وکیل امام مهدی

مقدمه

یکی از مجموعه‌‏هایی که در دوران امامان پیش از حضرت مهدی(ع)‏ شکل گرفت، سازمان وکالت بود. آن امامان بزرگوار، این تشکیلات را برای آماده کردن هرچه بیشتر مردم برای تحمل دوران غیبت حضرت مهدی(ع)‏ به وجود آوردند؛ از این‌‏رو هرچه بیشتر می‌‏کوشیدند از رویارویی مستقیم، کاسته، امور را به عهده افراد شایسته بگذارند. این تشکیلات، به گونه رسمی در زمان امام کاظم(ع) پدید آمد؛ اما در زمان حضرت مهدی(ع)‏ به اوج خود رسید.
از آن‏جا که در عصر غیبت، تماس مستقیم با امام زمان قطع شد، به طور عمده، محور ارتباط وکیلان با امام، نایبی بود که امام زمان تعیین می‌‏کرد. برخی از این وکیلان، عبارت بودند از:

↑ شیخ طوسی، کتاب الغیبة، ص ۴۱۵، ح ۳۹۱؛ شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمة، ح ۲، باب ۴۳، ح ۱۶
↑ ر. ک: محمد بن عمر کشی، رجال الکشی، شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمة؛ شیخ طوسی، کتاب الغیبة
↑ سلیمیان، خدامراد، فرهنگ‌نامه مهدویت، ص ۴۶۷.