وراثت علوم انبیا: تفاوت میان نسخهها
جز (جایگزینی متن - 'رده:اتمام لینک داخلی' به '') |
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-{{خرد}} +)) |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{علم معصوم}} | {{علم معصوم}} | ||
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;"> | <div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;"> | ||
: <div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">اين مدخل از زیرشاخههای بحث '''[[علم معصوم]]''' است. "'''[[وراثت علوم انبیا]]'''" از چند منظر متفاوت، بررسی میشود:</div> | : <div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">اين مدخل از زیرشاخههای بحث '''[[علم معصوم]]''' است. "'''[[وراثت علوم انبیا]]'''" از چند منظر متفاوت، بررسی میشود:</div> |
نسخهٔ ۱۹ آوریل ۲۰۲۱، ساعت ۲۱:۲۴
- اين مدخل از زیرشاخههای بحث علم معصوم است. "وراثت علوم انبیا" از چند منظر متفاوت، بررسی میشود:
- در این باره، تعداد بسیاری از پرسشهای عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل علم معصوم (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.
چیستی وراثت از انبیاء
- روایات فراوانی دلالت میکنند، علم هر پیامبری به پیامبر پس از خود و اوصیای او منتقل میگردد.[۱] از این انتقال، به "ارث رسیدن" و "ارث بردن" تعبیر شده است؛[۲] لذا از منابع علم امامان(ع)، تعلیم سنت نبوی و وصایت و وراثت از پیامبر گرامی اسلام(ص) است، پیامبر اکرم(ص)، همۀ معارف و علوم خود را به اولین وصی خود، علی(ع) و ایشان نیز به فرزندانش تا امام زمان(ع) منتقل کرد.[۳] این ارث بردن نشان دهندۀ پیوند عمیق میان نبوت و ولایت است.[۴]
انواع و مصادیق وراثت
- وراثت اعتباری؛ یعنی اموری که مربوط به آثار ظاهری نبوت است، مانند پیراهن حضرت یوسف(ع)، عصای موسی(ع) و...، و بیشتر برای ابراز حق در مواردی که مسئله امامت ایشان مشتبه میشده و داشتن آثار ظاهری انبیاء نشانه حقانیت ایشان معرفی شده است به ارث بردهاند.[۵]
- وراثت حقیقی؛ یعنی علوم و حکمتها و کمالات و سجایای اخلاقی که در هر پیامبری به صورتی ظهور نموده است به ارث برده اند.[۶] و این انتقال علم، تنها مخصوص به علوم مکتوب نیست؛ بلکه علمی که با آدم ابوالبشر به زمین آمد، علمی ماندگار و باقی در زمین است و به انبیا و امامان(ع) به ارث رسیده است.[۷] کتابهای آسمانی پیامبران گذشته مانند تورات، زبور، انجیل و صحیفههایی مثل صحف موسی(ع) و ابراهیم(ع) از جمله مکتوبی هستند که پیامبر اکرم(ص) واسطۀ انتقال آن به امام علی(ع) و هر امامی واسطه در انتقال به امام بعدی است.[۸] از این کتابها و صحیفهها در برخی روایات با عنوان مختصر "جفر ابیض" یاد شده است. طبق برخی روایات، "جفر ابیض" شامل: زبور، تورات، انجیل و صحیفههای موسی(ع) و ابراهیم(ع) است[۹].[۱۰]
روایات در مورد وراثت
- امام صادق(ع) فرمودند:[۱۲] «خدای تبارک و تعالی دو گونه علم دارد: علمی که فرشتگانِ مقرب و پیامبران و رسولان را از آن آگاه ساخته است، این علم را ما نیز میدانیم. دو، آن علمی که ویژه ذات مقدس اوست و کسی جز او، آن را نمیداند.»...[۱۳]
- امیرالمؤمنین(ع) میفرمایند:[۱۴] «همانا رسول خدا هزار باب به من آموخت راجع به حلیت و حرمت آنچه هست و آنچه در آینده تا قیامت خواهد بود که هر باب خود گشاینده هزار باب دیگر است. بنابر این هزار باب از علم پیامبر اکرم(ص) فراگرفتهام تا آنجا که علم منایا و بلایا و علم حل و فصل امور مردم همگی نزد من است».[۱۵]
- امام صادق(ع) میفرماید: «همه کتابهای آسمانی انبیای گذشته، نزد ما است، اینها را از آنان به ارث بردهایم. همان گونه که آنان میخواندند، میخوانیم و همانند آنان از این کتابها سخن میگوییم. هیچ حجت الهی، در روی زمین خالی نخواهد بود که از او چیزی بپرسند و او بگوید: نمیدانم».[۱۶]
- در مجموع دانش اهل بیت(ع) علم الهی و لدنی است، دانشی است که از اثر اتصال به عالم غیب و همنشینی با فرشتگان الهی به دست آورده اند، دانشی است وراثتی که از انبیاء و پیامبر اکرم(ص) به ارث برده اند.[۱۷]
پرسشهای وابسته
جستارهای وابسته
منبعشناسی جامع علم معصوم
منابع
تحریری، محمد باقر، جلوههای لاهوتی
زرینجویی، عینالله، مسئله علم امام در آثار دانشمندان معاصر شیعی
شاکر، محمد تقی، منابع علم امام در قرآن
خسروپناه، عبدالحسین، کلام نوین اسلامی
اوجاقی، ناصرالدین، علم امام از دیدگاه کلام امامیه
مطهری، منصف علی، علم ائمه از نظر عقل و نقل
مولوی، محمد، نیاز جهان به امام زمان
صادقی، حسن، مقایسه پیامبر و امام از دیدگاه امام رضا
رستمی، محمد زمان، بررسی دیدگاههای تفسیری عرفانی درباره علم امام
فاضل لنکرانی، محمد، اشراقی، شهابالدین، پاسداران وحی
پانویس
- ↑ ر.ک. صادقی، حسن، مقایسه پیامبر و امام از دیدگاه امام رضا، ص ۸۳
- ↑ ر.ک. شاکر، محمد تقی، منابع علم امام در قرآن، فصلنامه امامت پژوهی، ش ۶، ص ۱۷۷؛ کلینی، محمد بن یعقوب، کافی، ج ۱، ص ۲۲۱، ۲۲۳ و ۲۲۵
- ↑ ر.ک. طباطبایی، سید محمد حسین، اسلام و انسان معاصر، ص ۱۹۸ و ۲۰۸ ـ ۲۱۱؛ خسروپناه، عبدالحسین، کلام نوین اسلامی، ج ۲، ص ۳۹۱ و ۳۹۲؛ اوجاقی، ناصرالدین، علم امام از دیدگاه کلام امامیه، ص ۶۴ ـ ۶۸؛ مطهری، منصف علی، علم ائمه از نظر عقل و نقل، ص ۶۴؛ زرینجویی، عین الله، مسئله علم امام در آثار دانشمندان معاصر شیعی، ص ۷۶ ـ ۷۷
- ↑ ر.ک. مولوی، محمد، نیاز جهان به امام زمان، ص ۲۲
- ↑ ر.ک. تحریری، محمد باقر، جلوههای لاهوتی، ج ۱، ص ۳۶۳ ـ ۳۶۵
- ↑ ر.ک. تحریری، محمد باقر، جلوههای لاهوتی، ج ۱، ص ۳۶۳ ـ ۳۶۵
- ↑ ر.ک. ر.ک. شاکر، محمد تقی، منابع علم امام در قرآن، فصلنامه امامت پژوهی، ش ۶، ص ۱۷۷؛ رستمی، محمد زمان، بررسی دیدگاههای تفسیری عرفانی درباره علم امام، فصلنامه اندیشه نوین دینی ش ۲۰؛ زرینجویی، عین الله، مسئله علم امام در آثار دانشمندان معاصر شیعی، ص۷۶ ـ ۷۷؛ صادقی، حسن، مقایسه پیامبر و امام از دیدگاه امام رضا، ص ۸۳
- ↑ ر.ک. شاکر، محمد تقی، منابع علم امام در قرآن، فصلنامه امامت پژوهی، ش ۶، ص ۱۷۷؛ کلینی، محمد بن یعقوب، کافی، ج ۱، ص ۲۲۳، ۲۲۵ و ۲۲۶
- ↑ کلینی، محمد بن یعقوب، کافی، ج ۱، ص ۲۲۳، ۲۲۵ و ۲۴۰؛ صفار، محمد بن حسن، بصائر الدرجات، ص ۱۵۰
- ↑ ر.ک. شاکر، محمد تقی، منابع علم امام در قرآن، فصلنامه امامت پژوهی، ش ۶، ص ۱۷۷
- ↑ ر.ک. خسروپناه، عبدالحسین، کلام نوین اسلامی، ج ۲، ص ۳۹۱ و ۳۹۲؛ رستمی، محمد زمان، بررسی دیدگاههای تفسیری عرفانی درباره علم امام، فصلنامه اندیشه نوین دینی ش ۲۰؛ مولوی، محمد، نیاز جهان به امام زمان، ص ۲۲؛ صادقی، حسن، مقایسه پیامبر و امام از دیدگاه امام رضا، ص ۸۳
- ↑ کلینی، محمد بن یعقوب، کافی، ج ۱، ص ۲۵۵
- ↑ ر.ک. فاضل لنکرانی، محمد، اشراقی، شهابالدین، پاسداران وحی، ص ۱۹۳
- ↑ مجلسی، محمد باقر، بحار الانوار، ج ۲۶، ص ۲۹
- ↑ ر.ک. مطهری، منصف علی، علم ائمه از نظر عقل و نقل، ص ۶۴
- ↑ ر.ک. هاشمی، سید علی، مکاتبۀ اختصاصی با دانشنامۀ مجازی امامت و ولایت، پژوهشگران وبگاه پرسمان دانشجویی
- ↑ ر.ک. فاضل لنکرانی، محمد، اشراقی، شهابالدین، پاسداران وحی، ص ۱۹۳