسین (ع)، انسان ممتازی است که مظلوم کشته شده و تاکنون انتقام خون به ناحق ریخته وی گرفته نشده است. خداوند، حضرت مهدی (ع) را که از فرزندان آن حضرت و وارث خون آن شهید مظلوم است، خون‌خواه حضرتش قرار داده و به وی قدرت و سلطنت عطا فرموده، و او را "منصور" نام نهاده، تا هنگامی که امر ظهور از طرف خدا امضاء شود، با قوّت و قدرت و تأیید خداوند قیام کند و همه جباران و ستمگران و ستم‌پیشگان را طعمه شمشیر سازد. در قرآن آمده است: ﴿وَمَن قُتِلَ مَظْلُومًا فَقَدْ جَعَلْنَا لِوَلِيِّهِ سُلْطَانًا فَلاَ يُسْرِف فِّي الْقَتْلِ إِنَّهُ كَانَ مَنْصُورًا﴾^[۱]؛ و آن‌کس که مظلوم کشته شده، ما به ولی‌ او حکومت دادیم که در کشتن اسراف و زیاده‌روی نکند، که او از جانب ما منصور و مورد حمایت است. در "ینابیع المودّه" در تفسیر این آیه مبارکه آمده است که این آیه درباره امام حسین و حضرت مهدی (ع) نازل شده است. از امام محمد باقر (ع) روایت است که آن حضرت فرمود: "حسین (ع) مظلوم کشته شد و ما اولیاء و وارث خون او هستیم، و قائم ما خون‌خواهی حسین (ع) خواهد کرد. پس هرکسی که به کشتن آن حضرت راضی بوده است به قتل می‌رساند تا آنجا که خواهند گفت: او در کشتار اسراف می‌کند"^[۲].

و نقل شده است که آن حضرت فرمود: "منظور از ﴿وَمَن قُتِلَ مَظْلُومًا﴾ حسین بن علی (ع) است که مظلومانه کشته شد..." و سپس فرمود: "آن کس که واقعا مظلوم کشته شده، حسین (ع)، و ولی‌ او حضرت قائم (ع) است و اما منظور از اسراف در کشتار، این است که اشخاص دیگری غیر از قاتل اصلی او کشته شود. و اما مقصود از ﴿إِنَّهُ كَانَ مَنْصُورًا﴾ این است که حضرت قائم (ع) که ولی‌ حقیقی حسین (ع) و مردی از دودمان رسول خدا (ص) است، از دنیا نمی‌رود تا اینکه به پیروزی کامل برسد..."^[۳].

مردی از تفسیر آن آیه شریفه (سوره اسراء، آیه ٣٣) از امام صادق (ع) سؤال کرد. حضرت فرمود: "منصور، قائم آل محمد (ع) است که ولی‌ خون حسین (ع) است و چون ظهور نماید، اقدام به خون‌خواهی حسین (ع) کند و دشمنان را بکشد و اگر همه اهل زمین را به قتل برساند، اسراف نکرده است. و معنای ﴿فَلاَ يُسْرِف فِّي الْقَتْلِ﴾ این است که او هرگز به کاری که اسراف محسوب شود دست نمی‌آلاید. سپس فرمود: به خدا سوگند! که حضرت قائم (ع)، بازماندگان و ذراری‌کشندگان حضرت حسین (ع) را به واسطه کردار پدران و اجدادشان خواهد کشت"^[۴]. در کتاب "عیون الاخبار" از عبدالسلام بن صالح هروی روایت کرده است که گفت: به امام رضا (ع) عرض کردم که نظرتان درباره این حدیث که از امام صادق (ع) روایت شده است، چه می‌باشد؟ حضرت فرمود: "درست است". گفتم: پس معنای این آیه که می‌فرماید: ﴿وَلاَ تَزِرُ وَازِرَةٌ وِزْرَ أُخْرَى﴾^[۵] [هیچ‌کس بار گناه دیگری را به دوش نخواهد کشید] چه می‌شود؟ فرمود: "خداوند در تمام گفتارهایش راست و درست فرموده است، لکن فرزندان قاتلان حسین (ع) کسانی هستند که از کردار پدرانشان راضی هستند و به آن افتخار می‌کنند و هرکس که از کاری راضی باشد، مثل آن کسی است که آن را انجام داده است، و اگر کسی در شرق عالم کشته شود و دیگری در غرب عالم، به این قتل راضی و خشنود باشد، نزد خدای تعالی با قاتل شریک خواهد بود. از این‌رو، حضرت قائم (ع) آنها را به قتل می‌رساند"^[۶]. شعار یاوران امام مهدی (ع) "يَا لَثَارَاتِ الْحُسَيْنِ" ندای خون‌خواهی حسین (ع) است. "يا ربّ‌ الحسين، بحقّ‌ الحسين، اشف صدر الحسين، بظهور الحجّة"^[۷].

جستارهای وابسته

پرسش مستقیم

امام مهدی چگونه برای خون‌خواهی امام حسین قیام می‌کند؟ (پرسش)

پرسش‌های وابسته

منابع

مجتبی تونه‌ای، موعودنامه

پانویس

↑ سوره اسراء، ۳۳.
↑ ینابیع الموده، ج ۳، ص ۳۴۳؛ المحجة، ص ۱۲۸.
↑ تفسیر عیاشی، ج ۲، ص ۳۱۳؛ تفسیر برهان، ج ۲، ص ۴۱۹؛ بحار الانوار، ج ۴۴، ص ۲۱۸.
↑ کامل الزیارات، ص ۶۳.
↑ سوره انعام، ۱۶۴.
↑ عیون اخبار الرضا، ص ۲۱۲؛ الزام الناصب، ج ۱، ص ۷۲.
↑ تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص۳۰۸.

[1] سوره اسراء، ۳۳.

[2] ینابیع الموده، ج ۳، ص ۳۴۳؛ المحجة، ص ۱۲۸.

[3] تفسیر عیاشی، ج ۲، ص ۳۱۳؛ تفسیر برهان، ج ۲، ص ۴۱۹؛ بحار الانوار، ج ۴۴، ص ۲۱۸.

[4] کامل الزیارات، ص ۶۳.

[5] سوره انعام، ۱۶۴.

[6] عیون اخبار الرضا، ص ۲۱۲؛ الزام الناصب، ج ۱، ص ۷۲.

[7] تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص۳۰۸.

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]

[۶]

[۷]

@@ خط ۱: / خط ۱: @@
-{{خرد}}
+{{مدخل مرتبط
-{{مهدویت}}
+| موضوع مرتبط = امام حسین
-<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
+| عنوان مدخل  =
-: <div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">این مدخل مرتبط با مباحث پیرامون [[امام مهدی]]{{ع}} است. "'''[[امام مهدی]]'''" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>
+| مداخل مرتبط = [[خون‌خواهی امام حسین در معارف و سیره حسینی]]
-<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
+| پرسش مرتبط  = امام مهدی (پرسش)
-: <div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[امام مهدی در قرآن]] | [[امام مهدی در حدیث]] | [[امام مهدی در کلام اسلامی]]</div>
+}}
-<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
-: <div style="background-color: rgb(206,242, 299); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل '''[[امام مهدی (پرسش)]]''' قابل دسترسی خواهند بود.</div>
-<div style="padding: 0.4em 0em 0.0em;">
-==مقدمه==
+== مقدمه ==
-*[[خون‌خواهی]]، طلب [[خون]] کسی را کردن و به تعبیری، [[انتقام]] خونی است. [[امام حسین]]{{ع}}، [[انسان]] ممتازی است که [[مظلوم]] کشته شده و تاکنون [[انتقام]] [[خون]] به ناحق ریخته وی گرفته نشده است. [[خداوند]]،[[امام مهدی|حضرت مهدی]]{{ع}} را که از [[فرزندان]] آن [[حضرت]] و [[وارث]] [[خون]] آن [[شهید]] [[مظلوم]] است، [[خون‌خواه]] حضرتش قرار داده و به وی [[قدرت]] و [[سلطنت]] عطا فرموده، و او را "[[منصور]]" نام نهاده، تا هنگامی که امر [[ظهور]] از طرف [[خدا]] امضاء شود، با [[قوّت]] و [[قدرت]] و تأیید [[خداوند]] [[قیام]] کند و همه [[جباران]] و [[ستمگران]] و ستم‌پیشگان را طعمه [[شمشیر]] سازد. در [[قرآن]] آمده است: {{متن قرآن|وَمَن قُتِلَ مَظْلُومًا فَقَدْ جَعَلْنَا لِوَلِيِّهِ سُلْطَانًا فَلاَ يُسْرِف فِّي الْقَتْلِ إِنَّهُ كَانَ مَنْصُورًا}}<ref>سوره اسراء، ۳۳.</ref>؛ و آن‌کس که [[مظلوم]] کشته شده، ما به ولی‌ او [[حکومت]] دادیم که در کشتن [[اسراف]] و [[زیاده‌روی]] نکند، که او از جانب ما [[منصور]] و مورد [[حمایت]] است. در "ینابیع المودّه" در [[تفسیر]] این [[آیه مبارکه]] آمده است که این [[آیه]] درباره [[امام حسین]] و [[امام مهدی|حضرت مهدی]]{{عم}} نازل شده است. از [[امام باقر|امام محمد باقر]]{{ع}} [[روایت]] است که آن [[حضرت]] فرمود: "[[حسین]]{{ع}} [[مظلوم]] کشته شد و ما [[اولیاء]] و [[وارث]] [[خون]] او هستیم، و [[قائم]] ما [[خون‌خواهی حسین]]{{ع}} خواهد کرد. پس هرکسی که به کشتن آن [[حضرت]] [[راضی]] بوده است به [[قتل]] می‌رساند تا آنجا که خواهند گفت: او در [[کشتار]] [[اسراف]] می‌کند"<ref>ینابیع الموده، ج ۳، ص ۳۴۳؛ المحجة، ص ۱۲۸.</ref>.
+[[خون‌خواهی]]، طلب [[خون]] کسی را کردن و به تعبیری، [[انتقام]] خونی است. [[امام حسین]] {{ع}}، [[انسان]] ممتازی است که [[مظلوم]] کشته شده و تاکنون [[انتقام]] [[خون]] به ناحق ریخته وی گرفته نشده است. [[خداوند]]، [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}} را که از [[فرزندان]] آن حضرت و [[وارث]] [[خون]] آن [[شهید]] [[مظلوم]] است، [[خون‌خواه]] حضرتش قرار داده و به وی [[قدرت]] و [[سلطنت]] عطا فرموده، و او را "[[منصور]]" نام نهاده، تا هنگامی که امر [[ظهور]] از طرف [[خدا]] امضاء شود، با [[قوّت]] و [[قدرت]] و تأیید [[خداوند]] [[قیام]] کند و همه [[جباران]] و [[ستمگران]] و ستم‌پیشگان را طعمه [[شمشیر]] سازد. در [[قرآن]] آمده است: {{متن قرآن|وَمَن قُتِلَ مَظْلُومًا فَقَدْ جَعَلْنَا لِوَلِيِّهِ سُلْطَانًا فَلاَ يُسْرِف فِّي الْقَتْلِ إِنَّهُ كَانَ مَنْصُورًا}}<ref>سوره اسراء، ۳۳.</ref>؛ و آن‌کس که [[مظلوم]] کشته شده، ما به ولی‌ او [[حکومت]] دادیم که در کشتن [[اسراف]] و [[زیاده‌روی]] نکند، که او از جانب ما [[منصور]] و مورد حمایت است. در "ینابیع المودّه" در [[تفسیر]] این [[آیه مبارکه]] آمده است که این [[آیه]] درباره [[امام حسین]] و [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{عم}} نازل شده است. از [[امام باقر|امام محمد باقر]] {{ع}} [[روایت]] است که آن حضرت فرمود: "[[حسین]] {{ع}} [[مظلوم]] کشته شد و ما [[اولیاء]] و [[وارث]] [[خون]] او هستیم، و [[قائم]] ما [[خون‌خواهی حسین]] {{ع}} خواهد کرد. پس هرکسی که به کشتن آن حضرت [[راضی]] بوده است به [[قتل]] می‌رساند تا آنجا که خواهند گفت: او در [[کشتار]] [[اسراف]] می‌کند"<ref>ینابیع الموده، ج ۳، ص ۳۴۳؛ المحجة، ص ۱۲۸.</ref>.
-*و [[نقل]] شده است که آن [[حضرت]] فرمود: "منظور از {{متن قرآن|وَمَن قُتِلَ مَظْلُومًا}} [[امام حسین|حسین بن علی]]{{عم}} است که مظلومانه کشته شد..." و سپس فرمود: "آن کس که واقعا [[مظلوم]] کشته شده، [[امام حسین|حسین]]{{ع}}، و ولی‌ او [[حضرت قائم]]{{ع}} است و اما منظور از [[اسراف]] در [[کشتار]]، این است که اشخاص دیگری غیر از [[قاتل]] اصلی او کشته شود. و اما مقصود از {{متن قرآن|إِنَّهُ كَانَ مَنْصُورًا}} این است که [[حضرت قائم]]{{ع}} که ولی‌ حقیقی [[امام حسین|حسین]]{{ع}} و مردی از دودمان [[رسول خدا]]{{صل}} است، از [[دنیا]] نمی‌رود تا اینکه به [[پیروزی]] کامل برسد..."<ref>تفسیر عیاشی، ج ۲، ص ۳۱۳؛ تفسیر برهان، ج ۲، ص ۴۱۹؛ بحار الانوار، ج ۴۴، ص ۲۱۸.</ref>.
-*مردی از [[تفسیر]] آن [[آیه شریفه]] (سوره [[اسراء]]، [[آیه]] ٣٣) از [[امام صادق]]{{ع}} سؤال کرد. [[حضرت]] فرمود: "[[منصور]]، [[قائم]] [[آل محمد]]{{عم}} است که ولی‌ [[خون]] [[امام حسین|حسین]]{{ع}} است و چون [[ظهور]] نماید، [[اقدام]] به [[خون‌خواهی حسین]]{{ع}} کند و [[دشمنان]] را بکشد و اگر همه اهل [[زمین]] را به [[قتل]] برساند، [[اسراف]] نکرده است. و معنای {{متن قرآن|فَلاَ يُسْرِف فِّي الْقَتْلِ}} این است که او هرگز به کاری که [[اسراف]] محسوب شود دست نمی‌آلاید. سپس فرمود: به [[خدا]] [[سوگند]]! که [[حضرت قائم]]{{ع}}، بازماندگان و ذراری‌کشندگان [[امام حسین|حضرت حسین]]{{ع}} را به واسطه [[کردار]] [[پدران]] و اجدادشان خواهد کشت"<ref>کامل الزیارات، ص ۶۳.</ref>. در کتاب "عیون الاخبار" از عبدالسلام بن [[صالح]] هروی [[روایت]] کرده است که گفت: به [[امام رضا]]{{ع}} عرض کردم که نظرتان درباره این [[حدیث]] که از [[امام صادق]]{{ع}} [[روایت]] شده است، چه می‌باشد؟ [[حضرت]] فرمود: "درست است". گفتم: پس معنای این [[آیه]] که می‌فرماید: {{متن قرآن|وَلاَ تَزِرُ وَازِرَةٌ وِزْرَ أُخْرَى}}<ref>سوره انعام، ۱۶۴.</ref> [هیچ‌کس بار [[گناه]] دیگری را به دوش نخواهد کشید] چه می‌شود؟ فرمود: "[[خداوند]] در تمام گفتارهایش راست و درست فرموده است، لکن [[فرزندان]] [[قاتلان]] [[امام حسین|حسین]]{{ع}} کسانی هستند که از [[کردار]] پدرانشان [[راضی]] هستند و به آن افتخار می‌کنند و هرکس که از کاری [[راضی]] باشد، مثل آن کسی است که آن را انجام داده است، و اگر کسی در شرق عالم کشته شود و دیگری در غرب عالم، به این [[قتل]] [[راضی]] و [[خشنود]] باشد، نزد [[خدای تعالی]] با [[قاتل]] شریک خواهد بود. از این‌رو، [[حضرت قائم]]{{ع}} آنها را به [[قتل]] می‌رساند"<ref>عیون اخبار الرضا، ص ۲۱۲؛ الزام الناصب، ج ۱، ص ۷۲.</ref>. شعار [[یاوران امام مهدی]]{{ع}} {{عربی|"يَا لَثَارَاتِ الْحُسَيْنِ"}} ندای [[خون‌خواهی حسین]]{{ع}} است. {{عربی|"يا ربّ‌ الحسين، بحقّ‌ الحسين، اشف صدر الحسين، بظهور الحجّة"}}<ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۳۰۸.</ref>.
-==[[خون‌خواهی شهدای کربلا]]==
+و [[نقل]] شده است که آن حضرت فرمود: "منظور از {{متن قرآن|وَمَن قُتِلَ مَظْلُومًا}} [[امام حسین|حسین بن علی]] {{عم}} است که مظلومانه کشته شد..." و سپس فرمود: "آن کس که واقعا [[مظلوم]] کشته شده، [[امام حسین|حسین]] {{ع}}، و ولی‌ او [[حضرت قائم]] {{ع}} است و اما منظور از [[اسراف]] در [[کشتار]]، این است که اشخاص دیگری غیر از [[قاتل]] اصلی او کشته شود. و اما مقصود از {{متن قرآن|إِنَّهُ كَانَ مَنْصُورًا}} این است که [[حضرت قائم]] {{ع}} که ولی‌ حقیقی [[امام حسین|حسین]] {{ع}} و مردی از دودمان [[رسول خدا]] {{صل}} است، از [[دنیا]] نمی‌رود تا اینکه به [[پیروزی]] کامل برسد..."<ref>تفسیر عیاشی، ج ۲، ص ۳۱۳؛ تفسیر برهان، ج ۲، ص ۴۱۹؛ بحار الانوار، ج ۴۴، ص ۲۱۸.</ref>.
-==پرسش مستقیم==
+مردی از [[تفسیر]] آن [[آیه شریفه]] (سوره [[اسراء]]، [[آیه]] ٣٣) از [[امام صادق]] {{ع}} سؤال کرد. حضرت فرمود: "[[منصور]]، [[قائم]] [[آل محمد]] {{عم}} است که ولی‌ [[خون]] [[امام حسین|حسین]] {{ع}} است و چون [[ظهور]] نماید، [[اقدام]] به [[خون‌خواهی حسین]] {{ع}} کند و [[دشمنان]] را بکشد و اگر همه اهل [[زمین]] را به [[قتل]] برساند، [[اسراف]] نکرده است. و معنای {{متن قرآن|فَلاَ يُسْرِف فِّي الْقَتْلِ}} این است که او هرگز به کاری که [[اسراف]] محسوب شود دست نمی‌آلاید. سپس فرمود: به [[خدا]] [[سوگند]]! که [[حضرت قائم]] {{ع}}، بازماندگان و ذراری‌کشندگان [[امام حسین|حضرت حسین]] {{ع}} را به واسطه [[کردار]] پدران و اجدادشان خواهد کشت"<ref>کامل الزیارات، ص ۶۳.</ref>. در کتاب "عیون الاخبار" از عبدالسلام بن [[صالح]] هروی [[روایت]] کرده است که گفت: به [[امام رضا]] {{ع}} عرض کردم که نظرتان درباره این [[حدیث]] که از [[امام صادق]] {{ع}} [[روایت]] شده است، چه می‌باشد؟ حضرت فرمود: "درست است". گفتم: پس معنای این [[آیه]] که می‌فرماید: {{متن قرآن|وَلاَ تَزِرُ وَازِرَةٌ وِزْرَ أُخْرَى}}<ref>سوره انعام، ۱۶۴.</ref> [هیچ‌کس بار [[گناه]] دیگری را به دوش نخواهد کشید] چه می‌شود؟ فرمود: "[[خداوند]] در تمام گفتارهایش راست و درست فرموده است، لکن [[فرزندان]] [[قاتلان]] [[امام حسین|حسین]] {{ع}} کسانی هستند که از [[کردار]] پدرانشان [[راضی]] هستند و به آن افتخار می‌کنند و هرکس که از کاری [[راضی]] باشد، مثل آن کسی است که آن را انجام داده است، و اگر کسی در شرق عالم کشته شود و دیگری در غرب عالم، به این [[قتل]] [[راضی]] و [[خشنود]] باشد، نزد [[خدای تعالی]] با [[قاتل]] شریک خواهد بود. از این‌رو، [[حضرت قائم]] {{ع}} آنها را به [[قتل]] می‌رساند"<ref>عیون اخبار الرضا، ص ۲۱۲؛ الزام الناصب، ج ۱، ص ۷۲.</ref>. شعار [[یاوران امام مهدی]] {{ع}} {{عربی|"يَا لَثَارَاتِ الْحُسَيْنِ"}} ندای [[خون‌خواهی حسین]] {{ع}} است. {{عربی|"يا ربّ‌ الحسين، بحقّ‌ الحسين، اشف صدر الحسين، بظهور الحجّة"}}<ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۳۰۸.</ref>.
+== جستارهای وابسته ==
+{{مدخل وابسته}}
+* [[انتقام]]
+* [[ثار]]
+* [[ثارالله]]
+* [[یا لثارات الحسین]]
+* [[خون‌خواهی شهدای کربلا]]
+{{پایان مدخل‌ وابسته}}
+== پرسش مستقیم ==
 * [[امام مهدی چگونه برای خون‌خواهی امام حسین قیام می‌کند؟ (پرسش)]]
+== پرسش‌های وابسته ==
 {{پرسمان رخدادهای عصر ظهور امام مهدی}}
+== منابع ==
+{{منابع}}
+# [[پرونده:29873800.jpg|22px]] [[مجتبی تونه‌ای|مجتبی تونه‌ای]]، [[موعودنامه (کتاب)|'''موعودنامه''']]
+{{پایان منابع}}
-==منابع==
+== پانویس ==
-* [[پرونده:29873800.jpg|22px]] [[مجتبی تونه‌ای|مجتبی تونه‌ای]]، [[موعودنامه (کتاب)|'''موعودنامه''']]
+{{پانویس}}
-==پانویس==
-{{یادآوری پانویس}}
-{{پانویس2}}
-{{امام مهدی}}
 [[رده:امام مهدی]]
-[[رده:خون‌خواهی امام حسین]]
+[[رده:امام حسین]]
 [[رده:مدخل موعودنامه]]
-[[رده:مدخل]]