صفاح: تفاوت میان نسخهها
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-''']] ==پانویس== {{پانویس}} +''']] {{پایان منابع}} == پانویس == {{پانویس}})) |
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-==منابع== +== منابع ==)) |
||
خط ۵: | خط ۵: | ||
صفاح به معنای کنارۀ کوه است. در همین محل، [[امام حسین]]{{ع}} با [[فرزدق]] برخورد کرد که از [[عراق]] میآمد و اوضاع [[مردم]] را از او پرسید. او جواب داد: دلهای [[مردم]] با تو، ولی شمشیرهایشان همراه [[بنی امیّه]] است. آنگاه با هم پیرامون تبدیل [[حجّ]] به [[عمره]] و عزیمت از [[مکّه]] به سوی [[کوفه]] صحبت کردند. بعضی این [[ملاقات]] را در [[منزل]] “ذات عرق” گفتهاند<ref>مقتل الحسین، مقرم، ص۲۰۳؛ به نقل از تاریخ طبری و کامل ابن اثیر.</ref><ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، ص ۲۹۱.</ref>. | صفاح به معنای کنارۀ کوه است. در همین محل، [[امام حسین]]{{ع}} با [[فرزدق]] برخورد کرد که از [[عراق]] میآمد و اوضاع [[مردم]] را از او پرسید. او جواب داد: دلهای [[مردم]] با تو، ولی شمشیرهایشان همراه [[بنی امیّه]] است. آنگاه با هم پیرامون تبدیل [[حجّ]] به [[عمره]] و عزیمت از [[مکّه]] به سوی [[کوفه]] صحبت کردند. بعضی این [[ملاقات]] را در [[منزل]] “ذات عرق” گفتهاند<ref>مقتل الحسین، مقرم، ص۲۰۳؛ به نقل از تاریخ طبری و کامل ابن اثیر.</ref><ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، ص ۲۹۱.</ref>. | ||
==منابع== | == منابع == | ||
{{منابع}} | {{منابع}} | ||
* [[پرونده:13681024.jpg|22px]] [[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|'''فرهنگ عاشورا''']] | * [[پرونده:13681024.jpg|22px]] [[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|'''فرهنگ عاشورا''']] |
نسخهٔ ۱۷ دسامبر ۲۰۲۱، ساعت ۲۳:۳۷
صفاح نام یکی از منزلگاههای شمال راه مکّه به طرف کربلا، بین حنین و علامتهای حرم.
صفاح به معنای کنارۀ کوه است. در همین محل، امام حسین(ع) با فرزدق برخورد کرد که از عراق میآمد و اوضاع مردم را از او پرسید. او جواب داد: دلهای مردم با تو، ولی شمشیرهایشان همراه بنی امیّه است. آنگاه با هم پیرامون تبدیل حجّ به عمره و عزیمت از مکّه به سوی کوفه صحبت کردند. بعضی این ملاقات را در منزل “ذات عرق” گفتهاند[۱][۲].
منابع
پانویس
- ↑ مقتل الحسین، مقرم، ص۲۰۳؛ به نقل از تاریخ طبری و کامل ابن اثیر.
- ↑ محدثی، جواد، فرهنگ عاشورا، ص ۲۹۱.