تفسیر اِعراب: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{امامت}} <div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">این مدخل...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{امامت}}
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = تفسیر | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = | پرسش مرتبط  = }}
<div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>
<div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[تفسیر اِعراب در علوم قرآنی]]</div>


==مقدمه==
== مقدمه ==
[[زرکشی]] در کتاب [[البرهان]] و [[سیوطی]] در الإتقان ذیل بحث اِعراب کلمات [[قرآن]]، به دو اصطلاح اشاره می‌کنند که گاهی در کلمات نحویان دیده می‌شود: تفسیر معنا و [[تفسیر]] [[اعراب]]؛ یعنی گاهی تفسیر و معنایی از یک جمله ارائه می‌شود که بر اساس معنا (با توجه به مجموعه قرائن و [[سیاق]] جملات) و فارغ از ملاحظات [[قوانین]] ادبی و نحوی است، که در این صورت، [[مخالفت]] احتمالی این روش [[تفسیری]] و معنایی با [[صناعت ادبی]] و نحوی ضرری ندارد. اما گاهی در صدد تفسیر عبارت با ملاحظه اِعراب کلمات و ترکیبات موجود در عبارت هستیم. در این صورت، باید بر اساس قوانین ادبی و نحوی عمل کرده، به آ‌ن‌ها ملتزم باشیم؛ مثلاً سیبویه درباره معنای [[آیه]]{{متن قرآن|وَمَثَلُ الَّذِينَ كَفَرُوا كَمَثَلِ الَّذِي يَنْعِقُ بِمَا لَا يَسْمَعُ}}<ref>«و داستان کافران، چون داستان کسی است که حیوانی را بانگ می‌کند که جز فراخواندن و آوایی نمی‌شنود؛ (اینان) کرند، لالند، نابینایند، از این رو خرد نمی‌ورزند» سوره بقره، آیه ۱۷۱.</ref> می‌گوید: {{عربی|"مَثَلُکم و مَثَلُ الذین کفروا...}}، و شارحان [[کلام]] سیبویه [[اختلاف]] کرده‌اند؛ برخی کلام وی را از قبیل [[تفسیر معنا]] دانسته‌اند؛ لذا نیازی به دخل و [[تصرف]] در عبارت و تقدیر چیزی نمی‌بینند، اما برخی دیگر که سخن سیبویه را از قبیل تفسیر اعراب" دانسته‌اند، کوشیده‌اند کلام وی را با تقدیر چند کلمه، با [[قواعد]] نحوی سازگار کنند<ref>زرکشی، محمد بن بهادر، البرهان فی علوم القرآن(باحاشیه)،جلد۱،صفحه ۳۰۴؛ سیوطی، عبد الرحمان بن ابی بکر، الاتقان فی علوم القرآن،جلد۱،صفحه ۳۲۰.</ref>.<ref>[[فرهنگ‌نامه علوم قرآنی (کتاب)|فرهنگ نامه علوم قرآنی]]، ج۱، ص۱۷۵۹.</ref>
[[زرکشی]] در کتاب [[البرهان]] و [[سیوطی]] در الإتقان ذیل بحث اِعراب کلمات [[قرآن]]، به دو اصطلاح اشاره می‌کنند که گاهی در کلمات نحویان دیده می‌شود: تفسیر معنا و [[تفسیر]] [[اعراب]]؛ یعنی گاهی تفسیر و معنایی از یک جمله ارائه می‌شود که بر اساس معنا (با توجه به مجموعه قرائن و [[سیاق]] جملات) و فارغ از ملاحظات [[قوانین]] ادبی و نحوی است، که در این صورت، [[مخالفت]] احتمالی این روش [[تفسیری]] و معنایی با [[صناعت ادبی]] و نحوی ضرری ندارد. اما گاهی در صدد تفسیر عبارت با ملاحظه اِعراب کلمات و ترکیبات موجود در عبارت هستیم. در این صورت، باید بر اساس قوانین ادبی و نحوی عمل کرده، به آ‌ن‌ها ملتزم باشیم؛ مثلاً سیبویه درباره معنای [[آیه]]{{متن قرآن|وَمَثَلُ الَّذِينَ كَفَرُوا كَمَثَلِ الَّذِي يَنْعِقُ بِمَا لَا يَسْمَعُ}}<ref>«و داستان کافران، چون داستان کسی است که حیوانی را بانگ می‌کند که جز فراخواندن و آوایی نمی‌شنود؛ (اینان) کرند، لالند، نابینایند، از این رو خرد نمی‌ورزند» سوره بقره، آیه ۱۷۱.</ref> می‌گوید: {{عربی|"مَثَلُکم و مَثَلُ الذین کفروا...}}، و شارحان [[کلام]] سیبویه [[اختلاف]] کرده‌اند؛ برخی کلام وی را از قبیل [[تفسیر معنا]] دانسته‌اند؛ لذا نیازی به دخل و [[تصرف]] در عبارت و تقدیر چیزی نمی‌بینند، اما برخی دیگر که سخن سیبویه را از قبیل تفسیر اعراب" دانسته‌اند، کوشیده‌اند کلام وی را با تقدیر چند کلمه، با [[قواعد]] نحوی سازگار کنند<ref>زرکشی، محمد بن بهادر، البرهان فی علوم القرآن(باحاشیه)، جلد۱،صفحه ۳۰۴؛ سیوطی، عبد الرحمان بن ابی بکر، الاتقان فی علوم القرآن، جلد۱،صفحه ۳۲۰.</ref>.<ref>[[فرهنگ‌نامه علوم قرآنی (کتاب)|فرهنگ نامه علوم قرآنی]]، ج۱، ص۱۷۵۹.</ref>


== جستارهای وابسته ==
{{تفسیر}}
{{مدخل وابسته}}
* [[تفاسیر تابعین تابعین]]
* [[تفاسیر تک نگار]]
* [[تفاسیر عصر جدید]]
* [[تفاسیر عصر کهن]]
* [[تفسیر اجتهادی]]
* [[تفسیر اجمالی قرآن]]
* [[تفسیر اِعراب]]
* [[تفسیر باطنی]]
* [[تفسیر پلورالیستی قرآن]]
* [[تفسیر تبیینی قرآن]]
* [[تفسیر تحلیلی]]
* [[تفسیر تدبری قرآن]]
* [[تفسیر تمسکی قرآن]]
* [[تفسیر در عصر تابعین]]
* [[تفسیر در عصر تدوین]]
* [[تفسیر در عصر پیامبر خاتم]]
* [[تفسیر درایی]]
* [[تفسیر زبدة البیان]]
* [[تفسیر سکولاریستی قرآن]]
* [[تفسیر سیستمی]]
* [[تفسیر عبدالله بن عباس]]
* [[تفسیر قرآن به قرآن]]
* [[تفسیر لفظی قرآن]]
* [[تفسیر لیبرالیستی قرآن]]
* [[تفسیر مأثور]]
* [[تفسیر مجمل به مبین]]
* [[تفسیر مطلق به مقید]]
* [[تفسیر معتزلیان جدید]]
* [[تفسیر معنا]]
* [[تفسیر معنوی قرآن]]
* [[تفسیر موضوع]]
* [[تفسیر وجوه قرآن]]
* [[تفسیر ترتیبی]]
* [[تفسیر مزجی]]
* تفسیر موضوعی
* [[تفسیر اهل بیت]]
* [[تفسیر پیامبر خاتم]]
* [[تفسیر تابعین]]
* [[تفسیر دوران نهضت‌های اصلاحی]]
* [[تفسیر صحابه]]
* [[تفسیر عصر جدید]]
* [[تفسیر باطن قرآن]]
* [[تفسیر ظاهر قرآن]]
* [[تفسیر اهل‌سنت]]
* [[تفسیر باطنیه]]
* [[تفسیر خوارج]]
* [[تفسیر شیعه]]
* [[تفسیر متصوفه]]
* [[تفسیر اجتماعی]]
* [[تفسیر اخلاقی]]
* [[تفسیر ادبی]]
* [[تفسیر اشاری]]
* [[تفسیر به رأی]]
* [[تفسیر بیانی]]
* [[تفسیر پوزیتیویستی]]
* [[تفسیر تاریخی]]
* [[تفسیر تربیتی]]
* [[تفسیر رمزی]]
* [[تفسیر عرفانی]]
* [[تفسیر علمی]]
* [[تفسیر فقهی]]
* [[تفسیر فلسفی]]
* [[تفسیر کلامی]]
* [[آداب تفسیر قرآن]]
* [[آراء تفسیری]]
* [[اسرائیلیات در تفسیر]]
* [[اقطاب اسرائیلیات]]
* [[اقطاب وضّاعین]]
* [[اولین مدون تفسیر]]
* [[تأویل قرآن]]
* [[تدوین تفسیر قرآن]]
* [[تفاسیر قرآن]]
* [[تفسیر پذیری قرآن]]
* [[تفسیر نگاری]]
* [[تنزیل قرآن]]
* [[توقیفیت تفسیر قرآن]]
* [[جری و تطبیق]]
* [[روایات تفسیری]]
* [[روش‌های تفسیری]]
* [[سیاق عام]]
* [[شرافت تفسیر قرآن]]
* [[طرق تفسیری]]
* [[غرایب تفسیر]]
* [[فضیلت تفسیر قرآن]]
* [[قواعد تفسیر]]
* [[مبادی تفسیر]]
* [[مدارس تفسیر قرآن]]
* [[مراتب تفسیر]]
* [[مراحل تفسیر]]
* [[مصادر نقلی تفسیر]]
* [[مفسران]]
* [[مقدمات تفسیر]]
* [[مکاتب تفسیری]]
* [[منابع تفسیر]]
* [[تأویل قرآن]]
{{پایان مدخل وابسته}}


== منابع ==
== منابع ==
خط ۱۱۳: خط ۱۴:
{{پانویس}}
{{پانویس}}


[[رده:تفسیر اِعراب]]
[[رده:تفسیر]]
[[رده:تفسیر]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۷ مارس ۲۰۲۴، ساعت ۰۸:۱۱

مقدمه

زرکشی در کتاب البرهان و سیوطی در الإتقان ذیل بحث اِعراب کلمات قرآن، به دو اصطلاح اشاره می‌کنند که گاهی در کلمات نحویان دیده می‌شود: تفسیر معنا و تفسیر اعراب؛ یعنی گاهی تفسیر و معنایی از یک جمله ارائه می‌شود که بر اساس معنا (با توجه به مجموعه قرائن و سیاق جملات) و فارغ از ملاحظات قوانین ادبی و نحوی است، که در این صورت، مخالفت احتمالی این روش تفسیری و معنایی با صناعت ادبی و نحوی ضرری ندارد. اما گاهی در صدد تفسیر عبارت با ملاحظه اِعراب کلمات و ترکیبات موجود در عبارت هستیم. در این صورت، باید بر اساس قوانین ادبی و نحوی عمل کرده، به آ‌ن‌ها ملتزم باشیم؛ مثلاً سیبویه درباره معنای آیه﴿وَمَثَلُ الَّذِينَ كَفَرُوا كَمَثَلِ الَّذِي يَنْعِقُ بِمَا لَا يَسْمَعُ[۱] می‌گوید: "مَثَلُکم و مَثَلُ الذین کفروا...، و شارحان کلام سیبویه اختلاف کرده‌اند؛ برخی کلام وی را از قبیل تفسیر معنا دانسته‌اند؛ لذا نیازی به دخل و تصرف در عبارت و تقدیر چیزی نمی‌بینند، اما برخی دیگر که سخن سیبویه را از قبیل تفسیر اعراب" دانسته‌اند، کوشیده‌اند کلام وی را با تقدیر چند کلمه، با قواعد نحوی سازگار کنند[۲].[۳]

جستارهای وابسته


منابع

پانویس

  1. «و داستان کافران، چون داستان کسی است که حیوانی را بانگ می‌کند که جز فراخواندن و آوایی نمی‌شنود؛ (اینان) کرند، لالند، نابینایند، از این رو خرد نمی‌ورزند» سوره بقره، آیه ۱۷۱.
  2. زرکشی، محمد بن بهادر، البرهان فی علوم القرآن(باحاشیه)، جلد۱،صفحه ۳۰۴؛ سیوطی، عبد الرحمان بن ابی بکر، الاتقان فی علوم القرآن، جلد۱،صفحه ۳۲۰.
  3. فرهنگ نامه علوم قرآنی، ج۱، ص۱۷۵۹.