پیراهن کهنه: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۷: خط ۷:


== مقدمه ==
== مقدمه ==
از قساوت‌های [[دشمنان]] در [[کربلا]]، عریان نهادن [[جسم]] حسین بر روی خاک بود. [[امام]]، برای [[پیشگیری]] از این [[ظلم]]، [[روز عاشورا]] قبل از عزیمت به میدان [[شهادت]]، کنار خیمه‌ها آمد و از خواهرش [[زینب]]، [[جامه]] و شلواری کهنه‌طلبید و آنها را با دست پاره پاره کرد و بر تن پوشید تا کسی پس از شهادتش در آن جامه‌ها [[رغبت]] نکند و به [[طمع]] آن [[لباس]]، او را عریان نسازد، فرمود: {{متن حدیث|ائتوني ثوبا لا يرغب فيه احد اجعله تحت ثيابي لئلا اجرد منه بعد قتلي}}<ref>بحار الانوار، ج ۴۵، ص۵۴</ref> اما ابجر (ابحر) بن کعب [[جنایت]] کرده آن را پس از [[شهادت امام]] از تن او در آورد و حسین عریان در کربلا نهاد. از آن پس دست‌هایش خشک شد، مثل دو تکه چوب<ref>ثبات الهداة، ج ۵، ص۲۰۱، عوالم(امام حسین)، ص۲۹۷</ref> و به [[نقلی]] شلواری را که درآورد، در نتیجه از دو پا فلج و زمین‌گیر شد<ref>بحار الانوار، ج ۴۵، ص۵۴</ref> در برخی نقل‌ها [[تغییر]] "[[عتیق]]" آمده، یا "ثوب [[خلق]]"، که همان لباس کهنه است<ref>ر. ک. [[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، ص۹۵.</ref>.
از قساوت‌های [[دشمنان]] در [[کربلا]]، عریان نهادن جسم حسین بر روی خاک بود. [[امام]]، برای پیشگیری از این [[ظلم]]، [[روز عاشورا]] قبل از عزیمت به میدان [[شهادت]]، کنار خیمه‌ها آمد و از خواهرش [[زینب]]، [[جامه]] و شلواری کهنه‌طلبید و آنها را با دست پاره پاره کرد و بر تن پوشید تا کسی پس از شهادتش در آن جامه‌ها رغبت نکند و به [[طمع]] آن [[لباس]]، او را عریان نسازد، فرمود: {{متن حدیث|ائتوني ثوبا لا يرغب فيه احد اجعله تحت ثيابي لئلا اجرد منه بعد قتلي}}<ref>بحار الانوار، ج ۴۵، ص۵۴</ref> اما ابجر (ابحر) بن کعب جنایت کرده آن را پس از شهادت امام از تن او در آورد و حسین عریان در کربلا نهاد. از آن پس دست‌هایش خشک شد، مثل دو تکه چوب<ref>ثبات الهداة، ج ۵، ص۲۰۱، عوالم(امام حسین)، ص۲۹۷</ref> و به [[نقلی]] شلواری را که درآورد، در نتیجه از دو پا فلج و زمین‌گیر شد<ref>بحار الانوار، ج ۴۵، ص۵۴</ref> در برخی نقل‌ها [[تغییر]] "عتیق" آمده، یا "ثوب [[خلق]]"، که همان لباس کهنه است<ref>ر.ک: [[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، ص۹۵.</ref>.


== منابع ==
== منابع ==

نسخهٔ ‏۹ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۹:۴۰

مقدمه

از قساوت‌های دشمنان در کربلا، عریان نهادن جسم حسین بر روی خاک بود. امام، برای پیشگیری از این ظلم، روز عاشورا قبل از عزیمت به میدان شهادت، کنار خیمه‌ها آمد و از خواهرش زینب، جامه و شلواری کهنه‌طلبید و آنها را با دست پاره پاره کرد و بر تن پوشید تا کسی پس از شهادتش در آن جامه‌ها رغبت نکند و به طمع آن لباس، او را عریان نسازد، فرمود: «ائتوني ثوبا لا يرغب فيه احد اجعله تحت ثيابي لئلا اجرد منه بعد قتلي»[۱] اما ابجر (ابحر) بن کعب جنایت کرده آن را پس از شهادت امام از تن او در آورد و حسین عریان در کربلا نهاد. از آن پس دست‌هایش خشک شد، مثل دو تکه چوب[۲] و به نقلی شلواری را که درآورد، در نتیجه از دو پا فلج و زمین‌گیر شد[۳] در برخی نقل‌ها تغییر "عتیق" آمده، یا "ثوب خلق"، که همان لباس کهنه است[۴].

منابع

پانویس

  1. بحار الانوار، ج ۴۵، ص۵۴
  2. ثبات الهداة، ج ۵، ص۲۰۱، عوالم(امام حسین)، ص۲۹۷
  3. بحار الانوار، ج ۴۵، ص۵۴
  4. ر.ک: محدثی، جواد، فرهنگ عاشورا، ص۹۵.