معنای ظهور امام مهدی چیست؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
خط ۵۸: خط ۵۸:
:::::#معنای عملی: اینکه [[مردم]] [[امام]] {{ع}} را در آغاز [[ظهور]] ببینند و آن حضرت خود را به آنها معرفی نموده و [[یاری]] و پشتیبانی بخواهد. در این باره در همین بخش به تفصیل سخن خواهیم گفت.
:::::#معنای عملی: اینکه [[مردم]] [[امام]] {{ع}} را در آغاز [[ظهور]] ببینند و آن حضرت خود را به آنها معرفی نموده و [[یاری]] و پشتیبانی بخواهد. در این باره در همین بخش به تفصیل سخن خواهیم گفت.
:::::#معنای نظری: بر طرف شدن غیبتی که [[امام]] آن را به عنوان یک روش [[برگزیده]] است؛ در این صورت شخصیت [[امام]] [[آشکار]] شده و مردمان او را خواهند [[شناخت]]. در اینجا دیگر تفاوتی نمی‌کند که [[معتقد]] به نظریه مخفی بودن شخص [[امام]] باشیم و یا قایل به نظریه مخفی بودن نام و عنوان حقیقی آن حضرت.
:::::#معنای نظری: بر طرف شدن غیبتی که [[امام]] آن را به عنوان یک روش [[برگزیده]] است؛ در این صورت شخصیت [[امام]] [[آشکار]] شده و مردمان او را خواهند [[شناخت]]. در اینجا دیگر تفاوتی نمی‌کند که [[معتقد]] به نظریه مخفی بودن شخص [[امام]] باشیم و یا قایل به نظریه مخفی بودن نام و عنوان حقیقی آن حضرت.
::::::اگر به نظریه نخست‌(نظریه مخفی بودن شخص [[امام]] {{ع}} که صورتی معجزه‌آمیز دارد.) [[معتقد]] باشیم، [[ظهور]] یعنی بر طرف شدن [[معجزه]] و [[آشکار]] شدن جسم مبارک [[امام]] در برابر دیدگان [[مردم]]؛ علاوه بر اینکه در اینجا هم ضروری است که [[امام]] {{ع}}، خود را به آنها شناسانده، از [[حقیقت]] خویش آگاهشان سازد. زندگی نهانی حضرت [[ولی عصر]] {{ع}} به جهت حفظ [[جان]] او از گزند [[دشمنان]] و حوادث ناگوار می‌باشد تا آن که زنده بماند و [[رهبری]] [[انقلاب جهانی]] را در روز [[موعود]] بر عهده گیرد. هرگاه آن روز فرا رسد دیگر تداوم این زندگی مخفیانه، دلیلی نخواهد داشت.
::::::اگر به نظریه نخست‌ (نظریه مخفی بودن شخص [[امام]] {{ع}} که صورتی معجزه‌آمیز دارد.) [[معتقد]] باشیم، [[ظهور]] یعنی بر طرف شدن [[معجزه]] و [[آشکار]] شدن جسم مبارک [[امام]] در برابر دیدگان [[مردم]]؛ علاوه بر اینکه در اینجا هم ضروری است که [[امام]] {{ع}}، خود را به آنها شناسانده، از [[حقیقت]] خویش آگاهشان سازد. زندگی نهانی حضرت [[ولی عصر]] {{ع}} به جهت حفظ [[جان]] او از گزند [[دشمنان]] و حوادث ناگوار می‌باشد تا آن که زنده بماند و [[رهبری]] [[انقلاب جهانی]] را در روز [[موعود]] بر عهده گیرد. هرگاه آن روز فرا رسد دیگر تداوم این زندگی مخفیانه، دلیلی نخواهد داشت.
::::::اگر هم به نظریه دوم‌([[حضور]] [[امام]] {{ع}} در بین [[مردم]] و ناشناس بودن آن جناب برای آنها) [[معتقد]] باشیم، [[ظهور]] بدان معنی است که [[امام]] {{ع}} پرده از روی نام و عنوان حقیقی خویش بردارد و به روشنی و صراحت، خود را به [[مردم]] بشناساند و با شیوه‌ای که بعدا خواهیم گفت، بر این [[امر]] [[دلیل]] و [[حجت]] بیاورد. در نتیجه به طور [[یقین]] ثابت می‌شود شخصی که [[فلان]] اسم را داشت و [[فلان]] [[کار]] را می‌کرد، همان [[مهدی موعود]] {{ع}} است که از هم اکنون مأموریت‌های بزرگش را خود شخصا پی می‌گیرد. این نظریه را برخی [[روایات]] تأیید می‌نمایند. در آنها آمده است که پس از [[ظهور]]، عده‌ای از [[مردم]] می‌گویند: ما این شخص را پیش از این دیده بودیم»<ref>[[سید محمد صدر|صدر، سید محمد]]، [[تاریخ پس از ظهور (کتاب)|تاریخ پس از ظهور]]، ص۱۷۰، ۱۷۱.</ref>.
::::::اگر هم به نظریه دوم‌([[حضور]] [[امام]] {{ع}} در بین [[مردم]] و ناشناس بودن آن جناب برای آنها) [[معتقد]] باشیم، [[ظهور]] بدان معنی است که [[امام]] {{ع}} پرده از روی نام و عنوان حقیقی خویش بردارد و به روشنی و صراحت، خود را به [[مردم]] بشناساند و با شیوه‌ای که بعدا خواهیم گفت، بر این [[امر]] [[دلیل]] و [[حجت]] بیاورد. در نتیجه به طور [[یقین]] ثابت می‌شود شخصی که [[فلان]] اسم را داشت و [[فلان]] [[کار]] را می‌کرد، همان [[مهدی موعود]] {{ع}} است که از هم اکنون مأموریت‌های بزرگش را خود شخصا پی می‌گیرد. این نظریه را برخی [[روایات]] تأیید می‌نمایند. در آنها آمده است که پس از [[ظهور]]، عده‌ای از [[مردم]] می‌گویند: ما این شخص را پیش از این دیده بودیم»<ref>[[سید محمد صدر|صدر، سید محمد]]، [[تاریخ پس از ظهور (کتاب)|تاریخ پس از ظهور]]، ص۱۷۰، ۱۷۱.</ref>.
{{پایان جمع شدن}}
{{پایان جمع شدن}}
خط ۸۱: خط ۸۱:
::::#'''بروز بعد از [[پنهان]] بودن:''' این معنای [[ظهور]] درباره [[امام مهدی|امام عصر]]{{ع}} [[صادق]] است، چون آن حضرت در [[غیبت]] به سر می‌برد. وقتی [[آشکار]] شود، گفته خواهد شد [[ظهور]] کرده است.
::::#'''بروز بعد از [[پنهان]] بودن:''' این معنای [[ظهور]] درباره [[امام مهدی|امام عصر]]{{ع}} [[صادق]] است، چون آن حضرت در [[غیبت]] به سر می‌برد. وقتی [[آشکار]] شود، گفته خواهد شد [[ظهور]] کرده است.
::::#'''اعلان [[انقلاب]] و [[قیام با شمشیر]]:''' این معنا نیز بر [[امام مهدی|امام عصر]]{{ع}} [[صادق]] است، چون آن حضرت عليه [[ستم]] [[قیام]] کرده و [[انقلاب]] بزرگی را به راه می‌اندازد. چنانکه ملاحظه می‌شود، [[امامیه]] هر دو معنای اصطلاحی [[ظهور]] را بر [[امام مهدی|امام زمان]]{{ع}} [[صادق]] می‌داند، اما [[اهل سنت]] و [[ادیان]] [[معتقد]] به [[منجی]]، تنها معنای دوم [[ظهور]] را درباره مصلح [[آخرالزمان]] درست می‌شمارند<ref>[[سید محمد صدر|صدر، سید محمد]]، تاریخ مابعدالظهور، ص ۲۷۰.</ref>. [[ظهور منجی]] [[آخرالزمان]] به لحاظ عقلی، این گونه قابل توجه است: [[خداوند]] از آن رو [[انسان‌ها]] را آفرید که تنها وی را [[عبادت]] کنند و به [[مقام عبودیت]] و [[انسان کامل]] نایل آیند. رسیدن به این [[مقام]] به داشتن [[جامعه]] سالم و تهی از [[ستم]] مشروط است که تا کنون تحقق نیافته است. از آنجا که قانون الهی تخلف نمی‌پذیرد، [[انسان‌ها]] ناگزیر این [[جامعه]] را تجربه خواهند کرد. باید [[منتظر]] ماند تا زمان تحقق [[اراده الهی]] فرا رسد. این آرمان در پرتو شرط‌های ذیل جامه [[عمل]] می‌پوشد:
::::#'''اعلان [[انقلاب]] و [[قیام با شمشیر]]:''' این معنا نیز بر [[امام مهدی|امام عصر]]{{ع}} [[صادق]] است، چون آن حضرت عليه [[ستم]] [[قیام]] کرده و [[انقلاب]] بزرگی را به راه می‌اندازد. چنانکه ملاحظه می‌شود، [[امامیه]] هر دو معنای اصطلاحی [[ظهور]] را بر [[امام مهدی|امام زمان]]{{ع}} [[صادق]] می‌داند، اما [[اهل سنت]] و [[ادیان]] [[معتقد]] به [[منجی]]، تنها معنای دوم [[ظهور]] را درباره مصلح [[آخرالزمان]] درست می‌شمارند<ref>[[سید محمد صدر|صدر، سید محمد]]، تاریخ مابعدالظهور، ص ۲۷۰.</ref>. [[ظهور منجی]] [[آخرالزمان]] به لحاظ عقلی، این گونه قابل توجه است: [[خداوند]] از آن رو [[انسان‌ها]] را آفرید که تنها وی را [[عبادت]] کنند و به [[مقام عبودیت]] و [[انسان کامل]] نایل آیند. رسیدن به این [[مقام]] به داشتن [[جامعه]] سالم و تهی از [[ستم]] مشروط است که تا کنون تحقق نیافته است. از آنجا که قانون الهی تخلف نمی‌پذیرد، [[انسان‌ها]] ناگزیر این [[جامعه]] را تجربه خواهند کرد. باید [[منتظر]] ماند تا زمان تحقق [[اراده الهی]] فرا رسد. این آرمان در پرتو شرط‌های ذیل جامه [[عمل]] می‌پوشد:
::::#ارائه برنامه و [[نظام]] کامل زندگی جهت رساندن [[آدمیان]] به مرحله [[عبودیت]] کامل؛  
:::::*ارائه برنامه و [[نظام]] کامل زندگی جهت رساندن [[آدمیان]] به مرحله [[عبودیت]] کامل؛  
::::#وجود [[رهبری]] [[حکیم]] و شایسته، برای اجرای آن برنامه فراگیر و کامل؛  
:::::*وجود [[رهبری]] [[حکیم]] و شایسته، برای اجرای آن برنامه فراگیر و کامل؛  
::::#وجود انسان‌های مخلص و پرهیزگار برای [[یاری]] دادن آن [[رهبر شایسته]].<ref>[[سید محمد صدر|صدر، سید محمد]]، تاریخ مابعدالظهور، ص ۴۳.</ref>»<ref>[[مهدی علی‌پور|علی‌پور، مهدی]]، [[ظهور (مقاله)|ظهور]]، ص ۲۱۹-۲۲۰.</ref>.
:::::*وجود انسان‌های مخلص و پرهیزگار برای [[یاری]] دادن آن [[رهبر شایسته]].<ref>[[سید محمد صدر|صدر، سید محمد]]، تاریخ مابعدالظهور، ص ۴۳.</ref>»<ref>[[مهدی علی‌پور|علی‌پور، مهدی]]، [[ظهور (مقاله)|ظهور]]، ص ۲۱۹-۲۲۰.</ref>.
{{پایان جمع شدن}}
{{پایان جمع شدن}}



نسخهٔ ‏۱۱ دسامبر ۲۰۱۹، ساعت ۱۲:۳۲

الگو:پرسش مهدویت بالا

معنای ظهور امام مهدی چیست؟
موضوع اصلیبانک جامع پرسش و پاسخ مهدویت
مدخل بالاترمهدویت / مقدمات ظهور امام مهدی / کلیات ظهور امام مهدی
مدخل اصلیظهور امام مهدی

ظهور در لغت به معنای آشکار شدن چیز پنهان است و در اصطلاح مهدویت به دو معنا بیان شده است: معنای اول، آشکار شدن امام(ع) در برابر دیدگان مردم و معرفی و شناساندن خود به مردم بعد از یک دوره طولانی زندگی مخفیانه و در معنای دوم به این صورت است که امام(ع) در هنگام ظهور، پرده از عنوان و نام حقیقی خویش برمی‌دارد و به روشنی و صراحت خود را به مردم معرفی می‌کند که تا آن زمان در بین مردم بوده اما به صورت ناشناس.

در ذیل، پاسخ جامع اجمالی به اين پرسش و دیدگاه‌های متفرقه برخی از نویسندگان و دانشمندان، در این باره، به طور مفصل‌تری قابل بررسی است.

عبارت‌های دیگری از این پرسش

پاسخ جامع اجمالی

* پاسخ جامع به این پرسش، برگرفته از تمامی پاسخ‌ها ودیدگاه‌های متفرقه اندیشمندان و نویسندگانی است که تصویر و متن سخنان آنان در ذیل دیده می‌شود:
صدر سلیمیان رضوانی تونه‌ای علی‌پور


معانی ظهور

  1. بروز بعد از پنهان بودن؛ در اصطلاح مهدویت، مقصود، ظاهر شدن حضرت مهدی (ع) پس از پنهان زیستن طولانی، برای قیام و برپایی حکومت عدل جهانی است.[۳]
  2. اعلان انقلاب و قیام با شمشیر؛ این معنا دربارۀ امام زمان (ع) نیز صادق است چون آن حضرت عليه ستم قیام کرده و انقلاب بزرگی را به راه می‌اندازد.[۴]
  • شیعه هر دو معنا را قبول دارد اما اهل سنت و ادیان دیگر تنها معنای دوم را دربارۀ مصلح کل قبول دارند.[۵]

تقسیم دوران ظهور

  1. ظهور و آشکار شدن که فقط در اراده و علم الهی است؛[۶] امام باقر (ع) فرمودند:[۷] «همانا برای قائم غیبتی است پیش از ظهورش.»[۸]
  2. قیام و نهضت به امر الهی و خروج بر ستمگران و مبارزه با دشمنان؛ امام صادق (ع) فرمودند:[۹] «قائم در حالی قیام خواهد کرد که بیعت احدی بر گردن او نیست.»[۱۰]
  3. دوران تثبیت و حکومت جهانی.[۱۱]

چگونگی ظهور پس از غیبت

  • دربارۀ چگونگی ظهور پس از غیبت دو معنا وجود دارد، عملی و نظری و هر دو بر آن حضرت صدق می کند:
  1. معنای عملی: اینکه مردم امام(ع) را در آغاز ظهور ببینند و آن حضرت خود را به آنها معرفی نموده و یاری و پشتیبانی بخواهد.[۱۲]
  2. معنای نظری: بر طرف شدن غیبتی که امام آنرا به عنوان یک روش برگزیده است؛ در این صورت شخصیت امام آشکار شده و مردمان او را خواهند شناخت.[۱۳]
  • اگر غیبت را به معنای مخفی بودن شخص امام بدانیم ظهور یعنی آشکار شدن جسم مبارک امام در برابر دیدگان مردم، علاوه بر اینکه در اینجا هم ضروری است که امام(علیه السلام)، خود را به آنها شناسانده، از حقیقت خویش آگاهشان سازد. اگر هم نظریۀ دوم (حضور امام(ع) در بین مردم و ناشناس بودن آن جناب برای آنها) را معتقد باشیم ظهور یعنی اینکه امام پرده از روی نام و عنوان حقیقی خویش بردارد و به روشنی و صراحت، خود را به مردم بشناساند و بر این امر دلیل و حجت بیاورد. این نظریه را برخی روایات تأیید می‌نمایند. در آنها آمده است، پس از ظهور، عده‌ای از مردم می‌گویند: "ما این شخص را پیش از این دیده بودیم".[۱۴]

پاسخ‌های دیگر

 با کلیک بر «ادامه مطلب» پاسخ باز و با کلیک بر «نهفتن» بسته می‌شود:  

منبع‌شناسی جامع مهدویت

پانویس

 با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:  

  1. خلیل بن احمد، العین، العین، ج ۴، ص ۳۷
  2. ر.ک. سلیمیان، خدامراد، فرهنگنامه مهدویت، ص ۲۹۸ ـ ۳۰۱؛ علی‌پور، مهدی، ظهور، ص ۲۱۹ـ ۲۲۰
  3. ر.ک. صدر، سید محمد، تاریخ پس از ظهور، ص ۱۷۰ و ۱۷۱؛ سلیمیان، خدامراد، فرهنگنامه مهدویت، ص ۲۹۸ ـ ۳۰۱؛ علی‌پور، مهدی، ظهور، ص ۲۱۹ـ ۲۲۰؛ رضوانی، علی اصغر، موعودشناسی و پاسخ به شبهات، ص ۵۲۲؛ تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص ۴۷۵
  4. ر.ک. صدر، سید محمد، تاریخ پس از ظهور، ص ۱۷۰ و ۱۷۱؛ علی‌پور، مهدی، ظهور، ص ۲۱۹ـ ۲۲۰؛ رضوانی، علی اصغر، موعودشناسی و پاسخ به شبهات، ص ۵۲۲
  5. ر.ک. صدر، سید محمد، تاریخ پس از ظهور، ص ۱۷۰ و ۱۷۱؛ علی‌پور، مهدی، ظهور، ص ۲۱۹ـ ۲۲۰
  6. ر.ک. سلیمیان، خدامراد، فرهنگنامه مهدویت، ص ۲۹۸ ـ ۳۰۱؛ علی‌پور، مهدی، ظهور، ص ۲۱۹ـ ۲۲۰
  7. ابن بابویه، محمد بن علی، علل الشرایع، ج ۱، ص ۲۴۶، ح ۹؛ طوسی، محمد بن حسن، کتاب الغیبة، ص ۳۳۲، ح ۲۷۴: «إِنَّ لِلْقَائِمِ غَيْبَةً قَبْلَ ظُهُورِه‏»
  8. ر.ک. سلیمیان، خدامراد، فرهنگنامه مهدویت، ص ۲۹۸ ـ ۳۰۱
  9. نعمانی، الغیبة، ص ۱۹۱، ح ۴۵: «يَقُومُ الْقَائِمُ وَ لَيْسَ فِي عُنُقِهِ بَيْعَةٌ لِأَحَد»
  10. ر.ک. سلیمیان، خدامراد، فرهنگنامه مهدویت، ص ۲۹۸ ـ ۳۰۱
  11. ر.ک. سلیمیان، خدامراد، فرهنگنامه مهدویت، ص ۲۹۸ ـ ۳۰۱؛ رضوانی، علی اصغر، موعودشناسی و پاسخ به شبهات، ص ۵۲۲
  12. ر.ک. صدر، سید محمد، تاریخ پس از ظهور،، ص ۱۷۰ و ۱۷۱
  13. ر.ک. صدر، سید محمد، تاریخ پس از ظهور،، ص ۱۷۰ و ۱۷۱
  14. ر.ک. صدر، سید محمد، تاریخ پس از ظهور،، ص ۱۷۰ و ۱۷۱
  15. صدر، سید محمد، تاریخ پس از ظهور، ص۱۷۰، ۱۷۱.
  16. خلیل بن احمد، العین، ج ۴، ص ۳۷
  17. شیخ صدوق، علل الشرایع، ج ۱، ص ۲۴۶، ح ۹؛ شیخ طوسی، کتاب الغیبة، ص ۳۳۲، ح ۲۷۴
  18. نعمانی، الغیبة، ص ۱۸۷، ح ۴۰
  19. «" إِذَا قَامَ‏ قَائِمُنَا أَذْهَبَ‏ اللَّهُ‏ عَزَّ وَ جَلَ‏ عَنْ‏ شِيعَتِنَا الْعَاهَةَ ‏‏‏‏‏‏"»، شیخ صدوق، الخصال، ج ۲، ص ۵۴۱، ح ۱۴
  20. نعمانی، الغیبة، ص ۱۹۱، ح ۴۵
  21. شیخ صدوق، عیون اخبار الرضا علیه السّلام، ج ۲، ص ۵۹، ح ۲۳۰
  22. «" إِذَا قَامَ‏ قَائِمُنَا، وَضَعَ‏ اللَّهُ‏ يَدَهُ‏ عَلى‏ رُؤُوسِ‏ الْعِبَادِ، فَجَمَعَ‏ بِهَا عُقُولَهُمْ‏ ‏‏‏‏‏‏"»، محمد بن یعقوب کلینی، الکافی، ج ۱، ص ۲۵، ح ۲۱
  23. شیخ طوسی، کتاب الغیبة، ص ۴۵۴، ح ۴۶۱
  24. محمد بن یعقوب کلینی، الکافی، ج ۱، ص ۳۹۷، ح ۲
  25. سلیمیان، خدامراد، فرهنگ‌نامه مهدویت، ص۲۹۸ - ۳۰۱.
  26. محمد معین، فرهنگ فارسی، ذیل واژه ظهور.
  27. صدر، سید محمد، تاریخ مابعدالظهور، ص ۲۷۰.
  28. صدر، سید محمد، تاریخ مابعدالظهور، ص ۴۳.
  29. علی‌پور، مهدی، ظهور، ص ۲۱۹-۲۲۰.
  30. رضوانی، علی اصغر، موعودشناسی و پاسخ به شبهات، ص ۵۵۲.
  31. نشریه موعود، شماره ۱۱ و ۱۰، ص ۴۹.
  32. تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص۴۷۵.