←معناشناسی
برچسب: پیوندهای ابهام‌زدایی |
|||
| (۲۶ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
== | {{مدخل مرتبط | ||
| موضوع مرتبط = اهل بیت | |||
| عنوان مدخل = | |||
| مداخل مرتبط = [[مصداق‌شناسی اهل بیت در کلام اسلامی]] - [[مصداق‌شناسی اهل بیت از دیدگاه اهل سنت]] | |||
| پرسش مرتبط = | |||
}} | |||
== معناشناسی == | |||
=== معنای لغوی === | |||
{{اصلی|اهل بیت در لغت}} | |||
واژه «[[اهل]]» در جایی به کار می‌رود که گونه‌ای [[وابستگی]] و اختصاص<ref>ابن فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۱، ص۱۵۰.</ref>، انس و پیوند<ref>جوهری، الصحاح، ج۴، ص۱۶۲۹؛ مصطفوی، التحقیق، ج۱، ص۱۶۹.</ref> و [[قرابت]]<ref>فیومی، المصباح، ج۲، ص۲۸.</ref> با فرد یا چیزی وجود داشته باشد. «اهل الرجل» به اعضای [[خانواده]] مانند [[همسر]]، فرزند، داماد، خدمتکار و کسانی که با وی [[زندگی]] می‌کنند، اطلاق می‌شود<ref>خلیل بن احمد، العین، ج۴ ص۸۹؛ الصحاح، ج۴، ص۱۶۲۸؛ راغب اصفهانی، مفردات، ص۹۶.</ref>. «[[بیت]]» نیز به [[خانه]] و محل سکونت گفته می‌شود<ref>معجم مقاییس اللغة، ج۱، ص۳۲۴ - ۳۲۵؛ ابن اثیر، النهایة، ج۱، ص۱۷۰؛ المصباح، ج۲، ص۶۸.</ref>. | |||
بدین ترتیب، ترکیب «اهل بیت» به معنای «ساکنان خانه» است و هرکس از [[خاندان]] و عائله در خانه با صاحب خانه به سبب، نسب یا دین پیوند داشته باشد، «اهل بیت» وی نامیده می‌شود<ref>العین، ج۴، ص۸۹؛ معجم مقاییس اللغة، ج۱، ص۱۵۰؛ ابن منظور، لسان العرب، ج۱۱، ص۲۹.</ref>. | |||
=== معنای اصطلاحی === | |||
منظور از «اهل بیت»، در اصطلاح و کاربردهای [[اسلامی]]، [[اهل بیت پیامبر]] [[اسلام]]{{صل}} است<ref>[[حافظ نجفی|نجفی، حافظ]]، [[قرآن و امامت اهل بیت (مقاله)|مقاله «قرآن و امامت اهل بیت»]]، [[موسوعه رد شبهات ج۲۱ (کتاب)|موسوعه رد شبهات ج۲۱]] ص ۱۲-۱۸.</ref>. | |||
== | == مصداق اهل بیت == | ||
[[ | پیرامون [[مصداق اهل بیت]]، دیدگاه‌های متفاوتی وجود دارد: | ||
# [[پنج تن]]: [[پیامبر اکرم]]{{صل}}، علی، [[فاطمه]]، حسن و حسین{{عم}}، ([[اصحاب کسا]])<ref>حاکم، المستدرک، ج۳، ص۱۴۶ - ۱۴۸؛ الجوینی، فرائد السمطین، ج۲، ص۱۰ - ۲۳.</ref>. | |||
# پنج تن و [[همسران پیامبر]]{{صل}}<ref>فخر رازی، مفاتیح الغیب، ج۲۵، ص۱۶۸؛ بیضاوی، انوار التنزیل، ج۴، ص۲۳۱.</ref>: بیشتر [[مفسران اهل سنت]]، سیاق آیه را دلیل بر آن می‌دانند که منظور از [[اهل بیت]] در [[آیه تطهیر]]، همسران پیامبر{{صل}} و علی، فاطمه، حسن و حسین{{عم}} هستند<ref>قرطبی، الجامع لاحکام القرآن، ج۱۴، ص۱۸۳؛ ابن کثیر، تفسیر ابن کثیر، ج۶، ص۳۶۴ - ۳۷۰.</ref>. برخی مفسران اهل سنت برای [[اثبات]] شمول اهل بیت نسبت به همسران پیامبر{{صل}} به [[آیه]] {{متن قرآن|قَالُوا أَتَعْجَبِينَ مِنْ أَمْرِ اللَّهِ رَحْمَتُ اللَّهِ وَبَرَكَاتُهُ عَلَيْكُمْ أَهْلَ الْبَيْتِ}}<ref>«گفتند: آیا از کار خداوند در شگفتی با آنکه بخشایش خداوند و برکات او ارزانی شما خاندان (رسالت) است؟ بی‌گمان او ستوده‌ای ارجمند است» سوره هود، آیه ۷۳.</ref> استناد می‌کنند؛ چراکه در این آیه «اهل بیت» [[همسر]] [[ابراهیم]]{{ع}} را شامل شده است<ref>ابوحیان، البحر المحیط، ج۶، ص۱۸۴ - ۱۸۵؛ طوسی، التبیان، ج۶، ص۳۴.</ref>. در برابر برخی [[مفسران شیعه]] کاربردهای [[قرآنی]] «اهل بیت» را از شمول [[همسران]] فرد، بیرون دانسته و اطلاق آن بر [[ساره]]، همسر ابراهیم{{ع}} را بدان سبب دانسته‌اند که وی دختر عموی ابراهیم{{ع}} بود<ref>التبیان، ج۶، ص۳۴.</ref>. | |||
# [[همسران پیامبر]]{{صل}}<ref>طبری، جامع البیان، ج۲۲، ص۷ - ۸؛ طباطبایی، المیزان، ج۱۶، ص۳۱۰.</ref>: برخی مفسران اهل سنت [[اعتقاد]] دارند که به قرینه جمله‌های پیش و پس از آیه تطهیر، این آیه نیز تنها شامل همسران پیامبر{{صل}} می‌شود. اینان در [[تأیید]] نظر خویش به روایتی از [[عکرمه]]، [[عروة بن زبیر]] و [[مقاتل بن سلیمان]]<ref>سیوطی، الدر المنثور، ج۵، ص۱۹۸؛ آلوسی، روح المعانی، ج۱۱، ص۱۹۴.</ref> استناد کرده‌اند که، آنها مصداق‌های آیه را فقط همسران پیامبر{{صل}} می‌دانند<ref>جامع البیان، ج۲۲، ص۷.</ref>. گفته شده است که سه راوی یادشده، [[کینه]] اهل بیت{{عم}} را در [[دل]] می‌پروراندند و اشخاصی [[فاسق]]، غیر قابل اعتماد و [[دروغگو]] بودند؛ بدین، جهت [[احمد بن حنبل]]، [[مالک بن انس]] و مسلم به نکوهش [[عکرمه]] پرداختند و از نقل روایاتش خودداری کردند<ref>ذهبی، میزان الاعتدال، ج۵ ص۱۱۶؛ ابن حجر عسقلانی، تهذیب التهذیب، ج۷، ص۲۳۰ و ۲۳۳.</ref>. به گفته ابوجعفر، [[اسکافی]] [[عروة بن زبیر]] از کسانی بود که با دریافت مبالغی هنگفت از [[معاویه]] به [[جعل حدیث]] در نکوهش [[امیر مؤمنان علی]]{{ع}} می‌پرداخت<ref>ابن ابی‌الحدید، شرح نهج البلاغه، ج۴، ص۶۳ - ۶۴، ۶۹ و ۱۰۲.</ref>. نکته دیگر اینکه اگر منظور از [[اهل بیت]] در این [[آیه]]، فقط [[همسران پیامبر]]{{صل}} بود، مناسب بود عبارات پیش و پس از آیه، که به صورت جمع مؤنث است در این آیه هم این‌گونه باشد؛ در حالی که ضمایر، مذکر آمده است بنابراین باید [[مرجع]] ضمیر کسانی غیر از همسران پیامبر{{صل}} باشند و این نمی‌شود مگر اینکه ضمایر در [[آیه تطهیر]] را [[حضرت محمد]]{{صل}}، علی{{ع}}، [[فاطمه]]{{س}}، حسن{{ع}} و حسین{{ع}} بدانیم که در [[خانه فاطمه]]{{س}} بودند<ref>طوسی، التبیان، ج۸ ص۳۴۱؛ ابو حیان، البحر المحیط، ج۸، ص۴۷۹.</ref>. [[مفسران شیعه]] در تبیین ناسازگاری آیه تطهیر با پیش و پس از خود، عبارت یادشده در آیه را جمله معترضه یا دارای نزولی جدا از پیش و پس آن دانسته، بر این باورند که به دستور پیامبر{{صل}} یا در مرحله [[جمع‌آوری قرآن]]، در جای کنونی قرار گرفته است و از این موارد در [[قرآن]] و همچنین در [[کلام]] فصحای [[عرب]] زیاد دیده می‌شود<ref>طبرسی، مجمع البیان، ج۸، ص۵۶۰؛ کاشانی، منهج الصادقین، ج۷، ص۲۸۶.</ref>. [[احادیث]] فراوانی درباره آیه تطهیر رسیده که نشان میدهد این آیه به تنهایی و مستقلاً نازل شده است و هیچ‌گونه ارتباط و اتصالی با [[آیات]] پیش و پس از خود ندارد و بعداً به دستور [[پیامبر اکرم]]{{صل}} موقع ترتیب و تنظیم آیات و [[سوره]] در ضمن آیات مربوط به همسران پیامبر{{صل}} قرار داده شده است<ref>طباطبایی، المیزان، ج۱۶، ص۳۱۲.</ref>. | |||
# منظور از [[اهل]]، [[بیت]] کسانی هستند که [[صدقه]] بر آنان [[حرام]] است. این نظریه بر [[حدیثی]] از [[زید بن ارقم]] مستند است که از او پرسیده شد [[اهل بیت پیامبر]]{{صل}} چه کسانی هستند؟ آیا [[زنان پیامبر]]{{صل}} نیز جزء آنان به شمار می‌روند؟ زید:گفت [[زنان]] نیز جزء [[اهل بیت]] هستند؛ اما اهل بیت پیامبر{{صل}} کسانی هستند که [[صدقه]] بر آنان [[حرام]] است؛ یعنی [[آل علی]]{{ع}}، [[آل عقیل]]، [[آل جعفر]] و [[آل عباس]]»<ref>ابن حنبل، المسند، ج۳، ص۴۴۸؛ مسلم بن حجاج، صحیح مسلم، ج۳، ص۱۱۸ - ۱۱۹؛ ابوحیان، البحر المحیط، ج۸، ص۴۷۹.</ref>. | |||
# برخی احتمال داده‌اند که مراد از اهل بیت [[پیروان]] صادق [[پیامبر]]{{صل}} و [[امامان]]{{عم}} بوده باشند<ref>صفار، بصائر الدرجات، ص۳۷ - ۳۸؛ طبرانی، المعجم الکبیر، ج۲، ص۲۹۲؛ ثعلبی، الکشف و البیان، ج۸، ص۴۴.</ref>. | |||
# [[شیعیان]] [[دوازده امامی]] بر پایه احادیثی، اهل بیت را افزون بر [[پنج تن]]، شامل نه تن دیگر از نوادگان [[پیامبر اکرم]]{{صل}} از [[نسل]] [[امام حسین]]{{ع}} تا [[امام دوازدهم]]{{ع}} می‌دانند که بر اساس [[باور]] [[شیعه]]، آنان دارای [[عصمت]] و [[دانش]] ویژه هستند. بدین ترتیب، شیعیان در مجموع شمار اهل بیت را چهارده تن شمرده‌اند<ref>کلینی، الکافی، ج۱، ص۵۲۵ - ۵۳۴؛ شیخ صدوق، کمال الدین، ج۱، ص۲۷۴؛ جوینی، فرائد السمطین، ج۱، ص۳۱۵ - ۳۱۶.</ref>. متکلمان شیعه [[لزوم]] وجود همیشگی [[امام]] [[معصوم]] را دلیل گسترش مصداقی اهل بیت به امامانی از نسل [[حسین بن علی]]{{ع}} دانسته‌اند<ref>اشعری قمی، المقالات و الفرق، ص۱۷ - ۱۹؛ شریف مرتضی، الرسائل، ج۱، ص۳۰۹، ۳۱۴ – ۳۱۵.</ref>. | |||
برخی [[اهل سنت]]<ref>طبری، جامع البیان، ج۲۲، ص۵ - ۷؛ ابن جوزی، زاد المسیر، ج۳، ص۴۶۲؛ شوکانی، فتح القدیر، ج۴، ص۲۷۸ - ۲۷۹.</ref> به پشتوانه روایت‌های فراوان از منابع شیعه<ref>کلینی، الکافی، ج۱، ص۲۸۷؛ بحرانی، البرهان، ج۴، ص۴۴۳؛ طباطبایی، المیزان، ج۱۶، ص۳۱۱.</ref> و اهل سنت<ref>ابن حنبل، المسند، ج۳، ص۲۸۵؛ جامع البیان، ج۲۲، ص۵ - ۸؛ حاکم نیشابوری، المستدرک، ج۲، ص۴۱۶ و ج۳، ص۱۳۳ و ۱۴۶ - ۱۴۸.</ref> و به استناد روایتی از امّ‌سلمه، [[مصداق اهل بیت]] را تنها پیامبر{{صل}}، علی{{ع}}، [[فاطمه]]{{س}} و حسنین{{عم}}، دانسته و [[همسران پیامبر]]{{صل}}<ref>مجلسی، بحارالانوار، ج۳۵، ص۲۲۱؛ عروسی حویزی، نورالثقلین، ج۴، ص۲۷۶؛ المسند، ج۶، ص۲۹۸.</ref> و [[عایشه]]<ref>مجمع البیان، ج۸، ص۵۵۹؛ ثعلبی، الکشف و البیان، ج۸، ص۴۳؛ حسکانی، شواهد التنزیل، ج۲، ص۶۲.</ref> را از شمول آن بیرون شمرده‌اند. [[حاکم حَسَکانی]]، صاحب [[شواهدالتنزیل]] و از علمای معروف [[اهل سنت]] بیش از ۱۳۰ [[حدیث]] در این زمینه نقل کرده است<ref>شواهد التنزیل، ج۲، ص۲۵.</ref>. [[ابن عباس]] می‌گوید: [[رسول خدا]]{{صل}} تا نُه ماه، روزی پنج بار، هنگام فرارسیدن وقت [[نماز]] به در [[خانه]] [[علی بن ابی‌طالب]]{{ع}} می‌آمد و می‌فرمود: «[[درود]] و [[رحمت خدا]] شما [[اهل بیت]]، [[خداوند]] [[اراده]] کرده است که هر گونه [[پلیدی]] را از شما اهل بیت دور گرداند...»<ref>شیخ صدوق، عیون اخبار الرضا{{ع}}، ج۱، ص۴۹۵؛ سیوطی، الدر المنثور، ج۶، ص۶۰۶؛ ترمذی، السنن، ج۵، ص۳۱.</ref>. | |||
در [[روایات]] دیگری، [[پیامبر]]{{صل}} مدتی، که از یک تا هفده ماه گزارش شده، این [[آیه]] را برابر [[خانه علی]]{{ع}} می‌خواند<ref>طبری، جامع البیان، ج۲۲، ص۶؛ حاکم، المستدرک، ج۳، ص۱۵۸؛ هیثمی، مجمع الزوائد، ج۹، ص۱۶۹.</ref>. تکرار این مسئله در این مدت طولانی برای این بوده است که مطلب کاملاً مشخص، و از هرگونه تردیدی در [[آینده]] پیشگیری شود<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ج۱۷، ص۲۹۸ - ۳۰۲.</ref>.<ref>[[حافظ نجفی|نجفی، حافظ]]، [[قرآن و امامت اهل بیت (مقاله)|مقاله «قرآن و امامت اهل بیت»]]، [[موسوعه رد شبهات ج۲۱ (کتاب)|موسوعه رد شبهات ج۲۱]] ص ۱۲-۱۸.</ref> | |||
== مصداق اهل البیت در آیه تطهیر == | |||
=== دیدگاه [[اهل سنت]] === | |||
{{اصلی|مصداق‌شناسی اهل بیت از دیدگاه اهل سنت}} | |||
# [[اهل بیت]] کسانی‌اند که [[پیامبر]] {{صل}} آنان را در خانه [[ام سلمه]] زیر عبای خود گرد‌آورد و در [[حق]] آنان [[دعا]] کرد؛ یعنی [[امام علی]]، [[فاطمه]] {{س}}، [[امام حسن]] و [[امام حسین]] {{ع}}. این قول را بسیاری از عالمان اهل سنت برگزیده‌اند. | |||
# دیدگاهی شاذ از [[عکرمه]]، [[عروه]] و مقاتل نقل شده که مقصود از اهل بیت را فقط [[همسران پیامبر]] دانسته‌اند<ref>أسباب النزول، ص۳۶۸؛ مجمع البیان، ج۸، ص۵۵۹؛ الجامع الأحکام القرآن، ج۱۴، ص۱۸۲.</ref>. [[ابن‌تیمیه]] نیز بر این نظریه اصرار دارد<ref>المنتقی من منهاج الاعتدال، ص۱۸۰.</ref>. | |||
# اینکه [[اهل‌بیت]]، افزون بر همسران، شامل [[پیامبر اکرم]] {{صل}}، [[حضرت علی]]، [[فاطمه]]، [[حسن]] و [[حسین]] {{عم}} نیز می‌شود<ref>جامع البیان، ج۲۲، ص۶؛ التفسیر الکبیر، ج۲۵، ص۱۶۸؛ تفسیر ابن کثیر، ج۶، ص۳۶۵.</ref>. [[شاهد]] این نظر، سیاق آیات است با این بیان که [[آیات]] پیش از [[آیه تطهیر]] و آیه پس از آن به همسران پیامبر {{صل}} مربوط است، در عین حال، ضمیر {{متن قرآن|عَنْكُمْ}} نشان میدهد که تعدادی از مردان نیز در اهل‌بیت داخل‌اند برخی از [[اهل تسنن]] این نظر را برگزیده‌اند<ref>التفسیر الکبیر، ج۲۵، ص۱۶۸؛ الکشاف، ج۳، ص۵۳۸.</ref>.<ref>[[مهدی مقامی|مقامی، مهدی]]، [[ولایت و امامت در قرآن (کتاب)|ولایت و امامت در قرآن]]، ص۶۱-۶۳؛ [[محمود سرمدی|سرمدی، محمود]]، [[آیه تطهیر - سرمدی (مقاله)|مقاله «آیه تطهیر»]]، [[دانشنامه معاصر قرآن کریم (کتاب)|دانشنامه معاصر قرآن کریم]]؛ [[سید عباس صادقی فدکی|صادقی فدکی، سید عباس]]، [[آیه تطهیر - صادقی فدکی (مقاله)|مقاله «آیه تطهیر»]]، [[دانشنامه امام رضا ج۱ (کتاب)|دانشنامه امام رضا ج۱]]، ص ۲۵۷.</ref> | |||
=== دیدگاه [[شیعه]] === | |||
[[شیعه]] بر این [[باور]] است که [[رسول اکرم]] {{صل}}، [[فاطمه زهرا]] {{س}}، [[امیرمؤمنان]]، [[امام حسن]] و [[امام حسین]] {{ع}} و دیگر [[امامان معصوم]] [[شیعه]]، مصداق اهل‌بیت‌اند. بر این [[اعتقاد]] چندین [[دلیل]] اقامه نموده است: | |||
==== [[دلیل]] یکم: احادیث نبوی ==== | |||
علاوه بر [[روایات]] متعدد [[شیعه]]، [[اهل سنت]] نیز در موارد متعددی از قول [[پیامبر اکرم]] {{صل}} مصادیق [[آیه]] [[تطهیر]] را معرّفی نموده‌اند: [[علامه بحرانی]] در [[تأیید]] اینکه [[آیه]] [[تطهیر]]، درباره [[خمسه طیبه]] {{عم}} است، چهل ویک [[حدیث]] از طریق [[اهل سنت]] و سی و چهار [[حدیث]] از طرق شیعه [[نقل]] کرده است<ref>غایه المرام، صص ۲۸۷-۲۹۲.</ref>. | |||
[[آلوسی]]، [[مفسر]] بزرگ [[اهل سنت]]، [[روایات]] داخل بودن خمسه طیبعه در [[اهل بیت]] و داخل نبودن [[ام سلمه]] و دیگر [[همسران پیامبر]] را فراتر از شمارش می‌داند و می‌نویسد: {{عربی|وأخبارُ إدخال النّبي علياً وفاطمة وابنيهما رضي الله تعالى عنهم تحت الکساء، وقوله عليه الصلاة والسلام}} {{متن حدیث|اللَّهُمَّ هَؤُلَاءِ أَهْلُ بَيْتِي}} {{عربی|ودعائه لهم، وعدم إدخاله أمّ سلمة، هي أکثر من أن تحصى، وهي مخصصة لعموم أهل البيت بأي معنى کان البيت، فالمراد بهم من شملهم الکساء، ولا يدخل فيهم أزواجه {{صل}}}}<ref>روح المعانی فی [[تفسیر القرآن]] العظیم، ج۱۱، ص۱۹۵. روایاتی که دلالت دارد بر داخل بودن [[علی]]، [[فاطمه]]، و [[فرزندان]] این دو در زیر [[عبا]] و همچنین روایتی که [[پیامبر]] فرمود: "اینها [[اهل بیت]] من هستند" و در [[حق]] آنها [[دعا]] کرده است و روایاتی که [[أم سلمه]] را جزء [[اهل بیت]] ندانسته است، بیش از حد شمارش است و کلمه [[بیت]] به هر معنایی باشد، این [[آیه]] مخصوص [[اهل بیت]] است و مراد از این [[آیه]]: کسانی هستند که در زیر [[عبا]] بودند و [[زنان پیامبر]] شامل [[آیه]] [[تطهیر]] نمی‌شوند.</ref>. | |||
[[ابن کثیر]] و واحدی به [[نقل]] از [[ابو سعید خدری]] می‌نویسند: [[رسول خدا]] {{صل}} فرمود: "[[آیه]] [[تطهیر]] درباره پنج نفر نازل شده است؛ درباره من، [[علی]]، [[فاطمه]]، [[حسن]] و [[حسین]]"<ref>{{عربی|نزلت هذه الآیة في خمسة: فيّ وفي علي وحسن وحسين وفاطمة و عن أبي سعيد قال: نزلت في خمسة: في النبي {{صل}} وعلي وفاطمة والحسن والحسين رضوان الله عليهم أجمعين}}؛ أسباب نزول القرآن (الواحدی)، ص۳۶۸.</ref>.<ref>[[مهدی مقامی|مقامی، مهدی]]، [[ولایت و امامت در قرآن (کتاب)|ولایت و امامت در قرآن]]، ص۶۱-۶۳.</ref> | |||
==== [[دلیل]] دوم: [[اجتماع]] در زیر کسا ==== | |||
[[اجتماع]] در زیر [[کسا]]، یکی دیگر از تدبیرهای [[رسول اکرم]] برای معرّفی [[اهل‌بیت]] {{عم}} بود، چنان که در منابع اهل سنّت آمده است: یکی از روزهایی که [[پیغمبر اکرم]] در [[خانه]] [[ام سلمه]] بود، [[جبرئیل]] [[آیه]] {{متن قرآن|إِنَّمَا يُرِيدُ اللَّهُ لِيُذْهِبَ عَنْكُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَيْتِ وَيُطَهِّرَكُمْ تَطْهِيرًا}} را بر آن حضرت نازل کرد. آنگاه [[رسول اکرم]] {{صل}} فرشی را پهن و [[حسن]]، [[حسین]]، [[فاطمه]] و [[علی]] را احضار کرد و آنها را پیرامون خود، روی آن فرش نشاند<ref>برخی گفته‌اند: حسنین را روی زانوی خود نشانید: {{عربی|أجلس حسناً و حسیناً کل واحد منهما علی فخذه}}، الدر المنثور، ج۶، ص۶۰۵؛ فتح البیان، ج۱۱، ص۸۷. نیز ر.ک: شواهد التنزیل، ج۲، ص۳۹ و ۴۲، ح۶۸۶ و ۶۸۹.</ref>؛ سپس عبای پشمین خود یا پارچه‌ای را بر سر همگی کشید<ref>از برخی روایات بر می‌آید که پارچه یا چیز دیگری را زیرانداز کرد و آنگاه عبای خود را بر سر همگی کشید: {{متن حدیث|فَجَلَسَ رَسُولُ اللَّهِ عَلَى الْفِرَاشِ... فَلَفَعَ عَلَيْهِمْ بِثَوْبِهِ}}؛ جامع البیان، ج۱۴، ج۲۲، ص۱۲، ح۲۸۴۹۷. نیز ر.ک: شواهد التنزیل، ج۲، ص۴۵، ح۶۹۱؛ لکن بر پایه برخی دیگر از احادیث یک پارچه یا عبا بود که روی نیمی از آن نشستند و نیم دیگر آن را پیامبر رویشان کشید: {{متن حدیث|مَدَّ يَدَهُ إِلَى كِسَاءٍ كَانَ عَلَى الْمَنَامَةِ فَبَسَطَهُ فَأَجْلَسَهُمْ عَلَيْهِ فَأَخَذَ أَطْرَافَ الْكِسَاءِ الْأَرْبَعَةَ بِشِمَالِهِ فَضَمَّهُ فَوْقَ رُءُوسِهِمْ}}؛ جامع البیان، ج۱۴، ج۲۲، ص۱۳، ح۲۸۴۹۹.</ref> و با خواندن این [[آیه]] عرضه داشت: خدایا! اینها [[اهل‌بیت]] من‌اند. خدایا! [[رجس]] و [[پلیدی]] را از ایشان دور کن و مطهرشان گردان! [[ام سلمه]] با دیدن این صحنه از جایگاه خود پرسید و [[پیامبر]] بی‌آنکه مکانت [[ام سلمه]] و خیر بودن او را [[نفی]] کند، شایستگی وی را برای داخل شدن در آن جمع [[نفی]] کرد، {{عربی|"أنت على مكانك و إنّك على خير"}}<ref>مضمون این روایت را بیشتر مفسران شیعه و سنّی نقل کرده‌اند؛ برای نمونه ر.ک: الدر المنثور، ج۶، ص۶۰۴؛ جامع البیان، ج۱۴، ج۲۲، ص۱۲ – ۱۴؛ شواهد التنزیل، ج۲، ص۳۱.</ref>. | |||
==== [[دلیل]] سوم: [[سلام]] هر روز [[پیامبر]] {{صل}} بر [[اصحاب کسا]] {{عم}} ==== | |||
[[رسول اکرم]] {{صل}} پس از نزول [[آیه]] [[تطهیر]]، مدّت‌ها هنگام نماز صبح یا هر [[نماز]]<ref>الدر المنثور، ج۶، ص۶۰۶؛ روح المعانی فی تفسیر القرآن العظیم، ج۸، ص۵۹۲؛ شواهد التنزیل القواعد التفضیل، ج۲، ص۴۴؛ فتح القدیر، ج۳ ۳، ص۴۶۷.</ref> بر در [[خانه فاطمه زهرا]] {{س}} می‌ایستادند و دو دست خود را بر دو سوی درب گذاشته، می‌فرمودند: {{متن حدیث|السَّلَامُ عَلَيْكُمْ أَهْلَ الْبَيْتِ وَ رَحْمَةُ اللَّهِ وَ بَرَكَاتُهُ، الصَّلَاةَ رَحِمَكُمُ اللَّهُ {{متن قرآن|إِنَّمَا يُرِيدُ اللَّهُ لِيُذْهِبَ عَنْكُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَيْتِ وَيُطَهِّرَكُمْ تَطْهِيرًا}} أَنَا حَرْبٌ لِمَنْ حَارَبْتُمْ وَ سِلْمٌ لِمَنْ سَالَمْتُمْ}}<ref>الدر المنثور، ج۶، ص۶۰۶.</ref>. | |||
[[حسکانی]] به [[نقل]] از [[أنس بن مالک]] می‌نویسد: {{متن حدیث|أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ {{صل}} كَانَ يَمُرُّ بِبَابِ فَاطِمَةَ سِتَّةَ أَشْهُرٍ إِذَا خَرَجَ إِلَى صَلَاةِ الْفَجْرِ يَقُولُ: الصَّلَاةَ يَا أَهْلَ الْبَيْتِ {{متن قرآن|إِنَّمَا يُرِيدُ اللَّهُ لِيُذْهِبَ عَنْكُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَيْتِ وَيُطَهِّرَكُمْ تَطْهِيرًا}} }}<ref>شواهد التنزیل لقواعد التفضیل، ج۲، ص۱۸؛ أحکام القرآن، ج۳، ص۱۵۳۸؛ التحریر و التنویر، ج۲۱، ص۲۴۸؛ التفسیر الوسیط للقرآن الکریم، ج۱۱، ص۲۰۸.</ref>. | |||
[[طحاوی]]، که یکی از شخصیت‌های برجسته [[اهل‌سنت]] است، پس از آوردن احادیثی که دلالت می‌کند [[پیامبر]] تا ۶ ماه پس از نزول [[آیه]] [[تطهیر]]، هر روز بر درب [[خانه]] [[حضرت فاطمه زهرا]] {{س}} می‌آمد و این [[آیه]] را قرائت میکرد، می‌نویسد: این [[روایات]] دلالت می‌کند که [[آیه]] [[تطهیر]] در [[حق]] اینان نازل شده است: {{عربی|و فی هذا ایضاً دلیل علی أن هذه فیهم}}<ref>مشکل الآثار للطحاوی، ج۱، ص۲۳۱، ح۸۷۵ {{متن حدیث|حفظت من رسول الله {{صل}} ثمانیة أشهر بالمدینة لیس من مرة یخرج إلی صلاة الغداة الا أتی إلی باب علی رضی الله عنه فوضع یده علی جنبتی الباب ثم قال الصلاة الصلاة {{متن قرآن|إِنَّمَا يُرِيدُ اللَّهُ لِيُذْهِبَ عَنْكُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَيْتِ وَيُطَهِّرَكُمْ تَطْهِيرًا}}}}. الدر المنثور فی تفسیر المأثور، ج۵، ص۱۹۹.</ref>. | |||
درباره مدّت آمدن آن حضرت و [[سلام]] کردن و [[قرائت]] [[آیه]] [[تطهیر]] بر در [[خانه]] [[فاطمه]] {{س}} [[روایات]] مختلف<ref>ادب فنای مقربان، ج۵، ص۱۰۴: یاد کردنی است، سرّ اختلاف روایات این است که هر یک از راویان، مدّت مشاهده خود را بیان کرده است، یعنی یکی چهل روز در مدینه بوده و مشاهده کرده است که هر روز پیغمبر اکرم {{صل}} این عمل را تکرار می‌کند و دیگری شش ماه در مدینه بوده و سوّمی هفت ماه و... احتمال دارد که [[آیه]] [[تطهیر]]، هفده ماه قبل از رحلت رسول اکرم {{صل}} نازل شده باشد و آن حضرت در همه این مدّت، تلاوت آن را بر در خانه دختر خود تکرار میکرد.</ref> و چهل روز، شش ماه، هفت ماه، هشت ماه، نُه ماه، هفده ماه [[ثبت]] شده است <ref>شواهد التنزیل، ص۵۱ - ۵۰، ح۶۹۶. ضرب این اعداد در پنج (نمازهای یومیه) نشان میدهد که نبی اکرم {{صل}} بین ۲۰۰ تا ۲۵۰۰ بار و اگر تنها هنگام نماز صبح چنین کرده باشد بین ۴۰ تا ۵۰۰ بار این ماجرا را تکرار کردند.</ref>. برخی [[روایات]] اِشعار دارد که آن حضرت تا آخر [[عمر]] شریفشان این کار را تکرار می‌کردند. | |||
از [[ابی‌حمراء خادم رسول اکرم]] [[نقل]] شده است: {{متن حدیث|كَانَ رَسُولُ اللَّهِ {{صل}} يَجِيءُ عِنْدَ كُلِّ صَلَاةِ فَجْرٍ فَيَأْخُذُ بِعِضَادَةِ هَذَا الْبَابِ، ثُمَّ يَقُولُ: السَّلَامُ عَلَيْكُمْ يَا أَهْلَ الْبَيْتِ وَ رَحْمَةُ اللَّهِ وَ بَرَكَاتُهُ. فَيَرُدُّونَ عَلَيْهِ مِنَ الْبَيْتِ وَ عَلَيْكُمُ السَّلَامُ وَ رَحْمَةُ اللَّهِ وَ بَرَكَاتُهُ فَيَقُولُ: الصَّلَاةَ رَحِمَكُمُ اللَّهُ {{متن قرآن|إِنَّمَا يُرِيدُ اللَّهُ لِيُذْهِبَ عَنْكُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَيْتِ وَيُطَهِّرَكُمْ تَطْهِيرًا}} قَالَ: فَقُلْتُ: يَا أَبَا الْحَمْرَاءِ مَنْ كَانَ فِي الْبَيْتِ قَالَ: عَلِيٌّ وَ فَاطِمَةُ وَ الْحَسَنُ وَ الْحُسَيْنُ {{عم}}}}<ref>شواهد التنزیل، ج۲، ص۴۸ - ۴۷. حاکم حسکانی افزون بر این روایت، روایات دیگری نیز آورده که در آنها به مدّت‌های یاد شده اشاره شده است، ادب فنای مقربان، ج۵ ص۱۰۴.</ref>. | |||
اطلاق جمله {{متن حدیث|يَجِيءُ عِنْدَ كُلِّ صَلَاةِ فَجْرٍ}} (در هر نماز صبح می‌آمد) و عدم اشاره به مدّت آن، [[ظهور]] دارد، آن حضرت این کار را تا پایان [[عمر]] انجام می‌داده است. [[روایت]] [[سیوطی]] از [[ابن‌عباس]] [[گواه]] این [[ظهور]] است<ref>[[مهدی مقامی|مقامی، مهدی]]، [[ولایت و امامت در قرآن (کتاب)|ولایت و امامت در قرآن]]، ص۶۵-۶۷.</ref>. | |||
==== [[دلیل]] چهارم: [[داستان مباهله]] ==== | |||
در [[جریان مباهله]] [[پیغمبر اکرم]] {{صل}} از میان مردها، فقط [[علی بن ابی طالب]] {{عم}}، از میان [[زنان]] تنها [[فاطمه زهرا]] {{س}} و از میان [[فرزندان]] فقط [[حسن]] و [[حسین]] {{عم}} را برگزیدند و وارد میدان [[مباهله]] شدند. هیئت [[نجران]] با دیدن همراهان [[پیامبر اکرم]] {{صل}} و جدّیت آن [[حضرت]] در میدان این [[مبارزه]]، از [[مباهله]] منصرف شدند. | |||
[[فخر رازی]] به [[نقل]] از [[عایشه]] در ماجرای [[مباهله]] می‌نویسد: [[رسول اکرم]] {{صل}} در حالی که [[جامه]] نادوخته پشمین سیاه‌رنگی بر دوش داشت برای [[مباهله]] بیرون رفت. [[حسین]] را در بغل و دست [[حسن]] را در دست خود گرفته بود، [[فاطمه]] پشت سر آن حضرت و [[علی]] {{ع}} پشت سر آنان می‌آمد. [[رسول اکرم]] {{صل}} به همراهان خود فرمود: هنگامی که [[دعا]] کردم شما آمین بگویید. آنگاه می‌گوید: در [[روایت]] آمده است: (در میدان [[مباهله]]) [[حضرت رسول]] {{صل}} زیر همان [[جامه]] پشمین سیاه‌رنگ رفت. پس [[حسن]] {{ع}} جلو آمد، [[پیامبر]] {{صل}} او را داخل کرد؛ سپس [[حسین]] {{عم}}، آنگاه [[فاطمه]] {{س}} و پس از آن [[علی]] {{ع}} جلو آمدند و همگی زیر آن [[جامه]] رفتند. وقتی همگی جمع شدند، [[حضرت رسول]] {{صل}} فرمود:{{متن قرآن|إِنَّمَا يُرِيدُ اللَّهُ لِيُذْهِبَ عَنْكُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَيْتِ وَيُطَهِّرَكُمْ تَطْهِيرًا}} [[فخر رازی]] در پایان می‌گوید: [[اهل]] [[تفسیر]] و [[حدیث]] گویا بر [[درستی]] این [[حدیث]] اتفاق دارند<ref>{{عربی|و كان رسول الله خرج و عليه مرط من شعر أسود، و كان قد احتضن الحسين و أخذ بيد الحسن، و فاطمة تمشي خلفه، وعلي رضي الله عنه خلفها، و هو يقول، إذا دعوت فأمنوا،... و روي أنه لما خرج في المرط الأسود، فجاء الحسن رضي الله عنه فأدخله، ثم جاء الحسين رضي الله عنه فأدخله ثم فاطمة، ثم علي رضي الله عنهما ثم قال:}} {{متن قرآن|إِنَّمَا يُرِيدُ اللَّهُ لِيُذْهِبَ عَنْكُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَيْتِ وَيُطَهِّرَكُمْ تَطْهِيرًا}} {{عربی|و اعلم أن هذه الروایة کالمتفق علی صحتها بین أهل التفسیر و الحدیث}}؛ مفاتیح الغیب، ج۸ ص۲۴۷.</ref>. | |||
در [[صحیح مسلم]] و [[سنن ترمذی]] نیز آمده است: "[[سعد بن ابی وقاص]] از پدرش [[نقل]] کرده است: وقتی [[آیه مباهله]] نازل شد [[پیامبر]]، [[علی]]، [[فاطمه]]، [[حسن]] و [[حسین]] را فرا خواند و آنگاه گفت: خدایا! اینها [[اهل]] من هستند"<ref>{{متن حدیث|عن سعد بن أبي وقاص قوله: لما نزلت تعالوا... دَعَا رَسُولُ اللَّهِ {{صل}} عَلِيّاً وَ فَاطِمَةَ وَ حَسَناً وَ حُسَيْناً {{عم}} فَقَالَ: اللَّهُمَّ هَؤُلَاءِ أَهْلِي}}؛ صحیح مسلم، ج۷ ص۱۳۰؛ فتح القدیر، ج۱، ص۳۹۹؛ روح المعانی فی تفسیر القرآن العظیم، ج۲، ص۱۸۲؛ التفسیر المظهری، ج۲، ص۶۰.</ref>.<ref>[[مهدی مقامی|مقامی، مهدی]]، [[ولایت و امامت در قرآن (کتاب)|ولایت و امامت در قرآن]]، ص۶۷-۶۸.</ref> | |||
== نقد برخی نظرات == | |||
[[فقها]] و [[مفسران شیعه]] به ده‌ها خبر [[نبوی]] صحیح، [[عترت]] را مصداق اصلی [[اهل بیت]] {{عم}} شمرده‌اند و به شبهه‌های رقبا پاسخ داده‌اند و گفته‌اند نظریه‌های معارضان [[توانایی]] مقابله با [[روایات]] رسیده درباره عترت را ندارد. برخی از تذکره‌نویسان، [[عکرمه]] راوی اصلی نزول آیه درباره [[زنان پیامبر]] {{صل}} را ثقه و [[راستگو]] شمرده و برخی دیگر او را متهم به [[کذب]] و [[دروغ‌گویی]] کرده‌اند<ref>تهذیب التهذیب، ج۷، ص۳۲۰؛ الطبقات الکبری، ابن سعد، ج۵، ص۲۰۹.</ref> و درباره‌اش نوشته‌اند به [[خوارج]] و [[صفریه]] و [[اباضیه]] [[گرایش]] دارد<ref>تهذیب التهذیب، ج۷، ص۲۳۰-۲۳۴؛ الذریعة إلی تصانیف الشیعة، ج۱۷، ص۲۶۷؛ الطبقات الکبری، ابن سعد، ج۵، ص۲۰۹.</ref>. | |||
برخی [[مقاتل]]، قائل دیگر این نظریه را از بدخواهان [[امیرمؤمنان]] و [[دروغگو]] شمرده‌اند<ref>تهذیب التهذیب، ج۱۰، ص۲۴۵-۲۴۸؛ سیر أعلام النبلاء، ج۷، ص۲۳۴.</ref>. منابع دیگر نام مقاتل را در گروه دوستداران علی {{ع}} و راوی حدیث معروف وصایت علی {{ع}} از [[پیامبر]] {{صل}} ثبت کرده‌اند. [[شیخ طوسی]] مقاتل را از [[یاران امام صادق]] {{ع}} شمرده است<ref>قاموس الرجال، ج۱۰، ص۲۲۳.</ref>. با این تفاوت گزارش‌ها در صحت استناد این گفته به مقاتل و یا [[مرجعیت]] وی به عنوان کارشناس [[دین]]، جای تردید است. [[عروه]] از [[دشمنان]] [[آشتی]] ناپذیر [[علی بن ابی طالب]] {{ع}} بوده و به گفته فرزندش وی با شنیدن نام علی {{ع}} به وی [[دشنام]] می‌گفته است<ref>الغارات، ج۲، ص۵۷۷؛ شرح نهج البلاغة، ابن ابی الحدید، ج۴، ص۱۰۲.</ref>. [[امام سجاد]] {{ع}} در این باره با وی مناظره کرده است<ref>شرح نهج البلاغة، ابن ابی الحدید، ج۴، ص۱۰۲.</ref>. روشن است دیدگاه‌های وی درباره [[آیه تطهیر]] چه بسا برخاسته از دیدگاه‌های [[اعتقادی]] وی باشد<ref>[[سید عباس صادقی فدکی|صادقی فدکی، سید عباس]]، [[آیه تطهیر - صادقی فدکی (مقاله)|مقاله «آیه تطهیر»]]، [[دانشنامه امام رضا ج۱ (کتاب)|دانشنامه امام رضا ج۱]]، ص ۲۵۷.</ref>. | |||
همچنین نظریه دوم صحیح نیست، زیرا همه ضمایر در جمله‌های قبل و بعد از این جمله، مؤنث است و ضمایر فقط در این بخش از [[آیه]] [[تغییر]] یافته و به صورت جمع [[مذکر]] آمده است و اگر خطاب مخصوص به [[همسران]] بود، تغییر در ضمیر و سیاق وجهی نداشت<ref>[[محمود سرمدی|سرمدی، محمود]]، [[آیه تطهیر - سرمدی (مقاله)|مقاله «آیه تطهیر»]]، [[دانشنامه معاصر قرآن کریم (کتاب)|دانشنامه معاصر قرآن کریم]].</ref>. | |||
اما اینکه آیه تطهیر، هم [[همسران پیامبر]] {{صل}} را در بر می‌گیرد و هم [[عترت]] آن حضرت را، با اسلوب و [[سیاق آیه]] ناسازگار است. [[زنان پیامبر]] {{صل}} بیشتر از مردان عترت‌اند. پس به «سیاق [[غلبه]]» بایسته بود به جای ضمیر مذکر (عنکم و یطهرکم) ضمیر مؤنث (عنکن و یطهرکن) به کار می‌رفت. | |||
به این [[شبهه]] که اگر آیه تطهیر همسران پیامبر را در بر نگیرد لازم می‌آید سیاق محتوایی [[آیه]] دگرگون شود پاسخ گفته‌اند که نظایر دیگری نیز در [[قرآن]]، مانند این آیه وجود دارد؛ مثل آیه {{متن قرآن|...الْيَوْمَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ دِينَكُمْ...}}<ref>«...امروز دینتان را کامل و نعمتم را بر شما تمام کردم.».. سوره مائده، آیه ۳.</ref> که آغاز و پایان آیه درباره چیزهای [[حلال و حرام]] است و میانه آیه درباره [[تکمیل دین]] و [[اتمام نعمت]]<ref>المیزان، ج۱۶، ص۳۱۲.</ref>. چه بسا آیه تطهیر نیز مانند [[آیه اکمال]] جدا نازل شده و به دلیل مصلحتی به سفارش [[پیامبر]] {{صل}} در وسط آیه دیگر گنجانیده شده باشد. به فرموده [[امام باقر]] {{ع}} صدر و ذیل [[آیات]] ممکن است درباره دو موضوع جداگانه باشند. حضرت برای گفته خویش به آیه تطهیر استشهاد کرد<ref>التفسیر، عیاشی، ج۱، ص۱۷.</ref>. | |||
همسران پیامبر نیز هیچ کدام ادعا نکرده‌اند آیه تطهیر در [[شأن]] آنان نازل شده است. [[عایشه]]<ref>المسند، ابن حنبل، ج۶، ص۲۹۲.</ref>، [[زینب]]<ref>شواهد التنزیل، ج۲، ص۳۲- ۳۳.</ref> و [[ام‌سلمه]] تصریح کرده‌اند آیه تطهیر درباره آنان نازل نشده و پیامبر به آنان گفته است: آیه شما را در بر نمی‌گیرد. ام‌سلمه بارها گفته است: آیه درباره پیامبر و [[علی]] و [[فاطمه]] و [[فرزندان]] آن دو نازل شده است<ref>أسباب النزول، ص۳۳۶.</ref>. به [[گواهی]] [[آیه تحریم]]<ref>{{متن قرآن|وَإِذْ أَسَرَّ النَّبِيُّ إِلَى بَعْضِ أَزْوَاجِهِ حَدِيثًا فَلَمَّا نَبَّأَتْ بِهِ وَأَظْهَرَهُ اللَّهُ عَلَيْهِ عَرَّفَ بَعْضَهُ وَأَعْرَضَ عَنْ بَعْضٍ فَلَمَّا نَبَّأَهَا بِهِ قَالَتْ مَنْ أَنْبَأَكَ هَذَا قَالَ نَبَّأَنِيَ الْعَلِيمُ الْخَبِيرُ * إِنْ تَتُوبَا إِلَى اللَّهِ فَقَدْ صَغَتْ قُلُوبُكُمَا وَإِنْ تَظَاهَرَا عَلَيْهِ فَإِنَّ اللَّهَ هُوَ مَوْلَاهُ وَجِبْرِيلُ وَصَالِحُ الْمُؤْمِنِينَ وَالْمَلَائِكَةُ بَعْدَ ذَلِكَ ظَهِيرٌ}} «و آنگاه که پیامبر به یکی از همسرانش سخنی را، نهانی گفت و چون او آن را (به همسر دیگر) خبر داد و خداوند پیامبر را از آن آگاه کرد وی بخشی از آن را (به همسران خود) گفت و در (گفتن) بخشی دیگر خودداری ورزید، پس هنگامی که (پیامبر) آن (همسر رازگشا) را از این (امر) باخبر ساخت (همسر) گفت: چه کسی تو را از این (رازگشایی من) آگاه کرد؟ (پیامبر) گفت: خداوند دانای آگاه مرا با خبر ساخت * اگر شما دو زن به درگاه خداوند توبه کنید (بسی شایسته است) چرا که به راستی دلتان برگشته است و اگر از هم در برابر پیامبر پشتیبانی کنید بی‌گمان خداوند و جبرئیل و (آن) مؤمن شایسته، یار اویند و فرشتگان هم پس از آن پشتیبان وی‌اند» سوره تحریم، آیه ۳-۴.</ref>، عدول دو [[همسر پیامبر]] {{صل}} از [[حقیقت]] و تظاهر آن دو علیه آن حضرت، [[آدمی]] را در [[طهارت]] و [[عصمت]] [[فکری]] [[زنان پیامبر]] {{صل}} به تردید می‌اندازد<ref>صحیح البخاری، ج۶، ص۶۸-۷۱؛ سنن الترمذی، ج۵، ص۹۶-۹۷؛ تفسیر غرائب القرآن، ج۶، ص۳۲۱؛ الجامع لأحکام القرآن، ج۱۹، ص۱۹۴؛ الدر المنثور، ج۴ ص۲۴۱-۲۴۴.</ref>. موضع‌گیری شدید و متفاوت [[همسران پیامبر]] {{صل}} در ماجرای قتل عثمان<ref>شرح نهج البلاغة، ابن ابی الحدید، ج۶، ص۲۱۵- ۲۱۶، ۲۲۵؛ الکامل فی التاریخ، ج۳، ص۲۰۵-۲۱۰. </ref>، [[پشیمانی]] [[عایشه]] از خروج از خانه پیامبر {{صل}} و شرکت در [[نبرد]] خونین [[جمل]]، [[گواه]] دیگر آن است<ref>الدر المنثور، ج۵، ص۱۹۶.</ref>.<ref>[[سید عباس صادقی فدکی|صادقی فدکی، سید عباس]]، [[آیه تطهیر - صادقی فدکی (مقاله)|مقاله «آیه تطهیر»]]، [[دانشنامه امام رضا ج۱ (کتاب)|دانشنامه امام رضا ج۱]]، ص ۲۵۷.</ref> | |||
== منابع == | |||
{{منابع}} | |||
# [[پرونده: 1100514.jpg|22px]] [[محمود سرمدی|سرمدی، محمود]]، [[آیه تطهیر - سرمدی (مقاله)|مقاله «آیه تطهیر»]]، [[دانشنامه معاصر قرآن کریم (کتاب)|'''دانشنامه معاصر قرآن کریم''']] | |||
# [[پرونده:10524027.jpg|22px]] [[سید عباس صادقی فدکی|صادقی فدکی، سید عباس]]، [[آیه تطهیر - صادقی فدکی (مقاله)|مقاله «آیه تطهیر»]]، [[دانشنامه امام رضا ج۱ (کتاب)|'''دانشنامه امام رضا ج۱''']] | |||
# [[پرونده:136871.jpg|22px]] [[مهدی مقامی|مقامی، مهدی]]، [[ولایت و امامت در قرآن (کتاب)|'''ولایت و امامت در قرآن''']] | |||
# [[پرونده:IM010024.jpg|22px]] [[حافظ نجفی|نجفی، حافظ]]، [[قرآن و امامت اهل بیت (مقاله)|قرآن و امامت اهل بیت]]، [[موسوعه رد شبهات ج۲۱ (کتاب)|'''موسوعه رد شبهات ج۲۱''']] | |||
{{پایان منابع}} | |||
== پانویس == | |||
{{پانویس}} | |||
[[رده:اهل بیت]] | |||