عصمت از نسیان: تفاوت میان نسخه‌ها

۱٬۴۸۱ بایت حذف‌شده ،  ‏۱۷ آوریل ۲۰۲۳
خط ۶۹: خط ۶۹:


===== [[ادله نقلی]] =====
===== [[ادله نقلی]] =====
[[آیات]]<ref>سوره نساء، آیات ۱۰۵ و ۱۱۳ و ۴۱ و ۶۴ و ۱۶۵؛ سوره بقره، آیه ۱۴۳؛ سوره مائده، آیه ۱۱۷؛ سوره احزاب، آیه ۲۱ و ۳۳، سوره آل عمران، آیات ۳۱ و ۳۲ و ۳۳؛ سوره حشر، آیه ۹؛ سوره جن، آیات ۲۶ و ۲۷ و ۲۸؛ سوره انعام، آیه ۹۰؛ سوره مریم، آیه ۵۸.</ref> و [[روایات]] متعددی دلالت بر [[عصمت پیامبر اسلام]] از [[خطا]] و [[سهو]] و [[نسیان]] دارند که اینک به برخی از آنها اشاره می‌‌کنیم.   
[[آیات]]<ref>سوره نساء، آیات ۱۰۵ و ۱۱۳ و ۴۱ و ۶۴ و ۱۶۵؛ سوره بقره، آیه ۱۴۳؛ سوره مائده، آیه ۱۱۷؛ سوره احزاب، آیه ۲۱ و ۳۳، سوره آل عمران، آیات ۳۱ و ۳۲ و ۳۳؛ سوره حشر، آیه ۹؛ سوره جن، آیات ۲۶ و ۲۷ و ۲۸؛ سوره انعام، آیه ۹۰؛ سوره مریم، آیه ۵۸.</ref> متعددی دلالت بر [[عصمت پیامبر اسلام]] از [[خطا]] و [[سهو]] و [[نسیان]] دارند که اینک به برخی از آنها اشاره می‌‌کنیم.   
 
'''آیات قرآن کریم'''


'''[[آیه تطهیر]]'''
'''[[آیه تطهیر]]'''
خط ۱۰۲: خط ۱۰۰:
# نباید که [[پیامبر]] در ادای وحی [[شتاب]] به [[خرج]] دهد و نگران [[فراموشی]] آن باشد: {{متن قرآن|وَلَا تَعْجَلْ بِالْقُرْآنِ مِنْ قَبْلِ أَنْ يُقْضَى إِلَيْكَ وَحْيُهُ}}؛
# نباید که [[پیامبر]] در ادای وحی [[شتاب]] به [[خرج]] دهد و نگران [[فراموشی]] آن باشد: {{متن قرآن|وَلَا تَعْجَلْ بِالْقُرْآنِ مِنْ قَبْلِ أَنْ يُقْضَى إِلَيْكَ وَحْيُهُ}}؛
# [[لزوم]] ان‌شاءالله گفتن، برای پیامبر هنگام [[یاد خدا]] پس از برطرف شدن فراموشی: {{متن قرآن|وَاذْكُرْ رَبَّكَ إِذَا نَسِيتَ}}<ref>[[محمد جعفر سعیدیان‌فر|سعیدیان‌فر]] و [[سید محمد علی ایازی|ایازی]]، [[فرهنگ‌نامه پیامبر در قرآن کریم ج۱ (کتاب)|فرهنگ‌نامه پیامبر در قرآن کریم]]، ج۲، ص۳۵۹.</ref>.
# [[لزوم]] ان‌شاءالله گفتن، برای پیامبر هنگام [[یاد خدا]] پس از برطرف شدن فراموشی: {{متن قرآن|وَاذْكُرْ رَبَّكَ إِذَا نَسِيتَ}}<ref>[[محمد جعفر سعیدیان‌فر|سعیدیان‌فر]] و [[سید محمد علی ایازی|ایازی]]، [[فرهنگ‌نامه پیامبر در قرآن کریم ج۱ (کتاب)|فرهنگ‌نامه پیامبر در قرآن کریم]]، ج۲، ص۳۵۹.</ref>.
'''[[روایات]]'''
[[روایات]] صادر شده در باب عدم [[سهو]] [[پیامبر خاتم]] و [[ائمه اطهار]]{{ع}} بسیار است که برای نمونه به دو [[روایت]] اشاره می‌‌کنیم:
# روایت اول: [[زراره]] از [[امام باقر]]{{ع}} می‌پرسد: آیا [[رسول خدا]]{{صل}} هیچ‌وقت [[سجده]] سهو انجام داد؟ [[امام]] {{ع}} می‌فرماید: «خیر، نه رسول خدا [[سجده]] سهو انجام داد و نه هیچ امامی که [[فقیه]] در [[دین]] هستند سجده سهو انجام دادند»<ref>شیخ طوسی، محمد بن الحسن، تهذیب الأحکام، ج ۲، ص۳۵۰ ـ ۳۵۱.</ref> مراد از روایت این است که آنها هرگز سهو نکردند تا بخواهند سجده سهو انجام بدهند.
# روایت دوم: [[امام علی]]{{ع}} در بیان [[صفات امام]] می‌‌فرماید: «برخی از صفات امام این است که امام باید از تمام [[گناهان]]، چه [[صغیره]] چه [[کبیره]] [[معصوم]] باشد، همچنین در [[فتوا]] نماند و در جواب دادن مسائل [[خطا]] نکند و سهو و [[نسیان]] نیز نداشته باشد..»<ref>مجلسی، محمد باقر، بحار الأنوار،‏ ج ۲۵، ص۳۵۱.</ref>.


== دیدگاه [[اهل سنت]] ==
== دیدگاه [[اهل سنت]] ==
۱۱٬۹۶۷

ویرایش