نشانه‌های آخرالزمان چیست؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (جایگزینی متن - '، ص:' به '، ص') برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
| خط ۶۵: | خط ۶۵: | ||
#'''[[ظهور منجی|ظهور منجی بزرگ بشر]]:''' مهمترین رخداد [[آخر الزمان]]، [[ظهور]] دوازدهمین [[امام]] [[شیعیان]] برای رهایی انسانها است: {{متن قرآن| وَقُلْ جَاءَ الْحَقُّ وَزَهَقَ الْبَاطِلُ إِنَّ الْبَاطِلَ كَانَ زَهُوقًا }}<ref> و بگو حقّ آمد و باطل از میان رفت؛ بی‌گمان باطل از میان رفتنی است؛ سوره اسراء، آیه: ۸۱.</ref>. این [[آیه]] که از [[پیروزی]] چشمگیر [[حق]] بر [[باطل]] سخن میگوید، در [[روایات]]، به [[ظهور]] [[امام مهدی|مهدی]]{{ع}} [[تأویل]] شده است. | #'''[[ظهور منجی|ظهور منجی بزرگ بشر]]:''' مهمترین رخداد [[آخر الزمان]]، [[ظهور]] دوازدهمین [[امام]] [[شیعیان]] برای رهایی انسانها است: {{متن قرآن| وَقُلْ جَاءَ الْحَقُّ وَزَهَقَ الْبَاطِلُ إِنَّ الْبَاطِلَ كَانَ زَهُوقًا }}<ref> و بگو حقّ آمد و باطل از میان رفت؛ بی‌گمان باطل از میان رفتنی است؛ سوره اسراء، آیه: ۸۱.</ref>. این [[آیه]] که از [[پیروزی]] چشمگیر [[حق]] بر [[باطل]] سخن میگوید، در [[روایات]]، به [[ظهور]] [[امام مهدی|مهدی]]{{ع}} [[تأویل]] شده است. | ||
#'''[[نزول عیسی]]{{ع}}:''' یکی از رخدادهای [[آخر الزمان]]، فرود آمدن [[حضرت عیسی|عیسی]]{{ع}} است. مفسّران با استفاده از آیات {{متن قرآن|وَإِنَّهُ لَعِلْمٌ لِّلسَّاعَةِ فَلا تَمْتَرُنَّ بِهَا }}<ref> و چنین است که او نشان آگاهی (به روز) رستخیز است از این روی هیچ‌گاه در آن (روز) تردید نورزید؛ سوره زخرف، آیه: ۶۱.</ref> و {{متن قرآن| وَإِن مِّنْ أَهْلِ الْكِتَابِ إِلاَّ لَيُؤْمِنَنَّ بِهِ قَبْلَ مَوْتِهِ وَيَوْمَ الْقِيَامَةِ يَكُونُ عَلَيْهِمْ شَهِيدًا }}<ref> و کسی از اهل کتاب نیست مگر آنکه پیش از مرگش به وی ایمان می‌آورد و در روز رستخیز بر آنان گواه است؛ سوره نساء، آیه: ۱۵۹.</ref> [[ظهور]] دوباره [[حضرت عیسی|عیسی]]{{ع}} در [[آخر الزمان]] را پیشبینی کرده‌اند. در [[روایات]] نیز تصریح شده است که وی در بیت المقدّس به [[نماز]] [[امام مهدی|امام زمان]]{{ع}} [[اقتدا]] و در جنگهای ایشان نیز شرکت خواهد کرد. بر اساس این [[تفسیر]]، فرود آمدن [[حضرت عیسی|عیسی]]{{ع}}، یکی از نشانه‌های نزدیکی [[قیامت]] شمرده شده و از [[ایمان]] آوردن همه [[اهل کتاب]] به [[حضرت عیسی]]{{ع}} در [[آخر الزمان]] که یکی از [[فرماندهان]] [[امام مهدی|امام زمان]]{{ع}} به شمار میرود، خبر داده شده است. | #'''[[نزول عیسی]]{{ع}}:''' یکی از رخدادهای [[آخر الزمان]]، فرود آمدن [[حضرت عیسی|عیسی]]{{ع}} است. مفسّران با استفاده از آیات {{متن قرآن|وَإِنَّهُ لَعِلْمٌ لِّلسَّاعَةِ فَلا تَمْتَرُنَّ بِهَا }}<ref> و چنین است که او نشان آگاهی (به روز) رستخیز است از این روی هیچ‌گاه در آن (روز) تردید نورزید؛ سوره زخرف، آیه: ۶۱.</ref> و {{متن قرآن| وَإِن مِّنْ أَهْلِ الْكِتَابِ إِلاَّ لَيُؤْمِنَنَّ بِهِ قَبْلَ مَوْتِهِ وَيَوْمَ الْقِيَامَةِ يَكُونُ عَلَيْهِمْ شَهِيدًا }}<ref> و کسی از اهل کتاب نیست مگر آنکه پیش از مرگش به وی ایمان می‌آورد و در روز رستخیز بر آنان گواه است؛ سوره نساء، آیه: ۱۵۹.</ref> [[ظهور]] دوباره [[حضرت عیسی|عیسی]]{{ع}} در [[آخر الزمان]] را پیشبینی کرده‌اند. در [[روایات]] نیز تصریح شده است که وی در بیت المقدّس به [[نماز]] [[امام مهدی|امام زمان]]{{ع}} [[اقتدا]] و در جنگهای ایشان نیز شرکت خواهد کرد. بر اساس این [[تفسیر]]، فرود آمدن [[حضرت عیسی|عیسی]]{{ع}}، یکی از نشانه‌های نزدیکی [[قیامت]] شمرده شده و از [[ایمان]] آوردن همه [[اهل کتاب]] به [[حضرت عیسی]]{{ع}} در [[آخر الزمان]] که یکی از [[فرماندهان]] [[امام مهدی|امام زمان]]{{ع}} به شمار میرود، خبر داده شده است. | ||
#'''[[خروج جنبنده‌ای از زمین]]:''' [[قرآن]] با رمز و ابهام از [[خروج]] جنبدهای حکایت می‌کند که هنگام رویگردانی [[مردم]] از [[معنویت]]، از [[زمین]] خارج شده، با [[مردم]] سخن میگوید: {{متن قرآن| وَإِذَا وَقَعَ الْقَوْلُ عَلَيْهِمْ أَخْرَجْنَا لَهُمْ دَابَّةً مِّنَ الأَرْضِ تُكَلِّمُهُمْ أَنَّ النَّاسَ كَانُوا بِآيَاتِنَا لا يُوقِنُونَ }}<ref> و چون فرمان (عذاب) بر آنان مقرّر شود جنبنده‌ای را از زمین برای آنان بیرون می‌آوریم که با ایشان سخن سر می‌کند که مردم به نشانه‌های ما یقین نمی‌آوردند؛ سوره نمل ، آیه: ۸۲.</ref>. در [[تفاسیر]]، مطالب بسیاری درباره این موجود شگفت بیان شده است که تا حدّ بسیاری غیر واقعی و بیاساس به نظر می‌رسد و در ظاهر، برگرفته از منابع [[اسرائیلی]] است<ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگنامه مهدویت (کتاب)|فرهنگنامه مهدویت]]، | #'''[[خروج جنبنده‌ای از زمین]]:''' [[قرآن]] با رمز و ابهام از [[خروج]] جنبدهای حکایت می‌کند که هنگام رویگردانی [[مردم]] از [[معنویت]]، از [[زمین]] خارج شده، با [[مردم]] سخن میگوید: {{متن قرآن| وَإِذَا وَقَعَ الْقَوْلُ عَلَيْهِمْ أَخْرَجْنَا لَهُمْ دَابَّةً مِّنَ الأَرْضِ تُكَلِّمُهُمْ أَنَّ النَّاسَ كَانُوا بِآيَاتِنَا لا يُوقِنُونَ }}<ref> و چون فرمان (عذاب) بر آنان مقرّر شود جنبنده‌ای را از زمین برای آنان بیرون می‌آوریم که با ایشان سخن سر می‌کند که مردم به نشانه‌های ما یقین نمی‌آوردند؛ سوره نمل ، آیه: ۸۲.</ref>. در [[تفاسیر]]، مطالب بسیاری درباره این موجود شگفت بیان شده است که تا حدّ بسیاری غیر واقعی و بیاساس به نظر می‌رسد و در ظاهر، برگرفته از منابع [[اسرائیلی]] است<ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگنامه مهدویت (کتاب)|فرهنگنامه مهدویت]]، ص۱۵ - ۲۳.</ref>. | ||
#'''[[هجوم یأجوج و مأجوج]]:''' قومی وحشی و فاسد، با تخریب سدّ [[ذو القرنین]]، در اندک زمانی سرتاسر [[جهان]] را پر از [[ظلم]] و [[فساد]] خواهد کرد، تا آنکه بنابر [[روایات]]، در [[عصر ظهور]] [[امام مهدی|مهدی]]{{ع}}، به طور کلّی از بین خواهد رفت: {{متن قرآن| حَتَّى إِذَا فُتِحَتْ يَأْجُوجُ وَمَأْجُوجُ وَهُم مِّن كُلِّ حَدَبٍ يَنسِلُونَ}}<ref> تا آنگاه که (راه بر) یأجوج و مأجوج گشوده گردد و آنان از هر پشته‌واره‌ای بشتابند؛ سوره انبیاء، آیه: ۹۶.</ref> | #'''[[هجوم یأجوج و مأجوج]]:''' قومی وحشی و فاسد، با تخریب سدّ [[ذو القرنین]]، در اندک زمانی سرتاسر [[جهان]] را پر از [[ظلم]] و [[فساد]] خواهد کرد، تا آنکه بنابر [[روایات]]، در [[عصر ظهور]] [[امام مهدی|مهدی]]{{ع}}، به طور کلّی از بین خواهد رفت: {{متن قرآن| حَتَّى إِذَا فُتِحَتْ يَأْجُوجُ وَمَأْجُوجُ وَهُم مِّن كُلِّ حَدَبٍ يَنسِلُونَ}}<ref> تا آنگاه که (راه بر) یأجوج و مأجوج گشوده گردد و آنان از هر پشته‌واره‌ای بشتابند؛ سوره انبیاء، آیه: ۹۶.</ref> | ||
#'''[[رجعت]]:''' در [[آخر الزمان]]، برخی از [[نیکوکاران]] و بدکاران زمانهای گذشته، دوباره زنده می‌شوند: {{متن قرآن|وَيَوْمَ نَحْشُرُ مِن كُلِّ أُمَّةٍ فَوْجًا مِّمَّن يُكَذِّبُ بِآيَاتِنَا فَهُمْ يُوزَعُونَ}}<ref> و (یاد کن) روزی (را) که از هر امتی دسته‌ای از آنان را که نشانه‌های ما را دروغ می‌شمردند گرد می‌آوریم و آنگاه آنان را به هم می‌پیوندند؛ سوره نمل، آیه: ۸۳.</ref>. این [[آیه]]، فقط به [[برانگیخته شدن]] عدّهای از مکذّبان و نه همه آنها اشاره کرده است؛ بدین [[دلیل]]، [[روایات]] و مفسّران [[شیعه]]، میان مصداق این [[آیه]] و [[قیامت]]، تفاوت قائل شده و [[آیه]] را به [[آخر الزمان]] مربوط دانستهاند که عدّهای از [[نیکوکاران]] و بدکاران اعصار گذشته، زنده شده، هریک نتیجه دنیایی اعمال خویش را خواهد دید. | #'''[[رجعت]]:''' در [[آخر الزمان]]، برخی از [[نیکوکاران]] و بدکاران زمانهای گذشته، دوباره زنده می‌شوند: {{متن قرآن|وَيَوْمَ نَحْشُرُ مِن كُلِّ أُمَّةٍ فَوْجًا مِّمَّن يُكَذِّبُ بِآيَاتِنَا فَهُمْ يُوزَعُونَ}}<ref> و (یاد کن) روزی (را) که از هر امتی دسته‌ای از آنان را که نشانه‌های ما را دروغ می‌شمردند گرد می‌آوریم و آنگاه آنان را به هم می‌پیوندند؛ سوره نمل، آیه: ۸۳.</ref>. این [[آیه]]، فقط به [[برانگیخته شدن]] عدّهای از مکذّبان و نه همه آنها اشاره کرده است؛ بدین [[دلیل]]، [[روایات]] و مفسّران [[شیعه]]، میان مصداق این [[آیه]] و [[قیامت]]، تفاوت قائل شده و [[آیه]] را به [[آخر الزمان]] مربوط دانستهاند که عدّهای از [[نیکوکاران]] و بدکاران اعصار گذشته، زنده شده، هریک نتیجه دنیایی اعمال خویش را خواهد دید. | ||
#'''[[صلح و آرامش پایدار|صلح و آرامش پایدار در سرتاسر جهان]]:''' پس از [[پیروزی]] [[امام مهدی|حضرت مهدی]]{{ع}} و یارانش، [[آرامش]] و [[معنویت]] بر [[جهان]] [[حاکم]] خواهد شد: {{متن قرآن|وَعَدَ اللَّهُ الَّذِينَ آمَنُوا مِنكُمْ وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ لَيَسْتَخْلِفَنَّهُم فِي الأَرْضِ كَمَا اسْتَخْلَفَ الَّذِينَ مِن قَبْلِهِمْ وَلَيُمَكِّنَنَّ لَهُمْ دِينَهُمُ الَّذِي ارْتَضَى لَهُمْ وَلَيُبَدِّلَنَّهُم مِّن بَعْدِ خَوْفِهِمْ أَمْنًا يَعْبُدُونَنِي لا يُشْرِكُونَ بِي شَيْئًا وَمَن كَفَرَ بَعْدَ ذَلِكَ فَأُولَئِكَ هُمُ الْفَاسِقُونَ}}<ref> خداوند به کسانی از شما که ایمان آورده‌اند و کارهای شایسته کرده‌اند وعده داده است که آنان را به یقین در زمین جانشین می‌گرداند- چنان که کسانی پیش از آنها را جانشین گردانید- و بی‌گمان دینی را که برای آنان پسندیده است برای آنها استوار می‌دارد و (حال) آنان را از پس هراس به آرامش بر می‌گرداند؛ (آنان) مرا می‌پرستند و چیزی را شریک من نمی‌گردانند و کسانی که پس از این کفر ورزند نافرمانند؛ سوره نور، آیه: ۵۵.</ref> و {{متن قرآن| قَالَ مُوسَى لِقَوْمِهِ اسْتَعِينُوا بِاللَّهِ وَاصْبِرُواْ إِنَّ الأَرْضَ لِلَّهِ يُورِثُهَا مَن يَشَاء مِنْ عِبَادِهِ وَالْعَاقِبَةُ لِلْمُتَّقِينَ }}<ref> موسی به قوم خود گفت: از خداوند یاری بخواهید و شکیبا باشید، بی‌گمان زمین از آن خداوند است، به هر کس از بندگان خویش که بخواهد به میراث می‌دهد و سرانجام (نیکو) از آن پرهیزگاران است؛ سوره اعراف، آیه: ۱۲۸.</ref>. این [[آیات]] و [[آیات]] دیگر که از میراثبری [[صالحان]] و [[مستضعفان]] و [[جانشینی]] آنان در [[زمین]] یاد می‌کند، همگی بیانگر این واقعیتند که [[سرنوشت]] این [[جهان]]، پس از جهادی الهی به [[امامت]] [[امام مهدی|امام زمان]]{{ع}} سرانجام به دست [[مؤمنان]] افتاده و جهانیان همگی در سایه [[حکومت]] [[حضرت]] در [[صلح]] و [[معنویت]] به سر خواهند برد<ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگنامه مهدویت (کتاب)|فرهنگنامه مهدویت]]، | #'''[[صلح و آرامش پایدار|صلح و آرامش پایدار در سرتاسر جهان]]:''' پس از [[پیروزی]] [[امام مهدی|حضرت مهدی]]{{ع}} و یارانش، [[آرامش]] و [[معنویت]] بر [[جهان]] [[حاکم]] خواهد شد: {{متن قرآن|وَعَدَ اللَّهُ الَّذِينَ آمَنُوا مِنكُمْ وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ لَيَسْتَخْلِفَنَّهُم فِي الأَرْضِ كَمَا اسْتَخْلَفَ الَّذِينَ مِن قَبْلِهِمْ وَلَيُمَكِّنَنَّ لَهُمْ دِينَهُمُ الَّذِي ارْتَضَى لَهُمْ وَلَيُبَدِّلَنَّهُم مِّن بَعْدِ خَوْفِهِمْ أَمْنًا يَعْبُدُونَنِي لا يُشْرِكُونَ بِي شَيْئًا وَمَن كَفَرَ بَعْدَ ذَلِكَ فَأُولَئِكَ هُمُ الْفَاسِقُونَ}}<ref> خداوند به کسانی از شما که ایمان آورده‌اند و کارهای شایسته کرده‌اند وعده داده است که آنان را به یقین در زمین جانشین می‌گرداند- چنان که کسانی پیش از آنها را جانشین گردانید- و بی‌گمان دینی را که برای آنان پسندیده است برای آنها استوار می‌دارد و (حال) آنان را از پس هراس به آرامش بر می‌گرداند؛ (آنان) مرا می‌پرستند و چیزی را شریک من نمی‌گردانند و کسانی که پس از این کفر ورزند نافرمانند؛ سوره نور، آیه: ۵۵.</ref> و {{متن قرآن| قَالَ مُوسَى لِقَوْمِهِ اسْتَعِينُوا بِاللَّهِ وَاصْبِرُواْ إِنَّ الأَرْضَ لِلَّهِ يُورِثُهَا مَن يَشَاء مِنْ عِبَادِهِ وَالْعَاقِبَةُ لِلْمُتَّقِينَ }}<ref> موسی به قوم خود گفت: از خداوند یاری بخواهید و شکیبا باشید، بی‌گمان زمین از آن خداوند است، به هر کس از بندگان خویش که بخواهد به میراث می‌دهد و سرانجام (نیکو) از آن پرهیزگاران است؛ سوره اعراف، آیه: ۱۲۸.</ref>. این [[آیات]] و [[آیات]] دیگر که از میراثبری [[صالحان]] و [[مستضعفان]] و [[جانشینی]] آنان در [[زمین]] یاد می‌کند، همگی بیانگر این واقعیتند که [[سرنوشت]] این [[جهان]]، پس از جهادی الهی به [[امامت]] [[امام مهدی|امام زمان]]{{ع}} سرانجام به دست [[مؤمنان]] افتاده و جهانیان همگی در سایه [[حکومت]] [[حضرت]] در [[صلح]] و [[معنویت]] به سر خواهند برد<ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگنامه مهدویت (کتاب)|فرهنگنامه مهدویت]]، ص۱۵ - ۲۳.</ref>. | ||
{{پایان جمع شدن}} | {{پایان جمع شدن}} | ||
{{جمع شدن|۳. [[مجتبی تونه‌ای|آقای تونه‌ای]] (پژوهشگر معارف مهدویت)؛}} | {{جمع شدن|۳. [[مجتبی تونه‌ای|آقای تونه‌ای]] (پژوهشگر معارف مهدویت)؛}} | ||
[[پرونده:13681078.jpg|100px|right|بندانگشتی|[[مجتبی تونه‌ای]]]] | [[پرونده:13681078.jpg|100px|right|بندانگشتی|[[مجتبی تونه‌ای]]]] | ||
::::::آقای '''[[مجتبی تونه‌ای]]'''، در کتاب ''«[[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]»'' در این‌باره گفته است: | ::::::آقای '''[[مجتبی تونه‌ای]]'''، در کتاب ''«[[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]»'' در این‌باره گفته است: | ||
:::::*«از نشانه‌های [[آخر الزمان]]، نخستین نشانه صاعقه‌ها، سپس [[باد زرد]] آمده است<ref>روزگار رهایی، ج ۲، ص ۸۲۵.</ref>»<ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، | :::::*«از نشانه‌های [[آخر الزمان]]، نخستین نشانه صاعقه‌ها، سپس [[باد زرد]] آمده است<ref>روزگار رهایی، ج ۲، ص ۸۲۵.</ref>»<ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۱۵۴.</ref>. | ||
:::::*«در [[اخبار]] [[آخر الزمان]] آمده است: وقتی [[فاسق]] مردمان بر آنها [[حکومت]] کند، اشرار از [[ترس]] شرارت‌شان، مورد [[احترام]] قرار می‌گیرند و غنا و موسیقی علنی می‌گردد... در چنین زمانی [[منتظر]] [[باد سرخ]] باشید<ref>تحف العقول، ص ۳۱؛ بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۲۵۹ و ۲۶۳.</ref>. [[پیامبر اکرم]] {{صل}} فرمود: هنگامی که [[سنت]] را ترک کنید، [[بدعت]] ظاهر می‌شود، در چنین زمانی [[منتظر]] [[باد سرخ]]، [[خسف]]، [[مسخ]] و [[غلبه]] [[دشمن]] باشید<ref>بشارة الاسلام، ص ۲۲.</ref>. شاید منظور از [[باد سرخ]]، طوفان‌های همراه با گرد و غبار و رعب‌آور باشد»<ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، | :::::*«در [[اخبار]] [[آخر الزمان]] آمده است: وقتی [[فاسق]] مردمان بر آنها [[حکومت]] کند، اشرار از [[ترس]] شرارت‌شان، مورد [[احترام]] قرار می‌گیرند و غنا و موسیقی علنی می‌گردد... در چنین زمانی [[منتظر]] [[باد سرخ]] باشید<ref>تحف العقول، ص ۳۱؛ بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۲۵۹ و ۲۶۳.</ref>. [[پیامبر اکرم]] {{صل}} فرمود: هنگامی که [[سنت]] را ترک کنید، [[بدعت]] ظاهر می‌شود، در چنین زمانی [[منتظر]] [[باد سرخ]]، [[خسف]]، [[مسخ]] و [[غلبه]] [[دشمن]] باشید<ref>بشارة الاسلام، ص ۲۲.</ref>. شاید منظور از [[باد سرخ]]، طوفان‌های همراه با گرد و غبار و رعب‌آور باشد»<ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۱۵۵.</ref>. | ||
:::::*«وزیدن [[باد سیاه]] از نشانه‌های [[آخر الزمان]] ذکر شده است. در حدیثی آمده است: [[باد سیاه]] اول صبح برمی‌خیزد و آنگاه زلزله‌ای روی می‌دهد و قسمت اعظم [[بغداد]] زیر آوار می‌ماند<ref>محجّة البیضاء، ج ۴، ص ۳۴۳؛ الزام الناصب، ص ۱۸۵؛ بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۲۲۰.</ref>»<ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، | :::::*«وزیدن [[باد سیاه]] از نشانه‌های [[آخر الزمان]] ذکر شده است. در حدیثی آمده است: [[باد سیاه]] اول صبح برمی‌خیزد و آنگاه زلزله‌ای روی می‌دهد و قسمت اعظم [[بغداد]] زیر آوار می‌ماند<ref>محجّة البیضاء، ج ۴، ص ۳۴۳؛ الزام الناصب، ص ۱۸۵؛ بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۲۲۰.</ref>»<ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۱۵۵.</ref>. | ||
:::::*«"[[بواسیر]]"، نوعی بیماری است که در مقعد یا بینی پدید می‌آید<ref>معارف و معاریف، ج ۳، ص ۲۸۱.</ref>. فزونی این بیماری از [[نشانه‌های قیامت]] است<ref>بحار الانوار، ج ۶۲، ص ۶۶.</ref>. درباره نشانه‌های [[آخر الزمان]] نیز آمده است که [[بواسیر]]، [[مرگ ناگهانی]] و جُذام فراوان می‌شود<ref>ارشاد مفید، ص ۳۳۸؛ اعلام الوری، ص ۴۲۸.</ref>»<ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، | :::::*«"[[بواسیر]]"، نوعی بیماری است که در مقعد یا بینی پدید می‌آید<ref>معارف و معاریف، ج ۳، ص ۲۸۱.</ref>. فزونی این بیماری از [[نشانه‌های قیامت]] است<ref>بحار الانوار، ج ۶۲، ص ۶۶.</ref>. درباره نشانه‌های [[آخر الزمان]] نیز آمده است که [[بواسیر]]، [[مرگ ناگهانی]] و جُذام فراوان می‌شود<ref>ارشاد مفید، ص ۳۳۸؛ اعلام الوری، ص ۴۲۸.</ref>»<ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۱۷۸.</ref>. | ||
:::::*«"[[جذام]]" نوعی بیماری پوستی است. فراوانی این بیماری از نشانه‌های [[آخر الزمان]] است<ref>ارشاد مفید، ص ۳۳۸؛ اعلام الوری، ص ۴۲۸.</ref>. [[حمیری]] ضمن نامه‌ای از [[حضرت حجت]] {{ع}} پرسید: آیا پیس و جذامی و فلج، شهادتشان در محاکم قبول است؟ [[حضرت]] مرقوم داشت: اگر این بیماری‌ها در این‌ها حادث و عارضی و نو پدید باشد، شهادتشان مقبول، و اگر مادرزادی باشد، خیر"<ref>بحار الانوار، ج ۱۰۴، ص ۳۱۵.</ref>»<ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، | :::::*«"[[جذام]]" نوعی بیماری پوستی است. فراوانی این بیماری از نشانه‌های [[آخر الزمان]] است<ref>ارشاد مفید، ص ۳۳۸؛ اعلام الوری، ص ۴۲۸.</ref>. [[حمیری]] ضمن نامه‌ای از [[حضرت حجت]] {{ع}} پرسید: آیا پیس و جذامی و فلج، شهادتشان در محاکم قبول است؟ [[حضرت]] مرقوم داشت: اگر این بیماری‌ها در این‌ها حادث و عارضی و نو پدید باشد، شهادتشان مقبول، و اگر مادرزادی باشد، خیر"<ref>بحار الانوار، ج ۱۰۴، ص ۳۱۵.</ref>»<ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۲۴۳.</ref>. | ||
:::::*«در [[حدیث]] مفصلی از [[حضرت]] [[رسول اکرم]] {{صل}} درباره [[پیشگویی]] از اوضاع [[آخر الزمان]] [[نقل]] شده و مورد خطاب [[حضرت]] در آن‌جا، جناب [[سلمان فارسی]] است، امده که: ای [[سلمان]]! در آن زمان، توانگران امتّم به [[هدف]] تفریح و خوش‌گذرانی، و طبقه متوسط به منظور [[تجارت]]، و فقرا برای خودنمایی حجّ می‌کنند<ref>بحار الانوار، ج ۶، ص ۳۰۵.</ref>»<ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، | :::::*«در [[حدیث]] مفصلی از [[حضرت]] [[رسول اکرم]] {{صل}} درباره [[پیشگویی]] از اوضاع [[آخر الزمان]] [[نقل]] شده و مورد خطاب [[حضرت]] در آن‌جا، جناب [[سلمان فارسی]] است، امده که: ای [[سلمان]]! در آن زمان، توانگران امتّم به [[هدف]] تفریح و خوش‌گذرانی، و طبقه متوسط به منظور [[تجارت]]، و فقرا برای خودنمایی حجّ می‌کنند<ref>بحار الانوار، ج ۶، ص ۳۰۵.</ref>»<ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۲۷۰.</ref>. | ||
:::::*«"[[دین‌فروشی]]" یکی از [[علائم]] [[آخر الزمان]] این است که [[مردم]] از [[دین]] خارج می‌شوند. روزی [[امام حسین]] {{ع}} نزد [[امیر مؤمنان]] {{ع}} آمد. گروهی در گرداگرد [[حضرت]] {{ع}} نشسته بودند. ایشان به آنان فرمود: "[[حسین]] پیشوای شماست. [[رسول خدا]] او را [[سید]] و سرور نامیده است. از نسل او مردی [[ظهور]] خواهد کرد که در [[اخلاق]] و چهره، شبیه من است. او [[دنیا]] را پر از [[عدل و داد]] می‌کند، چنانکه پر از [[ستم]] و [[جور]] شده است". سؤال شد: این [[قیام]] در چه زمانی خواهد بود؟ فرمود: "افسوس! هنگامی که از [[دین]] خارج شوید"<ref>ملاحم ابن طاووس، ص ۱۴۴.</ref>. همچنین [[پیامبر گرامی]] اسلامی درباره اهمیت [[دین‌داری]] در [[آخر الزمان]] فرموده است: "... گروهی [[دین]] خود را به بهای ناچیز و متاع اندک می‌فروشند. کسی که در آن روز به [[دین]] خود چنگ زده و پای‌بند است، همانند کسی است که گلوله‌ای از [[آتش]] را در دست گرفته یا بوته‌ای از خار را در دست می‌فشرد"<ref>مسند احمد، ج ۲، ص ۳۹۰.</ref>»<ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، | :::::*«"[[دین‌فروشی]]" یکی از [[علائم]] [[آخر الزمان]] این است که [[مردم]] از [[دین]] خارج می‌شوند. روزی [[امام حسین]] {{ع}} نزد [[امیر مؤمنان]] {{ع}} آمد. گروهی در گرداگرد [[حضرت]] {{ع}} نشسته بودند. ایشان به آنان فرمود: "[[حسین]] پیشوای شماست. [[رسول خدا]] او را [[سید]] و سرور نامیده است. از نسل او مردی [[ظهور]] خواهد کرد که در [[اخلاق]] و چهره، شبیه من است. او [[دنیا]] را پر از [[عدل و داد]] می‌کند، چنانکه پر از [[ستم]] و [[جور]] شده است". سؤال شد: این [[قیام]] در چه زمانی خواهد بود؟ فرمود: "افسوس! هنگامی که از [[دین]] خارج شوید"<ref>ملاحم ابن طاووس، ص ۱۴۴.</ref>. همچنین [[پیامبر گرامی]] اسلامی درباره اهمیت [[دین‌داری]] در [[آخر الزمان]] فرموده است: "... گروهی [[دین]] خود را به بهای ناچیز و متاع اندک می‌فروشند. کسی که در آن روز به [[دین]] خود چنگ زده و پای‌بند است، همانند کسی است که گلوله‌ای از [[آتش]] را در دست گرفته یا بوته‌ای از خار را در دست می‌فشرد"<ref>مسند احمد، ج ۲، ص ۳۹۰.</ref>»<ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۳۴۰.</ref>. | ||
:::::*«"[[ذو السویقتین]]" [[امام علی|امیر مؤمنان علی]] {{ع}} یکی از نشانه‌های [[آخر الزمان]] را ویران کردن [[کعبه]] می‌داند و می‌فرماید: گویی با چشم خود می‌بینم که مردی از [[حبشه]]، بسیار نیرومند و [[شجاع]] کلنگی به دست گرفته، خانه [[کعبه]] را ویران می‌کند و سنگ‌های آن را یکایک دور می‌اندازد<ref>بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۲۱۸.</ref>. بر طبق [[روایات]]، این مرد حبشی چابک و چالاک، ذوالسّویقتین نام دارد<ref>صحیح مسلم، ج ۸، ص ۱۸۳؛ روزگار رهایی، ج ۲، ص ۹۱۳.</ref>»<ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، | :::::*«"[[ذو السویقتین]]" [[امام علی|امیر مؤمنان علی]] {{ع}} یکی از نشانه‌های [[آخر الزمان]] را ویران کردن [[کعبه]] می‌داند و می‌فرماید: گویی با چشم خود می‌بینم که مردی از [[حبشه]]، بسیار نیرومند و [[شجاع]] کلنگی به دست گرفته، خانه [[کعبه]] را ویران می‌کند و سنگ‌های آن را یکایک دور می‌اندازد<ref>بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۲۱۸.</ref>. بر طبق [[روایات]]، این مرد حبشی چابک و چالاک، ذوالسّویقتین نام دارد<ref>صحیح مسلم، ج ۸، ص ۱۸۳؛ روزگار رهایی، ج ۲، ص ۹۱۳.</ref>»<ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۳۴۱.</ref>. | ||
:::::*«"[[ربا]]" در [[اخبار]] [[آخر الزمان]] آمده است: در آن زمان [[ربا]] شایع می‌شود<ref>بشارة الاسلام، ص ۲۶.</ref>. زمانی پیش می‌آید که احدی یافت نمی‌شود جز اینکه به [[ربا]] آلوده می‌گردد، اگر مستقیماً هم [[ربا]] نخورد، گرد [[ربا]] به او می‌رسد<ref>نهج الفصاحه، ج ۲، ص ۵۰۰.</ref>. هیچ قومی نیست که [[ربا]] در میان آنها شایع شود، جز اینکه دچار [[غفلت]] و بی‌خبری می‌شوند<ref>نهج الفصاحه، ج ۲، ص ۵۷۷؛ الزام الناصب، ص ۱۸۲.</ref>. در آن زمان [[ربا]] را به نام دادوستد، [[حلال]] می‌پندارند<ref>روزگار رهایی، ج ۲، ص ۷۰۷.</ref>»<ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، | :::::*«"[[ربا]]" در [[اخبار]] [[آخر الزمان]] آمده است: در آن زمان [[ربا]] شایع می‌شود<ref>بشارة الاسلام، ص ۲۶.</ref>. زمانی پیش می‌آید که احدی یافت نمی‌شود جز اینکه به [[ربا]] آلوده می‌گردد، اگر مستقیماً هم [[ربا]] نخورد، گرد [[ربا]] به او می‌رسد<ref>نهج الفصاحه، ج ۲، ص ۵۰۰.</ref>. هیچ قومی نیست که [[ربا]] در میان آنها شایع شود، جز اینکه دچار [[غفلت]] و بی‌خبری می‌شوند<ref>نهج الفصاحه، ج ۲، ص ۵۷۷؛ الزام الناصب، ص ۱۸۲.</ref>. در آن زمان [[ربا]] را به نام دادوستد، [[حلال]] می‌پندارند<ref>روزگار رهایی، ج ۲، ص ۷۰۷.</ref>»<ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۳۴۸.</ref>. | ||
:::::*«از نشانه‌های [[آخر الزمان]]، ظاهر شدن صورتی در قرص [[خورشید]] ذکر شده است. [[مردم]] سیمای مردی را در قرص [[خورشید]] خواهند دید که نام و نشان او را خواهند [[شناخت]]. این نشانه پرشکوه در [[عهد]] [[سفیانی]] خواهد بود و در آن هنگام [[سپاه]] [[سفیانی]] و خود [[سفیانی]] هلاک خواهند شد<ref>ارشاد مفید، ص ۳۳۸؛ بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۲۲۰؛ اعلام الوری، ص ۴۲۸.</ref>. [[صاحب]] کتاب [[روزگار رهایی]] می‌نویسد: منظور از سیمای مردی که در قرص [[خورشید]] ظاهر خواهد شد، سیمای [[حضرت مسیح]] {{ع}} است که در [[خورشید]] ظاهر می‌شود و از [[آسمان]] فرود می‌آید و با حسب و نسبش شناخته می‌شود و دیگر کسی در [[حق]] او دچار [[تردید]] نمی‌شود<ref>روزگار رهایی، ج ۲، ص ۸۴۵.</ref>. در [[حدیث]] دیگری آمده است: صورت و سینه‌ای در قرص [[خورشید]] برای مردمان ظاهر می‌شود<ref>روزگار رهایی، ج ۲، ص ۸۴۶.</ref>. | :::::*«از نشانه‌های [[آخر الزمان]]، ظاهر شدن صورتی در قرص [[خورشید]] ذکر شده است. [[مردم]] سیمای مردی را در قرص [[خورشید]] خواهند دید که نام و نشان او را خواهند [[شناخت]]. این نشانه پرشکوه در [[عهد]] [[سفیانی]] خواهد بود و در آن هنگام [[سپاه]] [[سفیانی]] و خود [[سفیانی]] هلاک خواهند شد<ref>ارشاد مفید، ص ۳۳۸؛ بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۲۲۰؛ اعلام الوری، ص ۴۲۸.</ref>. [[صاحب]] کتاب [[روزگار رهایی]] می‌نویسد: منظور از سیمای مردی که در قرص [[خورشید]] ظاهر خواهد شد، سیمای [[حضرت مسیح]] {{ع}} است که در [[خورشید]] ظاهر می‌شود و از [[آسمان]] فرود می‌آید و با حسب و نسبش شناخته می‌شود و دیگر کسی در [[حق]] او دچار [[تردید]] نمی‌شود<ref>روزگار رهایی، ج ۲، ص ۸۴۵.</ref>. در [[حدیث]] دیگری آمده است: صورت و سینه‌ای در قرص [[خورشید]] برای مردمان ظاهر می‌شود<ref>روزگار رهایی، ج ۲، ص ۸۴۶.</ref>. | ||
::::::در روایتی از [[امام صادق]] {{ع}} آمده است: سه [[بانگ آسمانی]] در [[ماه رجب]] شنیده می‌شد: | ::::::در روایتی از [[امام صادق]] {{ع}} آمده است: سه [[بانگ آسمانی]] در [[ماه رجب]] شنیده می‌شد: | ||
:::::#[[آگاه]] باشید که [[لعنت خدا]] بر [[ستمگران]] باد، | :::::#[[آگاه]] باشید که [[لعنت خدا]] بر [[ستمگران]] باد، | ||
:::::#ای گروه [[مؤمنان]]! [[رستاخیز]] نزدیک است، | :::::#ای گروه [[مؤمنان]]! [[رستاخیز]] نزدیک است، | ||
:::::#[[بدن]] انسانی به وضوح در قرص [[خورشید]] دیده می‌شود که با صدای رسا بانگ بر می‌آورد: هان ای [[مردم]]! [[خداوند]] فلانی، پسر فلانی... (سلسله [[نسب]] [[امام مهدی|حضرت قائم]]{{ع}} را تا [[حضرت علی]] {{ع}} می‌رساند) را برانگیخت<ref>غیبة طوسی، ص ۲۶۸؛ بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۲۸۹؛ منتخب الاثر، ص ۴۲۲.</ref>»<ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، | :::::#[[بدن]] انسانی به وضوح در قرص [[خورشید]] دیده می‌شود که با صدای رسا بانگ بر می‌آورد: هان ای [[مردم]]! [[خداوند]] فلانی، پسر فلانی... (سلسله [[نسب]] [[امام مهدی|حضرت قائم]]{{ع}} را تا [[حضرت علی]] {{ع}} می‌رساند) را برانگیخت<ref>غیبة طوسی، ص ۲۶۸؛ بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۲۸۹؛ منتخب الاثر، ص ۴۲۲.</ref>»<ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۴۵۰.</ref>. | ||
:::::*در حدیث مفصلی از حضرت [[رسول اکرم]] {{صل}} درباره پیشگویی از اوضاع [[آخر الزمان]] نقل شده و مورد خطاب حضرت در آن‌جا، جناب [[سلمان فارسی]] است، امده که: ای سلمان! در آن زمان، توانگران امتّم به هدف تفریح و خوش‌گذرانی، و طبقه متوسط به منظور تجارت، و فقرا برای خودنمایی حجّ می‌کنند<ref>بحار الانوار، ج ۶، ص ۳۰۵.</ref><ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص ۲۷۰.</ref>. | :::::*در حدیث مفصلی از حضرت [[رسول اکرم]] {{صل}} درباره پیشگویی از اوضاع [[آخر الزمان]] نقل شده و مورد خطاب حضرت در آن‌جا، جناب [[سلمان فارسی]] است، امده که: ای سلمان! در آن زمان، توانگران امتّم به هدف تفریح و خوش‌گذرانی، و طبقه متوسط به منظور تجارت، و فقرا برای خودنمایی حجّ می‌کنند<ref>بحار الانوار، ج ۶، ص ۳۰۵.</ref><ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص ۲۷۰.</ref>. | ||
نسخهٔ ۱۱ ژوئیهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۲۳:۳۵
| نشانه‌های آخرالزمان چیست؟ | |
|---|---|
 | |
| موضوع اصلی | بانک جامع پرسش و پاسخ مهدویت |
| مدخل بالاتر | مهدویت / غیبت امام مهدی / آخرالزمان / نشانه‌های آخرالزمان |
| مدخل اصلی | جذام |
نشانه‌های آخرالزمان چیست؟ یکی از پرسش‌های مرتبط به بحث مهدویت است که می‌توان با عبارت‌های متفاوتی مطرح کرد. برای بررسی جامع این سؤال و دیگر سؤال‌های مرتبط، یا هر مطلب وابسته دیگری، به مدخل اصلی مهدویت مراجعه شود.
عبارت‌های دیگری از این پرسش
پاسخ نخست
- حجت الاسلام و المسلمین سید جعفر موسوی‌نسب، در کتاب «دویست پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان» در این‌باره گفته است:
- «اجمالاً باید دانست که آخرالزمان به معنای ایام پایانی جهان و نزدیک شدن به روز رستاخیز و حدوث قیامت می‌باشد که در قرآن نیز از آن یاد شده است[۱]؛ که این مطلب به عنوان‌های مختلفی -گاه به عنوان علائم الظهور و گاهی به عنوان نشانه‌های آخرالزمان و پیشگویی‌های آخرالزمان- مورد بحث قرار می‌گیرد؛ و در روایات معصومین (ع) به‌طور مشروح بیان شده است؛ البته قابل ذکر است وقتی که آخرالزمان و نشانه‌های آن بصورت کلی مطرح می‌شود، ظهور حضرت مهدی (ع) یکی از نشانه‌های آخرالزمان به حساب می‌آید، برای اینکه به عقیده همه مسلمان‌ها قبل از لحظات پایانی دنیا و برپا شدن قیامت، ظهور آن حضرت حتمی و قطعی است چنانچه این مطلب از روایات فراوان استفاده می‌شود؛ در یکی از روایات به نقل از پیامبر اسلام (ص) چنین آمده است: "لو لم يبق من الدنيا إلّا يوم، لطوّل اللّه ذلك اليوم حتى يلي المهدي"؛ اگر عمر دنیا جز یک روز باقی نماند خداوند آن روز را آن‌‌‌قدر طولانی می‌کند که مهدی (ع) در پی آید[۲].
- عصر کنونی دوره آخرالزمان و پیامبر اسلام (ص) پیامبر آخرالزمان می‌باشد، برای اینکه قیام پیامبر اسلام یکی از علائم آخرالزمان به حساب آمده است؛ در اینجا البته این سؤال پیش می‌آید که چگونه قیام پیامبر (ص) از نشانه‌های آخرالزمان شمرده شده در حالی که ۱۵ قرن می‌گذرد هنوز از نقطه پایانی جهان و حدوث قیامت خبری نیست؟ جواب این سؤال را پیامبر (ص) ضمن خطبه‌ای به یارانش بیان نموده و فرموده است: "سوگند به کسی که جان محمد به دست اوست آنچه از دنیا گذشته نسبت به آنچه باقی مانده مانند مقداری است که از امروز شما گذشته نسبت به آنچه باقی مانده است و می‌بینید که جز مقدار کمی باقی نمانده است[۳]. به هرحال در روایات نشانه‌ها و علائم آخرالزمان به طور مشروح بیان شده است که از جمله نشانه‌ها موارد ذیل می‌باشد، که خود به دو دسته تقسیم می‌شود: علامات آخرالزمان و علامات ظهور. ابتدا می‌پردازیم به علائم آخرالزمان.
- ۱. فتنه‌های آخرالزمان: نابسامانی اوضاع اجتماعی و فتنه و فسادهای اجتماعی یکی از علائم آخرالزمان است که در حدیثی از پیامبر (ص) چنین بیان شده است.
- تضییع نماز: پیامبر (ص) فرمود: از نشانه‌های آخرالزمان تضییع نماز، پیروی از شهوات، تمایل به هواپرستی، گرامی داشتن ثروتمندان، فروختن دین به دنیا است، درین هنگام است که قلب مؤمن در درونش آب می‌شود آن چنانکه نمک در آب، از این همه زشتی‌ها که می‌بینید و توانایی تغییر ندارد.
- حکومت حاکمان جور؛
- بدی بر پدر و مادر؛
- گرفتن قوانین از شرق و غرب؛
- تزئین مساجد با مناره‌های طولانی که صفوف نمازگزاران فراوان اما دل‌ها نسبت به یکدیگر دشمن و زبان‌ها مختلف؛
- انجام گرفتن معاملات با غیبت و رشوه؛
- فزونی طلاق؛
- ظهور لهو و لعب؛
- تظاهر اغنیا به انجام مناسک حج و رفتن برای تفریح در حج خانه خدا؛
- فزونی گناه و فساد و دریده شدن پرده‌های عصمت؛
- زشت دانستن مردم امر به معروف و نهی از منکر را؛ از نشانه‌های آخرالزمان به حساب آمده است[۴].
- ۲. مردم آخرالزمان: در مورد مردم آخرالزمان آمده است: دو ثلث مردم از دین اسلام باطناً برگردند عمامه از سر بردارند، به کمی اولاد خوش‌‌‌حال شوند، مذهب شیعه در اولاد عجم (ایران) شهرت جهانی پیدا کند، خوف و ترس در کشور عراق حکمفرما شود، موت احمر که عبارت از خونریزی زاید است فراوان گردد. مردم به زبان مسلمان ولی دین خود را به دنیا بفروشند، اهل قم مبارز و رزمنده‌تر از بلاد دیگر شوند[۵].
- ۳. دولت یهود: یکی از علائم آخرالزمان تشکیل دولت یهود در فلسطین می‌باشد، در کتاب پیشگویی‌های آخرالزمان به نقل از کتاب عقائد الامامیه الاثنا عشریه، از حجت الاسلام سید ابراهیم موسوی ص۲۷۰ می‌نویسد: "حضرت امیرالمؤمنین (ع) فرمود: یهود از اطراف جهان به فلسطین گرد آیند و برای خود دولت قرار دهند[۶].
- اما دومی: از جمله علائم آخرالزمان ظهور حضرت مهدی (ع) می‌باشد که قبل از ظهور آن حضرت علائمی در روایات بیان گردیده است که این علائم به دو دسته تقسیم می‌شود: علائم حتمی و غیر حتمی.
- علائم حتمی: عبارت از نشانه‌هایی است که قبل از ظهور حضرت به‌طور حتم و قطع واقع می‌شود.
- علائم غیرحتمی: علامات غیر حتمی که ظهورشان ممکن است اتفاق بیفتد گرچه قطعی نمی‌باشد این علائم بعضی ظاهر شده و بعضی هنوز واقع نشده.
پاسخ‌های دیگر
با کلیک بر «ادامه مطلب» پاسخ باز و با کلیک بر «نهفتن» بسته می‌شود:
| ۱. حجت الاسلام و المسلمین رضایی اصفهانی؛ |
|---|
|
| ۲. حجت الاسلام و المسلمین خدامراد سلیمیان؛ |
|---|
|
| ۳. آقای تونه‌ای (پژوهشگر معارف مهدویت)؛ |
|---|
|
پرسش‌های وابسته
منبع‌شناسی جامع مهدویت
پانویس
با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:
- ↑ سوره محمد، آیه ۱۸.
- ↑ صافى گلپایگانى، امامت و مهدویت، قم حضرت معصومه (س)، سوم، ۱۳۷۸، ج ۳، ص ۳۶، سنن ترمذى، ص ۸۹، ب ۲، ح ۳، به نقل از کتاب امامت و مهدویت.
- ↑ مکارم شیرازى، تفسیر نمونه، تهران، دار الکتب الاسلامیه، چهاردهم، ۱۳۷۵، ج ۲۱، ص ۱۶۵ و ۴۵۰.
- ↑ همان.
- ↑ على فلسفى: پیش‌گویى‌هاى آخرالزمان، مشهد به خط هاشمى‌نژاد، ۱۳۶۰، ششم ۱- و ۱۱ و ۲۰ و ۱۵ و ۱۶.
- ↑ همان.
- ↑ موسوی‌نسب، سید جعفر، دویست پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان، ج۲، ص۸۰-۸۳.
- ↑ کتاب مهدی موعود، ص ۹۴۴، علی دوانی، چاپ ۲۰، سال ۱۳۶۱، انتشارات افست.
- ↑ همان کتاب، ص ۹۶۳.
- ↑ کتاب گناهان کبیره، ج اول، ص ۲۶۲ از آیت الله شهید دستغیب انتشارات اسلامی وابسته به جامعه مدرسین، حوزه علمیه قم، چاپ هفتم، زمستان ۱۳۷۳.
- ↑ رضایی اصفهانی، محمد علی، مهدویت، ص ۹۲، ۹۳.
- ↑ پس آیا جز چشم به راه رستخیزند که ناگهان بر آنان فرا می‌رسد؟ و به راستی نشانه‌های آن در رسیده است و چون به سراغشان بیاید یادکردشان، آنان را چگونه سود خواهد داشت؟؛ سوره محمد، آیه: ۱۸.
- ↑ هنگام حساب مردم نزدیک شده است و آنان در ناآگاهی رو گردانند؛ سوره انبیاء ، آیه:۱.
- ↑ " عَلَى النَّاسِ زَمَانٌ إِذَا سَمِعْتَ بِاسْمِ رَجُلٍ خَيْرٌ مِنْ أَنْ تَلْقَاهُ فَإِذَا رَأَيْتَهُ لَقِيتَهُ خَيْراً مِنْ أَنْ تُجَرِّبَهُ وَ لَوْ جَرَّبْتَهُ أَظْهَرَ لَكَ أَحْوَالًا دِينُهُمْ دَرَاهِمُهُمْ وَ هَمُّهُمْ بُطُونُهُمْ وَ قِبْلَتُهُمْ نِسَاؤُهُمْ يَرْكَعُونَ لِلرَّغِيفِ وَ يَسْجُدُونَ لِلدِّرْهَمِ حَيَارَى سُكَارَى لَا مُسْلِمِينَ وَ لَا نَصَارَى "، محمد باقر مجلسی، بحار الانوار، ج ۷۱، ص ۱۶۶، ح ۳۱؛ ر. ک: صحیح مسلم، ج ۱، ص ۱۳۱
- ↑ آنگاه از میان ایشان چند دسته اختلاف ورزیدند؛ وای بر کافران از دیدارگاه روزی سترگ!؛ سوره مریم ، آیه: ۳۷.
- ↑ بگو: او تواناست که عذابی آسمانی یا زمینی بر شما برانگیزد یا شما را گروه گروه به جان هم اندازد و رنج برخی از شما را به برخی دیگر بچشاند؛ بنگر چگونه آیات را گونه گون می‌آوریم باشد که آنان دریابند؛ سوره انعام، آیه: ۶۵.
- ↑ " يَا عَلِيُ أَعْجَبُ النَّاسِ إِيمَاناً وَ أَعْظَمُهُمْ يَقِيناً قَوْمٌ يَكُونُونَ فِي آخِرِ الزَّمَانِ لَمْ يَلْحَقُوا النَّبِيَ وَ حُجِبَ عَنْهُمُ الْحُجَّةُ فَآمَنُوا بِسَوَادٍ عَلَى بَيَاضٍ "، شیخ صدوق، من لا یحضره الفقیه، ج ۴، ص ۳۶۶؛ همو، کمال الدین و تمام النعمة، ج ۱، ص ۲۸۸، باب ۲۵، ح ۸
- ↑ بگو: مرا خبر دهید که اگر عذابش (ناگهان) شباهنگام یا روز به سراغتان آید (دیگر) گنهکاران از او چه چیزی را به شتاب می‌خواهند؟؛ سوره یونس ، آیه: ۵۰.
- ↑ و کاش آنگاه را می‌دیدی که هراسان شده باشند، دیگر (راه) گریزی نیست و از جایی نزدیک فرو گرفته می‌شوند؛ سوره سبأ ، آیه: ۵۱.
- ↑ فرمان (عذاب) خداوند در رسید، به شتاب آن را مخواهید، پاکا و فرا برترا که اوست از آنچه (با وی) شریک می‌دارند؛ سوره نحل ، آیه:۱.
- ↑ و بگو حقّ آمد و باطل از میان رفت؛ بی‌گمان باطل از میان رفتنی است؛ سوره اسراء، آیه: ۸۱.
- ↑ و چنین است که او نشان آگاهی (به روز) رستخیز است از این روی هیچ‌گاه در آن (روز) تردید نورزید؛ سوره زخرف، آیه: ۶۱.
- ↑ و کسی از اهل کتاب نیست مگر آنکه پیش از مرگش به وی ایمان می‌آورد و در روز رستخیز بر آنان گواه است؛ سوره نساء، آیه: ۱۵۹.
- ↑ و چون فرمان (عذاب) بر آنان مقرّر شود جنبنده‌ای را از زمین برای آنان بیرون می‌آوریم که با ایشان سخن سر می‌کند که مردم به نشانه‌های ما یقین نمی‌آوردند؛ سوره نمل ، آیه: ۸۲.
- ↑ سلیمیان، خدامراد، فرهنگنامه مهدویت، ص۱۵ - ۲۳.
- ↑ تا آنگاه که (راه بر) یأجوج و مأجوج گشوده گردد و آنان از هر پشته‌واره‌ای بشتابند؛ سوره انبیاء، آیه: ۹۶.
- ↑ و (یاد کن) روزی (را) که از هر امتی دسته‌ای از آنان را که نشانه‌های ما را دروغ می‌شمردند گرد می‌آوریم و آنگاه آنان را به هم می‌پیوندند؛ سوره نمل، آیه: ۸۳.
- ↑ خداوند به کسانی از شما که ایمان آورده‌اند و کارهای شایسته کرده‌اند وعده داده است که آنان را به یقین در زمین جانشین می‌گرداند- چنان که کسانی پیش از آنها را جانشین گردانید- و بی‌گمان دینی را که برای آنان پسندیده است برای آنها استوار می‌دارد و (حال) آنان را از پس هراس به آرامش بر می‌گرداند؛ (آنان) مرا می‌پرستند و چیزی را شریک من نمی‌گردانند و کسانی که پس از این کفر ورزند نافرمانند؛ سوره نور، آیه: ۵۵.
- ↑ موسی به قوم خود گفت: از خداوند یاری بخواهید و شکیبا باشید، بی‌گمان زمین از آن خداوند است، به هر کس از بندگان خویش که بخواهد به میراث می‌دهد و سرانجام (نیکو) از آن پرهیزگاران است؛ سوره اعراف، آیه: ۱۲۸.
- ↑ سلیمیان، خدامراد، فرهنگنامه مهدویت، ص۱۵ - ۲۳.
- ↑ روزگار رهایی، ج ۲، ص ۸۲۵.
- ↑ تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص۱۵۴.
- ↑ تحف العقول، ص ۳۱؛ بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۲۵۹ و ۲۶۳.
- ↑ بشارة الاسلام، ص ۲۲.
- ↑ تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص۱۵۵.
- ↑ محجّة البیضاء، ج ۴، ص ۳۴۳؛ الزام الناصب، ص ۱۸۵؛ بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۲۲۰.
- ↑ تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص۱۵۵.
- ↑ معارف و معاریف، ج ۳، ص ۲۸۱.
- ↑ بحار الانوار، ج ۶۲، ص ۶۶.
- ↑ ارشاد مفید، ص ۳۳۸؛ اعلام الوری، ص ۴۲۸.
- ↑ تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص۱۷۸.
- ↑ ارشاد مفید، ص ۳۳۸؛ اعلام الوری، ص ۴۲۸.
- ↑ بحار الانوار، ج ۱۰۴، ص ۳۱۵.
- ↑ تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص۲۴۳.
- ↑ بحار الانوار، ج ۶، ص ۳۰۵.
- ↑ تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص۲۷۰.
- ↑ ملاحم ابن طاووس، ص ۱۴۴.
- ↑ مسند احمد، ج ۲، ص ۳۹۰.
- ↑ تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص۳۴۰.
- ↑ بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۲۱۸.
- ↑ صحیح مسلم، ج ۸، ص ۱۸۳؛ روزگار رهایی، ج ۲، ص ۹۱۳.
- ↑ تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص۳۴۱.
- ↑ بشارة الاسلام، ص ۲۶.
- ↑ نهج الفصاحه، ج ۲، ص ۵۰۰.
- ↑ نهج الفصاحه، ج ۲، ص ۵۷۷؛ الزام الناصب، ص ۱۸۲.
- ↑ روزگار رهایی، ج ۲، ص ۷۰۷.
- ↑ تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص۳۴۸.
- ↑ ارشاد مفید، ص ۳۳۸؛ بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۲۲۰؛ اعلام الوری، ص ۴۲۸.
- ↑ روزگار رهایی، ج ۲، ص ۸۴۵.
- ↑ روزگار رهایی، ج ۲، ص ۸۴۶.
- ↑ غیبة طوسی، ص ۲۶۸؛ بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۲۸۹؛ منتخب الاثر، ص ۴۲۲.
- ↑ تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص۴۵۰.
- ↑ بحار الانوار، ج ۶، ص ۳۰۵.
- ↑ تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص ۲۷۰.