کلام نوین اسلامی (کتاب)

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط Msadeq (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۵ نوامبر ۲۰۲۰، ساعت ۱۶:۴۴ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

متن این جستار آزمایشی و غیرنهایی است. برای اطلاع از اهداف و چشم انداز این دانشنامه به صفحه آشنایی با دانشنامه مجازی امامت و ولایت مراجعه کنید.
کلام نوین اسلامی
زبانفارسی
نویسندهعبدالحسین خسروپناه
موضوعنبوت، پیامبر خاتم، امامت و ولایت
مذهب[[شیعه]][[رده:کتاب شیعه]]
ناشر[[:رده:انتشارات تعلیم و تربیت اسلامی|انتشارات تعلیم و تربیت اسلامی]][[رده:انتشارات تعلیم و تربیت اسلامی]]
محل نشرقم، ایران
سال نشر۱۳۹۲ ش
شابک۹۷۸۶۰۰۹۳۳۸۰۱۶
شماره ملی۲۵۲۰۶۷۲

کلام نوین اسلامی، کتابی سه جلدی است که با زبان فارسی به بررسی برخی از مسائل کلامی منطبق با دیدگاه شیعه امامیه مانند خداشناسی، دین‌شناسی، نبوت‌شناسی و امامت‌شناسی، می‌پردازد. این مجموعه اثر عبدالحسین خسروپناه است و انتشارات تعلیم و تربیت اسلامی انتشار آن را به عهده داشته است.[۱]

دربارهٔ کتاب

کتاب کلام نوین اسلامی، ترکیبی از کلام جدید و قدیم با ساختاری جدید است. این کتاب در هفت بخش و سی و سه گفتار تدوین شده است. مبادی و مقدمات، خدا‌شناسی، دین‌شناسی، نبوت‌شناسی، امامت‌شناسی، اسلام‌شناسی و فرجام‌شناسی، هفت بخش تشکیل دهنده این کتاب هستند.[۲]

این کتاب در سه جلد به چاپ رسیده است:

مباحث جلدهای کتاب

درباره پدیدآورنده

عبدالحسین خسروپناه

حجت الاسلام و المسلمین دکتر عبدالحسین خسروپناه (متولد ۱۳۴۵ ش، دزفول)، تحصیلات حوزوی خود را نزد اساتیدی همچون حضرات آیات: محمد فاضل لنکرانی، حسین وحید خراسانی، ناصر مکارم شیرازی، عبدالله جوادی آملی و حسن حسن‌زاده آملی پیگیری کرد. امامت جمعه موقت دزفول، ریاست مؤسسه پژوهشی حکمت و فلسفه ایران، دبیری هیئت حمایت از کرسی‌های نظریه‌پردازی، نقد و مناظره، مسئولیت اداره پژوهشی معاونت پژوهشی نهاد رهبری در دانشگاه‌ها و قائم مقامی مركز مطالعات و پژوهش‌های فرهنگی حوزه علمیه قم از جمله فعالیت‌های وی است. او علاوه بر تدریس در حوزه‌های علمیه به تدریس در دانشگاه نیز مشغول است و تاکنون چندین جلد کتاب و مقاله به رشته تحریر درآورده است. «آسیب‌شناسی جامعه دینی»، «کلام نوین اسلامی»، «پلورالیزم دینی و سیاسی»، «جامعه علوى در نهج‌البلاغه»، «نقد روش‌شناسی نظریه علمای ابرار با تأکید بر کتاب مکتب در فرآیند تکامل»، «مشروعیت حكومت ولایى»، «ماهیت وحی در حکمت اسلامی»، «نقش تأویل‌گرایی در پیدایش واقعه کربلا»، «تمدن اسلامی» و «اصلاحات از منظر امام على (ع)» برخی از این آثار است.[۴]


پانویس


پیوند به بیرون