محرم در معارف مهدویت: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
خط ۱۱: | خط ۱۱: | ||
[[محرم]] اولین [[ماه]] از ماههای سال قمری است. در [[محرم]] آخرین سال [[غیبت]] اتفاقی رخ میدهد. نهم [[محرم]] (طبق روایتی) در [[مکه مکرمه]]، [[سیصد و سیزده]] [[یار]] حضرت جمع میشوند و دهم [[محرم]] (طبق روایتی) روز [[ظهور]] حضرت است در [[مکه]]، که حضرت بین [[رکن و مقام]] [[خطبه]] میخواند، آنگاه [[یاران]] حضرت با ایشان [[بیعت]] میکنند. ندای [[جبرئیل]] نیز در این روز شنیده میشود<ref>[[عباس حیدرزاده|حیدرزاده، عباس]]، [[فرهنگنامه آخرالزمان (کتاب)|فرهنگنامه آخرالزمان]]، ص ۵۳۹؛ [[مجتبی تونهای|تونهای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۶۱۶.</ref>. | [[محرم]] اولین [[ماه]] از ماههای سال قمری است. در [[محرم]] آخرین سال [[غیبت]] اتفاقی رخ میدهد. نهم [[محرم]] (طبق روایتی) در [[مکه مکرمه]]، [[سیصد و سیزده]] [[یار]] حضرت جمع میشوند و دهم [[محرم]] (طبق روایتی) روز [[ظهور]] حضرت است در [[مکه]]، که حضرت بین [[رکن و مقام]] [[خطبه]] میخواند، آنگاه [[یاران]] حضرت با ایشان [[بیعت]] میکنند. ندای [[جبرئیل]] نیز در این روز شنیده میشود<ref>[[عباس حیدرزاده|حیدرزاده، عباس]]، [[فرهنگنامه آخرالزمان (کتاب)|فرهنگنامه آخرالزمان]]، ص ۵۳۹؛ [[مجتبی تونهای|تونهای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۶۱۶.</ref>. | ||
==حوادث | ==حوادث محرّم زمان ظهور== | ||
در بعضی [[روایات]] گفته شده که [[روز عاشورا]]، یعنی دهم ماه [[محرم]] الحرام روزی است که [[حضرت قائم]]{{ع}} [[ظهور]] مینماید<ref>ر.ک: روز قیام حضرت مهدی{{ع}}.</ref>. البته پیش از [[قیام]] و پس از آن در این [[ماه]] اتفاقاتی پی در پی و شگفت خواهد بود. در این [[ماه]] ندایی آسمانی که میگوید: [[حضرت قائم]]{{ع}} [[برگزیده]] خداست به سوی او رفته و از او [[فرمانبرداری]] کنید. کشتاری بیاندازه یکی از حوادث این [[ماه]] خواهد بود و در کنار دجله و [[فرات]] در نزدیکی [[بصره]] افراد بسیاری از [[ستمکاران]] کشته خواهند شد<ref>ملاحم: ص ۴۴، ۶۱، ۱۴۰ و ۱۵۹.</ref>.<ref>[[عباس حیدرزاده|حیدرزاده، عباس]]، [[فرهنگنامه آخرالزمان (کتاب)|فرهنگنامه آخرالزمان]]، ص ۵۳۹؛ [[مجتبی تونهای|تونهای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۶۱۶.</ref> | در بعضی [[روایات]] گفته شده که [[روز عاشورا]]، یعنی دهم ماه [[محرم]] الحرام روزی است که [[حضرت قائم]]{{ع}} [[ظهور]] مینماید<ref>ر.ک: روز قیام حضرت مهدی{{ع}}.</ref>. البته پیش از [[قیام]] و پس از آن در این [[ماه]] اتفاقاتی پی در پی و شگفت خواهد بود. در این [[ماه]] ندایی آسمانی که میگوید: [[حضرت قائم]]{{ع}} [[برگزیده]] خداست به سوی او رفته و از او [[فرمانبرداری]] کنید. کشتاری بیاندازه یکی از حوادث این [[ماه]] خواهد بود و در کنار دجله و [[فرات]] در نزدیکی [[بصره]] افراد بسیاری از [[ستمکاران]] کشته خواهند شد<ref>ملاحم: ص ۴۴، ۶۱، ۱۴۰ و ۱۵۹.</ref>.<ref>[[عباس حیدرزاده|حیدرزاده، عباس]]، [[فرهنگنامه آخرالزمان (کتاب)|فرهنگنامه آخرالزمان]]، ص ۵۳۹؛ [[مجتبی تونهای|تونهای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۶۱۶.</ref> | ||
نسخهٔ ۷ اوت ۲۰۲۱، ساعت ۰۹:۲۰
- در این باره، تعداد بسیاری از پرسشهای عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل محرم (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.
محرم و مهدویت
محرم اولین ماه از ماههای سال قمری است. در محرم آخرین سال غیبت اتفاقی رخ میدهد. نهم محرم (طبق روایتی) در مکه مکرمه، سیصد و سیزده یار حضرت جمع میشوند و دهم محرم (طبق روایتی) روز ظهور حضرت است در مکه، که حضرت بین رکن و مقام خطبه میخواند، آنگاه یاران حضرت با ایشان بیعت میکنند. ندای جبرئیل نیز در این روز شنیده میشود[۱].
حوادث محرّم زمان ظهور
در بعضی روایات گفته شده که روز عاشورا، یعنی دهم ماه محرم الحرام روزی است که حضرت قائم(ع) ظهور مینماید[۲]. البته پیش از قیام و پس از آن در این ماه اتفاقاتی پی در پی و شگفت خواهد بود. در این ماه ندایی آسمانی که میگوید: حضرت قائم(ع) برگزیده خداست به سوی او رفته و از او فرمانبرداری کنید. کشتاری بیاندازه یکی از حوادث این ماه خواهد بود و در کنار دجله و فرات در نزدیکی بصره افراد بسیاری از ستمکاران کشته خواهند شد[۳].[۴]
دوازدهم تا پانزدهم محرم در مدینه منوره، حمله سپاهیان سفیانی صورت میگیرد که شهر را تاراج میکنند و مقبره مطهر حضرت رسول(ص) را تخریب مینمایند. پانزدهم محرم نیز در بین مکه و مدینه، سپاه سفیانی در بیابان بیداء فرو میروند[۵].[۶]
منابع
پانویس
- ↑ حیدرزاده، عباس، فرهنگنامه آخرالزمان، ص ۵۳۹؛ تونهای، مجتبی، موعودنامه، ص۶۱۶.
- ↑ ر.ک: روز قیام حضرت مهدی(ع).
- ↑ ملاحم: ص ۴۴، ۶۱، ۱۴۰ و ۱۵۹.
- ↑ حیدرزاده، عباس، فرهنگنامه آخرالزمان، ص ۵۳۹؛ تونهای، مجتبی، موعودنامه، ص۶۱۶.
- ↑ شش ماه پایانی، مجتبی الساده (ترجمه محمود مطهرینیا)، ص ۲۰۴.
- ↑ تونهای، مجتبی، موعودنامه، ص۶۱۶.