پردهخوانی: تفاوت میان نسخهها
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-]] | + - [[)) |
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-{{پانویس2}} +{{پانویس}})) |
||
خط ۲۱: | خط ۲۱: | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
{{یادآوری پانویس}} | {{یادآوری پانویس}} | ||
{{ | {{پانویس}} | ||
{{امام حسین}} | {{امام حسین}} | ||
[[رده:پردهخوانی]] | [[رده:پردهخوانی]] | ||
[[رده:مدخل فرهنگ عاشورا]] | [[رده:مدخل فرهنگ عاشورا]] |
نسخهٔ ۲ مهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۱۷:۲۲
- در این باره، تعداد بسیاری از پرسشهای عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل امام حسین (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.
مقدمه
- نوحه خوانی بر اساس پردهای که به دیوار نصب میکنند و روی آن تصاویری از چهرههای خوب و بد در تاریخ اسلام، بهویژه حوادث مربوط به عاشوراست و نوحه خوان، طبق صحنههای تصویر، اشعار و مراثی را میخواند و مردم که اغلب پای دیوارها در کوچهها و میادین یا تکیهها پای صحبت و نوحهاش مینشینند، دور او جمع میشوند و میگریند و به پرده خوان، طبق نذر و نیاز خویش، کمک مالی میکنند. پرده خوانی، یکی از هنرهای نمایشی و شرح حال و سیره اولیاء دین است که بر اساس تصاویر منقوش بر پردههای بزرگ، اجرا میگردد. پرده خوان دهانی گرم و صوتی دلنشین دارد و همراه باخواندن، اشاره به تصاویر میکند.
شمایل نگاری و صورتگری مذهبی، خود را در پردهها نشان میدهد. نوعی از نقاشی مذهبی در این پردهها تجلی مییابد. بر مبنای حوادث تاریخ اسلام، بهویژه وقایع کربلا، نقاشیهای در هم و برهمی روی پرده کشیده میشود که عنوان پرده نگاری دارد. نگارگران پردههای مذهبی، عموما با الهام از مقتلها، به تصویر صحنهها میپرداختند. نقالانی هم با نصب آنها بر روی دیوار و در حضور مردم، با دهانی گرم به تعزیه خوانی و پرده خوانی بر اساس حوادث به تصویر کشیده شده میپرداختند. محتوای این پردهها اعم از دنیا و آخرت و بهشت و جهنم و صالحان و شروران و حسینیان و یزیدیان بود. در این پردهها، شمایل حضرت عباس با دستانی از بدن جدا، طفلان مسلم، خیمههای سوزان، قیام مختار، مجلس جن و انس، معراج پیامبر به همراه براق، کوثر، ضامن آهو... و کشیده میشد و نقالان پرده خوان با نثر و شعر، حوادث مربوط به آنها را با صدا بازگو میکردند واز حاضران اشک میگرفتند[۱][۲].
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
- ↑ کیهان(روزنامه ۷/۴/۷۳ص ۱۲ مقاله پردههای مذهبی. در زمینه پرده خوانی از جمله ر ک.: دایره المعارف تشیع، ج ۳، ص ۶۱۳
- ↑ ر. ک. محدثی، جواد، فرهنگ عاشورا، ص ۹۳.