محرم در معارف مهدویت

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط Bahmani (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۷ اوت ۲۰۲۱، ساعت ۰۹:۳۱ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

این مدخل مرتبط با مباحث پیرامون محرم است. "محرم" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل محرم (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.

محرم و مهدویت

محرم اولین ماه از ماه‌های سال قمری است. در محرم آخرین سال غیبت اتفاقاتی رخ می‌دهد. نهم محرم (طبق روایتی) در مکه مکرمه، سیصد و سیزده یار حضرت جمع می‌شوند و دهم محرم (طبق روایتی) روز ظهور حضرت است در مکه، که حضرت بین رکن و مقام خطبه می‌خواند، آن‌گاه یاران حضرت با ایشان بیعت می‌کنند. ندای جبرئیل نیز در این روز شنیده می‌شود[۱].

حوادث محرّم زمان ظهور

در بعضی روایات گفته شده که روز عاشورا، یعنی دهم ماه محرم الحرام روزی است که حضرت قائم(ع) ظهور می‌‌نماید[۲]. البته پیش از قیام و پس از آن در این ماه اتفاقاتی پی در پی و شگفت خواهد بود. در این ماه ندایی آسمانی که می‌‌گوید: حضرت قائم(ع) برگزیده خداست به سوی او رفته و از او فرمانبرداری کنید. کشتاری بی‌اندازه یکی از حوادث این ماه خواهد بود و در کنار دجله و فرات در نزدیکی بصره افراد بسیاری از ستمکاران کشته خواهند شد[۳].[۴]

دوازدهم تا پانزدهم محرم در مدینه منوره، حمله سپاهیان سفیانی صورت می‌گیرد که شهر را تاراج می‌کنند و مقبره مطهر حضرت رسول(ص) را تخریب می‌نمایند. پانزدهم محرم نیز در بین مکه و مدینه، سپاه سفیانی در بیابان بیداء فرو می‌روند[۵].[۶]

منابع

پانویس

  1. حیدرزاده، عباس، فرهنگنامه آخرالزمان، ص ۵۳۹؛ تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص۶۱۶.
  2. ر.ک: روز قیام حضرت مهدی(ع).
  3. ملاحم: ص ۴۴، ۶۱، ۱۴۰ و ۱۵۹.
  4. حیدرزاده، عباس، فرهنگنامه آخرالزمان، ص ۵۳۹؛ تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص۶۱۶.
  5. شش ماه پایانی، مجتبی الساده (ترجمه محمود مطهری‌نیا)، ص ۲۰۴.
  6. تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص۶۱۶.