امدادهای غیبی امام مهدی چیست؟ (پرسش)
امدادهای غیبی امام مهدی چیست؟ | |
---|---|
موضوع اصلی | بانک جامع پرسش و پاسخ مهدویت |
مدخل بالاتر | مهدویت / عصر ظهور امام مهدی / رخدادهای عصر ظهور امام مهدی / امدادهای غیبی |
امدادهای غیبی امام مهدی(ع) چیست؟ یکی از پرسشهای مرتبط به بحث مهدویت است که میتوان با عبارتهای متفاوتی مطرح کرد. برای بررسی جامع این سؤال و دیگر سؤالهای مرتبط، یا هر مطلب وابسته دیگری، به مدخل اصلی مهدویت مراجعه شود.
عبارتهای دیگری از این پرسش
پاسخ نخست
آیت الله نجمالدین طبسی در کتاب «چشم اندازی به حکومت مهدی» در اينباره گفته است:
«هر چند در روایات بسیاری، جنگهای پس از ظهور حضرت مهدی(ع) به نیروهای رزمیای نسبت داده شده است که از سراسر جهان به یاری حضرت میشتابند، امّا پیروز شدن بر تمام جهان، با توجّه به پیشرفت علم وصنایع نظامی قبل از ظهور حضرت، کاری دشوار ومحال است؛ مگر به رهبری شخصی که از سوی خداوند یاری میشود، انجام گیرد. امدادهای الهی گاهی در قدرتی است که خداوند به حضرت داده است وبا انجام کراماتی، حضرت مشکلات را از سر راه برمیدارد ویا به وسیله رعب وترسی است که خداوند در دل دشمن ایجاد میکند ویا این که خداوند ملائکه را به یاری حضرت میفرستد. در برخی از روایات سخن از نیروهایی است که دارای خصوصیات فرشتگان هستند و منتظر ظهور حضرتند تا او را یاری کنند و از تابوت واشیایی که در آن است نیز به عنوان وسیلهای دیگر برای نصرت ویاری حضرت مهدی(ع) نام برده شده است. به برخی از این روایات اشاره میکنیم:
- رعب و ترس، سلاح امام: امام صادق(ع) میفرماید: "قائم ما اهل بیت با ترس و رعب یاری میشود"[۱]. نیز میفرماید: "خداوند، حضرت قائم(ع) را با سه لشکر یاری میدهد: فرشتگان، مؤمنان و رعب (ترس انداختن در دل دشمن)"[۲]. امام باقر(ع) در این زمینه میفرماید: "ترس ووحشت - از قدرت مهدی(ع) - پیشاپیش سپاهیانش به فاصله یک ماه واز پشت سر آنها به فاصله یک ماه درحرکت است"[۳]. هم چنین آن حضرت میفرماید: "ترس ورعب در پیشاپیش پرچم حضرت مهدی(ع) به فاصله یک ماه واز پشت سر نیز به فاصله یک ماه واز سمت راست به فاصله یک ماه واز سمت چپ نیز به فاصله یک ماه در حرکت است"[۴]. از این روایات استفاده میشود که وقتی حضرت مهدی(ع) جایی را قصد کند، دشمن پیشاپیش دچار ترس ووحشت شده، توان رویارویی وایستادگی در برابر سپاهیان حضرت را از دست میدهد. هم چنین وقتی لشکریان از جایی حرکت میکنند، کسی جرأت شورش ندارد؛ زیرا دشمن از لشکریان حضرت دچار وحشت میشود. این تفسیر وتوجیه با ظاهر بعضی از روایاتی که پیش تر گفته شد، منافات دارد.
- فرشتگان و جنیان: حضرت علی(ع) میفرماید: "... خداوند، حضرت مهدی(ع) را با فرشتگان، جن و شیعیان مخلص یاری میکند"[۵] ابان بن تغلب میگوید: امام صادق(ع) فرمود: "گویا هم اکنون، حضرت قائم(ع) را در پشت شهر نجف میبینم؛ هنگامیکه بر آن نقطه از جهان دست یافته است. او بر اسبی سیاه که خالهای سفیدی دارد ومیان چشمانش پارهای سفیدی میدرخشد، سوار میشود (وشهرهای جهان را میگشاید). هیچ شهری در جهان بر جای نمیماند، جز آن که مردمش میپندارند، مهدی(ع) در میان آنان ودر شهرشان میباشد. آن گاه که او پرچم رسول خدا(ص) را به اهتزاز درآورد، سیزده هزار وسیزده فرشته - که سالها منتظر ظهورش بوده اند - به زیر پرچمش گرد میآیند (وآماده نبرد میشوند). همان فرشتگانی که با نوح پیامبر در کشتی، با ابراهیم خلیل در آتش وبا عیسی هنگام عروج به آسمان، همراه بودند. هم چنین چهار هزار فرشته به یاری حضرت میشتابند؛ آن فرشتگانی که بر سرزمین کربلا فرود آمده بودند تا در رکاب حسین(ع) بجنگند؛ ولی اذن این کار را نیافتند وبه آسمان رفتند وچون با اذن جهاد بازگشتند، امام حسین(ع) را شهید یافتند ودر اندوه از دست دادن این فیض بزرگ، همواره ناراحت واندوهگینند وتا روز رستاخیز، گرداگرد ضریح امام حسین(ع) میچرخند واشک میریزند"[۶]. امام باقر(ع) میفرماید: "گویا هم اکنون حضرت قائم(ع) و یارانش را میبینم... که فرشته جبرئیل در سمت راست مهدی(ع) و میکائیل در سمت چپ آن حضرت حرکت میکنند وترس ووحشت، پیشاپیش سپاهیانش وپشت سر آنان به فاصله یک ماه در حرکت است وخداوند، او را با پنج هزار فرشته آسمانی یاری میرساند"[۷]. نیز آن حضرت میفرماید: "فرشتگانی که در جنگ بدر به پیامبر(ص) یاری دادند، هنوز به آسمان بازنگشته اند تا این که حضرت صاحب الامر(ع) را یاری رسانند وتعدادشان پنج هزار فرشته میباشد"[۸]. امام صادق(ع) میفرماید: "برای حضرت قائم(ع) نُه هزار وسی صد وسیزده فرشته فرود میآید؛ آنان همان فرشتگانی هستند که همراه حضرت عیسی(ع) بودهاند؛ هنگامی که خداوند او را به آسمان برد"[۹] ک: نعمانی، غیبة، ص ۳۱۱</ref>. علی(ع) میفرماید: "حضرت مهدی(ع) با سه هزار فرشته یاری میشود؛ آنان بر چهره وپشت دشمنان میکوبند"[۱۰]. در تفسیر آیه شریفه ﴿أَتَى أَمْرُ اللَّهِ فَلاَ تَسْتَعْجِلُوهُ ﴾[۱۱]؛ امام صادق(ع) میفرماید: "این أمرالله، امر ماست؛ یعنی خداوند برای قیام مهدی فرمان داده است که برای آن شتاب نکنیم؛ زیرا خداوند، صاحب امر ما را با سه لشکر از فرشتگان، مؤمنان ورعب پشتیبانی میکند وما به حقمان میرسیم"[۱۲]. حضرت رضا(ع) میفرماید: "هنگامی که حضرت قائم(ع) قیام کند، خداوند به فرشتگان دستور میدهد تا بر مؤمنان سلام دهند ودر مجالس آنان شرکت کنند واگر یکی از مؤمنان با حضرت کاری داشت، امام(ع) برخی از فرشتگان را مأمور میکند که آن شخص را به دوش گیرند ونزدش بیاورند وهرگاه نیازش برطرف شد، او را به جایگاه نخستینش بازگردانند. برخی از مؤمنان بر روی ابرها حرکت میکنند وبرخی دیگر به همراه فرشتگان در آسمان پرواز میکنند وگروهی دیگر به همراه فرشتگان راه میروند وگروهی نیز بر فرشتگان سبقت میگیرند. برخی از مؤمنان را فرشتگان به عنوان قاضی قرار میدهند ومؤمن نزد خداوند با ارزش تر از فرشته است؛ به گونهای که برخی از مؤمنان را حضرت بر صد هزار فرشته به عنوان قاضی میگمارد"[۱۳]. شاید قضاوت این مؤمنان در میان فرشتگان برای رفع اختلاف آنان در مسائل علمی و موضوعات باشد و این گونه اختلافات با عصمت فرشتگان منافاتی ندارد.
- فرشتگان زمین: محمد بن مسلم میگوید: از امام صادق(ع) درباره میراث علم واندازه آن پرسیدم؟ حضرت در پاسخ فرمود: "خداوند، دو شهر یکی در شرق زمین ودیگری در غرب آن دارد، در آن دو شهر گروهی سکونت دارند که نه ابلیس را میشناسند ونه از آفرینش او آگاهی دارند. هر چند مدّت یک بار با آنان دیدار میکنم. آنان درباره مسائل مورد نیاز خود وچگونگی دعا از ما میپرسند وما به آنان میآموزیم. هم چنین آنان درباره زمان ظهور حضرت قائم(ع) میپرسند. آنان عبادت وکوشش بسیاری در پرستش خداوند دارند. آن شهر درهایی دارد که بین هر یک از لنگههای آن صد فرسنگ فاصله است. آنان پرستش، تمجید، دعا وکوشش بسیاری دارند. اگر آنان را ببینید، کردار ورفتار خود را دربرابر آنان کوچک میشمارید. وقتی برخی از آنان به نماز میایستند، یک ماه در حال سجده هستند. خوراک آنان ستایش خداست ولباسشان برگ ورخسارشان از نور میدرخشد. اگر با یکی از ما (امامان) رو به رو شوند، گرداگرد او را میگیرند وخاک جای پای او را برمیدارند وبه آن تبرّک میجویند. در هنگام نماز، زاری ونالهای دارند که از صدای طوفان سهمگین تر است. گروهی از آنان - از روزی که به انتظار حضرت قائم(ع) بودهاند - هرگز سلاح خود را بر زمین نگذاشته اند ووضع آنان همین گونه بوده است. آنان همواره از خدا میخواهند که صاحب الامر(ع) را به آنان بنمایاند. هر یک از آنان، هزار سال زندگانی میکند وآثار فروتنی و پرستش وتقرّب به خداوند عزّوجل، در رخسار آنان آشکار است. وقتی نزد آنان نمیرویم، میپندارند ما از ایشان خشنود نیستیم وزمانی را که ما به دیدارشان میرویم، در نظر میگیرند ودر همان زمان به انتظار ما مینشینند و هرگز از کار خسته نمیشوند. همان گونه که به آنان آموختیم، قرآن میخوانند وپارهای از قرائتها که به آنان آموختهایم، اگر بر مردم خوانده شود، آن را نمیپذیرند. مطالبی را که از قرآن میپرسند، وقتی پاسخ میدهیم، سینهها (وفکر واندیشه) را برای گرفتن آن چه میشنوند، باز میکنند. برای ما از خداوند، طول عمر میخواهند تا ما را از دست ندهند. آنان میدانند، آن چه را از ما میآموزند، منّتی از خداوند بر آنان است. هنگامیکه حضرت قائم قیام کند، آنان به همراه حضرت خواهند بود واز دیگر سپاهیان امام(ع) پیشی میگیرند واز خداوند میخواهند دینش را به وسیله آنان یاری نماید. اجتماع آنان متشکل از پیر وجوان است. اگر یک جوان، پیری را ببیند، به احترام او همانند غلام مینشیند وبدون اجازه اش ازجا برنمیخیزد. از راهی که خودشان بهتر میدانند، بر اندیشههای امام(ع) آگاه میشوند. اگر امام به آنان دستوری دهد، تا آخر بر آن پابرجا هستند؛ مگر این که حضرت خودش کار دیگری به آنان واگذار کند. اگر به جنگ مردم شرق وغرب روند، همگی را در لحظهای نابود میکنند وهرگز اسلحه بر آنان تأثیر نمیکند. شمشیرها وسلاح هایی از آهن دارند؛ امّا آلیاژش غیر از آهن است. اگر با شمشیر بر کوهی بزنند، آن را دو نیم میکنند و از جا برمیدارند. امام(ع) این سپاهیان را به جنگ هند، دیلم، کرد، روم، بربر، فارس، جابرسا وجابلقا - دو شهر در شرق وغرب - میفرستد. بر هیچ یک از پیروان ادیان وارد نمیشوند، مگر آن که آنان را به اسلام دعوت میکنند وبه یکتاپرستی و نبوت پیامبر و ولایت ما اهل بیت میخوانند. پس هر کس اجابت کرد، او را رها میکنند وهر کس نپذیرفت، او را به قتل میرسانند؛ به گونهای که در شرق وغرب زمین کسی نمیماند، مگر آن که ایمان میآورد"[۱۴]. از چشم اندازی که درباره این سپاهیان آمده است، چنین فهمیده میشود که شاید آنان همان فرشتگانی باشند که در زمین بر جای مانده اند ومنتظر قیام حضرت قائم(ع) هستند.
- تابوت حضرت موسی(ع) در کتاب غایة المرام به نقل از پیامبر اکرم(ص) آمده است: "به هنگام ظهور حضرت قائم(ع)، حضرت عیسی(ع) فرود میآید و کتابها را از انطاکیه گردآوری میکند. خداوند برای او، از چهره ﴿إِرَمَ ذَاتِ الْعِمَادِ﴾[۱۵] پرده بر میدارد وکاخی را که حضرت سلیمان پیش از مرگش ساخت، آشکار میسازد. حضرت، دارائیهای کاخ را گردآوری میکند وآن را بین مسلمانان تقسیم مینماید وتابوتی را - که خداوند به"ارمیا" دستور انداختن آن را در دریای طبرستان داده بود - خارج میسازد. آن چه را که خاندان حضرت موسی و حضرت هارون به یادگار گذشتهاند، در آن تابوت موجود است و نیز الواح و عصای حضرت موسی و قبای حضرت هارون وده صاع از غذایی که بر بنی اسرائیل فرودمیآمد ومرغهای بریانی که بنی اسرائیل، برای آیندگان خود ذخیره کردهاند، درآن میباشد. آن گاه به کمک آن تابوت شهرها را میگشاید؛ همانگونه که پیش از او نیز چنین کردند"[۱۶]</ref>. ینابیع المودّه، این مطلب را با اندکی تغییر به حضرت مهدی(ع) نسبت میدهد و میگوید "حضرت مهدی(ع) از غاری در سرزمین انطاکیه، کتابهایی را بیرون میآورد و کتاب زبور داود را از دریاچه طبرستان بیرون میآورد. در آن کتاب، یادگارهای خاندان حضرت موسی و حضرت هارون موجود است وفرشتگان آن را بر دوش میکشند والواح وعصای حضرت موسی(ع) در آن است"[۱۷]»[۱۸].
پاسخها و دیدگاههای متفرقه
۱. حجت الاسلام و المسلمین سلیمیان؛ |
---|
حجت الاسلام و المسلمین خدامراد سلیمیان، در کتاب «درسنامه مهدویت» در اینباره گفته است:
|
۲. حجت الاسلام و المسلمین محمدی اشتهاردی؛ |
---|
حجت الاسلام و المسلمین محمد محمدی اشتهاردی، در کتاب «حضرت مهدی فروغ تابان ولایت» در اینباره گفته است:
«از آنجا که مردان خدا به یاری حضرت قائم (ع) میشتابند و شب و روز برای برقراری حکومت جهانی تحت رهبری آن حضرت تلاش میکنند، خداوند نیز با امدادهای غیبی خود بهترین حمایت را از آنها خواهد کرد، چنانکه در قرآن کریم میفرماید: "اگر شما خدا را یاری کنید، خدا نیز شما را یاری میکند، و قدمهای شما را ثابت و استوار میدارد".[۶۱]. اینک به این روایت که فشرده روایات بسیاری است، توجه کنید: "هنگام ظهور امام قائم (ع)، فرشتهای بالای سر آن حضرت فریاد میزند: این مهدی(ع) خلیفه خدا است، پس از او پیروی کنید. مردم به سوی او سراسیمه میشوند و او حکومت شرق و غرب را به دست میگیرد، خداوند او را به سه هزار فرشته کمک مینماید، اصحاب کهف از یاران او هستند، جبرئیل در پیشاپیش سپاهش و میکائیل در کنار سپاهش میباشند، و حضرت مهدی (ع) صندوق سکینه را از غار انطاکیه بیرون آورد، و اسفار تورات را از کوهی در شام خارج کرده و به آن با یهود، احتجاج و استدلال میکند و بسیاری از یهودیان مسلمان میشوند"[۶۲]. به این ترتیب میبینیم: بزرگترین امدادهای غیبی به کمک حضرت مهدی (ع) و یارانش میشتابند و همه سختیها و ناگواریها برای او و یارانش آسان میشوند. چنانکه امام صادق (ع) در روایتی فرمود: "همه مشکلات در برابر امام قائم (ع) تسلیم و رام گردد"[۶۳]. و این موضوع باید مسلمین را قویدل و محکم کند، آنها نهراسند و بدانند کمک خدا پشت سر آنهاست»[۶۴].
|
- امدادهای غیبی به چه معناست؟ (پرسش)
- امدادهای غیبی امام مهدی چیست؟ (پرسش)
- آیا امام مهدی و اصحابش در عصر ظهور از امدادهای غیبی برخوردارند؟ (پرسش)
- شرایط برخورداری از امدادهای غیبی چیست؟ (پرسش)
- آیا امام مهدی برای گسترش عدالت و افراشتن پرچم اسلام از امدادهای غیبی استفاده میکند؟ (پرسش)
- آیا فرشتگان به یاری امام مهدی میآیند؟ (پرسش)
- کدام فرشتگان امام مهدی را هنگام قیام یاری میرسانند؟ (پرسش)
- فلسفه و چرایی یاری فرشتگان به امام مهدی چیست؟ (پرسش)
منبعشناسی جامع مهدویت
پانویس
- ↑ مستدرک الوسائل، ج ۱۲، ص ۳۳۵ وج ۱۴، ص ۳۵۴
- ↑ بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۳۵۶
- ↑ بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۳۴۳
- ↑ نعمانی، غیبة، ص ۳۰۸؛ بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۳۶۱
- ↑ حصینی، الهدایه، ص ۳۱؛ ارشاد القلوب، ص ۲۸۶
- ↑ شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمة، ج ۲، ص ۶۷۲؛ نعمانی، غیبة، ص ۳۰۹؛ کامل الزیارات، ص ۱۲۰؛ العدد القویه، ص ۷۴؛ مستدرک الوسائل، ج ۱۰، ص ۲۴۵
- ↑ بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۳۴۳؛ نورالثقلین، ج ۱، ص ۳۸۸؛ القول المختصر، ص ۲۱
- ↑ اثبات الهداة، ج ۳، ص ۵۴۹؛ نورالثقلین، ج ۱۲، ص ۳۸۸؛ مستدرک الوسائل، ج ۲، ص ۴۴۸
- ↑ بحارالانوار، ج ۱۴، ص ۳۳۹؛ ر
- ↑ ابن حمّاد، فتن، ص ۱۰۱؛ شافعی، بیان، ص ۵۱۵؛ الحاوی للفتاوی، ج ۲، ص ۷۳؛ الصواعق المحرقه، ص ۱۶۷؛ کنزالعمّال، ج ۴، ص ۵۸۹؛ ابن طاووس، ملاحم، ص ۷۳؛ احقاق الحق، ج ۱۹، ص ۶۵۲
- ↑ امر خدا فرا رسید، پس درباره آن شتاب نکنید؛ سوره نحل، آیه:۱.
- ↑ تأویل الآیات الظاهرة، ج ۱، ص ۲۵۲؛ اثبات الهداة، ج ۳، ص ۵۶۲؛ بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۳۵۶
- ↑ دلائل الامامه، ص ۲۴۱؛ اثبات الهداة، ج ۳، ص ۵۷۳
- ↑ بصائر الدرجات، ص ۱۴۴؛ اثبات الهداة، ج ۳، ص ۵۲۳؛ تبصرة الولی، ص ۹۷؛ بحارالانوار، ج ۲۷، ص ۴۱ وج ۵۴، ص ۳۳۴
- ↑ اشاره به این آیه شریفه است: (إرَم ذاتِ العِماد الَّتی لَمْ یخلَق مثلها فی البِلاد؛ ای رسول خدا! آیا ندیدی که خدای تو مردم شهر ارَم را که صاحب قدرت وعظمت بودند، چگونه کیفر داد؟ در صورتی که مانند آن شهر در استحکام وبزرگی در جهان نبود). سوره فجر، آیه: ۸. مقصود این حدیث آن است که چنین شهر پرشکوه وبا عظمتی برای عیسی (ع) دوباره آشکار میشود واین شهر مخفی، پدیدار میگردد
- ↑ غایة المرام، ص ۶۹۷؛ حلیة الابرار، ج ۲، ص ۶۲۰؛ الشیعة والرجعه، ج ۱، ص ۱۳۶؛ ر.ک: ابن طاووس، ملاحم، ص ۶۶؛ اثبات الهداة، ج ۳، ص ۴۸۹، ۵۴۱
- ↑ ینابیع المودّه، ص ۴۰۱؛ ابن حمّاد، فتن، ص ۹۸؛ متقی هندی، برهان، ص ۱۵۷؛ ابن طاووس، ملاحم، ص ۶۷
- ↑ طبسی؛ نجمالدین، چشم اندازی به حکومت مهدی، ص ۸۶ -۹۰.
- ↑ "قَائِمُ أَهْلِ بَيْتِي...يُؤَيَّدُ بِنَصْرِ اللَّهِ..."؛ صدوق، کمال الدین و تمام النعمه، ج۱، ص۲۵۷، ح۲.
- ↑ هان امر خدا در رسید، پس در آن شتاب مکنید؛ سورهنحل، آیه ۱.
- ↑ "هُوَ أَمْرُنَا أَمْرُ اللَّهِ لَا يُسْتَعْجَلُ بِهِ يُؤَيِّدُهُ ثَلَاثَةُ أَجْنَادٍ الْمَلَائِكَةُ وَ الْمُؤْمِنُونَ وَ الرُّعْب"؛ محمد بن ابراهیم نعمانی، الغیبه، ص ۱۹۸، ح۹.
- ↑ محمد بن ابراهیم نعمانی، الغیبه، ص ۳۰۹، ح۴.
- ↑ " إِنَّ الْمَلَائِكَةَ الَّذِينَ نَصَرُوا مُحَمَّداً ص يَوْمَ بَدْرٍ فِي الْأَرْضِ مَا صَعِدُوا بَعْدُ وَ لَا يَصْعَدُونَ حَتَّى يَنْصُرُوا صَاحِبَ هَذَا الْأَمْرِ وَ هُمْ خَمْسَةُ آلَافٍ"؛ تفسیر عیاشی، ج۱، ص۱۹۷.
- ↑ "وَ لَأَنْصُرَنَّهُ بِجُنْدِي وَ لَأُمِدَّنَّهُ بِمَلَائِكَتِي حَتَّى يُعْلِنَ دَعْوَتِي "؛ صدوق، کمال الدین و تمام النعمه، ج۱، ص۲۵۴، ح۴.
- ↑ نعمانی، الغیبه، ص۱۹۸، ح۹، ص۲۴۳، ح۴۳.
- ↑ "الْقَائِمُ مِنَّا مَنْصُورٌ بِالرُّعْبِ "؛ صدوق، کمال الدین و تمام النعمه، ج ۱، ص ۳۳۰، ح ۱۶.
- ↑ سوره انبیا، آیه۸۱؛ سوره احزاب، آیه ۹.
- ↑ " وَ لَأُسَخِّرَنَّ لَهُ الرِّيَاحَ وَ لَأُذَلِّلَنَّ لَهُ الرِّقَابَ الصِّعَابَ "؛ صدوق، کمال الدین و تمام النعمه، ج۱، ص۲۵۴، باب۲۳، ح۴.
- ↑ "وَ هُوَ الَّذِي تُطْوَى لَهُ الْأَرْضُ وَ يَذِلُّ لَهُ كُلُّ صَعْب"صدوق، کمال الدین و تمام النعمه، ج۲، ص۳۷۱، ح۵.
- ↑ " الْمَهْدِيُّ مِنْ وُلْدِي تَكُونُ لَهُ غَيْبَةٌ وَ حَيْرَةٌ تَضِلُّ فِيهَا الْأُمَمُ يَأْتِي بِذَخِيرَةِ الْأَنْبِيَاءِ(ع) فَيَمْلَؤُهَا عَدْلًا وَ قِسْطاً كَمَا مُلِئَتْ جَوْراً وَ ظُلْماً"؛ صدوق، کمال الدین و تمام النعمه، ج۱، ص ۲۸۷، ح ۵.
- ↑ نعمانی، الغیبه، ص۳۵۰، ج۴۲.
- ↑ محمد بن یعقوب کلینی، الکافی، ج۸، ص۲۲۴، ح۲۸۵.
- ↑ محمد بن یعقوب کلینی، الکافی، ج۸، ص۲۲۴، ح۲۸۵.
- ↑ نعمانی، الغیبه، ص۳۴۹، ح۴۰؛محمد بن یعقوب کلینی، الکافی، ج۸، ص۲۲۴، ح۲۸۵؛ متقی هندی، کنز العمال، ح۳۹۶۷۳.
- ↑ نعمانی، الغیبه، ۳۴۳، ح۲۸ و ۴۳۵، ح۱.
- ↑ محمد بن یعقوب کلینی، الکافی، ج۱، ص۲۳۱، ح۳.
- ↑ محمد بن یعقوب کلینی، الکافی، ج۱، ص۲۳۱، ح۱؛ نعمانی، الغیبه، ص۲۳۸، ح۲۸، صدوق، کمال الدین و تمام النعمه، ج۲، ص۳۷۶، ح۷.
- ↑ محمد بن یعقوب کلینی، الکافی، ج۱، ص۲۳۲، ح۱.
- ↑ محمد بن یعقوب کلینی، الکافی، ج۱، ص۲۳۱، ح۱. نعمانی، الغیبه، ص۳۴۳، ح۲۷.
- ↑ پس خدا آرامش خود را بر او فرو فرستاد، و او را با سپاهیانی که آنها را نمیدیدید، تأیید کرد؛ سوره توبه، آیه ۴۰.
- ↑ آن گاه خدا آرامش خود را بر فرستاده خود و بر مؤمنان، فرود آورد و سپاهیانی فرو فرستاد که آنها را نمیدیدید؛ سوره توبه، آیه ۲۶.
- ↑ ای کسانی که ایمان آوردهاید! نعمت خدا را بر خود به یاد آرید؛ آن گاه که لشکرهایی به سوی شما [در] آمدند. پس بر سر آنان تندبادی و لشکرهایی که آنها را نمیدیدید، فرستادیم و خدا به آنچه میکنید، همواره بیناست؛ سوره احزاب، آیه ۹.
- ↑ یقیناً خدا شما را در [جنگ] بدر- با آنکه ناتوان بودید- یاری کرد. پس، از خدا پروا کنید! باشد که سپاس گزاری نمایید. آن گاه که به مؤمنان میگفتی: "آیا شما را بس نیست که پروردگارتان، شما را با سه هزار فرشته فرودآمده، یاری کند؟" آری، اگر صبر کنید و پرهیزگاری نمایید و با همین جوش و خروش بر شما بتازند، [همان گاه] پروردگارتان شما را با پنج هزار فرشته نشاندار یاری خواهد کرد؛ سوره آل عمران آیات ۱۲۳- ۲۱۲۵.
- ↑ به زودی در دل کافران وحشت خواهم افکند؛ انفال، آیه ۱۲.
- ↑ ای کسانی که ایمان آوردهاید! نعمت خدا را بر خود به یاد آرید؛ آن گاه که لشکرهایی به سوی شما [در] آمدند، پس بر سر آنان تندبادی و لشکرهایی که آنها را نمیدیدید، فرستادیم؛ احزاب، آیه ۹.
- ↑ سلیمیان، خدامراد، درسنامه مهدویت، ج۳، صص۲۲۱-۲۲۴، ۲۲۶ - ۲۳۱.
- ↑ ابراهیم) گفت: ای فرستادگان به چه کار آمدهاید؟ گفتند: ما برای گروهی گنهکار فرستاده شدهایم. تا بر آنان سنگهایی از گل بباریم. که نزد پروردگارت برای گزافکاران نشانهدار شده است؛ سوره ذاریات، آیه: ۳۱- ۳۴.
- ↑ یاد کن آنگاه را که از پروردگارتان فریادخواهی میکردید و به شما پاسخ داد که من با هزار فرشته پیاپی امدادگر شما خواهم بود؛ سوره انفال، آیه: ۹.
- ↑ ای کسانی که ایمان آوردهاید! نعمت خدا را بر خودتان به یاد آورید؛ در آن هنگام که لشکرهای عظیمی به سراغ شما آمدند؛ ولی ما باد و طوفان سختی بر آنها فرستادیم و لشکریانی که آنها را نمیدیدید و به این وسیله آنها را در هم شکستیم و خداوند به آنچه انجام میدهید بینا است؛ سوره احزاب، آیه: ۹.
- ↑ " وَ يَنْصُرُ بِمَلَائِكَةِ اللَّه"؛ کمال الدین و تمام النعمة، ج ۱، ص ۲۵۷، ح ۲.
- ↑ " لو خرج قائم آل (ع) لينصره اللّه بالملائكة المسوّمين و المردفين و المنزلين و الكروبين يكون جبرئيل أمامه، و ميكائيل عن يمينه، و إسرافيل عن يساره"؛ نعمانی، الغیبة، ص ۲۳۴، ح ۲۲.
- ↑ " يَا ثَابِتُ كَأَنِّي بِقَائِمِ أَهْلِ بَيْتِي قَدْ أَشْرَفَ عَلَى نَجَفِكُمْ هَذَا وَ أَوْمَأَ بِيَدِهِ إِلَى نَاحِيَةِ الْكُوفَةِ فَإِذَا هُوَ أَشْرَفَ عَلَى نَجَفِكُمْ نَشَرَ رَايَةَ رَسُولِ اللَّهِ فَإِذَا هُوَ نَشَرَهَا انْحَطَّتْ عَلَيْهِ مَلَائِكَةُ بَدْر"؛ نعمانی، الغیبة، ص ۳۰۷، ح ۲.
- ↑ نعمانی، الغیبة، ص ۲۴۴، ح ۴۴.
- ↑ امام رضا(ع) در روایتی مفصل فرمود:" وَ لَقَدْ نَزَلَ إِلَى الْأَرْضِ مِنَ الْمَلَائِكَةِ أَرْبَعَةُ آلَافٍ لِنَصْرِهِ فَوَجَدُوهُ قَدْ قُتِلَ فَهُمْ عِنْدَ قَبْرِهِ شُعْثٌ غُبْرٌ إِلَى أَنْ يَقُومَ الْقَائِمُ فَيَكُونُونَ مِنْ أَنْصَارِهِ وَ شِعَارُهُمْ يَا لَثَارَاتِ الْحُسَيْن"؛ شیخ صدوق، عیون اخبار الرضا علیه السّلام، ج ۱، ص ۳۹۹، ح ۵۸.
- ↑ ما در دلهای کسانی که کفر ورزیدند بیم و هراس خواهیم افکند؛ سوره آل عمران، آیه: ۱۵۱.
- ↑ " الْقَائِمُ مِنَّا مَنْصُورٌ بِالرُّعْب"؛ کمال الدین و تمام النعمة، ج ۱، ص ۳۳۰، ح ۱۶.
- ↑ و تند باد را مسخر سلیمان ساختیم که به فرمان او به سوی سرزمینی که آن را پر برکت کرده بودیم حرکت میکرد، و ما از همه چیز آگاه بودیم؛ سوره انبیاء، آیه: ۸۱.
- ↑ ای کسانی که ایمان آوردهاید! نعمت خدا را بر خودتان به یاد آورید؛ در آن هنگام که لشکرهای عظیمی به سراغ شما آمدند؛ ولی ما باد و طوفان سختی بر آنها فرستادیم و لشکریانی که آنها را نمیدیدید و به این وسیله آنها را در هم شکستیم و خداوند به آنچه انجام میدهید بینا است؛ سوره احزاب، آیه: ۹.
- ↑ " وَ لَأُسَخِّرَنَّ لَهُ الرِّيَاحَ وَ لَأُذَلِّلَنَ لَهُ الرِّقَابَ الصِّعَاب"؛ کمال الدین و تمام النعمة، ج ۱، ص ۲۵۴، باب ۲۳، ح ۴.
- ↑ سلیمیان، خدامراد، پرسمان مهدویت، ص ۲۵۷- ۲۶۱.
- ↑ سوره محمد، آیه ۷.
- ↑ المجالس السنیه، ج ۵، ص ۷۱۰ به نقل از اسعاف الراغبین؛ در اینباره مطالبی در بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۲۸، نیز آمده است.
- ↑ " يَذِلُ لَهُ كُلُ صَعْب "؛ بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۲۸۳.
- ↑ محمدی اشتهاردی، محمد، حضرت مهدی فروغ تابان ولایت، ص ۱۵۳.