بیضه (منزلگاه): تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - '\<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(252\,\s252\,\s233\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\snormal\;\"\>(.*)\[\[(.*)\]\](.*)\"\'\'\'(.*)\'\'\'\"(.*)\<\/div\> \<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(255\,\s245\,\s227\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\snormal\;\"\>(.*)\<\/div\> \<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(206\,242\,\s299\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\snormal\;\"\>(...) |
جز (جایگزینی متن - '}}↵{{مسیر حرکت امام حسین به کربلا}}' به '}}') |
||
| خط ۶: | خط ۶: | ||
| پرسش مرتبط = امام حسین (پرسش) | | پرسش مرتبط = امام حسین (پرسش) | ||
}} | }} | ||
* [[بیضه]] نام یکی از منزلگاه‌های سر راه [[کوفه]]، که بین عذیب و واقصه قرار داشته و متعلق به بنی [[یربوع]] بوده است. در همین منطقه وسیع، [[امام حسین]]{{ع}} با [[سپاه]] [[کوفه]] برخورد کرد و [[خطبه]] معروف خویش را برای [[سپاه]] حر ایراد فرمود: {{متن حدیث|أَیُّهَا النّاسُ؛ إِنَّ رَسُولَ اللّهِ(صلى الله علیه وآله) قالَ: «مَنْ رَأى سُلْطاناً جائِراً مُسْتَحِلاًّ لِحُرُمِ اللهِ}}<ref>مقتل الحسین، مقرم، ص ۲۱۷</ref> و در همین جا بود که [[نافع بن هلال]] و [[بریر بن خضیر]] برخاستند و ضمن خطابه‌هایی [[نصرت]] و [[حمایت]] خویش را از آن [[امام]] ابراز کردند. پس از آن، [[امام]] ندای الرحیل، الرحیل سر داد و به سوی عذیب حرکت کرد<ref>الحسین فی طریقه الی الشهاده، ص ۱۰۲</ref>. [[بیضه]] به معنای [[زمین]] سفید هموار و بی‌گیاه است<ref>ر. ک. [[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، ص۸۹.</ref>. | * [[بیضه]] نام یکی از منزلگاه‌های سر راه [[کوفه]]، که بین عذیب و واقصه قرار داشته و متعلق به بنی [[یربوع]] بوده است. در همین منطقه وسیع، [[امام حسین]]{{ع}} با [[سپاه]] [[کوفه]] برخورد کرد و [[خطبه]] معروف خویش را برای [[سپاه]] حر ایراد فرمود: {{متن حدیث|أَیُّهَا النّاسُ؛ إِنَّ رَسُولَ اللّهِ(صلى الله علیه وآله) قالَ: «مَنْ رَأى سُلْطاناً جائِراً مُسْتَحِلاًّ لِحُرُمِ اللهِ}}<ref>مقتل الحسین، مقرم، ص ۲۱۷</ref> و در همین جا بود که [[نافع بن هلال]] و [[بریر بن خضیر]] برخاستند و ضمن خطابه‌هایی [[نصرت]] و [[حمایت]] خویش را از آن [[امام]] ابراز کردند. پس از آن، [[امام]] ندای الرحیل، الرحیل سر داد و به سوی عذیب حرکت کرد<ref>الحسین فی طریقه الی الشهاده، ص ۱۰۲</ref>. [[بیضه]] به معنای [[زمین]] سفید هموار و بی‌گیاه است<ref>ر. ک. [[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، ص۸۹.</ref>. | ||
نسخهٔ ۱ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۰:۲۲
این مدخل زیرشاخهٔ بحث امام حسین است. امام حسین از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: بیضه در حدیث - بیضه در تاریخ اسلامی - بیضه در معارف و سیره حسینی - پرسش‌های مرتبط- بیضه نام یکی از منزلگاه‌های سر راه کوفه، که بین عذیب و واقصه قرار داشته و متعلق به بنی یربوع بوده است. در همین منطقه وسیع، امام حسین(ع) با سپاه کوفه برخورد کرد و خطبه معروف خویش را برای سپاه حر ایراد فرمود: «أَیُّهَا النّاسُ؛ إِنَّ رَسُولَ اللّهِ(صلى الله علیه وآله) قالَ: «مَنْ رَأى سُلْطاناً جائِراً مُسْتَحِلاًّ لِحُرُمِ اللهِ»[۱] و در همین جا بود که نافع بن هلال و بریر بن خضیر برخاستند و ضمن خطابه‌هایی نصرت و حمایت خویش را از آن امام ابراز کردند. پس از آن، امام ندای الرحیل، الرحیل سر داد و به سوی عذیب حرکت کرد[۲]. بیضه به معنای زمین سفید هموار و بی‌گیاه است[۳].
منابع
پانویس
- ↑ مقتل الحسین، مقرم، ص ۲۱۷
- ↑ الحسین فی طریقه الی الشهاده، ص ۱۰۲
- ↑ ر. ک. محدثی، جواد، فرهنگ عاشورا، ص۸۹.