دین مسیحیت: تفاوت میان نسخه‌ها

افزودن پیوند
از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
نمایش تاریخچه به صورت تعاملی
دیداریویکی‌متن
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{خرد}} {{نبوت}} <div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;"> : <div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font...» ایجاد کرد)
 
خط ۲۰: خط ۲۰:
*آریوس (۳۳۶- ۲۵۶ م.) [[حضرت مسیح]] را مخلوق دانست و مغضوب [[کلیسا]] گشت. قسطنطنین برای [[حل اختلافات]]، نمایندگانی را از [[مسیحیان]] [[جهان]] گرد آورد و به سال ۳۲۵ م. شورایی را سامان داد که آن را "شورای نیقیه" می‌خوانند. این [[شورا]]، [[تثلیث]] را به عنوان [[اعتقاد]] رسمی [[مسیحیت]] معتبر شمرد و اناجیل چهارگانه‌ را به رسمیت [[شناخت]]. از آن پس، شوراهای دیگری نیز بر پا شد که مصوبات آنها را "[[قانون]] [[شرع]]" می‌گویند<ref>خلاصة الادیان‌، ۱۷۴ و ۱۷۵.</ref><ref>[[فرهنگ شیعه (کتاب)|فرهنگ شیعه]]، ص 258.</ref>.
*آریوس (۳۳۶- ۲۵۶ م.) [[حضرت مسیح]] را مخلوق دانست و مغضوب [[کلیسا]] گشت. قسطنطنین برای [[حل اختلافات]]، نمایندگانی را از [[مسیحیان]] [[جهان]] گرد آورد و به سال ۳۲۵ م. شورایی را سامان داد که آن را "شورای نیقیه" می‌خوانند. این [[شورا]]، [[تثلیث]] را به عنوان [[اعتقاد]] رسمی [[مسیحیت]] معتبر شمرد و اناجیل چهارگانه‌ را به رسمیت [[شناخت]]. از آن پس، شوراهای دیگری نیز بر پا شد که مصوبات آنها را "[[قانون]] [[شرع]]" می‌گویند<ref>خلاصة الادیان‌، ۱۷۴ و ۱۷۵.</ref><ref>[[فرهنگ شیعه (کتاب)|فرهنگ شیعه]]، ص 258.</ref>.
==شعائر هفت‌گانه==
==شعائر هفت‌گانه==
*در [[باور]] [[مسیحیان]]، [[مسیح]] که از مردگان برخاست، میان [[مردمان]] [[مسیحی]] زیست می‌کند و همراه آنان است و به همان [[کارها]] مشغول است که در [[فلسطین]] می‌کرد: [[تعلیم]] و [[دعا]] و [[خدمت]] و شفای بیماران. کارهای غیر [[آشکار]] [[مسیح]] {{ع}} در [[زندگی]] کلیسایی از گذر [[آیین‌ها]] [[آشکار]] می‌گردد. چون فردی [[مسیحی]] در آیینی شرکت می‌جوید، [[ایمان]] دارد که با این عمل، به [[ملاقات]] [[مسیح]] {{ع}} می‌رود. تقریباً همه [[مسیحیان]] به شعائر تعمید و عشای ربانی [[اعتقاد]] دارند. [[مسیحیان]] [[کاتولیک]] و ارتدکس، پنج [[آیین]] دیگر نیز بر اینها افزوده‌اند و به هفت [[آیین]] پای‌بندند. فرقه‌های [[پروتستان]] در شمار شعائر [[اختلاف]] دارند و برخی کلیساهای [[پروتستان]] مانند کویکرها هیچ یک از آنها را نمی‌پذیرند. شعائر و آیین‌های یاد شده عبارت‌اند از: تعمید؛ تأیید [[میثاق]]؛ تثبیت [[ایمان]]؛ [[ازدواج]] [[مسیحی]]؛ عشای ربانی؛ درجات مقدس‌ [[روحانیت]]؛ اعتراف؛ تدهین<ref>آشنایی با ادیان بزرگ‌، ۱۵۶- ۱۵۱.</ref><ref>[[فرهنگ شیعه (کتاب)|فرهنگ شیعه]]، ص 258.</ref>.
*در [[باور]] [[مسیحیان]]، [[مسیح]] که از مردگان برخاست، میان [[مردمان]] [[مسیحی]] زیست می‌کند و همراه آنان است و به همان [[کارها]] مشغول است که در [[فلسطین]] می‌کرد: [[تعلیم]] و [[دعا]] و [[خدمت]] و شفای بیماران. کارهای غیر [[آشکار]] [[مسیح]] {{ع}} در [[زندگی]] کلیسایی از گذر [[آیین‌ها]] [[آشکار]] می‌گردد. چون فردی [[مسیحی]] در آیینی شرکت می‌جوید، [[ایمان]] دارد که با این عمل، به [[ملاقات]] [[مسیح]] {{ع}} می‌رود. تقریباً همه [[مسیحیان]] به شعائر تعمید و عشای ربانی [[اعتقاد]] دارند. [[مسیحیان]] [[کاتولیک]] و ارتدکس، پنج [[آیین]] دیگر نیز بر اینها افزوده‌اند و به هفت [[آیین]] پای‌بندند. فرقه‌های [[پروتستان]] در شمار شعائر [[اختلاف]] دارند و برخی کلیساهای [[پروتستان]] مانند کویکرها هیچ یک از آنها را نمی‌پذیرند.
*شعائر و آیین‌های یاد شده عبارت‌اند از:
#تعمید؛
#تأیید [[میثاق]]؛
#تثبیت [[ایمان]]؛
#[[ازدواج]] [[مسیحی]]؛
#عشای ربانی؛
#درجات مقدس‌ [[روحانیت]]؛
#اعتراف؛ تدهین<ref>آشنایی با ادیان بزرگ‌، ۱۵۶- ۱۵۱.</ref><ref>[[فرهنگ شیعه (کتاب)|فرهنگ شیعه]]، ص 258.</ref>.
 
==انشعابات==
==انشعابات==
*[[مسیحیت]] به سه [[فرقه]] بزرگ [[کاتولیک]]، ارتدکس و [[پروتستان]] انشعاب یافته است. تشکیل کلیسای ارتدکس و جدایی آن از کلیسای [[کاتولیک]] [[روم]]، نخستین انشعاب مهم در [[مسیحیت]] بود. (۱۰۵۴ م.) بیش‌تر از عوامل دیگر، [[اختلافات]] [[سیاسی]] [[روم]] و بیزانس بدین انشعاب دامن زدند. ارتدکس‌ها به بارداری بی‌شائبه [[حضرت مریم]] {{ع}} و مصون بودن [[مقامات]] والای کلیسایی از [[خطا]] و اشتباه [[معتقد]] نیستند. کشیش‌های ارتدکس [[ازدواج]] را برای خود روا می‌دانند و [[عبادات]] شفاهی را به زبان رایج [[مردم]] انجام می‌دهند<ref>آشنایی با ادیان بزرگ‌، ۱۵۹؛ خلاصة الادیان‌، ۱۸۰.</ref>. از قرن ۱۶ م. به بعد، انقلاب‌های [[دینی]] متعددی برای [[اصلاح]] [[مذهب]] [[کاتولیک]] به راه افتاد. سختگیری کلیسای [[کاتولیک]]، وجود مقررات دست و پا گیر و رنجبار و طلب کردن [[پول]] به هر بهانه‌ای و زیر فشار نهادن [[مؤمنان]] [[مسیحی]] قرون وسطی، گروهی از روشنفکران کلیسای [[روم]] را به [[اعتراض]] واداشت. این حرکت اعتراض‌آمیز، [[نهضت]] [[پروتستان]] نام گرفت. مارتین لوتر (۱۴۸۳- ۱۵۴۶ م.) از [[رهبران]] این [[نهضت]] بود. پس از وی [[جان]] کالون (۱۵۰۹- ۱۵۶۴ م.) به [[اصلاح]] [[مذهب]] [[کاتولیک]] [[همت]] گمارد. این [[رهبران]] اصلاح‌طلب پیروانی یافتند و بدین سان، [[مذهب]] [[پروتستان]] پدید آمد.[[پروتستان]] نیز اندک اندک انشعاب‌هایی یافت؛ اما همه فرقه‌های [[مذهب]] [[پروتستان]] در [[مخالفت]] با [[قدرت الهی]] پاپ با یکدیگر [[اتفاق نظر]] دارند. پروتستان‌ها معتقدند که [[مؤمنین]] در ارتباط با [[خدا]] [[نیازمند]] کشیش نیستند، [[مقام]] کشیشی، همگانی است و [[کشیشان]] می‌توانند [[ازدواج]] کنند. همچنین، [[اعتراف به گناه]] را [[واجب]] نمی‌شمارند و به [[برزخ]] و دوشیزگی [[حضرت مریم]] {{ع}} [[اعتقاد]] ندارند. [[پیروان]] این [[مذهب]]، بیش‌تر در آلمان، کشورهای اسکاندیناوی و [[آمریکا]] ساکن‌اند<ref>آشنایی با تاریخ ادیان‌، ۱۶۰.</ref><ref>[[فرهنگ شیعه (کتاب)|فرهنگ شیعه]]، ص 259.</ref>.
*[[مسیحیت]] به سه [[فرقه]] بزرگ [[کاتولیک]]، ارتدکس و [[پروتستان]] انشعاب یافته است. تشکیل کلیسای ارتدکس و جدایی آن از کلیسای [[کاتولیک]] [[روم]]، نخستین انشعاب مهم در [[مسیحیت]] بود. (۱۰۵۴ م.) بیش‌تر از عوامل دیگر، [[اختلافات]] [[سیاسی]] [[روم]] و بیزانس بدین انشعاب دامن زدند. ارتدکس‌ها به بارداری بی‌شائبه [[حضرت مریم]] {{ع}} و مصون بودن [[مقامات]] والای کلیسایی از [[خطا]] و اشتباه [[معتقد]] نیستند. کشیش‌های ارتدکس [[ازدواج]] را برای خود روا می‌دانند و [[عبادات]] شفاهی را به زبان رایج [[مردم]] انجام می‌دهند<ref>آشنایی با ادیان بزرگ‌، ۱۵۹؛ خلاصة الادیان‌، ۱۸۰.</ref>. از قرن ۱۶ م. به بعد، انقلاب‌های [[دینی]] متعددی برای [[اصلاح]] [[مذهب]] [[کاتولیک]] به راه افتاد. سختگیری کلیسای [[کاتولیک]]، وجود مقررات دست و پا گیر و رنجبار و طلب کردن [[پول]] به هر بهانه‌ای و زیر فشار نهادن [[مؤمنان]] [[مسیحی]] قرون وسطی، گروهی از روشنفکران کلیسای [[روم]] را به [[اعتراض]] واداشت. این حرکت اعتراض‌آمیز، [[نهضت]] [[پروتستان]] نام گرفت. مارتین لوتر (۱۴۸۳- ۱۵۴۶ م.) از [[رهبران]] این [[نهضت]] بود. پس از وی [[جان]] کالون (۱۵۰۹- ۱۵۶۴ م.) به [[اصلاح]] [[مذهب]] [[کاتولیک]] [[همت]] گمارد. این [[رهبران]] اصلاح‌طلب پیروانی یافتند و بدین سان، [[مذهب]] [[پروتستان]] پدید آمد.[[پروتستان]] نیز اندک اندک انشعاب‌هایی یافت؛ اما همه فرقه‌های [[مذهب]] [[پروتستان]] در [[مخالفت]] با [[قدرت الهی]] پاپ با یکدیگر [[اتفاق نظر]] دارند. پروتستان‌ها معتقدند که [[مؤمنین]] در ارتباط با [[خدا]] [[نیازمند]] کشیش نیستند، [[مقام]] کشیشی، همگانی است و [[کشیشان]] می‌توانند [[ازدواج]] کنند. همچنین، [[اعتراف به گناه]] را [[واجب]] نمی‌شمارند و به [[برزخ]] و دوشیزگی [[حضرت مریم]] {{ع}} [[اعتقاد]] ندارند. [[پیروان]] این [[مذهب]]، بیش‌تر در آلمان، کشورهای اسکاندیناوی و [[آمریکا]] ساکن‌اند<ref>آشنایی با تاریخ ادیان‌، ۱۶۰.</ref><ref>[[فرهنگ شیعه (کتاب)|فرهنگ شیعه]]، ص 259.</ref>.

نسخهٔ ‏۱۸ اوت ۲۰۱۹، ساعت ۰۷:۴۱

آیکون خرد

این یک مقالهٔ خرد است. می‌توانید با گسترش آن به امامت‌پدیا کمک کنید.

اين مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل دین مسیحیت (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.

مقدمه

کتب دینی مسیحی

پولس رسول

رسمیت مسیحیت

شعائر هفت‌گانه

  1. تعمید؛
  2. تأیید میثاق؛
  3. تثبیت ایمان؛
  4. ازدواج مسیحی؛
  5. عشای ربانی؛
  6. درجات مقدس‌ روحانیت؛
  7. اعتراف؛ تدهین[۱۳][۱۴].

انشعابات

دیدگاه قرآنی

منابع

جستارهای وابسته

پانویس

 با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:  

  1. ↑ فرهنگ شیعه، ص 256.
  2. ↑ خلاصة الادیان‌، ۱۵۱؛ ادیان زنده جهان‌، ۳۲۸؛ آشنایی با ادیان بزرگ‌، ۱۱۲.
  3. ↑ خلاصة الادیان‌، ۱۶۰.
  4. ↑ فرهنگ شیعه، ص 256-257.
  5. ↑ همان، ۱۶۸؛ آشنایی با تاریخ ادیان‌، ۱۵۵.
  6. ↑ آشنایی با تاریخ ادیان‌، ۱۵۵.
  7. ↑ فرهنگ شیعه، ص 257.
  8. ↑ خلاصة الادیان‌، ۱۶۲ و ۱۶۳.
  9. ↑ فرهنگ شیعه، ص 258.
  10. ↑ فرهنگ شیعه، ص 258.
  11. ↑ خلاصة الادیان‌، ۱۷۴ و ۱۷۵.
  12. ↑ فرهنگ شیعه، ص 258.
  13. ↑ آشنایی با ادیان بزرگ‌، ۱۵۶- ۱۵۱.
  14. ↑ فرهنگ شیعه، ص 258.
  15. ↑ آشنایی با ادیان بزرگ‌، ۱۵۹؛ خلاصة الادیان‌، ۱۸۰.
  16. ↑ آشنایی با تاریخ ادیان‌، ۱۶۰.
  17. ↑ فرهنگ شیعه، ص 259.
  18. ↑ ﴿إِنَّ مَثَلَ عِيسَى عِندَ اللَّهِ كَمَثَلِ آدَمَ خَلَقَهُ مِن تُرَابٍ ثُمَّ قَالَ لَهُ كُن فَيَكُونُ﴾؛ سوره آل عمران، آیه ۵۹.
  19. ↑ ﴿ إِذْ قَالَتِ الْمَلائِكَةُ يَا مَرْيَمُ إِنَّ اللَّهَ يُبَشِّرُكِ بِكَلِمَةٍ مِّنْهُ اسْمُهُ الْمَسِيحُ عِيسَى ابْنُ مَرْيَمَ وَجِيهًا فِي الدُّنْيَا وَالآخِرَةِ وَمِنَ الْمُقَرَّبِينَ﴾؛ سوره آل عمران، آیه ۴۵؛ ﴿يَا أَهْلَ الْكِتَابِ لاَ تَغْلُواْ فِي دِينِكُمْ وَلاَ تَقُولُواْ عَلَى اللَّهِ إِلاَّ الْحَقَّ إِنَّمَا الْمَسِيحُ عِيسَى ابْنُ مَرْيَمَ رَسُولُ اللَّهِ وَكَلِمَتُهُ أَلْقَاهَا إِلَى مَرْيَمَ وَرُوحٌ مِّنْهُ فَآمِنُواْ بِاللَّهِ وَرُسُلِهِ وَلاَ تَقُولُواْ ثَلاثَةٌ انتَهُواْ خَيْرًا لَّكُمْ إِنَّمَا اللَّهُ إِلَهٌ وَاحِدٌ سُبْحَانَهُ أَن يَكُونَ لَهُ وَلَدٌ لَّهُ مَا فِي السَّمَاوَات وَمَا فِي الأَرْضِ وَكَفَى بِاللَّهِ وَكِيلاً ﴾؛ سوره نساء، آیه ۱۷۱.
  20. ↑ ر.ک: سوره آل عمران، آیه ۴۴- ۳۵؛ سوره مریم، آیه ۲۷- ۱۶؛ ﴿وَلَقَدْ آتَيْنَا مُوسَى الْكِتَابَ وَقَفَّيْنَا مِن بَعْدِهِ بِالرُّسُلِ وَآتَيْنَا عِيسَى ابْنَ مَرْيَمَ الْبَيِّنَاتِ وَأَيَّدْنَاهُ بِرُوحِ الْقُدُسِ أَفَكُلَّمَا جَاءَكُمْ رَسُولٌ بِمَا لاَ تَهْوَى أَنفُسُكُمُ اسْتَكْبَرْتُمْ فَفَرِيقاً كَذَّبْتُمْ وَفَرِيقًا تَقْتُلُونَ﴾؛ سوره بقره، آیه ۸۷؛ ﴿إِذْ قَالَ اللَّهُ يَا عِيسَى ابْنَ مَرْيَمَ اذْكُرْ نِعْمَتِي عَلَيْكَ وَعَلَى وَالِدَتِكَ إِذْ أَيَّدتُّكَ بِرُوحِ الْقُدُسِ تُكَلِّمُ النَّاسَ فِي الْمَهْدِ وَكَهْلاً وَإِذْ عَلَّمْتُكَ الْكِتَابَ وَالْحِكْمَةَ وَالتَّوْرَاةَ وَالإِنجِيلَ وَإِذْ تَخْلُقُ مِنَ الطِّينِ كَهَيْئَةِ الطَّيْرِ بِإِذْنِي فَتَنفُخُ فِيهَا فَتَكُونُ طَيْرًا بِإِذْنِي وَتُبْرِئُ الأَكْمَهَ وَالأَبْرَصَ بِإِذْنِي وَإِذْ تُخْرِجُ الْمَوْتَى بِإِذْنِي وَإِذْ كَفَفْتُ بَنِي إِسْرَائِيلَ عَنكَ إِذْ جِئْتَهُمْ بِالْبَيِّنَاتِ فَقَالَ الَّذِينَ كَفَرُواْ مِنْهُمْ إِنْ هَذَا إِلاَّ سِحْرٌ مُّبِينٌ﴾؛ سوره مائده، آیه ۱۱۰.
  21. ↑ ﴿وَقَالَتِ الْيَهُودُ عُزَيْرٌ ابْنُ اللَّهِ وَقَالَتْ النَّصَارَى الْمَسِيحُ ابْنُ اللَّهِ ذَلِكَ قَوْلُهُم بِأَفْوَاهِهِمْ يُضَاهِؤُونَ قَوْلَ الَّذِينَ كَفَرُواْ مِن قَبْلُ قَاتَلَهُمُ اللَّهُ أَنَّى يُؤْفَكُونَ﴾؛ سوره توبه، آیه ۳۰؛ ﴿لَّقَدْ كَفَرَ الَّذِينَ قَالُواْ إِنَّ اللَّهَ هُوَ الْمَسِيحُ ابْنُ مَرْيَمَ قُلْ فَمَن يَمْلِكُ مِنَ اللَّهِ شَيْئًا إِنْ أَرَادَ أَن يُهْلِكَ الْمَسِيحَ ابْنَ مَرْيَمَ وَأُمَّهُ وَمَن فِي الأَرْضِ جَمِيعًا وَلِلَّهِ مُلْكُ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ وَمَا بَيْنَهُمَا يَخْلُقُ مَا يَشَاء وَاللَّهُ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ﴾؛ سوره مائده، آیه ۱۷ و ﴿ لَّقَدْ كَفَرَ الَّذِينَ قَالُواْ إِنَّ اللَّهَ ثَالِثُ ثَلاثَةٍ وَمَا مِنْ إِلَهٍ إِلاَّ إِلَهٌ وَاحِدٌ وَإِن لَّمْ يَنتَهُواْ عَمَّا يَقُولُونَ لَيَمَسَّنَّ الَّذِينَ كَفَرُواْ مِنْهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ﴾، آیه ۷۳.
  22. ↑ ﴿وَقَوْلِهِمْ إِنَّا قَتَلْنَا الْمَسِيحَ عِيسَى ابْنَ مَرْيَمَ رَسُولَ اللَّهِ وَمَا قَتَلُوهُ وَمَا صَلَبُوهُ وَلَكِن شُبِّهَ لَهُمْ وَإِنَّ الَّذِينَ اخْتَلَفُواْ فِيهِ لَفِي شَكٍّ مِّنْهُ مَا لَهُم بِهِ مِنْ عِلْمٍ إِلاَّ اتِّبَاعَ الظَّنِّ وَمَا قَتَلُوهُ يَقِينًا بَل رَّفَعَهُ اللَّهُ إِلَيْهِ وَكَانَ اللَّهُ عَزِيزًا حَكِيمًا﴾؛ سوره نساء، آیه ۱۵۷ و ۱۵۸.
  23. ↑ فرهنگ شیعه، ص 260.
برگرفته از «https://fa.imamatpedia.com/w/index.php?title=دین_مسیحیت&oldid=226835»