محرم در معارف مهدویت

این یک مقالهٔ خرد است. می‌توانید با گسترش آن به امامت‌پدیا کمک کنید.

این مدخل مرتبط با مباحث پیرامون محرم است. "محرم" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:

در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل محرم (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.

محرم در موعودنامه

در محرم آخرین سال غیبت اتفاقی رخ می‌دهد. نهم محرم (طبق روایتی) در مکه مکرمه، سیصد و سیزده یار حضرت جمع می‌شوند و دهم محرم (طبق روایتی) روز ظهور حضرت است در مکه، که حضرت بین رکن و مقام خطبه می‌خواند، آن‌گاه یاران حضرت با ایشان بیعت می‌کنند. ندای جبرئیل نیز در این روز شنیده می‌شود.
دوازدهم تا پانزدهم محرم در مدینه منوره، حمله سپاهیان سفیانی صورت می‌گیرد که شهر را تاراج می‌کنند و مقبره مطهر حضرت رسول(ص) را تخریب می‌نمایند.
پانزدهم محرم نیز در بین مکه و مدینه، سپاه سفیانی در بیابان بیداء فرو می‌روند^[۱]^[۲].

محرم اولین ماه از ماه‌های سال قمری است. سال‌های پایانی غیبت کبری در بردارنده حوادثی بسیار عجیب خواهد بود و این اتفاقات در ماه‌های پایانی شدت خواهد گرفت و سپس در ماه محرم، غیبت حضرت مهدی(ع) به پایان می‌‌رسد.
در بعضی روایات گفته شده که روز عاشورا، یعنی دهم ماه محرم الحرام روزی است که حضرت قائم(ع) ظهور می‌‌نماید^[۳]. البته پیش از قیام و پس از آن در این ماه اتفاقاتی پی در پی و شگفت خواهد بود. در این ماه ندایی آسمانی که می‌‌گوید: حضرت قائم(ع) برگزیده خداست به سوی او رفته و از او فرمانبرداری کنید. کشتاری بیاندازه یکی از حوادث این ماه خواهد بود، و در کنار دجله و فرات در نزدیکی بصره افراد بسیاری از ستمکاران کشته خواهند شد ^[۴]^[۵].

با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید: