ام خلف: تفاوت میان نسخه‌ها
(←مقدمه) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[ام خلف در تاریخ اسلامی]] | پرسش مرتبط = }} | {{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = زنان در نهضت عاشورا | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[ام خلف در تاریخ اسلامی]] | پرسش مرتبط = }} | ||
== مقدمه == | == مقدمه == | ||
[[همسر]] [[مسلم بن عوسجه]]، از [[زنان]] برجسته [[شیعه]] که در [[کربلا]] از [[یاران]] [[امام حسین|حضرت سید الشهدا]] {{ع}} بود. پس از [[شهادت]] [[مسلم بن عوسجه]]، پسرش [[خلف]] آماده [[جنگ]] شد. [[امام حسین]] از او خواست که به [[سرپرستی]] مادرش بپردازد. ولی مادرش او را [[تشویق]] به [[جنگ]] کرد و گفت: جز با [[یاری]] پسر [[پیغمبر]]، از تو [[راضی]] نخواهم شد. [[خلف]] پس از نبردی دلیرانه به [[شهادت]] رسید. پس از شهادتش، سر او را به طرف مادرش پر تاب کردند. او هم سر رابرداشته، بوسید و گریست<ref>ر.ک: ریاحین الشریعه، ذبیح االله محلاتی، ج | [[همسر]] [[مسلم بن عوسجه]]، از [[زنان]] برجسته [[شیعه]] که در [[کربلا]] از [[یاران]] [[امام حسین|حضرت سید الشهدا]] {{ع}} بود. پس از [[شهادت]] [[مسلم بن عوسجه]]، پسرش [[خلف]] آماده [[جنگ]] شد. [[امام حسین]] از او خواست که به [[سرپرستی]] مادرش بپردازد. ولی مادرش او را [[تشویق]] به [[جنگ]] کرد و گفت: جز با [[یاری]] پسر [[پیغمبر]]، از تو [[راضی]] نخواهم شد. [[خلف]] پس از نبردی دلیرانه به [[شهادت]] رسید. پس از شهادتش، سر او را به طرف مادرش پر تاب کردند. او هم سر رابرداشته، بوسید و گریست<ref>ر.ک: ریاحین الشریعه، ذبیح االله محلاتی، ج ۳، ص ۳۰۵</ref> ماجرایی نظیر این، درباره [[ام وهب]] و پسرش [[وهب بن عبد الله کلبی]] [[نقل]] شده است. از آنجا که در میان [[شهدای کربلا]] کسی به نام [[خلف]] بن مسلم نیست، احتمالا اشتباهی در [[نقل]] پیش آمده و [[ام وهب]] و پسرش وهب صحیحتر باشد<ref>ر.ک: [[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، ص۶۲.</ref>. | ||
== جستارهای وابسته == | == جستارهای وابسته == | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۱ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۰:۱۸
این مدخل زیرشاخهٔ بحث زنان در نهضت عاشورا است. ام خلف از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: ام خلف در تاریخ اسلامی - پرسش مرتبط نداردمقدمه
همسر مسلم بن عوسجه، از زنان برجسته شیعه که در کربلا از یاران حضرت سید الشهدا (ع) بود. پس از شهادت مسلم بن عوسجه، پسرش خلف آماده جنگ شد. امام حسین از او خواست که به سرپرستی مادرش بپردازد. ولی مادرش او را تشویق به جنگ کرد و گفت: جز با یاری پسر پیغمبر، از تو راضی نخواهم شد. خلف پس از نبردی دلیرانه به شهادت رسید. پس از شهادتش، سر او را به طرف مادرش پر تاب کردند. او هم سر رابرداشته، بوسید و گریست[۱] ماجرایی نظیر این، درباره ام وهب و پسرش وهب بن عبد الله کلبی نقل شده است. از آنجا که در میان شهدای کربلا کسی به نام خلف بن مسلم نیست، احتمالا اشتباهی در نقل پیش آمده و ام وهب و پسرش وهب صحیحتر باشد[۲].
جستارهای وابسته
- مسلم بن عوسجه اسدی (همسر)
- خلف بن مسلم بن عوسجه (فرزند)
منابع
پانویس
- ↑ ر.ک: ریاحین الشریعه، ذبیح االله محلاتی، ج ۳، ص ۳۰۵
- ↑ ر.ک: محدثی، جواد، فرهنگ عاشورا، ص۶۲.