علم موهوبی معصوم
- اين مدخل از زیرشاخههای بحث علم معصوم است. "علم موهوبی معصوم" از چند منظر متفاوت، بررسی میشود:
- در این باره، تعداد بسیاری از پرسشهای عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل علم معصوم (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.
ویژگی علم لدنی و موهوبی
- علم لدنی اصطلاحی است برگرفته از قرآن کریم، که در مورد حضرت خضر است:[۱] ﴿﴿وَعَلَّمْنَاهُ مِن لَّدُنَّا عِلْمًا﴾﴾[۲] ویژگی علم لدنی و موهوبی این است که از راههای طبیعی به دست نیامده است. بلکه موهبتی الهی است، خدا به هر که بخواهد اعطا میکند.[۳] این علم به موجب ادلۀ عقلی و نقلی که آنرا اثبات میکند قابل هیچ گونه تخلفی نیست و تغییر نمیپذیرد و به اصطلاح علم است، به آن چه در لوح محفوظ ثبت شده است و آگاهی است از آن چه قضای حتمی خداوند به آن تعلق گرفته و لذا هیچ گونه تکلیفی به متعلق این گونه علم از آن جهت که حتمیالوقوع میباشد تعلق نمیگیرد.[۴] علم لدنی و موهوبی از طریق مهارت باطن و ریاضتهای شرعی و انجام فرائض و نوافل و در اثر اخلاص به انسانهای پاک و مستعد افاضه میشود.[۵] این علم هم شامل علم به ظاهر احکام و باطن شریعت، هم شامل علوم غیبی و حوادث گذشته و آینده که به صورت قضایای قطعیه هستند و هم شامل الهامات قلبی میشود.[۶] علم لدنی و موهوبی افضل علوم بلکه علم حقیقی است.[۷]
روایات در مورد علم لدنی و موهوبی
- در مورد علم امام روایات نشان میدهد امام(ع) از راه موهبت الهی و نه از راه اکتساب، به همه چیز واقف و از همه چیز آگاه است و هر چیز را بخواهد، به اذن خدا، به ادنی توجیهی میداند،[۸] در روایات دو نکته وجود دارد یکی اینکه علم امام از سوی خداوند به وی اعطا شده است و دیگر آنکه زمان دریافت این علم هم زمان با از دنیا رفتن امام قبلی و عهدهدار شدن وظایف امامت از طرف امام بعدی است.[۹] و مراد از علم امام، علم باطنی فطری لدنی موهوبی است که با واسطه یا بیواسطه از جانب خداوند به انبیا و اوصیا اعطا میگردد.[۱۰]
نتیجه گیری
- با توجه به مطالب بیان شده هر علم غیبی، علم لدنی و موهوبی است، چون غیب بر همگان پوشیده است و کسی جز خدا آن را نمیداند، مگر کسانی که خداوند بخواهد و چنین علمی را به آنان موهبت کند. اما هر علم لدنی و موهوبی، علم غیب نیست چون ممکن است خداوند علم برخی از امور را که برای نوع بشر از طرق عادی قابل اکتساب و تحصیل است، به بعضی انسانها بدون کسب و تحصیل، اعطا کند. چنین علمی موهبتی و لدنی است اما علم به غیب نیست، زیرا برای سایرین پوشیده نیست.[۱۱]
پرسشهای وابسته
جستارهای وابسته
منبعشناسی جامع علم معصوم
منابع
- هاشمی،سید علی، ویژگیهای علوم ائمه از دیدگاه علمای امامیه؛
- اوجاقی، ناصرالدین، علم امام از دیدگاه کلام امامیه؛
- میرترابی حسینی، زهرةالسادات، علم لدنی در قرآن و حدیث؛
- عرفانی، محمد نظیر، بررسی علم غیب معصومان در تفاسیر فریقین؛
- عظیمی، محمد صادق، سیر تطور موضوع گستره علم امام در کلام اسلامی؛
- صدیقی، کاظم، سیمای عرشیان در کلام ابن الرضا؛
- باقری، سید محمد فائز، بررسی علم اولیای الهی؛
- صالحی مالستانی، حسین، علم غیب و علم لدنی پیامبر از منظر امام خمینی؛
- موسوی، سید امین، گستره علم غیب از دیدگاه ادیان ابراهیمی؛
- پارسانسب، گلافشان، پژوهشی در مقام علمی و مقام تحدیث حضرت فاطمه زهرا؛
- قاضی طباطبایی، سید محمد علی، رسالهای در دلالت آیه تطهیر بر علم گسترده پیامبر و امام؛
پانویس
- ↑ ر.ک. اوجاقی، ناصرالدین، علم امام از دیدگاه کلام امامیه، ص ۴۱ و ۴۲؛ هاشمی، سید علی، ویژگیهای علوم ائمه از دیدگاه علمای امامیه، صفحه؟؟؟؛ شاکر، محمد تقی، مکاتبه اختصاصی با دانشنامه مجازی امامت و ولایت؛ باقری، سید محمد فائز، بررسی علم اولیای الهی، ص ۷؛ صالحی مالستانی، حسین، علم غیب و علم لدنی پیامبر از منظر امام خمینی، فصلنامه حضور، ش ۸۸
- ↑ سوره کهف، آیۀ ۶۵: «و او را از پیش خویش دانشی آموخته بودیم.»
- ↑ ر.ک. اوجاقی، ناصرالدین، علم امام از دیدگاه کلام امامیه، ص۴۱ و ۴۲
- ↑ ر.ک. موسوی، سید امین، گستره علم غیب از دیدگاه ادیان ابراهیمی، ص۲۵۲
- ↑ ر.ک. پارسانسب، گلافشان، پژوهشی در مقام علمی و مقام تحدیث حضرت فاطمه زهرا، ص۳۰
- ↑ ر.ک. پارسانسب، گلافشان، پژوهشی در مقام علمی و مقام تحدیث حضرت فاطمه زهرا، ص۳۰
- ↑ ر.ک. نراقی، ملا احمد، رسائل و مسائل فی حل غوامض المسائل، ج ۳، ص ۵۲ ـ ۵۶؛ صالحی مالستانی، حسین، علم غیب و علم لدنی پیامبر از منظر امام خمینی، فصلنامه حضور، ش ۸۸
- ↑ ر.ک. موسوی، سید امین، گستره علم غیب از دیدگاه ادیان ابراهیمی، ص۲۵۲
- ↑ ر.ک. اوجاقی، ناصرالدین، علم امام از دیدگاه کلام امامیه، ص۴۲
- ↑ ر.ک. قاضی طباطبایی، سید محمد علی، رسالهای در دلالت آیه تطهیر بر علم گسترده پیامبر و امام، ص۴۸۲
- ↑ ر.ک. هاشمی، سید علی، مکاتبه اختصاصی با دانشنامۀ مجازی امامت و ولایت، پژوهشگران وبگاه پرسمان