منبع علم معصوم

اين مدخل از زیرشاخه‌های بحث علم معصوم است. "منابع علم معصوم" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:

منابع علم معصوم در قرآن - منابع علم معصوم در حدیث - منابع علم معصوم در کلام اسلامی - منابع علم معصوم در فلسفه اسلامی - منابع علم معصوم در عرفان اسلامی

در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل علم معصوم (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.

مقدمه

• نخستین شرط برای تصدی مقام امامت، علم و آگاهی نسبت به تمام معارف دینی و نیازهای مردم و آنچه در اداره جوامع انسانی لازم است، می‌باشد و بدون چنان علمی این مسئولیت هرگز به انجام نمی‌رسد و معصومین(ع) از چنین علمی برخوردار بودند. منبع اصلی علم غیب امامان(ع) خداوند است و خداوند از راه‌های مختلفی علوم را به امامان(ع) تعلیم می‌‌دهد. اظهار منابع دیگر مثل وراثت و یا رجوع به مصاحف و کتب جهت اثباتی داشته و امامان برای عادی جلوه نشان دادن علومشان سعی در مستند کردن به منابع مورد فهم و قبول همگان داشتند.

منابع علم معصوم

منابع علم معصوم چیست؟

(پرسمان علم معصوم)

• اما با بررسی آیات و روایات، منابع و راه‌های آگاهی معصوم از علم ـ برخی از راه‌ها مشترک میان پیامبران و امامان است و برخی از راه‌ها مختص پیامبر است ـ در چند شاخه کلی دسته‌بندی می‌‌شود که عبارتند از:

علوم انتقالی از خداوند متعال

1. قرآن کریم: نخستین منبع نامتناهی علوم اهل بیت(ع) قرآن است که احکام و دستورهای دین را از آن می‌گیرند. حال این استنباط از ظاهر آیه باشد و یا به صورت تاویل. یعنی ایشان تفسیر و تأویل و ظاهر و باطن و محکم و متشابه آن را به خوبی می‌دانند. قرآن در این باره می‌‌فرماید: وَمَا يَعْلَمُ تَأْوِيلَهُ إِلاَّ اللَّهُ وَالرَّاسِخُونَ فِي الْعِلْمِ امام صادق(ع) فرمودند: «راسخان در علم امیرمؤمنان و ائمه بعد از او هستند». اهل بیت(ع) در آگاهی به تمام ابعاد قرآن کریم با هیچ‌کس قابل‌مقایسه نیستند.
2. وحی مستقیم الهی: به این معنی که برخی از خبرهای غیبی قرآن اعم از حوادث گذشته و آینده و معارف مربوط به خدا و اسما و صفات و اوضاع جهان برزخ و معاد به پیامبر تعلیم داده می‌‌شود.
3. نور الهی: از جمله منابع علم امام(ع) بهره‌مندی از نور الهی است؛ چنانکه هر وقت خواسته باشند از غیب آگاهی یابند، به سبب قدرت و اذنی که خداوند به آنها داده است هرچه را بخواهند برای آنها روشن می‌گردد.
4. اسم اعظم: بر اساس روایات یکی دیگر از منابع علم امام اسم اعظم است.

علوم انتقالی از پیامبر

1. تعلیم از پیامبر یا امام پیشین: وصایت و وراثت از پیامبر یا تعلیم از پیامبر و آگاهی از سنت پیامبر از منابع علم امامان(ع) است. پیامبر اکرم(ص) تمام معارف را به امیرالمؤمنین(ع) منتقل نمودند و از ایشان به امامان بعدی رسیده است. این وراثت هم گاه بدون واسطه و گاه باواسطه بوده است. بدون واسطه در مورد امیرالمؤمنین(ع) صدق می‌‌کند و باواسطه در مورد سایر امامان(ع). همچنین تعلیم گاه به صورت عادی و از راه تعلیم و تعلّم بوده مانند جفر و جامعه و... و گاه به صورت غیرعادی، یعنی از راه القا و افاضۀ پیامبر. به عبارت دیگر ممکن است علوم انتقالی از پیامبر شامل علم القرآن، علم دیگر کتب آسمانی، کتاب جامعه و... باشد.
2. کتاب و جامعۀ امیرمؤمنان(ع): از احادیث استفاده می‌‌شود این کتاب، طوماری از جنس پوست بوده است به طول هفتاد ذراع پیامبر(ص) که با املای ایشان و با خط علی(ع) نوشته شده است و در آن هر حلال و حرامی و هر چیزی که مردم تا قیامت به آن نیاز دارند، وجود دارد؛ حتی دیه یک خراش بر بدن.
3. جفر: در اصطلاح، جفر پوستی است که علوم در آن نوشته می‌گردد و در اصطلاح حدیثی، به کتاب مخصوصی اطلاق می‌شود که به املای پیامبر(ص) و نگارش علی(ع) بوده و در بردارندۀ علم انبیا و اوصیا است. این کتاب، از جمله نشانه‌های امامت است که اکنون نزد امام زمان(ع) است.
4. کتب و مواهب انبیا: تمام کتاب‌هایی را که خداوند بر پیامبران نازل کرده، نزد ائمه(ع) است، این کتاب‌ها یکی از منابع علم ایشان است. امام صادق(ع) فرمودند: «الواح موسی و عصای موسی نزد ماست و ما وارثان پیامبرانیم».

علوم انتقالی از ملائکه

1. وحی به واسطۀ فرشته: گاهی فرشته‌ای به صورت انسان متمثل می‌‌گردد و پیامبران و اولیاء الهی را از یک رشته امور پنهان از حس، مطلع می‌‌سازد.
2. الهام: الهام یعنی افکندن مطالب بر قلب، در پاره‌ای از روایات تصریح شده است ائمه(ع) همه علوم را از ناحیه خداوند دریافت می‌‌دارند، مثلاً امام رضا(ع) فرمودند: «هنگامی که خداوند کسی را برای مردم بر می‌گزیند چشمه‌های حکمت را در دلش قرار می‌دهد و علم را به وی الهام می‌کند تا برای جواب از هیچ سؤالی درنمانده و در تشخیص حق سرگردان نشود». یکی از راه‌های الهام نکت در دل و نقر در اسماع دانسته شده است یعنی مطلب در قلب آنان حک یا در گوش آنان بیان می‌شود.
3. مصحف فاطمه(س): براساس روایات، مجموعه‌ای از اخبار غیبی و وقایع آیندگان است که جبرئیل بعد از رحلت پیامبر اسلام(ص) به حضرت زهرا(س) عرضه کرد و امیرمؤمنان(ع) نیز مطالب آن را نگاشت.
4. مُحَدِّث بودن: امامان(ع) بخشی از علم خود را از راه "تحدیث" که توسط فرشتگان الهی صورت می‌گیرد، به دست می‌آورند. البته این صفت منحصر به آنها و مخصوص به منصب امامت نیست، بلکه حضرت زهرا(س) نیز دارای این صفت بوده است. حسن بن یحیای مدائنی می‌‌گوید از امام صادق(ع) پرسیدم: "هنگامی که سؤالی از امامی می‌شود چگونه جواب می‌دهد؟" امام فرمود: «گاهی به او الهام می‌شود و گاهی از فرشته می‌شنود و گاهی هر دو».
5. القای روح القدس: اینکه روح القدس چیست؟ میان مفسران اختلاف است. از روایات استفاده می‌‌شود روح القدس نیروی غیبی است که با همه پیامبران و معصومان(ع) همراه بوده است و در موراد مختلفی امدادهای الهی را به آنها منتقل ساخته است. امام صادق(ع) در پاسخ عمار ساباطی که پرسید اگر شما به حکومت رسیدید، چگونه حکم می‌کنید؟ فرمود: «به حکم خدا و حکم داود و چنانچه موضوعی پیش بیاید که حکم آن نزد ما حاضر نباشد، روح القدس آن را به ما القا می‌کند».
6. رؤیای صادقه: خواب انبیا و امامان(ع) مطابق با واقع است و آنها افزون بر اینکه در بیداری از عنایات خداوند برخوردارند، در خواب و رؤیا نیز از تأییدات الهی بهره‌مندند و از غیب آگاه می‌شوند.

منابع دیگر

1. عالم ملکوت: امامان بسیاری از علوم و معارف خود را از طریق مشاهده ملکوت، دریافت می‌کنند و با دید و درک غیرظاهری خود به حقایق می‌رسند.
2. عقل کامل: یکی از منابع علم ائمه(ع)، عقل کاملی است که خداوند به آنان داده است. بسیاری از حقایق علمی با عقل عادی درک‌پذیر نیست؛ چرا که عقل و خرد معمولی انسان، شعاع خاصی را روشن می‌سازد. ولی ###313### ایشان شعاع بسیار گسترده‌ای را روشن می‌سازد و این امر سبب می‌شود حقایقی را به دست آورند که از دیگران پنهان است.

• و راه‌های دیگری مشاهدۀ عمود نور، عروج به آسمان، نزول ملائکه در شب قدر و....

پرسش‌های وابسته

• منابع علم معصوم چیست؟ (پرسش)
• منابع و راه‌های دست‌یابی معصوم به علم غیب چیستند؟ (پرسش)

• املای معصوم؛
• کتابت معصوم؛
• نگاشته‌های معصوم؛
• کتاب علی؛
• کتب پیامبران پیشین؛
• صحف پیامبران پیشین؛
• مصحف علی؛
• مصحف فاطمه؛
• جفر؛
• تعلیم معصوم؛
• الف باب؛
• سنت معصوم؛
• وراثت از معصوم.

منبع‌شناسی جامع علم معصوم

• کتاب‌شناسی علم معصوم؛
• مقاله‌شناسی علم معصوم؛
• پایان‌نامه‌شناسی علم معصوم.

منابع

1. کرم‌زاده، علی، بررسی و تحلیل علم امام از دیدگاه صدوق کلینی و مفید
2. باقری، سید محمد فائز، بررسی علم اولیای الهی
3. سبحانی، سید محمد جعفر، منابع علم امامان شیعه
4. لطیفی، رحیم علم غیب معصوم
5. رابیل، سیده جستاری در مسئله علم غیب
6. میرترابی حسینی، زهرةالسادات علم لدنی در قرآن و حدیث
7. نادم، محمد حسن علم امام از نگاه امیرالمؤمنین با تأکید بر نهج البلاغه
8. نادم، محمد حسن علم غیب از نگاه عقل و وحی
9. سبحانی، جعفر آگاهی سوم یا علم غیب
10. خسروپناه، عبدالحسین کلام نوین اسلامی
11. اوجاقی، ناصرالدین علم امام از دیدگاه کلام امامیه
12. نادم، محمد حسن، معارف کلامی شیعه
13. رستمی، محمد زمان، بررسی دیدگاه‌های تفسیری عرفانی درباره علم امام
14. تحریری، محمد باقر، جلوه‌های لاهوتی
15. لاری، علی اکبر، فی کیفیة علم الإمام و منابع ذلک العلم
16. مصباح یزدی، محمد تقی، آموزش عقاید
17. شهیدی، روح الله و رحمان ستایش، محمد کاظم، باز شناخت نظام اندیشگی نص گرایان و محدثان متقدم
18. افتخاری، سید ابراهیم، بررسی مقایسه‌ای شئون امامت در مکتب قم و بغداد
19. حسینی، سید جواد، خبرهای غیبی در نهج البلاغه

پانویس