تفسیر ابوالعالیه ریاحی: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ ‏۲۳ مارس ۲۰۲۲، ساعت ۰۹:۱۷

اين مدخل از زیرشاخه‌های بحث میثم تمار است.

مقدمه

حاج خلیفه از این کتاب خبر داده و گفته است: ربیع بن انس آن را از ابو العالیه روایت کرده است^[۱]. داوودی نیز در ذیل عنوان «رفیع بن مهران ابوالعالیة الریاحی» با عبارت "له تفسير رواه عنه الربيع بن انس البكري" به آن اشاره کرده و گفته است: "خرّج حديثه الجماعة"^[۲]؛ جماعت محدّثان یا خصوص صاحبان صحاح ستّۀ اهل تسنن] حدیث آن تفسیر را در کتاب‌های خود آورده‌اند».

برخی این تفسیر را قدیمی‌ترین تفسیر معرفی کرده‌اند^[۳]. ولی نادرستی آن آشکار است زیرا اگر منظور قدیمی‌ترین تفسیر موجود و در دسترس است، که این تفسیر موجود نیست و اگر منظور اعم از موجود و مفقود است، که پیش از آن تفسیرهای فراوان دیگری بوده است که پیش از این تفسیر معرّفی شدند. شاید منظور وی قدیمی‌ترین تفسیر اهل تسنن باشد و تفسیرهایی را که پیش از این، معرفی شدند از تفاسیر اهل تسنن نمی‌دانسته و یا از آنها بی‌خبر بوده است.^[۴]

منابع

بابایی، علی اکبر، تاریخ تفسیر قرآن

جستارهای وابسته

ابوالعالیه ریاحی

پانویس

↑ حاج خلیفة، کشف الظنون، ج۱، ص۴۴۱.
↑ داوودی، طبقات المفسرین، ج۱، ص۱۷۳، رقم ۱۷۰.
↑ امتیاز علی عرشی در مقدمه‌اش بر تفسیر سفیان الثّوری، ص۵.
↑ بابایی، علی اکبر، تاریخ تفسیر قرآن، ص ۳۷۰-۳۷۱.

جستارهای وابسته

[1] حاج خلیفة، کشف الظنون، ج۱، ص۴۴۱.

[2] داوودی، طبقات المفسرین، ج۱، ص۱۷۳، رقم ۱۷۰.

[3] امتیاز علی عرشی در مقدمه‌اش بر تفسیر سفیان الثّوری، ص۵.

[4] بابایی، علی اکبر، تاریخ تفسیر قرآن، ص ۳۷۰-۳۷۱.

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

@@ خط ۳: / خط ۳: @@
 == مقدمه ==
-[[حاج خلیفه]] از این کتاب خبر داده و گفته است: [[ربیع بن انس]] آن را از ابو العالیه [[روایت]] کرده است<ref>حاج خلیفة، کشف الظنون، ج۱، ص۴۴۱.</ref>. [[داوودی]] نیز در ذیل عنوان «[[رفیع بن مهران ابوالعالیة الریاحی]]» با عبارت {{عربی|"له تفسير رواه عنه الربيع بن انس البكري"}} به آن اشاره کرده و گفته است: {{عربی|"خرّج حديثه الجماعة"}}<ref>داوودی، طبقات المفسرین، ج۱، ص۱۷۳، رقم ۱۷۰.</ref>؛ [[جماعت]] [[[محدّثان]] یا خصوص صاحبان [[صحاح ستّۀ]] [[اهل تسنن]]] [[حدیث]] آن [[تفسیر]] را در کتاب‌های خود آورده‌اند».
+[[حاج خلیفه]] از این کتاب خبر داده و گفته است: [[ربیع بن انس]] آن را از ابو العالیه [[روایت]] کرده است<ref>حاج خلیفة، کشف الظنون، ج۱، ص۴۴۱.</ref>. [[داوودی]] نیز در ذیل عنوان «[[رفیع بن مهران ابوالعالیة الریاحی]]» با عبارت {{عربی|"له تفسير رواه عنه الربيع بن انس البكري"}} به آن اشاره کرده و گفته است: {{عربی|"خرّج حديثه الجماعة"}}<ref>داوودی، طبقات المفسرین، ج۱، ص۱۷۳، رقم ۱۷۰.</ref>؛ [[جماعت]] [[محدّثان]] یا خصوص صاحبان [[صحاح ستّۀ]] [[اهل تسنن]]] [[حدیث]] آن [[تفسیر]] را در کتاب‌های خود آورده‌اند».
 برخی این تفسیر را قدیمی‌ترین تفسیر معرفی کرده‌اند<ref>امتیاز علی عرشی در مقدمه‌اش بر تفسیر سفیان الثّوری، ص۵.</ref>. ولی نادرستی آن آشکار است زیرا اگر منظور قدیمی‌ترین تفسیر موجود و در دسترس است، که این تفسیر موجود نیست و اگر منظور اعم از موجود و مفقود است، که پیش از آن تفسیرهای فراوان دیگری بوده است که پیش از این تفسیر معرّفی شدند. شاید منظور وی قدیمی‌ترین تفسیر اهل تسنن باشد و تفسیرهایی را که پیش از این، معرفی شدند از [[تفاسیر اهل تسنن]] نمی‌دانسته و یا از آنها بی‌خبر بوده است.<ref>[[علی اکبر بابایی|بابایی، علی اکبر]]، [[تاریخ تفسیر قرآن (کتاب)|تاریخ تفسیر قرآن]]، ص ۳۷۰-۳۷۱.</ref>