اگر ملاقات با امام مهدی ممکن است پس چرا باید مدعی ملاقات را تکذیب کرد؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

افزودن پیوند
از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
نمایش تاریخچه به صورت تعاملی
دیداریویکی‌متن
جز (جایگزینی متن - 'رده:اتمام لینک داخلی' به '')
 
(۲۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۵ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{پرسش غیرنهایی}}
{{جعبه اطلاعات پرسش
{{جعبه اطلاعات پرسش
| موضوع اصلی       = [[مهدویت (پرسش)|بانک جامع پرسش و پاسخ مهدویت]]
| موضوع اصلی = [[مهدویت (پرسش)|بانک جامع پرسش و پاسخ مهدویت]]
| موضوع فرعی        = اگر [[ملاقات]] با [[امام مهدی]]{{ع}} ممکن است پس چرا باید مدعی [[ملاقات]] را [[تکذیب]] کرد؟
| تصویر = 7626626268.jpg
| تصویر             = 7626626268.jpg
| مدخل بالاتر = [[مهدویت]] / [[غیبت امام مهدی]] / [[عصر غیبت کبری]] / [[ارتباط و ملاقات با امام مهدی]]
| اندازه تصویر      = 200px
| مدخل اصلی =  
| مدخل بالاتر     = [[مهدویت]] / [[غیبت امام مهدی]] / [[عصر غیبت کبری]] / [[ارتباط و ملاقات با امام مهدی]]
| مدخل وابسته =  
| مدخل اصلی   =
| تعداد پاسخ = ۱
| مدخل وابسته   =  
| پاسخ‌دهنده        = ۱ پاسخ
| پاسخ‌دهندگان      =
}}
}}
'''اگر [[ملاقات]] با [[امام مهدی]]{{ع}} ممکن است پس چرا باید مدعی [[ملاقات]] را [[تکذیب]] کرد؟''' یکی از پرسش‌های مرتبط به بحث '''[[مهدویت (پرسش)|مهدویت]]''' است که می‌توان با عبارت‌های متفاوتی مطرح کرد. برای بررسی جامع این سؤال و دیگر سؤال‌های مرتبط، یا هر مطلب وابسته دیگری، به مدخل اصلی '''[[مهدویت]]''' مراجعه شود.
'''اگر [[ملاقات]] با [[امام مهدی]] {{ع}} ممکن است پس چرا باید مدعی [[ملاقات]] را [[تکذیب]] کرد؟''' یکی از پرسش‌های مرتبط به بحث '''[[مهدویت (پرسش)|مهدویت]]''' است که می‌توان با عبارت‌های متفاوتی مطرح کرد. برای بررسی جامع این سؤال و دیگر سؤال‌های مرتبط، یا هر مطلب وابسته دیگری، به مدخل اصلی '''[[مهدویت]]''' مراجعه شود.


==عبارت‌های دیگری از این پرسش==
== پاسخ نخست ==
[[پرونده:11562.jpg|100px|راست|بندانگشتی|[[حبیب‌الله طاهری]]]]
حجت الاسلام و المسلمین دکتر [[حبیب‌الله طاهری]] در کتاب ''«[[سیمای آفتاب (کتاب)|سیمای آفتاب]]»'' در این‌باره گفته‌است:
* «بعضی‌ها [[ملاقات]] با [[حضرت]] را منکرند و می‌گویند [[ملاقات]] امکان ندارد و بر مدعای خود روایاتی را [[شاهد]] می‌آورند که می‌گویند: اگر کسی مدعی مشاهده و [[ملاقات]] با [[امام زمان]] شد او را [[تکذیب]] کنید و از او نپذیرید. طبق این نوع [[روایات]] ما نمی‌توانیم این نوع ملاقاتها را که در کتب [[نقل]] شده بپذیریم. به هر حال، امر دایر است که ما سخن [[مردم]] عادی وغیر [[معصوم]] را که مدعی [[ملاقات]] هستند، بپذیریم و یا سخن [[معصوم]] را که فرمود، مدعی رؤیت و [[ملاقات]] را [[تکذیب]] کنید، معلوم است که باید به سخن [[معصوم]] عمل کنیم نه سخن دیگران. در پاسخ چنین ادعایی می‌گوییم<ref> برای آگاهی بیشتر و پاسخ‌هایی که علما داده‌اند، ر.ک به: محدث نوری، جنة المأوی در بحارالانوار، ج ۵۳ از ص ۳۱۸ آخر کتاب؛ بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۱۵۱-۱۷۲.</ref>:
# روایاتی در کار نیست، بلکه طبق تحقیق، یک [[روایت]] بیشتر نیستو آن همان، [[توقیع]] [[حضرت]] [[ولی عصر]] {{ع}} به [[علی بن محمد سمری]] شش روز قبل از وفاتش است، که [[حضرت]] در این [[توقیع]] به [[علی بن محمد سمری]] ([[نایب چهارم]]) فرمود: دست و پایت را جمع کن و به کسی برای بعد از خودت [[وصیت]] مکن، چرا که زمان [[غیبت کبری]] فرا رسیده و تو نیز شش روز دیگر از [[دنیا]] می‌روی. در آینده در بین [[شیعیان]] کسانی پیدا می‌شوند که [[ادعای مشاهده]] ما را دارند، بدانید که قبل از [[خروج سفیانی]] و [[صیحه آسمانی]] (دو علامت از [[علائم حتمیه]] [[ظهور]]) هر کسی [[ادعای مشاهده]] ما را داشته باشد، [[دروغگو]] و مفتری است<ref> مجلسی، بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۱۵۱.</ref>. آنها که [[ملاقات]] [[امام زمان]] را قبول ندارند به این [[روایت]] [[تمسک]] می‌کنند و گرنه [[روایت]] دیگری در کار نیست.
# از این [[روایت]] نیز پاسخهایی داده شده است<ref> ر.ک: مجلسی، بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۱۵۱.</ref> که [[بهترین]] پاسخ به تناسب [[حکم]] و موضوع و با استفاده از لفظ "مفتر" که [[حضرت]] فرمود: {{عربی|"أَلَا فَمَنِ‏ ادَّعَى‏ الْمُشَاهَدَةَ قَبْلَ‏ خُرُوجِ‏ السُّفْيَانِيِ‏ وَ الصَّيْحَةِ فَهُوَ كَذَّابٌ مُفْتَرٍ..."}}، این است که منظور صرف [[دیدار]] و [[ملاقات]] نیست، بلکه دیداری است که همراه با [[ادعای نیابت]] که مثلاً شخصی مدعی [[نیابت خاصه]] می‌شود و می‌گوید: من [[امام]] را مشاهده می‌کنم و [[امام زمان]] مرا همانند [[نواب اربعه]]، [[نایب خاص]] خود قرار داده است، من [[وکیل]] اقا در بین شما هستم و شما باید در کارها به من مراجعه کنید. [[حضرت]] فرمود چنین کسی نه تنها [[دروغ]] می‌گوید، بلکه افترا نیز می‌بندد چون به ما نسبت می‌دهد که ما او را [[نایب]] و [[وکیل]] خود قرار داده‌ایم. اصل صدور [[روایت]] هم در [[مقام]] [[نیابت]] است که [[حضرت]] به [[علی بن محمد سمری]] فرمود: کسی را از جانب ما [[نصب]] مکن و دوران [[غیبت صغری]] و [[نیابت خاصه]] تمام شده است. در چنین شرایطی اگر کسی [[ادعای رؤیت]] و مشاهده داشته باشد، معلوم است که منظور مشاهده خالی از [[نیابت]] نیست.


== پاسخ نخست==
بنابراین، اینکه مدعی می‌گوید: روایاتی بر [[تکذیب]] مدعی مشاهده وارد شده است، صحیح نیست، بلکه تنها یک [[روایت]]، آن هم در موقعیت خاص [[نیابت]] است. ما نیز در این مسأله با مدعی هماهنگ هستیم اگر کسی در عصر [[غیبت کبری]] [[ادعای مشاهده]] همراه با [[نیابت خاصه]] را داشته باشد، قطعاً [[کذاب]] و مفتری است، زیرا در [[غیبت کبری]] تنها [[نیابت عامه]] مطرح است نه [[خاصه]].
[[پرونده:11562.jpg|100px|right|بندانگشتی|[[حبیب‌الله طاهری]]]]
[[حجت الاسلام و المسلمین]] دکتر [[حبیب‌الله طاهری]] در کتاب ''«[[سیمای آفتاب (کتاب)|سیمای آفتاب]]»'' در این‌باره گفته‌است:
:::::*«بعضی‌ها [[ملاقات]] با [[حضرت]] را منکرند و می‌گویند [[ملاقات]] امکان ندارد و بر مدعای خود روایاتی را [[شاهد]] می‌آورند که می‌گویند: اگر کسی مدعی مشاهده و [[ملاقات]] با [[امام زمان]] شد او را [[تکذیب]] کنید و از او نپذیرید. طبق این نوع [[روایات]] ما نمی‌توانیم این نوع ملاقاتها را که در کتب [[نقل]] شده بپذیریم. به هر حال، امر دایر است که ما سخن [[مردم]] عادی وغیر [[معصوم]] را که مدعی [[ملاقات]] هستند، بپذیریم و یا سخن [[معصوم]] را که فرمود، مدعی رؤیت و [[ملاقات]] را [[تکذیب]] کنید، معلوم است که باید به سخن [[معصوم]] عمل کنیم نه سخن دیگران. در پاسخ چنین ادعایی می‌گوییم<ref> برای آگاهی بیشتر و پاسخ‌هایی که علما داده‌اند، ر.ک به: محدث نوری، جنة المأوی در بحارالانوار، ج ۵۳ از ص ۳۱۸ آخر کتاب؛ بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۱۵۱-۱۷۲.</ref>:
::::#روایاتی در کار نیست، بلکه طبق تحقیق، یک [[روایت]] بیشتر نیستو آن همان، [[توقیع]] [[حضرت]] [[ولی عصر]]{{ع}} به [[علی بن محمد سمری]] شش روز قبل از وفاتش است، که [[حضرت]] در این [[توقیع]] به [[علی بن محمد سمری]] ([[نایب چهارم]]) فرمود: دست و پایت را جمع کن و به کسی برای بعد از خودت [[وصیت]] مکن، چرا که زمان [[غیبت کبری]] فرا رسیده و تو نیز شش روز دیگر از [[دنیا]] می‌روی. در آینده در بین [[شیعیان]] کسانی پیدا می‌شوند که [[ادعای مشاهده]] ما را دارند، بدانید که قبل از [[خروج سفیانی]] و [[صیحه آسمانی]] (دو علامت از [[علائم حتمیه]] [[ظهور]]) هر کسی [[ادعای مشاهده]] ما را داشته باشد، [[دروغگو]] و مفتری است<ref> مجلسی، بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۱۵۱.</ref>. آنها که [[ملاقات]] [[امام زمان]] را قبول ندارند به این [[روایت]] [[تمسک]] می‌کنند و گرنه [[روایت]] دیگری در کار نیست.
::::#از این [[روایت]] نیز پاسخهایی داده شده است<ref> ر.ک: مجلسی، بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۱۵۱.</ref> که [[بهترین]] پاسخ به تناسب [[حکم]] و موضوع و با استفاده از لفظ "مفتر" که [[حضرت]] فرمود: {{عربی|"أَلَا فَمَنِ‏ ادَّعَى‏ الْمُشَاهَدَةَ قَبْلَ‏ خُرُوجِ‏ السُّفْيَانِيِ‏ وَ الصَّيْحَةِ فَهُوَ كَذَّابٌ مُفْتَرٍ..."}}، این است که منظور صرف [[دیدار]] و [[ملاقات]] نیست، بلکه دیداری است که همراه با [[ادعای نیابت]] که مثلاً شخصی مدعی [[نیابت خاصه]] می‌شود و می‌گوید: من [[امام]] را مشاهده می‌کنم و [[امام زمان]] مرا همانند [[نواب اربعه]]، [[نایب خاص]] خود قرار داده است، من [[وکیل]] اقا در بین شما هستم و شما باید در کارها به من مراجعه کنید. [[حضرت]] فرمود چنین کسی نه تنها [[دروغ]] می‌گوید، بلکه افترا نیز می‌بندد چون به ما نسبت می‌دهد که ما او را [[نایب]] و [[وکیل]] خود قرار داده‌ایم. اصل صدور [[روایت]] هم در [[مقام]] [[نیابت]] است که [[حضرت]] به [[علی بن محمد سمری]] فرمود: کسی را از جانب ما [[نصب]] مکن و دوران [[غیبت صغری]] و [[نیابت خاصه]] تمام شده است. در چنین شرایطی اگر کسی [[ادعای رؤیت]] و مشاهده داشته باشد، معلوم است که منظور مشاهده خالی از [[نیابت]] نیست.
:::::بنابراین، اینکه مدعی می‌گوید: روایاتی بر [[تکذیب]] مدعی مشاهده وارد شده است، صحیح نیست، بلکه تنها یک [[روایت]]، آن هم در [[موقعیت]] خاص [[نیابت]] است. ما نیز در این مسأله با مدعی هماهنگ هستیم اگر کسی در عصر [[غیبت کبری]] [[ادعای مشاهده]] همراه با [[نیابت خاصه]] را داشته باشد، قطعاً [[کذاب]] و مفتری است، زیرا در [[غیبت کبری]] تنها [[نیابت عامه]] مطرح است نه [[خاصه]].
:::::پس از بیان منظور از [[ملاقات]] و اینکه مقصود صرف [[دیدار]] [[جمال]] یار است نه همراه به ادعای [[نیابت]] و [[وکالت]]، می‌گوییم: [[حق]] این است که [[ملاقات]] با آن [[امام]] همام ممکن است و هیچ استحاله‌ای ندارد، زیرا رؤیت شخصی که در [[دنیا]] با [[بدن]] مادی زنده است و در بین [[مردم]] زندگی می‌کند امری طبیعی و عادی است و ندیدن برخلاف عادت و روی مصالحی است که این [[غیبت]] را اقتضا کرده است. کسانی که در عصر [[غیبت]] [[ادعای رؤیت]] کرده‌اند و تعدادشان به اندازه‌ای است که امکان [[دروغ]] و یا تبانی و توطئه بر این [[دروغ]] وجود ندارد، به تعبیر فنی، [[ادعای رؤیت]] از حد [[تواتر]] هم فراتر رفته و [[مدعیان مشاهده]] نیز افرادی معمولی و یا لاابالی نیستند، بلکه افرادی چنین ادعایی را داشته‌اند که اغلب [[تالی]] تلو [[معصوم]] بوده و [[مردم]] در امور دین‌شان به آنها اقتدار می‌کردند. چگونه ممکن است به افرادی همچون [[علامه حلی]] و [[سید بحرالعلوم]] و [[مقدس اردبیلی]] و [[علی بن مهزیار اهوازی]] و سایر [[اولیای خدا]]، نسبت [[دروغ]] داد و گفت: اینان در ادعای ملاقاتشان قصد [[فریب]] [[مردم]] و یا رسیدن به [[جاه]] و [[مال]] [[دنیا]] را داشته و برای نیل به [[هواهای نفسانی]] و خود را در بین عوام [[محبوب]] جلوه دادن در بین [[مردم]] چنین ادعایی را کرده‌اند. در حالی که بسیاری ازاین بزرگان در حیات خود به طور عموم به [[مردم]] نگفته‌اند و برخی [[خواص]] هم که به این مطلب پی می‌بردند و از آنها درخواست شرح [[ملاقات]] می‌کردند و پس از اخذ [[میثاق]] و [[عهد]] و [[پیمان]] که تا زنده بودن آنان برای کسی بازگو نکنند، برای آنان اعتراف می‌کردند و گرنه برای [[عامه]] [[مردم]] تا حد امکان نمی‌گفتند و اغلب پس از درگذشت آنان مسأله فاش می‌شد. مرحوم [[حاجی نوری]] در کتاب "[[نجم الثاقب]]" می‌گوید: مرحوم آخوند [[علامه]] "ملا [[زین العابدین سلماسی]]" که یکی از شاگردان مرحوم "[[سید بحرالعلوم]]" است فرمود: "من در محضر درس [[سید بحرالعلوم]] بودم که شخصی سؤال کرد: آیا امکان دارد کسی در زمان [[غیبت کبری]] [[حضرت]] الزمان را ببیند؟ [[سید]] به او جواب نداد، ولی من که نزدیک او نشسته بودم، دیدم سرش را پایین انداخته و آهسته می‌گوید: چه بگویم، در جواب او و حال آنکه آن [[حضرت]] مرا در بغل گرفته و به سینه خود چسبانده است".
:::::به هرحال، در اینکه [[ملاقات]] با [[حضرت صاحب الأمر]] ممکن و میسر است و تعداد بیشماری از [[اولیاء]] [[خدا]] و شیفتگان آن [[حضرت]] به محضرش شرفیاب شدند و بسیاری از آنها از محضر پر [[فیض]] او بهره‌ها برده‌اند، تردیدی نیست، اما اینکه چشم ما نابیناست و خفاشانه توان [[دیدار]] [[جمال]] بی مثال آن [[خورشید]] عالمتاب را ندارد، [[عیب]] و [[نقص]] است که بخ ود ما بر می‌گردد. نه از قابل [[درک]] نبودن آن وجود [[مقدس]]، زیرا ما که مدعی صحت [[دیدار]] یار هستیم نمی‌گوییم هرکه از راه رسیده، با همه آلودگی‌هایش می‌تواند به محضر [[امام زمان]] راه یابد، چرا که در آن [[حریم]]، جز پاکان و [[نخبگان]] و [[مؤمنان خالص]] و عاشقان کوی [[ولایت]] و سرانجام، [[رنج]] کشیدگان در مبحت را راهی نیست. [[دیدار]] [[امام زمان]] شرط‌ها دارد که یکی از آنها، انقطاع از علایق مادی و بریدن از همه مظاهر دنیوی ومحو در [[جمال]] یار شدن است. خیلی‌ها خواسته‌اند، حتی سال‌ها کوشیده‌اند که به محضرش باز یابند، ولی به عللی موفق نشدند»<ref>[[حبیب‌الله طاهری|طاهری، حبیب‌الله]]، [[سیمای آفتاب (کتاب)|سیمای آفتاب]]، ص ۱۷۹ - ۱۸۱.</ref>.


پس از بیان منظور از [[ملاقات]] و اینکه مقصود صرف [[دیدار]] [[جمال]] یار است نه همراه به ادعای [[نیابت]] و [[وکالت]]، می‌گوییم: [[حق]] این است که [[ملاقات]] با آن [[امام]] همام ممکن است و هیچ استحاله‌ای ندارد، زیرا رؤیت شخصی که در [[دنیا]] با [[بدن]] مادی زنده است و در بین [[مردم]] زندگی می‌کند امری طبیعی و عادی است و ندیدن برخلاف عادت و روی مصالحی است که این [[غیبت]] را اقتضا کرده است. کسانی که در عصر [[غیبت]] [[ادعای رؤیت]] کرده‌اند و تعدادشان به اندازه‌ای است که امکان [[دروغ]] و یا تبانی و توطئه بر این [[دروغ]] وجود ندارد، به تعبیر فنی، [[ادعای رؤیت]] از حد [[تواتر]] هم فراتر رفته و [[مدعیان مشاهده]] نیز افرادی معمولی و یا لاابالی نیستند، بلکه افرادی چنین ادعایی را داشته‌اند که اغلب [[تالی]] تلو [[معصوم]] بوده و [[مردم]] در امور دین‌شان به آنها اقتدار می‌کردند. چگونه ممکن است به افرادی همچون [[علامه حلی]] و [[سید بحرالعلوم]] و [[مقدس اردبیلی]] و [[علی بن مهزیار اهوازی]] و سایر [[اولیای خدا]]، نسبت [[دروغ]] داد و گفت: اینان در ادعای ملاقاتشان قصد [[فریب]] [[مردم]] و یا رسیدن به [[جاه]] و [[مال]] [[دنیا]] را داشته و برای نیل به [[هواهای نفسانی]] و خود را در بین عوام [[محبوب]] جلوه دادن در بین [[مردم]] چنین ادعایی را کرده‌اند. در حالی که بسیاری ازاین بزرگان در حیات خود به طور عموم به [[مردم]] نگفته‌اند و برخی [[خواص]] هم که به این مطلب پی می‌بردند و از آنها درخواست شرح [[ملاقات]] می‌کردند و پس از اخذ [[میثاق]] و [[عهد]] و [[پیمان]] که تا زنده بودن آنان برای کسی بازگو نکنند، برای آنان اعتراف می‌کردند و گرنه برای [[عامه]] [[مردم]] تا حد امکان نمی‌گفتند و اغلب پس از درگذشت آنان مسأله فاش می‌شد. مرحوم [[حاجی نوری]] در کتاب "[[نجم الثاقب]]" می‌گوید: مرحوم آخوند [[علامه]] "ملا [[زین العابدین سلماسی]]" که یکی از شاگردان مرحوم "[[سید بحرالعلوم]]" است فرمود: "من در محضر درس [[سید بحرالعلوم]] بودم که شخصی سؤال کرد: آیا امکان دارد کسی در زمان [[غیبت کبری]] [[حضرت]] الزمان را ببیند؟ [[سید]] به او جواب نداد، ولی من که نزدیک او نشسته بودم، دیدم سرش را پایین انداخته و آهسته می‌گوید: چه بگویم، در جواب او و حال آنکه آن [[حضرت]] مرا در بغل گرفته و به سینه خود چسبانده است".
به هرحال، در اینکه [[ملاقات]] با [[حضرت صاحب الأمر]] ممکن و میسر است و تعداد بیشماری از [[اولیاء]] [[خدا]] و شیفتگان آن [[حضرت]] به محضرش شرفیاب شدند و بسیاری از آنها از محضر پر [[فیض]] او بهره‌ها برده‌اند، تردیدی نیست، اما اینکه چشم ما نابیناست و خفاشانه توان [[دیدار]] [[جمال]] بی مثال آن [[خورشید]] عالمتاب را ندارد، [[عیب]] و [[نقص]] است که بخ ود ما بر می‌گردد. نه از قابل [[درک]] نبودن آن وجود [[مقدس]]، زیرا ما که مدعی صحت [[دیدار]] یار هستیم نمی‌گوییم هرکه از راه رسیده، با همه آلودگی‌هایش می‌تواند به محضر [[امام زمان]] راه یابد، چرا که در آن [[حریم]]، جز پاکان و [[نخبگان]] و [[مؤمنان خالص]] و عاشقان کوی [[ولایت]] و سرانجام، [[رنج]] کشیدگان در مبحت را راهی نیست. [[دیدار]] [[امام زمان]] شرط‌ها دارد که یکی از آنها، انقطاع از علایق مادی و بریدن از همه مظاهر دنیوی ومحو در [[جمال]] یار شدن است. خیلی‌ها خواسته‌اند، حتی سال‌ها کوشیده‌اند که به محضرش باز یابند، ولی به عللی موفق نشدند»<ref>[[حبیب‌الله طاهری|طاهری، حبیب‌الله]]، [[سیمای آفتاب (کتاب)|سیمای آفتاب]]، ص ۱۷۹ - ۱۸۱.</ref>.
== پرسش‌های وابسته ==
{{پرسمان ارتباط و ملاقات با امام مهدی}}
{{پرسمان ارتباط و ملاقات با امام مهدی}}
==منبع‌شناسی جامع مهدویت==
{{پرسش‌های وابسته}}
{{ستون-شروع|3}}
* [[:رده:کتاب‌شناسی کتاب‌های مهدویت|کتاب‌شناسی مهدویت]]؛
* [[:رده:مقاله‌شناسی مقاله‌های مهدویت|مقاله‌شناسی مهدویت]]؛
* [[:رده:پایان‌نامه‌شناسی پایان‌نامه‌های مهدویت|پایان‌نامه‌شناسی مهدویت]].
{{پایان}}
{{پایان}}


==پانویس==
== پانویس ==
{{یادآوری پانویس}}
{{پانویس}}
{{پانویس2}}
 
[[رده:پرسش]]
[[رده:پرسمان مهدویت]]


[[رده:مهدویت]]
[[رده:پرسش‌]]
[[رده:پرسش‌های مهدویت]]
[[رده:(اا): پرسش‌هایی با ۱ پاسخ]]
[[رده:(اا): پرسش‌های مهدویت با ۱ پاسخ]]
[[رده:(اا): پرسش‌های مهدویت با ۱ پاسخ]]
[[رده:پرسش‌های مربوط به ارتباط و ملاقات با امام مهدی]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۴ نوامبر ۲۰۲۲، ساعت ۰۲:۳۷

اگر ملاقات با امام مهدی ممکن است پس چرا باید مدعی ملاقات را تکذیب کرد؟
موضوع اصلیبانک جامع پرسش و پاسخ مهدویت
مدخل بالاترمهدویت / غیبت امام مهدی / عصر غیبت کبری / ارتباط و ملاقات با امام مهدی
تعداد پاسخ۱ پاسخ

اگر ملاقات با امام مهدی (ع) ممکن است پس چرا باید مدعی ملاقات را تکذیب کرد؟ یکی از پرسش‌های مرتبط به بحث مهدویت است که می‌توان با عبارت‌های متفاوتی مطرح کرد. برای بررسی جامع این سؤال و دیگر سؤال‌های مرتبط، یا هر مطلب وابسته دیگری، به مدخل اصلی مهدویت مراجعه شود.

پاسخ نخست

حبیب‌الله طاهری

حجت الاسلام و المسلمین دکتر حبیب‌الله طاهری در کتاب «سیمای آفتاب» در این‌باره گفته‌است:

  • «بعضی‌ها ملاقات با حضرت را منکرند و می‌گویند ملاقات امکان ندارد و بر مدعای خود روایاتی را شاهد می‌آورند که می‌گویند: اگر کسی مدعی مشاهده و ملاقات با امام زمان شد او را تکذیب کنید و از او نپذیرید. طبق این نوع روایات ما نمی‌توانیم این نوع ملاقاتها را که در کتب نقل شده بپذیریم. به هر حال، امر دایر است که ما سخن مردم عادی وغیر معصوم را که مدعی ملاقات هستند، بپذیریم و یا سخن معصوم را که فرمود، مدعی رؤیت و ملاقات را تکذیب کنید، معلوم است که باید به سخن معصوم عمل کنیم نه سخن دیگران. در پاسخ چنین ادعایی می‌گوییم[۱]:
  1. روایاتی در کار نیست، بلکه طبق تحقیق، یک روایت بیشتر نیستو آن همان، توقیع حضرت ولی عصر (ع) به علی بن محمد سمری شش روز قبل از وفاتش است، که حضرت در این توقیع به علی بن محمد سمری (نایب چهارم) فرمود: دست و پایت را جمع کن و به کسی برای بعد از خودت وصیت مکن، چرا که زمان غیبت کبری فرا رسیده و تو نیز شش روز دیگر از دنیا می‌روی. در آینده در بین شیعیان کسانی پیدا می‌شوند که ادعای مشاهده ما را دارند، بدانید که قبل از خروج سفیانی و صیحه آسمانی (دو علامت از علائم حتمیه ظهور) هر کسی ادعای مشاهده ما را داشته باشد، دروغگو و مفتری است[۲]. آنها که ملاقات امام زمان را قبول ندارند به این روایت تمسک می‌کنند و گرنه روایت دیگری در کار نیست.
  2. از این روایت نیز پاسخهایی داده شده است[۳] که بهترین پاسخ به تناسب حکم و موضوع و با استفاده از لفظ "مفتر" که حضرت فرمود: "أَلَا فَمَنِ‏ ادَّعَى‏ الْمُشَاهَدَةَ قَبْلَ‏ خُرُوجِ‏ السُّفْيَانِيِ‏ وَ الصَّيْحَةِ فَهُوَ كَذَّابٌ مُفْتَرٍ..."، این است که منظور صرف دیدار و ملاقات نیست، بلکه دیداری است که همراه با ادعای نیابت که مثلاً شخصی مدعی نیابت خاصه می‌شود و می‌گوید: من امام را مشاهده می‌کنم و امام زمان مرا همانند نواب اربعه، نایب خاص خود قرار داده است، من وکیل اقا در بین شما هستم و شما باید در کارها به من مراجعه کنید. حضرت فرمود چنین کسی نه تنها دروغ می‌گوید، بلکه افترا نیز می‌بندد چون به ما نسبت می‌دهد که ما او را نایب و وکیل خود قرار داده‌ایم. اصل صدور روایت هم در مقام نیابت است که حضرت به علی بن محمد سمری فرمود: کسی را از جانب ما نصب مکن و دوران غیبت صغری و نیابت خاصه تمام شده است. در چنین شرایطی اگر کسی ادعای رؤیت و مشاهده داشته باشد، معلوم است که منظور مشاهده خالی از نیابت نیست.

بنابراین، اینکه مدعی می‌گوید: روایاتی بر تکذیب مدعی مشاهده وارد شده است، صحیح نیست، بلکه تنها یک روایت، آن هم در موقعیت خاص نیابت است. ما نیز در این مسأله با مدعی هماهنگ هستیم اگر کسی در عصر غیبت کبری ادعای مشاهده همراه با نیابت خاصه را داشته باشد، قطعاً کذاب و مفتری است، زیرا در غیبت کبری تنها نیابت عامه مطرح است نه خاصه.

پس از بیان منظور از ملاقات و اینکه مقصود صرف دیدار جمال یار است نه همراه به ادعای نیابت و وکالت، می‌گوییم: حق این است که ملاقات با آن امام همام ممکن است و هیچ استحاله‌ای ندارد، زیرا رؤیت شخصی که در دنیا با بدن مادی زنده است و در بین مردم زندگی می‌کند امری طبیعی و عادی است و ندیدن برخلاف عادت و روی مصالحی است که این غیبت را اقتضا کرده است. کسانی که در عصر غیبت ادعای رؤیت کرده‌اند و تعدادشان به اندازه‌ای است که امکان دروغ و یا تبانی و توطئه بر این دروغ وجود ندارد، به تعبیر فنی، ادعای رؤیت از حد تواتر هم فراتر رفته و مدعیان مشاهده نیز افرادی معمولی و یا لاابالی نیستند، بلکه افرادی چنین ادعایی را داشته‌اند که اغلب تالی تلو معصوم بوده و مردم در امور دین‌شان به آنها اقتدار می‌کردند. چگونه ممکن است به افرادی همچون علامه حلی و سید بحرالعلوم و مقدس اردبیلی و علی بن مهزیار اهوازی و سایر اولیای خدا، نسبت دروغ داد و گفت: اینان در ادعای ملاقاتشان قصد فریب مردم و یا رسیدن به جاه و مال دنیا را داشته و برای نیل به هواهای نفسانی و خود را در بین عوام محبوب جلوه دادن در بین مردم چنین ادعایی را کرده‌اند. در حالی که بسیاری ازاین بزرگان در حیات خود به طور عموم به مردم نگفته‌اند و برخی خواص هم که به این مطلب پی می‌بردند و از آنها درخواست شرح ملاقات می‌کردند و پس از اخذ میثاق و عهد و پیمان که تا زنده بودن آنان برای کسی بازگو نکنند، برای آنان اعتراف می‌کردند و گرنه برای عامه مردم تا حد امکان نمی‌گفتند و اغلب پس از درگذشت آنان مسأله فاش می‌شد. مرحوم حاجی نوری در کتاب "نجم الثاقب" می‌گوید: مرحوم آخوند علامه "ملا زین العابدین سلماسی" که یکی از شاگردان مرحوم "سید بحرالعلوم" است فرمود: "من در محضر درس سید بحرالعلوم بودم که شخصی سؤال کرد: آیا امکان دارد کسی در زمان غیبت کبری حضرت الزمان را ببیند؟ سید به او جواب نداد، ولی من که نزدیک او نشسته بودم، دیدم سرش را پایین انداخته و آهسته می‌گوید: چه بگویم، در جواب او و حال آنکه آن حضرت مرا در بغل گرفته و به سینه خود چسبانده است".

به هرحال، در اینکه ملاقات با حضرت صاحب الأمر ممکن و میسر است و تعداد بیشماری از اولیاء خدا و شیفتگان آن حضرت به محضرش شرفیاب شدند و بسیاری از آنها از محضر پر فیض او بهره‌ها برده‌اند، تردیدی نیست، اما اینکه چشم ما نابیناست و خفاشانه توان دیدار جمال بی مثال آن خورشید عالمتاب را ندارد، عیب و نقص است که بخ ود ما بر می‌گردد. نه از قابل درک نبودن آن وجود مقدس، زیرا ما که مدعی صحت دیدار یار هستیم نمی‌گوییم هرکه از راه رسیده، با همه آلودگی‌هایش می‌تواند به محضر امام زمان راه یابد، چرا که در آن حریم، جز پاکان و نخبگان و مؤمنان خالص و عاشقان کوی ولایت و سرانجام، رنج کشیدگان در مبحت را راهی نیست. دیدار امام زمان شرط‌ها دارد که یکی از آنها، انقطاع از علایق مادی و بریدن از همه مظاهر دنیوی ومحو در جمال یار شدن است. خیلی‌ها خواسته‌اند، حتی سال‌ها کوشیده‌اند که به محضرش باز یابند، ولی به عللی موفق نشدند»[۴].

پرسش‌های وابسته

  1. چگونه می توان با امام مهدی ارتباط برقرار کرد؟ (پرسش)
  2. آیا می‏‌توان با امام مهدی صحبت کرد؟ (پرسش)
  3. با انجام چه اعمالی می‏‌توان با امام مهدی ارتباط برقرار کرد؟ (پرسش)
  4. اولین کسی که در زمان ظهور با امام مهدی ملاقات می‌‏کند کیست؟ (پرسش)
  5. منظور از ملاقات امام مهدی در حج چیست؟ (پرسش)
  6. منظور از این حدیث نحن صنائع ربنا و الخلق بعد صنائعنا که از امام مهدی در توقیعی صادر شده چیست؟ (پرسش)
  7. آیا می‌توان به امام مهدی نامه نوشت؟ چه شرایطی باید رعایت شود؟
  8. آیا شخصی که گناه کرده است، می‌تواند با امام مهدی ارتباط داشته باشد؟
  9. عشق و محبت دو سویه درباره ما و امامان چگونه است؟
  10. آیا شخص شریف امام مهدی از نظرها پنهان است؟ یا جسم و شخص آن حضرت دیده می‌‏شود ولی کسی ایشان را نمی‌‏شناسد؟ (پرسش)
  11. مقصود از رابطه با امام مهدی در زمان غیبت چیست؟ (پرسش)
  12. آیا در مراسم حج می‌توان امام مهدی را ملاقات کرد؟ (پرسش)
  13. چه دیدگاه‌هایی درباره ملاقات امام مهدی وجود دارد؟ (پرسش)
  14. چرا امام   با افرادی مثل من در ارتباط نیست؟ به طور کلّی نظر شما درباره امکان دیدار و ملاقات چیست؟ (پرسش)
  15. آیا چله ها و ختم هایی که برای مشاهده و دیدار امام مهدی در بعضی از کتاب ها نقل شده درست است؟ (پرسش)
  16. طبق توقیع شریف امام مهدی هر کس بگوید که او را دیده است دروغ گفته است اما بسیاری از شخصیت های بزرگ معتقدند امام مهدی را دیده اند؟ (پرسش)
  17. راه رسیدن به لقای امام مهدی‏ چیست؟ (پرسش)
  18. اگر ممکن است چند نمونه از داستان ها و حکایات کسانی که به حضور امام مهدی مشرف شده اند برایم بنویسید (پرسش)
  19. چگونه می‌توانیم با امام مهدی خود رابطه داشته باشیم؟ (پرسش)
  20. چگونه و از چه راهی دوستی و محبت امام مهدی را در خود و فرزندان خود تقویت کنیم؟ (پرسش)
  21. حضرت مهدی می‌فرماید هر کس بگوید مرا دیده دروغ می‌گوید اما از شخصیت‌های بزرگی نقل شده که حضرت را دیده‌اند این تناقض نیست؟ (پرسش)
  22. چه کسانی از علما قائل به جواز و امکان تشرف بوده‌‏اند؟ (پرسش)
  23. آیا می‌‏توان طبق قاعده سد ذرایع ادعای ملاقات با امام مهدی را دروغ دانست؟ (پرسش)
  24. امام مهدی‏ چه اهداف کلی و عمومی در ملاقات‏‌های خود دارد؟ (پرسش)
  25. امام مهدی چه اهداف خاصی از ملاقات با مردم داشته است؟ (پرسش)
  26. آیا ممکن است کسی در ملاقاتش با امام مهدی‏ او را بشناسد؟ (پرسش)
  27. آیا اصرار و الحاح به جهت ملاقات با امام مهدی مطلوب است؟ (پرسش)
  28. چه عقایدی در ملاقات با امام مهدی عوامانه و بدون اصل و مدرک است؟ (پرسش)
  29. آیا ما می‏توانیم تماس یا ملاقاتی با امام مهدی داشته باشیم؟ (پرسش)
  30. چه کسانی و تحت چه شرایطی می‌‏توانند امام مهدی را ملاقات کنند؟ (پرسش)
  31. چه کسانی امام مهدی را دیده و با آن حضرت ملاقات کرده‏‌اند؟ (پرسش)
  32. چگونه می‌‏توان دیدار صالحان با امام مهدی‏ را اثبات نمود؟ (پرسش)
  33. اگر ملاقات با امام مهدی ممکن است پس چرا باید مدعی ملاقات را تکذیب کرد؟ (پرسش)
  34. چه عقایدی در ملاقات با امام مهدی عوامانه و بدون اصل و مدرک است؟ (پرسش)
  35. آیا ما می‏‌توانیم تماس یا ملاقاتی با امام مهدی داشته باشیم؟ (پرسش)
  36. آیا امکان ملاقات با امام مهدی وجود دارد؟ (پرسش)
  37. چه کنیم که توفیق دیدار چهره نورانی امام عصر را پیدا کنیم؟ (پرسش)
  38. چه کسانی در زمان حاضر زنده‌‏اند و با امام مهدی ارتباط دارند؟ (پرسش)
  39. آیا اکنون هم مانند گذشته افرادی با حضرت دیدار می‌‏کنند؟ در صورت امکان نام آنها را ذکر کنید؟ (پرسش)
  40. بعضی از افراد ادعا دارند امام مهدی را در خواب دیده‌‏اند به نظر شما آیا این سخن پذیرفتنی است؟ (پرسش)
  41. امام مهدی درباره ظهور خود چه فرموده‌‏اند؟ (پرسش)
  42. آیا در زمان غیبت می‌‏توان حضرت مهدی را دید؟ (پرسش)
  43. آیا می‌توان امام مهدی را در خواب دید؟ (پرسش)
  44. چه کسانی امام مهدی را پیش از غیبت دیده‌اند؟ (پرسش)
  45. چه کسانی امام مهدی را در دوران غیبت صغری دیده‌اند؟ (پرسش)
  46. چه کسانی امام مهدی را در دوران غیبت کبری دیده‌اند؟ (پرسش)
  47. کدام یک از عالمان شیعه مورد عنایت امام مهدی بوده‌اند؟ (پرسش)
  48. آیا دیدار با امام مهدی در دوره غیبت کبرا امکان پذیر است؟ (پرسش)
  49. آیا شیوه‌هایی که برای دیدار با امام مهدی گفته می‌شوند معتبرند؟ (پرسش)
  50. آیا در کتاب‌های حدیثی برای دیدار با امام مهدی راهکارهایی بیان شده است؟ (پرسش)
  51. شرایط وقوع ملاقات با امام مهدی در عصر غیبت چیست؟ (پرسش)
  52. آسیب‌های دامن زدن به ملاقات امام مهدی چیست؟ (پرسش)
  53. آیا ملاقات با امام مهدی موضوع محوری مهدویت است؟ (پرسش)
  54. آیا دیدن امام مهدی نوعی فضیلت محسوب می‌شود؟ (پرسش)
  55. ملاقات امام مهدی با افراد چگونه انجام می‌شود؟ (پرسش)
  56. امام مهدی پس از ملاقات با افراد چگونه پنهان می‌شد؟ (پرسش)
  57. آیا ملاقات با امام مهدی با حکمت غیبت تنافی دارد؟ (پرسش)
  58. معجزه چگونه باعث می‌شود مردم نتوانند جسم امام مهدی را ببینند؟ (پرسش)
  59. آیا می‌توان هر وقت اراده کردیم با امام مهدی ملاقات کرد؟ (پرسش)
  60. کیفیت ملاقات مردم با امام مهدی چگونه است؟ (پرسش)
  61. انگیزه امام مهدی از دیدار با مردم چیست؟ (پرسش)
  62. امام مهدی برای ملاقات با افراد چگونه به جاهای دوردست می‌رود؟ (پرسش)
  63. آیا دیدار با امام مهدی در عصر غیبت کبری نیاز به ایمان و وثاقت بالایی دارد؟ (پرسش)
  64. امام مهدی برای ناشناس ماندن در دیدارها با افرادی که مورد اطمینان نبودند چه برنامه‌ای داشت؟ (پرسش)
  65. آیا افرادی وجود دارند که شخص امام مهدی را با ویژگی‌های حقیقی ایشان ببینند و بشناسند؟ (پرسش)
  66. دلایل امکان ارتباط با امام مهدی در عصر غیبت کبری چیستند؟ (پرسش)
  67. فایده مطرح کردن بحث دیدار و ملاقات با امام مهدی چیست؟ (پرسش)

پانویس

  1. ↑ برای آگاهی بیشتر و پاسخ‌هایی که علما داده‌اند، ر.ک به: محدث نوری، جنة المأوی در بحارالانوار، ج ۵۳ از ص ۳۱۸ آخر کتاب؛ بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۱۵۱-۱۷۲.
  2. ↑ مجلسی، بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۱۵۱.
  3. ↑ ر.ک: مجلسی، بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۱۵۱.
  4. ↑ طاهری، حبیب‌الله، سیمای آفتاب، ص ۱۷۹ - ۱۸۱.
برگرفته از «https://fa.imamatpedia.com/w/index.php?title=اگر_ملاقات_با_امام_مهدی_ممکن_است_پس_چرا_باید_مدعی_ملاقات_را_تکذیب_کرد؟_(پرسش)&oldid=1182451»