منبع علم معصوم: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - 'رده:مدخلهای اصلی دانشنامه' به 'رده:مدخل') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱۰: | خط ۱۰: | ||
==مقدمه== | ==مقدمه== | ||
*نخستین شرط برای [[تصدی]] [[مقام امامت]]، [[علم]] و [[آگاهی]] نسبت به تمام [[معارف دینی]] و نیازهای [[مردم]] و آنچه در اداره [[جوامع]] انسانی لازم است، می‌باشد و بدون چنان علمی این [[مسئولیت]] هرگز به انجام نمی‌رسد و [[معصومین]]{{ع}} از چنین علمی برخوردار بودند.<ref>ر.ک. [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی، ناصر]] پیام قرآن، ج ۹، ص ۱۱۹ ـ ۱۲۶</ref> منبع اصلی [[علم غیب]] [[امامان]]{{ع}} [[خداوند]] است و [[خداوند]] از راه‌های مختلفی [[علوم]] را به [[امامان]]{{ع}} [[تعلیم]] میدهد. اظهار منابع دیگر مثل [[وراثت]] و یا [[رجوع]] به مصاحف و کتب جهت اثباتی داشته و [[امامان]] برای عادی جلوه نشان دادن علومشان سعی در مستند کردن به منابع مورد [[فهم]] و قبول همگان داشتند.<ref>ر.ک. [[علی کرم‌زاده|کرم‌زاده، علی]]، بررسی علم اولیای الهی، ص ۶۴</ref> | *نخستین شرط برای [[تصدی]] [[مقام امامت]]، [[علم]] و [[آگاهی]] نسبت به تمام [[معارف دینی]] و نیازهای [[مردم]] و آنچه در اداره [[جوامع]] [[انسانی]] لازم است، می‌باشد و بدون چنان [[علمی]] این [[مسئولیت]] هرگز به انجام نمی‌رسد و [[معصومین]]{{ع}} از چنین [[علمی]] برخوردار بودند.<ref>ر.ک. [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی، ناصر]] پیام قرآن، ج ۹، ص ۱۱۹ ـ ۱۲۶</ref> منبع اصلی [[علم غیب]] [[امامان]]{{ع}} [[خداوند]] است و [[خداوند]] از راه‌های مختلفی [[علوم]] را به [[امامان]]{{ع}} [[تعلیم]] میدهد. اظهار منابع دیگر مثل [[وراثت]] و یا [[رجوع]] به مصاحف و کتب جهت اثباتی داشته و [[امامان]] برای عادی جلوه نشان دادن علومشان [[سعی]] در مستند کردن به منابع مورد [[فهم]] و قبول همگان داشتند.<ref>ر.ک. [[علی کرم‌زاده|کرم‌زاده، علی]]، بررسی علم اولیای الهی، ص ۶۴</ref> | ||
==منابع [[علم]] معصوم== | ==منابع [[علم]] [[معصوم]]== | ||
{{جعبه نقل قول| عنوان =| نقل‌قول ={{وسط‌چین}}'''[[منابع علم معصوم چیست؟ (پرسش)|منابع علم معصوم چیست؟]]'''{{پایان}} | {{جعبه نقل قول| عنوان =| نقل‌قول ={{وسط‌چین}}'''[[منابع علم معصوم چیست؟ (پرسش)|منابع علم معصوم چیست؟]]'''{{پایان}} | ||
|تاریخ بایگانی| منبع = <small>[[علم معصوم (پرسش)|(پرسمان علم معصوم)]]</small>| تراز = راست| عرض = ۱۰۰px| اندازه خط = ۱۳px|رنگ پس‌زمینه=#F8FBF9| گیومه نقل‌قول =| تراز منبع = وسط}} | |تاریخ بایگانی| منبع = <small>[[علم معصوم (پرسش)|(پرسمان علم معصوم)]]</small>| تراز = راست| عرض = ۱۰۰px| اندازه خط = ۱۳px|رنگ پس‌زمینه=#F8FBF9| گیومه نقل‌قول =| تراز منبع = وسط}} | ||
*اما با بررسی [[آیات]] و [[روایات]]، منابع و راه‌های [[آگاهی]] [[معصوم]] از [[علم]] ـ برخی از راه‌ها مشترک میان [[پیامبران]] و [[امامان]] است و برخی از راه‌ها مختص [[پیامبر]] است ـ در چند شاخه کلی | *اما با بررسی [[آیات]] و [[روایات]]، منابع و راه‌های [[آگاهی]] [[معصوم]] از [[علم]] ـ برخی از راه‌ها مشترک میان [[پیامبران]] و [[امامان]] است و برخی از راه‌ها مختص [[پیامبر]] است ـ در چند شاخه کلی دسته‌بندی میشود که عبارتند از: | ||
==='''[[علوم]] انتقالی از [[خداوند متعال]]'''=== | ==='''[[علوم]] انتقالی از [[خداوند متعال]]'''=== | ||
#[[قرآن کریم]]: نخستین منبع نامتناهی [[علوم]] [[اهل بیت]]{{ع}} [[قرآن]] است که [[احکام]] و دستورهای [[دین]] را از آن می‌گیرند. حال این [[استنباط]] از ظاهر [[آیه]] باشد و یا به صورت تاویل.<ref>ر.ک. [[سید محمد جعفر سبحانی|سبحانی، سید محمد جعفر]]، [[منابع علم امامان شیعه (کتاب)|منابع علم امامان شیعه]]، ص ۸۵ ـ ۱۶۹؛ [[ناصرالدین اوجاقی|اوجاقی، ناصرالدین]] [[علم امام از دیدگاه کلام امامیه (کتاب)|علم امام از دیدگاه کلام امامیه]]، ص ۶۴ ـ ۶۸</ref> یعنی ایشان [[تفسیر]] و [[تأویل]] و ظاهر و [[باطن]] و [[محکم و متشابه]] آن را به خوبی می‌دانند.<ref>ر.ک. [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی، ناصر]] پیام قرآن، ج ۹، ص ۱۱۹ ـ ۱۲۶؛ [[سید حسن مصطفوی|مصطفوی، سید حسن]] و [[احمد مروی|مروی، احمد]] [[دلایل عقلی و نقلی علم غیب امامان معصوم (مقاله)|دلایل عقلی و نقلی علم غیب امامان معصوم]]، فصلنامه قبسات، ص ۲۶؛ [[سید محمد فائز باقری|باقری، سید محمد فائز]] [[بررسی علم اولیای الهی (پایان‌نامه)|بررسی علم اولیای الهی]]، ص ۱۱۳ ـ ۱۲۲</ref> [[قرآن]] در این باره می‌‌فرماید: {{متن قرآن|[[آیا آیه ۷ سوره آل عمران علم غیب غیر خدا را نفی نمی‌کند؟ (پرسش)|وَمَا يَعْلَمُ تَأْوِيلَهُ إِلاَّ اللَّهُ وَالرَّاسِخُونَ فِي الْعِلْمِ]]}}<ref>سورۀ آل عمران، آیۀ ۷</ref> [[امام صادق]]{{ع}} فرمودند:<ref>کلینی، محمد بن یعقوب، کافی، ج ۱، ص ۴۱۵</ref> «[[راسخان در علم]] [[امیرمؤمنان]] و [[ائمه]] بعد از او هستند».<ref>ر.ک. [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی، ناصر]] پیام قرآن، ج ۹، ص ۱۱۹ ـ ۱۲۶</ref> [[اهل بیت]]{{ع}} در [[آگاهی]] به تمام ابعاد [[قرآن کریم]] با هیچ‌کس قابل‌مقایسه نیستند.<ref>ر.ک. [[محمد حسن نادم|نادم، محمد حسن]] [[علم امام از نگاه امیرالمؤمنین با تأکید بر نهج البلاغه (مقاله)|علم امام از نگاه امیرالمؤمنین با تأکید بر نهج البلاغه]]، صفحه؟؟؟</ref> | # [[قرآن کریم]]: نخستین منبع نامتناهی [[علوم]] [[اهل بیت]]{{ع}} [[قرآن]] است که [[احکام]] و دستورهای [[دین]] را از آن می‌گیرند. حال این [[استنباط]] از ظاهر [[آیه]] باشد و یا به صورت [[تاویل]].<ref>ر.ک. [[سید محمد جعفر سبحانی|سبحانی، سید محمد جعفر]]، [[منابع علم امامان شیعه (کتاب)|منابع علم امامان شیعه]]، ص ۸۵ ـ ۱۶۹؛ [[ناصرالدین اوجاقی|اوجاقی، ناصرالدین]] [[علم امام از دیدگاه کلام امامیه (کتاب)|علم امام از دیدگاه کلام امامیه]]، ص ۶۴ ـ ۶۸</ref> یعنی ایشان [[تفسیر]] و [[تأویل]] و ظاهر و [[باطن]] و [[محکم و متشابه]] آن را به خوبی می‌دانند.<ref>ر.ک. [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی، ناصر]] پیام قرآن، ج ۹، ص ۱۱۹ ـ ۱۲۶؛ [[سید حسن مصطفوی|مصطفوی، سید حسن]] و [[احمد مروی|مروی، احمد]] [[دلایل عقلی و نقلی علم غیب امامان معصوم (مقاله)|دلایل عقلی و نقلی علم غیب امامان معصوم]]، فصلنامه قبسات، ص ۲۶؛ [[سید محمد فائز باقری|باقری، سید محمد فائز]] [[بررسی علم اولیای الهی (پایان‌نامه)|بررسی علم اولیای الهی]]، ص ۱۱۳ ـ ۱۲۲</ref> [[قرآن]] در این باره می‌‌فرماید: {{متن قرآن|[[آیا آیه ۷ سوره آل عمران علم غیب غیر خدا را نفی نمی‌کند؟ (پرسش)|وَمَا يَعْلَمُ تَأْوِيلَهُ إِلاَّ اللَّهُ وَالرَّاسِخُونَ فِي الْعِلْمِ]]}}<ref>سورۀ آل عمران، آیۀ ۷</ref> [[امام صادق]]{{ع}} فرمودند:<ref>کلینی، محمد بن یعقوب، کافی، ج ۱، ص ۴۱۵</ref> «[[راسخان در علم]] [[امیرمؤمنان]] و [[ائمه]] بعد از او هستند».<ref>ر.ک. [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی، ناصر]] پیام قرآن، ج ۹، ص ۱۱۹ ـ ۱۲۶</ref> [[اهل بیت]]{{ع}} در [[آگاهی]] به تمام ابعاد [[قرآن کریم]] با هیچ‌کس قابل‌مقایسه نیستند.<ref>ر.ک. [[محمد حسن نادم|نادم، محمد حسن]] [[علم امام از نگاه امیرالمؤمنین با تأکید بر نهج البلاغه (مقاله)|علم امام از نگاه امیرالمؤمنین با تأکید بر نهج البلاغه]]، صفحه؟؟؟</ref> | ||
#[[وحی]] مستقیم الهی: به این معنی که برخی از خبرهای غیبی [[قرآن]] اعم از حوادث گذشته و آینده و [[معارف]] مربوط به [[خدا]] و اسما و صفات و اوضاع [[جهان]] [[برزخ]] و [[معاد]] به [[پیامبر]] [[تعلیم]] داده میشود.<ref>ر.ک. [[جعفر سبحانی|سبحانی، جعفر]] [[آگاهی سوم یا علم غیب (کتاب)|آگاهی سوم یا علم غیب]]، ص ۳۳ ـ ۳۸؛ [[محمد حسن نادم|نادم، محمد حسن]] [[علم غیب از نگاه عقل و وحی (کتاب)|علم غیب از نگاه عقل و وحی]]، ص ۱۴۵؛ [[عبدالحسین خسروپناه|خسروپناه، عبدالحسین]] [[کلام نوین اسلامی (کتاب)|کلام نوین اسلامی]]، ج ۲، ص ۳۷۲ ـ ۳۷۹؛ [[سید محمد فائز باقری|باقری، سید محمد فائز]] [[بررسی علم اولیای الهی (پایان‌نامه)|بررسی علم اولیای الهی]]، ص ۱۱۳ ـ ۱۲۲؛ [[سیده رابیل|رابیل، سیده]] [[جستاری در مسئله علم غیب (مقاله)|جستاری در مسئله علم غیب]]؛ [[زهرةالسادات میرترابی حسینی|میرترابی حسینی، زهرةالسادات]] [[علم لدنی در قرآن و حدیث (پایان‌نامه)|علم لدنی در قرآن و حدیث]]، ص ۳۷ ـ ۴۶</ref> | # [[وحی]] مستقیم [[الهی]]: به این معنی که برخی از [[خبرهای غیبی]] [[قرآن]] اعم از حوادث گذشته و [[آینده]] و [[معارف]] مربوط به [[خدا]] و اسما و صفات و اوضاع [[جهان]] [[برزخ]] و [[معاد]] به [[پیامبر]] [[تعلیم]] داده میشود.<ref>ر.ک. [[جعفر سبحانی|سبحانی، جعفر]] [[آگاهی سوم یا علم غیب (کتاب)|آگاهی سوم یا علم غیب]]، ص ۳۳ ـ ۳۸؛ [[محمد حسن نادم|نادم، محمد حسن]] [[علم غیب از نگاه عقل و وحی (کتاب)|علم غیب از نگاه عقل و وحی]]، ص ۱۴۵؛ [[عبدالحسین خسروپناه|خسروپناه، عبدالحسین]] [[کلام نوین اسلامی (کتاب)|کلام نوین اسلامی]]، ج ۲، ص ۳۷۲ ـ ۳۷۹؛ [[سید محمد فائز باقری|باقری، سید محمد فائز]] [[بررسی علم اولیای الهی (پایان‌نامه)|بررسی علم اولیای الهی]]، ص ۱۱۳ ـ ۱۲۲؛ [[سیده رابیل|رابیل، سیده]] [[جستاری در مسئله علم غیب (مقاله)|جستاری در مسئله علم غیب]]؛ [[زهرةالسادات میرترابی حسینی|میرترابی حسینی، زهرةالسادات]] [[علم لدنی در قرآن و حدیث (پایان‌نامه)|علم لدنی در قرآن و حدیث]]، ص ۳۷ ـ ۴۶</ref> | ||
#[[نور الهی]]: از جمله [[منابع علم امام]]{{ع}} بهره‌مندی از [[نور الهی]] است؛ چنانکه هر وقت خواسته باشند از [[غیب]] [[آگاهی]] یابند، به سبب [[قدرت]] و اذنی که [[خداوند]] به آنها داده است هرچه را بخواهند برای آنها روشن میگردد.<ref>ر.ک. [[سید محمد جعفر سبحانی|سبحانی، سید محمد جعفر]]، [[منابع علم امامان شیعه (کتاب)|منابع علم امامان شیعه]]، ص ۸۵ ـ ۱۶۹؛ [[ناصرالدین اوجاقی|اوجاقی، ناصرالدین]] [[علم امام از دیدگاه کلام امامیه (کتاب)|علم امام از دیدگاه کلام امامیه]]، ص ۶۴ ـ ۶۸</ref> | # [[نور الهی]]: از جمله [[منابع علم امام]]{{ع}} بهره‌مندی از [[نور الهی]] است؛ چنانکه هر وقت خواسته باشند از [[غیب]] [[آگاهی]] یابند، به سبب [[قدرت]] و اذنی که [[خداوند]] به آنها داده است هرچه را بخواهند برای آنها روشن میگردد.<ref>ر.ک. [[سید محمد جعفر سبحانی|سبحانی، سید محمد جعفر]]، [[منابع علم امامان شیعه (کتاب)|منابع علم امامان شیعه]]، ص ۸۵ ـ ۱۶۹؛ [[ناصرالدین اوجاقی|اوجاقی، ناصرالدین]] [[علم امام از دیدگاه کلام امامیه (کتاب)|علم امام از دیدگاه کلام امامیه]]، ص ۶۴ ـ ۶۸</ref> | ||
#[[اسم اعظم]]: بر اساس [[روایات]] یکی دیگر از [[منابع علم امام]] [[اسم اعظم]] است.<ref>ر.ک. [[سید محمد جعفر سبحانی|سبحانی، سید محمد جعفر]]، [[منابع علم امامان شیعه (کتاب)|منابع علم امامان شیعه]]، ص ۸۵ ـ ۱۶۹؛ [[رحیم لطیفی|لطیفی، رحیم]] [[علم غیب معصوم (مقاله)|علم غیب معصوم]]، ماهنامه معارف، ش ۴۸، ص ۱۰ ـ ۱۶؛ [[سید محمد فائز باقری|باقری، سید محمد فائز]] [[بررسی علم اولیای الهی (پایان‌نامه)|بررسی علم اولیای الهی]]، ص ۱۱۳ ـ ۱۲۲</ref> | # [[اسم اعظم]]: بر اساس [[روایات]] یکی دیگر از [[منابع علم امام]] [[اسم اعظم]] است.<ref>ر.ک. [[سید محمد جعفر سبحانی|سبحانی، سید محمد جعفر]]، [[منابع علم امامان شیعه (کتاب)|منابع علم امامان شیعه]]، ص ۸۵ ـ ۱۶۹؛ [[رحیم لطیفی|لطیفی، رحیم]] [[علم غیب معصوم (مقاله)|علم غیب معصوم]]، ماهنامه معارف، ش ۴۸، ص ۱۰ ـ ۱۶؛ [[سید محمد فائز باقری|باقری، سید محمد فائز]] [[بررسی علم اولیای الهی (پایان‌نامه)|بررسی علم اولیای الهی]]، ص ۱۱۳ ـ ۱۲۲</ref> | ||
==='''[[علوم]] انتقالی از [[پیامبر]]'''=== | ==='''[[علوم]] انتقالی از [[پیامبر]]'''=== | ||
#[[تعلیم]] از [[پیامبر]] یا [[امام]] پیشین: [[وصایت]] و [[وراثت از پیامبر]] یا [[تعلیم]] از [[پیامبر]] و [[آگاهی]] از [[سنت پیامبر]] از [[منابع علم امامان]]{{ع}} است. [[پیامبر اکرم]]{{صل}} تمام [[معارف]] را به [[امیرالمؤمنین]]{{ع}} منتقل نمودند و از ایشان به [[امامان]] بعدی رسیده است.<ref>ر.ک. [[علی اکبر بن محمد امین لاری|لاری، علی اکبر]]، [[فی کیفیة علم الإمام و منابع ذلک العلم (مقاله)|فی کیفیة علم الإمام و منابع ذلک العلم]]، ص ۲۳۷؛ [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی، ناصر]] پیام قرآن، ج ۹، ص ۱۱۹ ـ ۱۲۶؛ [[محمد تقی مصباح یزدی|مصباح یزدی، محمد تقی]]، [[آموزش عقاید (کتاب)|آموزش عقاید]]، ص ۳۲۲؛ [[سید محمد جعفر سبحانی|سبحانی، سید محمد جعفر]]، [[منابع علم امامان شیعه (کتاب)|منابع علم امامان شیعه]]، ص ۸۵ ـ ۱۶۹؛ [[سید حسن مصطفوی|مصطفوی، سید حسن]] و [[احمد مروی|مروی، احمد]] [[دلایل عقلی و نقلی علم غیب امامان معصوم (مقاله)|دلایل عقلی و نقلی علم غیب امامان معصوم]]، فصلنامه قبسات، ص ۲۶؛ [[سید ابراهیم افتخاری|افتخاری، سید ابراهیم]]، [[بررسی مقایسه‌ای شئون امامت در مکتب قم و بغداد (پایان‌نامه)|بررسی مقایسه‌ای شئون امامت در مکتب قم و بغداد]]، ص ۵۷ و ۵۸؛ [[محمد حسن نادم|نادم، محمد حسن]] [[علم امام از نگاه امیرالمؤمنین با تأکید بر نهج البلاغه (مقاله)|علم امام از نگاه امیرالمؤمنین با تأکید بر نهج البلاغه]]، صفحه؟؟؟؛ [[رحیم لطیفی|لطیفی، رحیم]] [[علم غیب معصوم (مقاله)|علم غیب معصوم]]، ماهنامه معارف، ش ۴۸، ص ۱۰ ـ ۱۶؛ [[سید جواد حسینی|حسینی، سید جواد]]، [[خبرهای غیبی در نهج البلاغه (مقاله)|خبرهای غیبی در نهج البلاغه]]، ماهنامه مبلغان، ش ۹۵، ص ۳۷ ـ ۳۸؛ [[ناصرالدین اوجاقی|اوجاقی، ناصرالدین]] [[علم امام از دیدگاه کلام امامیه (کتاب)|علم امام از دیدگاه کلام امامیه]]، ص ۶۴ ـ ۶۸</ref> این [[وراثت]] هم گاه بدون واسطه و گاه باواسطه بوده است. بدون واسطه در مورد [[امیرالمؤمنین]]{{ع}} [[صدق]] میکند و باواسطه در مورد سایر [[امامان]]{{ع}}.<ref>ر.ک. [[سید محمد جعفر سبحانی|سبحانی، سید محمد جعفر]]، [[منابع علم امامان شیعه (کتاب)|منابع علم امامان شیعه]]، ص ۸۵ ـ ۱۶۹</ref> همچنین [[تعلیم]] گاه به صورت عادی و از راه [[تعلیم]] و تعلّم بوده مانند [[جفر]] و [[جامعه]] و... و گاه به صورت غیرعادی، یعنی از راه القا و افاضۀ [[پیامبر]].<ref>ر.ک. [[محمد حسن نادم|نادم، محمد حسن]]، [[معارف کلامی شیعه (کتاب)|معارف کلامی شیعه]]، ص ۲۸۹ ـ ۲۹۱</ref> به عبارت دیگر ممکن است [[علوم]] انتقالی از [[پیامبر]] شامل [[علم]] القرآن، [[علم]] دیگر [[کتب آسمانی]]، کتاب [[جامعه]] و... باشد.<ref>ر.ک. برنجکار، رضا، دومین دوره مدرسه تابستانی کلام امامیه، پایگاه مطالعات کلام امامیه </ref> | # [[تعلیم]] از [[پیامبر]] یا [[امام]] پیشین: [[وصایت]] و [[وراثت از پیامبر]] یا [[تعلیم]] از [[پیامبر]] و [[آگاهی]] از [[سنت پیامبر]] از [[منابع علم امامان]]{{ع}} است. [[پیامبر اکرم]]{{صل}} تمام [[معارف]] را به [[امیرالمؤمنین]]{{ع}} منتقل نمودند و از ایشان به [[امامان]] بعدی رسیده است.<ref>ر.ک. [[علی اکبر بن محمد امین لاری|لاری، علی اکبر]]، [[فی کیفیة علم الإمام و منابع ذلک العلم (مقاله)|فی کیفیة علم الإمام و منابع ذلک العلم]]، ص ۲۳۷؛ [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی، ناصر]] پیام قرآن، ج ۹، ص ۱۱۹ ـ ۱۲۶؛ [[محمد تقی مصباح یزدی|مصباح یزدی، محمد تقی]]، [[آموزش عقاید (کتاب)|آموزش عقاید]]، ص ۳۲۲؛ [[سید محمد جعفر سبحانی|سبحانی، سید محمد جعفر]]، [[منابع علم امامان شیعه (کتاب)|منابع علم امامان شیعه]]، ص ۸۵ ـ ۱۶۹؛ [[سید حسن مصطفوی|مصطفوی، سید حسن]] و [[احمد مروی|مروی، احمد]] [[دلایل عقلی و نقلی علم غیب امامان معصوم (مقاله)|دلایل عقلی و نقلی علم غیب امامان معصوم]]، فصلنامه قبسات، ص ۲۶؛ [[سید ابراهیم افتخاری|افتخاری، سید ابراهیم]]، [[بررسی مقایسه‌ای شئون امامت در مکتب قم و بغداد (پایان‌نامه)|بررسی مقایسه‌ای شئون امامت در مکتب قم و بغداد]]، ص ۵۷ و ۵۸؛ [[محمد حسن نادم|نادم، محمد حسن]] [[علم امام از نگاه امیرالمؤمنین با تأکید بر نهج البلاغه (مقاله)|علم امام از نگاه امیرالمؤمنین با تأکید بر نهج البلاغه]]، صفحه؟؟؟؛ [[رحیم لطیفی|لطیفی، رحیم]] [[علم غیب معصوم (مقاله)|علم غیب معصوم]]، ماهنامه معارف، ش ۴۸، ص ۱۰ ـ ۱۶؛ [[سید جواد حسینی|حسینی، سید جواد]]، [[خبرهای غیبی در نهج البلاغه (مقاله)|خبرهای غیبی در نهج البلاغه]]، ماهنامه مبلغان، ش ۹۵، ص ۳۷ ـ ۳۸؛ [[ناصرالدین اوجاقی|اوجاقی، ناصرالدین]] [[علم امام از دیدگاه کلام امامیه (کتاب)|علم امام از دیدگاه کلام امامیه]]، ص ۶۴ ـ ۶۸</ref> این [[وراثت]] هم گاه بدون واسطه و گاه باواسطه بوده است. بدون واسطه در مورد [[امیرالمؤمنین]]{{ع}} [[صدق]] میکند و باواسطه در مورد سایر [[امامان]]{{ع}}.<ref>ر.ک. [[سید محمد جعفر سبحانی|سبحانی، سید محمد جعفر]]، [[منابع علم امامان شیعه (کتاب)|منابع علم امامان شیعه]]، ص ۸۵ ـ ۱۶۹</ref> همچنین [[تعلیم]] گاه به صورت عادی و از راه [[تعلیم]] و [[تعلّم]] بوده مانند [[جفر]] و [[جامعه]] و... و گاه به صورت غیرعادی، یعنی از راه [[القا]] و افاضۀ [[پیامبر]].<ref>ر.ک. [[محمد حسن نادم|نادم، محمد حسن]]، [[معارف کلامی شیعه (کتاب)|معارف کلامی شیعه]]، ص ۲۸۹ ـ ۲۹۱</ref> به عبارت دیگر ممکن است [[علوم]] انتقالی از [[پیامبر]] شامل [[علم]] القرآن، [[علم]] دیگر [[کتب آسمانی]]، [[کتاب ]][[جامعه]] و... باشد.<ref>ر.ک. برنجکار، رضا، دومین دوره مدرسه تابستانی کلام امامیه، پایگاه مطالعات کلام امامیه </ref> | ||
#کتاب و جامعۀ [[امیرمؤمنان]]{{ع}}: از [[احادیث]] استفاده میشود این کتاب، طوماری از جنس پوست بوده است به طول هفتاد ذراع [[پیامبر]]{{صل}} که با املای ایشان و با خط [[علی]]{{ع}} نوشته شده است و در آن هر [[حلال]] و حرامی و هر چیزی که [[مردم]] تا [[قیامت]] به آن نیاز دارند، وجود دارد؛ حتی دیه یک خراش بر بدن.<ref>ر.ک. [[سید محمد جعفر سبحانی|سبحانی، سید محمد جعفر]]، [[منابع علم امامان شیعه (کتاب)|منابع علم امامان شیعه]]، ص ۸۵ ـ ۱۶۹؛ [[سید محمد فائز باقری|باقری، سید محمد فائز]] [[بررسی علم اولیای الهی (پایان‌نامه)|بررسی علم اولیای الهی]]، ص ۱۱۳ ـ ۱۲۲</ref> | #کتاب و جامعۀ [[امیرمؤمنان]]{{ع}}: از [[احادیث]] استفاده میشود این کتاب، طوماری از جنس پوست بوده است به طول هفتاد ذراع [[پیامبر]]{{صل}} که با املای ایشان و با خط [[علی]]{{ع}} نوشته شده است و در آن هر [[حلال]] و حرامی و هر چیزی که [[مردم]] تا [[قیامت]] به آن [[نیاز]] دارند، وجود دارد؛ حتی دیه یک خراش بر [[بدن]].<ref>ر.ک. [[سید محمد جعفر سبحانی|سبحانی، سید محمد جعفر]]، [[منابع علم امامان شیعه (کتاب)|منابع علم امامان شیعه]]، ص ۸۵ ـ ۱۶۹؛ [[سید محمد فائز باقری|باقری، سید محمد فائز]] [[بررسی علم اولیای الهی (پایان‌نامه)|بررسی علم اولیای الهی]]، ص ۱۱۳ ـ ۱۲۲</ref> | ||
#[[جفر]]: در اصطلاح، [[جفر]] پوستی است که [[علوم]] در آن نوشته میگردد و در اصطلاح | # [[جفر]]: در اصطلاح، [[جفر]] پوستی است که [[علوم]] در آن نوشته میگردد و در اصطلاح [[حدیثی]]، به کتاب مخصوصی اطلاق میشود که به املای [[پیامبر]]{{صل}} و [[نگارش]] [[علی]]{{ع}} بوده و در بردارندۀ [[علم]] [[انبیا]] و [[اوصیا]] است. این کتاب، از جمله نشانه‌های [[امامت]] است که اکنون نزد [[امام زمان]]{{ع}} است.<ref>ر.ک. [[سید محمد جعفر سبحانی|سبحانی، سید محمد جعفر]]، [[منابع علم امامان شیعه (کتاب)|منابع علم امامان شیعه]]، ص ۸۵ ـ ۱۶۹؛ [[سید محمد فائز باقری|باقری، سید محمد فائز]] [[بررسی علم اولیای الهی (پایان‌نامه)|بررسی علم اولیای الهی]]، ص ۱۱۳ ـ ۱۲۲</ref> | ||
#کتب و مواهب [[انبیا]]: تمام کتاب‌هایی را که [[خداوند]] بر [[پیامبران]] نازل کرده، نزد [[ائمه]]{{ع}} است، این کتاب‌ها یکی از [[منابع علم]] ایشان است.<ref>ر.ک. [[سید محمد جعفر سبحانی|سبحانی، سید محمد جعفر]]، [[منابع علم امامان شیعه (کتاب)|منابع علم امامان شیعه]]، ص ۸۵ ـ ۱۶۹؛ [[رحیم لطیفی|لطیفی، رحیم]] [[علم غیب معصوم (مقاله)|علم غیب معصوم]]، ماهنامه معارف، ش ۴۸، ص ۱۰ ـ ۱۶؛ [[محمد زمان رستمی|رستمی، محمد زمان]]، [[بررسی دیدگاه‌های تفسیری عرفانی درباره علم امام (مقاله)|بررسی دیدگاه‌های تفسیری عرفانی درباره علم امام]]، ش ۲۰، صفحه؟؟؟</ref> [[امام صادق]]{{ع}} فرمودند:<ref>«الْوَاحُ مُوسَی عِنْدَنَا وَ عَصَا مُوسَی عِنْدَنَا وَ نَحْنُ وَرَثَةُ النَّبِیِّین»؛ کلینی، محمد بن یعقوب، کافی، ج ١، ص ٢٣١</ref> «[[الواح موسی]] و [[عصای موسی]] نزد ماست و ما [[وارثان]] پیامبرانیم».<ref>ر.ک. [[سید محمد جعفر سبحانی|سبحانی، سید محمد جعفر]]، [[منابع علم امامان شیعه (کتاب)|منابع علم امامان شیعه]]، ص ۸۵ ـ ۱۶۹</ref> | #کتب و مواهب [[انبیا]]: تمام کتاب‌هایی را که [[خداوند]] بر [[پیامبران]] نازل کرده، نزد [[ائمه]]{{ع}} است، این کتاب‌ها یکی از [[منابع علم]] ایشان است.<ref>ر.ک. [[سید محمد جعفر سبحانی|سبحانی، سید محمد جعفر]]، [[منابع علم امامان شیعه (کتاب)|منابع علم امامان شیعه]]، ص ۸۵ ـ ۱۶۹؛ [[رحیم لطیفی|لطیفی، رحیم]] [[علم غیب معصوم (مقاله)|علم غیب معصوم]]، ماهنامه معارف، ش ۴۸، ص ۱۰ ـ ۱۶؛ [[محمد زمان رستمی|رستمی، محمد زمان]]، [[بررسی دیدگاه‌های تفسیری عرفانی درباره علم امام (مقاله)|بررسی دیدگاه‌های تفسیری عرفانی درباره علم امام]]، ش ۲۰، صفحه؟؟؟</ref> [[امام صادق]]{{ع}} فرمودند:<ref>«الْوَاحُ مُوسَی عِنْدَنَا وَ عَصَا مُوسَی عِنْدَنَا وَ نَحْنُ وَرَثَةُ النَّبِیِّین»؛ کلینی، محمد بن یعقوب، کافی، ج ١، ص ٢٣١</ref> «[[الواح موسی]] و [[عصای موسی]] نزد ماست و ما [[وارثان]] پیامبرانیم».<ref>ر.ک. [[سید محمد جعفر سبحانی|سبحانی، سید محمد جعفر]]، [[منابع علم امامان شیعه (کتاب)|منابع علم امامان شیعه]]، ص ۸۵ ـ ۱۶۹</ref> | ||
==='''[[علوم]] انتقالی از [[ملائکه]]'''=== | ==='''[[علوم]] انتقالی از [[ملائکه]]'''=== | ||
#[[وحی]] به واسطۀ [[فرشته]]: گاهی فرشته‌ای به صورت [[انسان]] متمثل میگردد و [[پیامبران]] و [[اولیاء]] الهی را از یک رشته امور [[پنهان]] از [[حس]]، مطلع میسازد.<ref>ر.ک. [[جعفر سبحانی|سبحانی، جعفر]] [[آگاهی سوم یا علم غیب (کتاب)|آگاهی سوم یا علم غیب]]، ص ۳۳ ـ ۳۸؛ [[محمد حسن نادم|نادم، محمد حسن]] [[علم غیب از نگاه عقل و وحی (کتاب)|علم غیب از نگاه عقل و وحی]]، ص ۱۴۵؛ [[سید علی هاشمی|هاشمی، سید علی]]، علوم برگزیدگان، صفحه؟؟؟؛ برنجکار، رضا، دومین دوره مدرسه تابستانی کلام امامیه، پایگاه مطالعات کلام امامیه؛ [[سیده رابیل|رابیل، سیده]] [[جستاری در مسئله علم غیب (مقاله)|جستاری در مسئله علم غیب]]</ref> | # [[وحی]] به واسطۀ [[فرشته]]: گاهی فرشته‌ای به صورت [[انسان]] متمثل میگردد و [[پیامبران]] و [[اولیاء]] [[الهی]] را از یک رشته امور [[پنهان]] از [[حس]]، مطلع میسازد.<ref>ر.ک. [[جعفر سبحانی|سبحانی، جعفر]] [[آگاهی سوم یا علم غیب (کتاب)|آگاهی سوم یا علم غیب]]، ص ۳۳ ـ ۳۸؛ [[محمد حسن نادم|نادم، محمد حسن]] [[علم غیب از نگاه عقل و وحی (کتاب)|علم غیب از نگاه عقل و وحی]]، ص ۱۴۵؛ [[سید علی هاشمی|هاشمی، سید علی]]، علوم برگزیدگان، صفحه؟؟؟؛ برنجکار، رضا، دومین دوره مدرسه تابستانی کلام امامیه، پایگاه مطالعات کلام امامیه؛ [[سیده رابیل|رابیل، سیده]] [[جستاری در مسئله علم غیب (مقاله)|جستاری در مسئله علم غیب]]</ref> | ||
#[[الهام]]: [[الهام]] یعنی افکندن مطالب بر [[قلب]]،<ref>ر.ک. [[سید علی هاشمی|هاشمی، سید علی]]، علوم برگزیدگان، صفحه؟؟؟</ref> در پاره‌ای از [[روایات]] تصریح شده است [[ائمه]]{{ع}} همه [[علوم]] را از [[ناحیه]] [[خداوند]] دریافت می‌‌دارند،<ref>ر.ک. [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی، ناصر]] پیام قرآن، ج ۹، ص ۱۱۹ ـ ۱۲۶؛ [[محمد حسن نادم|نادم، محمد حسن]] [[علم غیب از نگاه عقل و وحی (کتاب)|علم غیب از نگاه عقل و وحی]]، ص ۱۴۵؛ [[سیده رابیل|رابیل، سیده]] [[جستاری در مسئله علم غیب (مقاله)|جستاری در مسئله علم غیب]]</ref> مثلاً [[امام رضا]]{{ع}} فرمودند: «هنگامی که [[خداوند]] کسی را برای [[مردم]] بر می‌گزیند چشمه‌های [[حکمت]] را در دلش قرار میدهد و [[علم]] را به وی [[الهام]] میکند تا برای جواب از هیچ سؤالی درنمانده و در تشخیص [[حق]] سرگردان نشود».<ref>ر.ک. [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی، ناصر]] پیام قرآن، ج ۹، ص ۱۱۹ ـ ۱۲۶</ref> یکی از راه‌های [[الهام]] [[نکت در دل]] و نقر در اسماع دانسته شده است یعنی مطلب در [[قلب]] آنان حک یا در گوش آنان بیان میشود.<ref>ر.ک. [[محمد حسن نادم|نادم، محمد حسن]] [[علم غیب از نگاه عقل و وحی (کتاب)|علم غیب از نگاه عقل و وحی]]، ص ۱۴۵؛ [[ناصرالدین اوجاقی|اوجاقی، ناصرالدین]] [[علم امام از دیدگاه کلام امامیه (کتاب)|علم امام از دیدگاه کلام امامیه]]، ص ۶۴ ـ ۶۸؛ [[زهرةالسادات میرترابی حسینی|میرترابی حسینی، زهرةالسادات]] [[علم لدنی در قرآن و حدیث (پایان‌نامه)|علم لدنی در قرآن و حدیث]]، ص ۳۷ ـ ۴۶</ref> | # [[الهام]]: [[الهام]] یعنی افکندن مطالب بر [[قلب]]،<ref>ر.ک. [[سید علی هاشمی|هاشمی، سید علی]]، علوم برگزیدگان، صفحه؟؟؟</ref> در پاره‌ای از [[روایات]] تصریح شده است [[ائمه]]{{ع}} همه [[علوم]] را از [[ناحیه]] [[خداوند]] دریافت می‌‌دارند،<ref>ر.ک. [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی، ناصر]] پیام قرآن، ج ۹، ص ۱۱۹ ـ ۱۲۶؛ [[محمد حسن نادم|نادم، محمد حسن]] [[علم غیب از نگاه عقل و وحی (کتاب)|علم غیب از نگاه عقل و وحی]]، ص ۱۴۵؛ [[سیده رابیل|رابیل، سیده]] [[جستاری در مسئله علم غیب (مقاله)|جستاری در مسئله علم غیب]]</ref> مثلاً [[امام رضا]]{{ع}} فرمودند: «هنگامی که [[خداوند]] کسی را برای [[مردم]] بر می‌گزیند چشمه‌های [[حکمت]] را در دلش قرار میدهد و [[علم]] را به وی [[الهام]] میکند تا برای جواب از هیچ سؤالی درنمانده و در تشخیص [[حق]] سرگردان نشود».<ref>ر.ک. [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی، ناصر]] پیام قرآن، ج ۹، ص ۱۱۹ ـ ۱۲۶</ref> یکی از راه‌های [[الهام]] [[نکت در دل]] و نقر در اسماع دانسته شده است یعنی مطلب در [[قلب]] آنان حک یا در گوش آنان بیان میشود.<ref>ر.ک. [[محمد حسن نادم|نادم، محمد حسن]] [[علم غیب از نگاه عقل و وحی (کتاب)|علم غیب از نگاه عقل و وحی]]، ص ۱۴۵؛ [[ناصرالدین اوجاقی|اوجاقی، ناصرالدین]] [[علم امام از دیدگاه کلام امامیه (کتاب)|علم امام از دیدگاه کلام امامیه]]، ص ۶۴ ـ ۶۸؛ [[زهرةالسادات میرترابی حسینی|میرترابی حسینی، زهرةالسادات]] [[علم لدنی در قرآن و حدیث (پایان‌نامه)|علم لدنی در قرآن و حدیث]]، ص ۳۷ ـ ۴۶</ref> | ||
#[[مصحف فاطمه]]{{س}}: براساس [[روایات]]، مجموعه‌ای از [[اخبار غیبی]] و وقایع آیندگان است که [[جبرئیل]] بعد از [[رحلت پیامبر اسلام]]{{صل}} به [[حضرت زهرا]]{{س}} عرضه کرد و [[امیرمؤمنان]]{{ع}} نیز مطالب آن را نگاشت.<ref>ر.ک. [[سید محمد جعفر سبحانی|سبحانی، سید محمد جعفر]]، [[منابع علم امامان شیعه (کتاب)|منابع علم امامان شیعه]]، ص ۸۵ ـ ۱۶۹</ref> | # [[مصحف فاطمه]]{{س}}: براساس [[روایات]]، مجموعه‌ای از [[اخبار غیبی]] و وقایع آیندگان است که [[جبرئیل]] بعد از [[رحلت پیامبر اسلام]]{{صل}} به [[حضرت زهرا]]{{س}} عرضه کرد و [[امیرمؤمنان]]{{ع}} نیز مطالب آن را نگاشت.<ref>ر.ک. [[سید محمد جعفر سبحانی|سبحانی، سید محمد جعفر]]، [[منابع علم امامان شیعه (کتاب)|منابع علم امامان شیعه]]، ص ۸۵ ـ ۱۶۹</ref> | ||
#مُحَدِّث بودن: [[امامان]]{{ع}} بخشی از [[علم]] خود را از راه "[[تحدیث]]" که توسط [[فرشتگان الهی]] صورت می‌گیرد، به دست می‌آورند. البته این صفت منحصر به آنها و مخصوص به [[منصب امامت]] نیست، بلکه [[حضرت زهرا]]{{س}} نیز دارای این صفت بوده است.<ref>ر.ک. [[سید محمد جعفر سبحانی|سبحانی، سید محمد جعفر]]، [[منابع علم امامان شیعه (کتاب)|منابع علم امامان شیعه]]، ص ۸۵ ـ ۱۶۹؛ [[محمد تقی مصباح یزدی|مصباح یزدی، محمد تقی]]، [[آموزش عقاید (کتاب)|آموزش عقاید]]، ص ۳۲۲؛ [[محمد حسن نادم|نادم، محمد حسن]] [[علم غیب از نگاه عقل و وحی (کتاب)|علم غیب از نگاه عقل و وحی]]، ص ۱۴۵ و معارف کلامی شیعه، ص ۲۸۹ ـ ۲۹۱؛ [[سید محمد فائز باقری|باقری، سید محمد فائز]] [[بررسی علم اولیای الهی (پایان‌نامه)|بررسی علم اولیای الهی]]، ص ۱۱۳ ـ ۱۲۲؛ [[ناصرالدین اوجاقی|اوجاقی، ناصرالدین]] [[علم امام از دیدگاه کلام امامیه (کتاب)|علم امام از دیدگاه کلام امامیه]]، ص ۶۴ ـ ۶۸</ref> [[حسن]] بن یحیای مدائنی می‌‌گوید از [[امام صادق]]{{ع}} پرسیدم: "هنگامی که سؤالی از امامی میشود چگونه جواب میدهد؟" [[امام]] فرمود: «گاهی به او [[الهام]] میشود و گاهی از [[فرشته]] می‌شنود و گاهی هر دو».<ref>ر.ک. [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی، ناصر]] پیام قرآن، ج ۹، ص ۱۱۹ ـ ۱۲۶</ref> | #مُحَدِّث بودن: [[امامان]]{{ع}} بخشی از [[علم]] خود را از راه "[[تحدیث]]" که توسط [[فرشتگان الهی]] صورت می‌گیرد، به دست می‌آورند. البته این صفت منحصر به آنها و مخصوص به [[منصب امامت]] نیست، بلکه [[حضرت زهرا]]{{س}} نیز دارای این صفت بوده است.<ref>ر.ک. [[سید محمد جعفر سبحانی|سبحانی، سید محمد جعفر]]، [[منابع علم امامان شیعه (کتاب)|منابع علم امامان شیعه]]، ص ۸۵ ـ ۱۶۹؛ [[محمد تقی مصباح یزدی|مصباح یزدی، محمد تقی]]، [[آموزش عقاید (کتاب)|آموزش عقاید]]، ص ۳۲۲؛ [[محمد حسن نادم|نادم، محمد حسن]] [[علم غیب از نگاه عقل و وحی (کتاب)|علم غیب از نگاه عقل و وحی]]، ص ۱۴۵ و معارف کلامی شیعه، ص ۲۸۹ ـ ۲۹۱؛ [[سید محمد فائز باقری|باقری، سید محمد فائز]] [[بررسی علم اولیای الهی (پایان‌نامه)|بررسی علم اولیای الهی]]، ص ۱۱۳ ـ ۱۲۲؛ [[ناصرالدین اوجاقی|اوجاقی، ناصرالدین]] [[علم امام از دیدگاه کلام امامیه (کتاب)|علم امام از دیدگاه کلام امامیه]]، ص ۶۴ ـ ۶۸</ref> [[حسن]] بن یحیای مدائنی می‌‌گوید از [[امام صادق]]{{ع}} پرسیدم: "هنگامی که سؤالی از امامی میشود چگونه جواب میدهد؟" [[امام]] فرمود: «گاهی به او [[الهام]] میشود و گاهی از [[فرشته]] می‌شنود و گاهی هر دو».<ref>ر.ک. [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی، ناصر]] پیام قرآن، ج ۹، ص ۱۱۹ ـ ۱۲۶</ref> | ||
#القای [[روح القدس]]: اینکه [[روح القدس]] چیست؟ میان [[مفسران]] [[اختلاف]] است. از [[روایات]] استفاده میشود [[روح القدس]] نیروی غیبی است که با همه [[پیامبران]] و [[معصومان]]{{ع}} همراه بوده است و در موراد مختلفی امدادهای الهی را به آنها منتقل ساخته است.<ref>ر.ک. [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی، ناصر]] پیام قرآن، ج ۹، ص ۱۱۹ ـ ۱۲۶؛ [[جعفر سبحانی|سبحانی، جعفر]] [[آگاهی سوم یا علم غیب (کتاب)|آگاهی سوم یا علم غیب]]، ص ۳۳ ـ ۳۸؛ [[سید محمد جعفر سبحانی|سبحانی، سید محمد جعفر]]، [[منابع علم امامان شیعه (کتاب)|منابع علم امامان شیعه]]، ص ۸۵ ـ ۱۶۹؛ [[محمد حسن نادم|نادم، محمد حسن]] [[علم غیب از نگاه عقل و وحی (کتاب)|علم غیب از نگاه عقل و وحی]]، ص ۱۴۵؛ [[سید علی هاشمی|هاشمی، سید علی]]، علوم برگزیدگان، صفحه؟؟؟؛ [[عبدالحسین خسروپناه|خسروپناه، عبدالحسین]] [[کلام نوین اسلامی (کتاب)|کلام نوین اسلامی]]، ج ۲، ص ۳۷۲ ـ ۳۷۹؛ [[سید جواد حسینی|حسینی، سید جواد]]، [[خبرهای غیبی در نهج البلاغه (مقاله)|خبرهای غیبی در نهج البلاغه]]، ماهنامه مبلغان، ش ۹۵، ص ۳۷ ـ ۳۸</ref> [[امام صادق]]{{ع}} در پاسخ [[عمار ساباطی]] که پرسید اگر شما به [[حکومت]] رسیدید، چگونه [[حکم]] می‌کنید؟ فرمود:<ref>کلینی، محمد بن یعقوب، کافی، ج ۱۰، ص ۲۷۳</ref> «به [[حکم]] [[خدا]] و [[حکم داود]] و چنانچه موضوعی پیش بیاید که [[حکم]] آن نزد ما حاضر نباشد، [[روح القدس]] آن را به ما القا میکند».<ref>ر.ک. [[سید حسن مصطفوی|مصطفوی، سید حسن]] و [[احمد مروی|مروی، احمد]] [[دلایل عقلی و نقلی علم غیب امامان معصوم (مقاله)|دلایل عقلی و نقلی علم غیب امامان معصوم]]، فصلنامه قبسات، ص ۲۶</ref> | #القای [[روح القدس]]: اینکه [[روح القدس]] چیست؟ میان [[مفسران]] [[اختلاف]] است. از [[روایات]] استفاده میشود [[روح القدس]] [[نیروی غیبی]] است که با همه [[پیامبران]] و [[معصومان]]{{ع}} همراه بوده است و در موراد مختلفی [[امدادهای الهی]] را به آنها منتقل ساخته است.<ref>ر.ک. [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی، ناصر]] پیام قرآن، ج ۹، ص ۱۱۹ ـ ۱۲۶؛ [[جعفر سبحانی|سبحانی، جعفر]] [[آگاهی سوم یا علم غیب (کتاب)|آگاهی سوم یا علم غیب]]، ص ۳۳ ـ ۳۸؛ [[سید محمد جعفر سبحانی|سبحانی، سید محمد جعفر]]، [[منابع علم امامان شیعه (کتاب)|منابع علم امامان شیعه]]، ص ۸۵ ـ ۱۶۹؛ [[محمد حسن نادم|نادم، محمد حسن]] [[علم غیب از نگاه عقل و وحی (کتاب)|علم غیب از نگاه عقل و وحی]]، ص ۱۴۵؛ [[سید علی هاشمی|هاشمی، سید علی]]، علوم برگزیدگان، صفحه؟؟؟؛ [[عبدالحسین خسروپناه|خسروپناه، عبدالحسین]] [[کلام نوین اسلامی (کتاب)|کلام نوین اسلامی]]، ج ۲، ص ۳۷۲ ـ ۳۷۹؛ [[سید جواد حسینی|حسینی، سید جواد]]، [[خبرهای غیبی در نهج البلاغه (مقاله)|خبرهای غیبی در نهج البلاغه]]، ماهنامه مبلغان، ش ۹۵، ص ۳۷ ـ ۳۸</ref> [[امام صادق]]{{ع}} در پاسخ [[عمار ساباطی]] که پرسید اگر شما به [[حکومت]] رسیدید، چگونه [[حکم]] می‌کنید؟ فرمود:<ref>کلینی، محمد بن یعقوب، کافی، ج ۱۰، ص ۲۷۳</ref> «به [[حکم]] [[خدا]] و [[حکم داود]] و چنانچه موضوعی پیش بیاید که [[حکم]] آن نزد ما حاضر نباشد، [[روح القدس]] آن را به ما [[القا]] میکند».<ref>ر.ک. [[سید حسن مصطفوی|مصطفوی، سید حسن]] و [[احمد مروی|مروی، احمد]] [[دلایل عقلی و نقلی علم غیب امامان معصوم (مقاله)|دلایل عقلی و نقلی علم غیب امامان معصوم]]، فصلنامه قبسات، ص ۲۶</ref> | ||
#[[رؤیای صادقه]]: [[خواب]] [[انبیا]] و [[امامان]]{{ع}} مطابق با واقع است و آنها افزون بر اینکه در [[بیداری]] از عنایات [[خداوند]] برخوردارند، در [[خواب]] و رؤیا نیز از تأییدات الهی بهره‌مندند و از [[غیب]] [[آگاه]] می‌شوند.<ref>ر.ک. [[جعفر سبحانی|سبحانی، جعفر]] [[آگاهی سوم یا علم غیب (کتاب)|آگاهی سوم یا علم غیب]]، ص ۳۳ ـ ۳۸؛ [[سید محمد جعفر سبحانی|سبحانی، سید محمد جعفر]]، [[منابع علم امامان شیعه (کتاب)|منابع علم امامان شیعه]]، ص ۸۵ ـ ۱۶۹؛ [[سید علی هاشمی|هاشمی، سید علی]]، علوم برگزیدگان، صفحه؟؟؟</ref> | # [[رؤیای صادقه]]: [[خواب]] [[انبیا]] و [[امامان]]{{ع}} مطابق با واقع است و آنها افزون بر اینکه در [[بیداری]] از [[عنایات]] [[خداوند]] برخوردارند، در [[خواب]] و [[رؤیا]] نیز از [[تأییدات الهی]] بهره‌مندند و از [[غیب]] [[آگاه]] می‌شوند.<ref>ر.ک. [[جعفر سبحانی|سبحانی، جعفر]] [[آگاهی سوم یا علم غیب (کتاب)|آگاهی سوم یا علم غیب]]، ص ۳۳ ـ ۳۸؛ [[سید محمد جعفر سبحانی|سبحانی، سید محمد جعفر]]، [[منابع علم امامان شیعه (کتاب)|منابع علم امامان شیعه]]، ص ۸۵ ـ ۱۶۹؛ [[سید علی هاشمی|هاشمی، سید علی]]، علوم برگزیدگان، صفحه؟؟؟</ref> | ||
==='''منابع دیگر'''=== | ==='''منابع دیگر'''=== | ||
#عالم [[ملکوت]]: [[امامان]] بسیاری از [[علوم]] و [[معارف]] خود را از طریق مشاهده [[ملکوت]]، دریافت می‌کنند و با دید و [[درک]] غیرظاهری خود به حقایق می‌رسند.<ref>ر.ک. [[سید محمد جعفر سبحانی|سبحانی، سید محمد جعفر]]، [[منابع علم امامان شیعه (کتاب)|منابع علم امامان شیعه]]، ص ۸۵ ـ ۱۶۹</ref> | #عالم [[ملکوت]]: [[امامان]] بسیاری از [[علوم]] و [[معارف]] خود را از طریق [[مشاهده]] [[ملکوت]]، دریافت می‌کنند و با دید و [[درک]] غیرظاهری خود به حقایق می‌رسند.<ref>ر.ک. [[سید محمد جعفر سبحانی|سبحانی، سید محمد جعفر]]، [[منابع علم امامان شیعه (کتاب)|منابع علم امامان شیعه]]، ص ۸۵ ـ ۱۶۹</ref> | ||
#[[عقل]] کامل: یکی از [[منابع علم]] [[ائمه]]{{ع}}، [[عقل]] کاملی است که [[خداوند]] به آنان داده است. بسیاری از حقایق علمی با [[عقل]] عادی درک‌پذیر نیست؛ چرا که [[عقل]] و [[خرد]] معمولی [[انسان]]، شعاع خاصی را روشن میسازد. ولی [[ | # [[عقل]] کامل: یکی از [[منابع علم]] [[ائمه]]{{ع}}، [[عقل]] کاملی است که [[خداوند]] به آنان داده است. بسیاری از حقایق [[علمی]] با [[عقل]] عادی درک‌پذیر نیست؛ چرا که [[عقل]] و [[خرد]] معمولی [[انسان]]، شعاع خاصی را روشن میسازد. ولی ###[[313]]### ایشان شعاع بسیار گسترده‌ای را روشن میسازد و این امر سبب میشود حقایقی را به دست آورند که از دیگران [[پنهان]] است.<ref>ر.ک. [[سید محمد جعفر سبحانی|سبحانی، سید محمد جعفر]]، [[منابع علم امامان شیعه (کتاب)|منابع علم امامان شیعه]]، ص ۸۵ ـ ۱۶۹</ref> | ||
*و راه‌های دیگری مشاهدۀ [[عمود نور]]،<ref>ر.ک. [[محمد باقر تحریری|تحریری، محمد باقر]]، [[جلوه‌های لاهوتی (کتاب)|جلوه‌های لاهوتی]]، ج ۱، ص ۱۴۳؛ [[سید علی هاشمی|هاشمی، سید علی]]، علوم برگزیدگان، صفحه؟؟؟</ref> عروج به [[آسمان]]، [[نزول]] [[ملائکه]] در [[شب قدر]]<ref>ر.ک. [[سید ابراهیم افتخاری|افتخاری، سید ابراهیم]]، [[بررسی مقایسه‌ای شئون امامت در مکتب قم و بغداد (پایان‌نامه)|بررسی مقایسه‌ای شئون امامت در مکتب قم و بغداد]]، ص ۵۷ و ۵۸</ref> و....<ref>ر.ک. [[علی اکبر بن محمد امین لاری|لاری، علی اکبر]]، [[فی کیفیة علم الإمام و منابع ذلک العلم (مقاله)|فی کیفیة علم الإمام و منابع ذلک العلم]]، ص ۲۳۷؛ [[محمد حسن نادم|نادم، محمد حسن]] [[علم غیب از نگاه عقل و وحی (کتاب)|علم غیب از نگاه عقل و وحی]]، ص ۱۴۵؛ [[سید علی هاشمی|هاشمی، سید علی]]، علوم برگزیدگان، صفحه؟؟؟؛ [[ناصرالدین اوجاقی|اوجاقی، ناصرالدین]] [[علم امام از دیدگاه کلام امامیه (کتاب)|علم امام از دیدگاه کلام امامیه]]، ص ۶۴ ـ ۶۸؛ [[محمد زمان رستمی|رستمی، محمد زمان]]، [[بررسی دیدگاه‌های تفسیری عرفانی درباره علم امام (مقاله)|بررسی دیدگاه‌های تفسیری عرفانی درباره علم امام]]، ش ۲۰، صفحه؟؟؟؛ [[روح الله شهیدی|شهیدی، روح الله]] و [[محمد کاظم رحمان ستایش|رحمان ستایش، محمد کاظم]]، [[باز شناخت نظام اندیشگی نص گرایان و محدثان متقدم (مقاله)|باز شناخت نظام اندیشگی نص گرایان و محدثان متقدم]]، ص ۱۱۰ و ۱۲۲</ref> | *و راه‌های دیگری مشاهدۀ [[عمود نور]]،<ref>ر.ک. [[محمد باقر تحریری|تحریری، محمد باقر]]، [[جلوه‌های لاهوتی (کتاب)|جلوه‌های لاهوتی]]، ج ۱، ص ۱۴۳؛ [[سید علی هاشمی|هاشمی، سید علی]]، علوم برگزیدگان، صفحه؟؟؟</ref> [[عروج]] به [[آسمان]]، [[نزول]] [[ملائکه]] در [[شب قدر]]<ref>ر.ک. [[سید ابراهیم افتخاری|افتخاری، سید ابراهیم]]، [[بررسی مقایسه‌ای شئون امامت در مکتب قم و بغداد (پایان‌نامه)|بررسی مقایسه‌ای شئون امامت در مکتب قم و بغداد]]، ص ۵۷ و ۵۸</ref> و....<ref>ر.ک. [[علی اکبر بن محمد امین لاری|لاری، علی اکبر]]، [[فی کیفیة علم الإمام و منابع ذلک العلم (مقاله)|فی کیفیة علم الإمام و منابع ذلک العلم]]، ص ۲۳۷؛ [[محمد حسن نادم|نادم، محمد حسن]] [[علم غیب از نگاه عقل و وحی (کتاب)|علم غیب از نگاه عقل و وحی]]، ص ۱۴۵؛ [[سید علی هاشمی|هاشمی، سید علی]]، علوم برگزیدگان، صفحه؟؟؟؛ [[ناصرالدین اوجاقی|اوجاقی، ناصرالدین]] [[علم امام از دیدگاه کلام امامیه (کتاب)|علم امام از دیدگاه کلام امامیه]]، ص ۶۴ ـ ۶۸؛ [[محمد زمان رستمی|رستمی، محمد زمان]]، [[بررسی دیدگاه‌های تفسیری عرفانی درباره علم امام (مقاله)|بررسی دیدگاه‌های تفسیری عرفانی درباره علم امام]]، ش ۲۰، صفحه؟؟؟؛ [[روح الله شهیدی|شهیدی، روح الله]] و [[محمد کاظم رحمان ستایش|رحمان ستایش، محمد کاظم]]، [[باز شناخت نظام اندیشگی نص گرایان و محدثان متقدم (مقاله)|باز شناخت نظام اندیشگی نص گرایان و محدثان متقدم]]، ص ۱۱۰ و ۱۲۲</ref> | ||
== پرسش‌های وابسته == | == پرسش‌های وابسته == | ||
نسخهٔ ۲۱ ژوئن ۲۰۲۰، ساعت ۰۰:۱۱
 | این یک مقالهٔ خرد است. می‌توانید با گسترش آن به امامت‌پدیا کمک کنید. |
- اين مدخل از زیرشاخه‌های بحث علم معصوم است. "منابع علم معصوم" از چند منظر متفاوت، بررسی میشود:
- در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل علم معصوم (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.
مقدمه
- نخستین شرط برای تصدی مقام امامت، علم و آگاهی نسبت به تمام معارف دینی و نیازهای مردم و آنچه در اداره جوامع انسانی لازم است، می‌باشد و بدون چنان علمی این مسئولیت هرگز به انجام نمی‌رسد و معصومین(ع) از چنین علمی برخوردار بودند.[۱] منبع اصلی علم غیب امامان(ع) خداوند است و خداوند از راه‌های مختلفی علوم را به امامان(ع) تعلیم میدهد. اظهار منابع دیگر مثل وراثت و یا رجوع به مصاحف و کتب جهت اثباتی داشته و امامان برای عادی جلوه نشان دادن علومشان سعی در مستند کردن به منابع مورد فهم و قبول همگان داشتند.[۲]
منابع علم معصوم
- اما با بررسی آیات و روایات، منابع و راه‌های آگاهی معصوم از علم ـ برخی از راه‌ها مشترک میان پیامبران و امامان است و برخی از راه‌ها مختص پیامبر است ـ در چند شاخه کلی دسته‌بندی میشود که عبارتند از:
علوم انتقالی از خداوند متعال
- قرآن کریم: نخستین منبع نامتناهی علوم اهل بیت(ع) قرآن است که احکام و دستورهای دین را از آن می‌گیرند. حال این استنباط از ظاهر آیه باشد و یا به صورت تاویل.[۳] یعنی ایشان تفسیر و تأویل و ظاهر و باطن و محکم و متشابه آن را به خوبی می‌دانند.[۴] قرآن در این باره می‌‌فرماید: ﴿وَمَا يَعْلَمُ تَأْوِيلَهُ إِلاَّ اللَّهُ وَالرَّاسِخُونَ فِي الْعِلْمِ﴾[۵] امام صادق(ع) فرمودند:[۶] «راسخان در علم امیرمؤمنان و ائمه بعد از او هستند».[۷] اهل بیت(ع) در آگاهی به تمام ابعاد قرآن کریم با هیچ‌کس قابل‌مقایسه نیستند.[۸]
- وحی مستقیم الهی: به این معنی که برخی از خبرهای غیبی قرآن اعم از حوادث گذشته و آینده و معارف مربوط به خدا و اسما و صفات و اوضاع جهان برزخ و معاد به پیامبر تعلیم داده میشود.[۹]
- نور الهی: از جمله منابع علم امام(ع) بهره‌مندی از نور الهی است؛ چنانکه هر وقت خواسته باشند از غیب آگاهی یابند، به سبب قدرت و اذنی که خداوند به آنها داده است هرچه را بخواهند برای آنها روشن میگردد.[۱۰]
- اسم اعظم: بر اساس روایات یکی دیگر از منابع علم امام اسم اعظم است.[۱۱]
علوم انتقالی از پیامبر
- تعلیم از پیامبر یا امام پیشین: وصایت و وراثت از پیامبر یا تعلیم از پیامبر و آگاهی از سنت پیامبر از منابع علم امامان(ع) است. پیامبر اکرم(ص) تمام معارف را به امیرالمؤمنین(ع) منتقل نمودند و از ایشان به امامان بعدی رسیده است.[۱۲] این وراثت هم گاه بدون واسطه و گاه باواسطه بوده است. بدون واسطه در مورد امیرالمؤمنین(ع) صدق میکند و باواسطه در مورد سایر امامان(ع).[۱۳] همچنین تعلیم گاه به صورت عادی و از راه تعلیم و تعلّم بوده مانند جفر و جامعه و... و گاه به صورت غیرعادی، یعنی از راه القا و افاضۀ پیامبر.[۱۴] به عبارت دیگر ممکن است علوم انتقالی از پیامبر شامل علم القرآن، علم دیگر کتب آسمانی، کتاب جامعه و... باشد.[۱۵]
- کتاب و جامعۀ امیرمؤمنان(ع): از احادیث استفاده میشود این کتاب، طوماری از جنس پوست بوده است به طول هفتاد ذراع پیامبر(ص) که با املای ایشان و با خط علی(ع) نوشته شده است و در آن هر حلال و حرامی و هر چیزی که مردم تا قیامت به آن نیاز دارند، وجود دارد؛ حتی دیه یک خراش بر بدن.[۱۶]
- جفر: در اصطلاح، جفر پوستی است که علوم در آن نوشته میگردد و در اصطلاح حدیثی، به کتاب مخصوصی اطلاق میشود که به املای پیامبر(ص) و نگارش علی(ع) بوده و در بردارندۀ علم انبیا و اوصیا است. این کتاب، از جمله نشانه‌های امامت است که اکنون نزد امام زمان(ع) است.[۱۷]
- کتب و مواهب انبیا: تمام کتاب‌هایی را که خداوند بر پیامبران نازل کرده، نزد ائمه(ع) است، این کتاب‌ها یکی از منابع علم ایشان است.[۱۸] امام صادق(ع) فرمودند:[۱۹] «الواح موسی و عصای موسی نزد ماست و ما وارثان پیامبرانیم».[۲۰]
علوم انتقالی از ملائکه
- وحی به واسطۀ فرشته: گاهی فرشته‌ای به صورت انسان متمثل میگردد و پیامبران و اولیاء الهی را از یک رشته امور پنهان از حس، مطلع میسازد.[۲۱]
- الهام: الهام یعنی افکندن مطالب بر قلب،[۲۲] در پاره‌ای از روایات تصریح شده است ائمه(ع) همه علوم را از ناحیه خداوند دریافت می‌‌دارند،[۲۳] مثلاً امام رضا(ع) فرمودند: «هنگامی که خداوند کسی را برای مردم بر می‌گزیند چشمه‌های حکمت را در دلش قرار میدهد و علم را به وی الهام میکند تا برای جواب از هیچ سؤالی درنمانده و در تشخیص حق سرگردان نشود».[۲۴] یکی از راه‌های الهام نکت در دل و نقر در اسماع دانسته شده است یعنی مطلب در قلب آنان حک یا در گوش آنان بیان میشود.[۲۵]
- مصحف فاطمه(س): براساس روایات، مجموعه‌ای از اخبار غیبی و وقایع آیندگان است که جبرئیل بعد از رحلت پیامبر اسلام(ص) به حضرت زهرا(س) عرضه کرد و امیرمؤمنان(ع) نیز مطالب آن را نگاشت.[۲۶]
- مُحَدِّث بودن: امامان(ع) بخشی از علم خود را از راه "تحدیث" که توسط فرشتگان الهی صورت می‌گیرد، به دست می‌آورند. البته این صفت منحصر به آنها و مخصوص به منصب امامت نیست، بلکه حضرت زهرا(س) نیز دارای این صفت بوده است.[۲۷] حسن بن یحیای مدائنی می‌‌گوید از امام صادق(ع) پرسیدم: "هنگامی که سؤالی از امامی میشود چگونه جواب میدهد؟" امام فرمود: «گاهی به او الهام میشود و گاهی از فرشته می‌شنود و گاهی هر دو».[۲۸]
- القای روح القدس: اینکه روح القدس چیست؟ میان مفسران اختلاف است. از روایات استفاده میشود روح القدس نیروی غیبی است که با همه پیامبران و معصومان(ع) همراه بوده است و در موراد مختلفی امدادهای الهی را به آنها منتقل ساخته است.[۲۹] امام صادق(ع) در پاسخ عمار ساباطی که پرسید اگر شما به حکومت رسیدید، چگونه حکم می‌کنید؟ فرمود:[۳۰] «به حکم خدا و حکم داود و چنانچه موضوعی پیش بیاید که حکم آن نزد ما حاضر نباشد، روح القدس آن را به ما القا میکند».[۳۱]
- رؤیای صادقه: خواب انبیا و امامان(ع) مطابق با واقع است و آنها افزون بر اینکه در بیداری از عنایات خداوند برخوردارند، در خواب و رؤیا نیز از تأییدات الهی بهره‌مندند و از غیب آگاه می‌شوند.[۳۲]
منابع دیگر
- عالم ملکوت: امامان بسیاری از علوم و معارف خود را از طریق مشاهده ملکوت، دریافت می‌کنند و با دید و درک غیرظاهری خود به حقایق می‌رسند.[۳۳]
- عقل کامل: یکی از منابع علم ائمه(ع)، عقل کاملی است که خداوند به آنان داده است. بسیاری از حقایق علمی با عقل عادی درک‌پذیر نیست؛ چرا که عقل و خرد معمولی انسان، شعاع خاصی را روشن میسازد. ولی ###313### ایشان شعاع بسیار گسترده‌ای را روشن میسازد و این امر سبب میشود حقایقی را به دست آورند که از دیگران پنهان است.[۳۴]
پرسش‌های وابسته
منابع
کرم‌زاده، علی، بررسی و تحلیل علم امام از دیدگاه صدوق کلینی و مفید
باقری، سید محمد فائز، بررسی علم اولیای الهی
سبحانی، سید محمد جعفر، منابع علم امامان شیعه
لطیفی، رحیم علم غیب معصوم
رابیل، سیده جستاری در مسئله علم غیب- میرترابی حسینی، زهرةالسادات علم لدنی در قرآن و حدیث
نادم، محمد حسن علم امام از نگاه امیرالمؤمنین با تأکید بر نهج البلاغه
نادم، محمد حسن علم غیب از نگاه عقل و وحی
سبحانی، جعفر آگاهی سوم یا علم غیب
خسروپناه، عبدالحسین کلام نوین اسلامی
اوجاقی، ناصرالدین علم امام از دیدگاه کلام امامیه
نادم، محمد حسن، معارف کلامی شیعه
رستمی، محمد زمان، بررسی دیدگاه‌های تفسیری عرفانی درباره علم امام
تحریری، محمد باقر، جلوه‌های لاهوتی
لاری، علی اکبر، فی کیفیة علم الإمام و منابع ذلک العلم
مصباح یزدی، محمد تقی، آموزش عقاید
شهیدی، روح الله و رحمان ستایش، محمد کاظم، باز شناخت نظام اندیشگی نص گرایان و محدثان متقدم- افتخاری، سید ابراهیم، بررسی مقایسه‌ای شئون امامت در مکتب قم و بغداد
حسینی، سید جواد، خبرهای غیبی در نهج البلاغه
منبع‌شناسی جامع علم معصوم
منابع
پانویس
با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:
- ↑ ر.ک. مکارم شیرازی، ناصر پیام قرآن، ج ۹، ص ۱۱۹ ـ ۱۲۶
- ↑ ر.ک. کرم‌زاده، علی، بررسی علم اولیای الهی، ص ۶۴
- ↑ ر.ک. سبحانی، سید محمد جعفر، منابع علم امامان شیعه، ص ۸۵ ـ ۱۶۹؛ اوجاقی، ناصرالدین علم امام از دیدگاه کلام امامیه، ص ۶۴ ـ ۶۸
- ↑ ر.ک. مکارم شیرازی، ناصر پیام قرآن، ج ۹، ص ۱۱۹ ـ ۱۲۶؛ مصطفوی، سید حسن و مروی، احمد دلایل عقلی و نقلی علم غیب امامان معصوم، فصلنامه قبسات، ص ۲۶؛ باقری، سید محمد فائز بررسی علم اولیای الهی، ص ۱۱۳ ـ ۱۲۲
- ↑ سورۀ آل عمران، آیۀ ۷
- ↑ کلینی، محمد بن یعقوب، کافی، ج ۱، ص ۴۱۵
- ↑ ر.ک. مکارم شیرازی، ناصر پیام قرآن، ج ۹، ص ۱۱۹ ـ ۱۲۶
- ↑ ر.ک. نادم، محمد حسن علم امام از نگاه امیرالمؤمنین با تأکید بر نهج البلاغه، صفحه؟؟؟
- ↑ ر.ک. سبحانی، جعفر آگاهی سوم یا علم غیب، ص ۳۳ ـ ۳۸؛ نادم، محمد حسن علم غیب از نگاه عقل و وحی، ص ۱۴۵؛ خسروپناه، عبدالحسین کلام نوین اسلامی، ج ۲، ص ۳۷۲ ـ ۳۷۹؛ باقری، سید محمد فائز بررسی علم اولیای الهی، ص ۱۱۳ ـ ۱۲۲؛ رابیل، سیده جستاری در مسئله علم غیب؛ میرترابی حسینی، زهرةالسادات علم لدنی در قرآن و حدیث، ص ۳۷ ـ ۴۶
- ↑ ر.ک. سبحانی، سید محمد جعفر، منابع علم امامان شیعه، ص ۸۵ ـ ۱۶۹؛ اوجاقی، ناصرالدین علم امام از دیدگاه کلام امامیه، ص ۶۴ ـ ۶۸
- ↑ ر.ک. سبحانی، سید محمد جعفر، منابع علم امامان شیعه، ص ۸۵ ـ ۱۶۹؛ لطیفی، رحیم علم غیب معصوم، ماهنامه معارف، ش ۴۸، ص ۱۰ ـ ۱۶؛ باقری، سید محمد فائز بررسی علم اولیای الهی، ص ۱۱۳ ـ ۱۲۲
- ↑ ر.ک. لاری، علی اکبر، فی کیفیة علم الإمام و منابع ذلک العلم، ص ۲۳۷؛ مکارم شیرازی، ناصر پیام قرآن، ج ۹، ص ۱۱۹ ـ ۱۲۶؛ مصباح یزدی، محمد تقی، آموزش عقاید، ص ۳۲۲؛ سبحانی، سید محمد جعفر، منابع علم امامان شیعه، ص ۸۵ ـ ۱۶۹؛ مصطفوی، سید حسن و مروی، احمد دلایل عقلی و نقلی علم غیب امامان معصوم، فصلنامه قبسات، ص ۲۶؛ افتخاری، سید ابراهیم، بررسی مقایسه‌ای شئون امامت در مکتب قم و بغداد، ص ۵۷ و ۵۸؛ نادم، محمد حسن علم امام از نگاه امیرالمؤمنین با تأکید بر نهج البلاغه، صفحه؟؟؟؛ لطیفی، رحیم علم غیب معصوم، ماهنامه معارف، ش ۴۸، ص ۱۰ ـ ۱۶؛ حسینی، سید جواد، خبرهای غیبی در نهج البلاغه، ماهنامه مبلغان، ش ۹۵، ص ۳۷ ـ ۳۸؛ اوجاقی، ناصرالدین علم امام از دیدگاه کلام امامیه، ص ۶۴ ـ ۶۸
- ↑ ر.ک. سبحانی، سید محمد جعفر، منابع علم امامان شیعه، ص ۸۵ ـ ۱۶۹
- ↑ ر.ک. نادم، محمد حسن، معارف کلامی شیعه، ص ۲۸۹ ـ ۲۹۱
- ↑ ر.ک. برنجکار، رضا، دومین دوره مدرسه تابستانی کلام امامیه، پایگاه مطالعات کلام امامیه
- ↑ ر.ک. سبحانی، سید محمد جعفر، منابع علم امامان شیعه، ص ۸۵ ـ ۱۶۹؛ باقری، سید محمد فائز بررسی علم اولیای الهی، ص ۱۱۳ ـ ۱۲۲
- ↑ ر.ک. سبحانی، سید محمد جعفر، منابع علم امامان شیعه، ص ۸۵ ـ ۱۶۹؛ باقری، سید محمد فائز بررسی علم اولیای الهی، ص ۱۱۳ ـ ۱۲۲
- ↑ ر.ک. سبحانی، سید محمد جعفر، منابع علم امامان شیعه، ص ۸۵ ـ ۱۶۹؛ لطیفی، رحیم علم غیب معصوم، ماهنامه معارف، ش ۴۸، ص ۱۰ ـ ۱۶؛ رستمی، محمد زمان، بررسی دیدگاه‌های تفسیری عرفانی درباره علم امام، ش ۲۰، صفحه؟؟؟
- ↑ «الْوَاحُ مُوسَی عِنْدَنَا وَ عَصَا مُوسَی عِنْدَنَا وَ نَحْنُ وَرَثَةُ النَّبِیِّین»؛ کلینی، محمد بن یعقوب، کافی، ج ١، ص ٢٣١
- ↑ ر.ک. سبحانی، سید محمد جعفر، منابع علم امامان شیعه، ص ۸۵ ـ ۱۶۹
- ↑ ر.ک. سبحانی، جعفر آگاهی سوم یا علم غیب، ص ۳۳ ـ ۳۸؛ نادم، محمد حسن علم غیب از نگاه عقل و وحی، ص ۱۴۵؛ هاشمی، سید علی، علوم برگزیدگان، صفحه؟؟؟؛ برنجکار، رضا، دومین دوره مدرسه تابستانی کلام امامیه، پایگاه مطالعات کلام امامیه؛ رابیل، سیده جستاری در مسئله علم غیب
- ↑ ر.ک. هاشمی، سید علی، علوم برگزیدگان، صفحه؟؟؟
- ↑ ر.ک. مکارم شیرازی، ناصر پیام قرآن، ج ۹، ص ۱۱۹ ـ ۱۲۶؛ نادم، محمد حسن علم غیب از نگاه عقل و وحی، ص ۱۴۵؛ رابیل، سیده جستاری در مسئله علم غیب
- ↑ ر.ک. مکارم شیرازی، ناصر پیام قرآن، ج ۹، ص ۱۱۹ ـ ۱۲۶
- ↑ ر.ک. نادم، محمد حسن علم غیب از نگاه عقل و وحی، ص ۱۴۵؛ اوجاقی، ناصرالدین علم امام از دیدگاه کلام امامیه، ص ۶۴ ـ ۶۸؛ میرترابی حسینی، زهرةالسادات علم لدنی در قرآن و حدیث، ص ۳۷ ـ ۴۶
- ↑ ر.ک. سبحانی، سید محمد جعفر، منابع علم امامان شیعه، ص ۸۵ ـ ۱۶۹
- ↑ ر.ک. سبحانی، سید محمد جعفر، منابع علم امامان شیعه، ص ۸۵ ـ ۱۶۹؛ مصباح یزدی، محمد تقی، آموزش عقاید، ص ۳۲۲؛ نادم، محمد حسن علم غیب از نگاه عقل و وحی، ص ۱۴۵ و معارف کلامی شیعه، ص ۲۸۹ ـ ۲۹۱؛ باقری، سید محمد فائز بررسی علم اولیای الهی، ص ۱۱۳ ـ ۱۲۲؛ اوجاقی، ناصرالدین علم امام از دیدگاه کلام امامیه، ص ۶۴ ـ ۶۸
- ↑ ر.ک. مکارم شیرازی، ناصر پیام قرآن، ج ۹، ص ۱۱۹ ـ ۱۲۶
- ↑ ر.ک. مکارم شیرازی، ناصر پیام قرآن، ج ۹، ص ۱۱۹ ـ ۱۲۶؛ سبحانی، جعفر آگاهی سوم یا علم غیب، ص ۳۳ ـ ۳۸؛ سبحانی، سید محمد جعفر، منابع علم امامان شیعه، ص ۸۵ ـ ۱۶۹؛ نادم، محمد حسن علم غیب از نگاه عقل و وحی، ص ۱۴۵؛ هاشمی، سید علی، علوم برگزیدگان، صفحه؟؟؟؛ خسروپناه، عبدالحسین کلام نوین اسلامی، ج ۲، ص ۳۷۲ ـ ۳۷۹؛ حسینی، سید جواد، خبرهای غیبی در نهج البلاغه، ماهنامه مبلغان، ش ۹۵، ص ۳۷ ـ ۳۸
- ↑ کلینی، محمد بن یعقوب، کافی، ج ۱۰، ص ۲۷۳
- ↑ ر.ک. مصطفوی، سید حسن و مروی، احمد دلایل عقلی و نقلی علم غیب امامان معصوم، فصلنامه قبسات، ص ۲۶
- ↑ ر.ک. سبحانی، جعفر آگاهی سوم یا علم غیب، ص ۳۳ ـ ۳۸؛ سبحانی، سید محمد جعفر، منابع علم امامان شیعه، ص ۸۵ ـ ۱۶۹؛ هاشمی، سید علی، علوم برگزیدگان، صفحه؟؟؟
- ↑ ر.ک. سبحانی، سید محمد جعفر، منابع علم امامان شیعه، ص ۸۵ ـ ۱۶۹
- ↑ ر.ک. سبحانی، سید محمد جعفر، منابع علم امامان شیعه، ص ۸۵ ـ ۱۶۹
- ↑ ر.ک. تحریری، محمد باقر، جلوه‌های لاهوتی، ج ۱، ص ۱۴۳؛ هاشمی، سید علی، علوم برگزیدگان، صفحه؟؟؟
- ↑ ر.ک. افتخاری، سید ابراهیم، بررسی مقایسه‌ای شئون امامت در مکتب قم و بغداد، ص ۵۷ و ۵۸
- ↑ ر.ک. لاری، علی اکبر، فی کیفیة علم الإمام و منابع ذلک العلم، ص ۲۳۷؛ نادم، محمد حسن علم غیب از نگاه عقل و وحی، ص ۱۴۵؛ هاشمی، سید علی، علوم برگزیدگان، صفحه؟؟؟؛ اوجاقی، ناصرالدین علم امام از دیدگاه کلام امامیه، ص ۶۴ ـ ۶۸؛ رستمی، محمد زمان، بررسی دیدگاه‌های تفسیری عرفانی درباره علم امام، ش ۲۰، صفحه؟؟؟؛ شهیدی، روح الله و رحمان ستایش، محمد کاظم، باز شناخت نظام اندیشگی نص گرایان و محدثان متقدم، ص ۱۱۰ و ۱۲۲