کلمات المیزان (کتاب): تفاوت میان نسخهها
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۲) |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۲) |
||
خط ۱۷: | خط ۱۷: | ||
| ویراستاران = | | ویراستاران = | ||
| موضوع = [[قرآن]] | | موضوع = [[قرآن]] | ||
| مذهب = | | مذهب = شیعه | ||
| ناشر = [[قرآن و اهل بیت نبوت (ناشر)|انتشارات قرآن و اهل بیت نبوت]] | | ناشر = [[قرآن و اهل بیت نبوت (ناشر)|انتشارات قرآن و اهل بیت نبوت]] | ||
| به همت = | | به همت = |
نسخهٔ ۱۴ ژوئیهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۲۳:۳۳
کلمات المیزان | |
---|---|
زبان | فارسی |
ترجمهٔ کتاب | [[برگرفته از تفسیر المیزان (کتاب)|برگرفته از تفسیر المیزان]] |
نویسنده | سید محمد حسین طباطبایی |
تحقیق یا تدوین | یاسر رضازاده |
موضوع | قرآن |
مذهب | شیعه |
ناشر | [[:رده:انتشارات انتشارات قرآن و اهل بیت نبوت|انتشارات انتشارات قرآن و اهل بیت نبوت]][[رده:انتشارات انتشارات قرآن و اهل بیت نبوت]] |
محل نشر | قم، ایران |
سال نشر | ۱۳۹۶ ش |
تعداد صفحه | ۲۲۹ |
شابک | ۹۶۴-۴۴۰-۱۴۱-۷ |
شماره ملی | ۴۰۹۶۲۷۸ |
کلمات المیزان: کتاب واژهها، کتابی است که با زبان فارسی به بررسی ۱۰۰ واژه قرآن میپردازد. این کتاب تقریری از تفسیر المیزان سید محمد حسین طباطبایی است و به کوشش یاسر رضازاده نوشته شده است. و انتشارات قرآن و اهل بیت نبوت نشر این اثر را به عهده داشته است.[۱]
دربارهٔ کتاب
در معرفی این کتاب آمده است: «تدبر در کلمات نورانی قرآن کریم میتواند انسان را در مسیر فهم حقایق الهی و بروز آنها قرار دهد تا بدینوسیله راه عروج انسان به آسمانها و ملکوت بازگردد و انسان به ساحت مقدس ربوبی رفعت پیدا کند. این کتاب شرح و توضیح بیش از ۱۰۰ واژه منتخب از مجموع واژههای ارائه شده در تفسیر گرانقدر المیزان است، تا مسیری برای تدبر و تعمق در آیات نورانی قرآن کریم و دریچه ای برای آشنایی و انس نسل جوان با آثار ارزشمند علامه طباطبایی (ره) ایجاد کند».[۱]
فهرست کتاب
- مقدمه
- اذن
- امن (ایمان)
- امر
- اُم
- انث (مونث)
- اهل (آل)
- برّ (ابرار)
- برک (برکت - مبارک)
- بطل (باطل)
- بلو (ابتلا -امتحان – فتنه)
- تمّ (اتمام - اکمال)
- ثنی (مثانی)
- جرم (مجرم - ظالم)
- جنّ (جِن - جنّت)
- جنح (جناح)
- حب (محبت – مودّة)
- حدّ (حدود)
- حرب (محراب)
- حسن (احسن – محسن)
- حق
- حل (حلال)
- حکم (حکیم -حکمت)
- حمد (شکر)
- حیّ (حیات)
- خشع (خضع)
- خشی
- خطأ (اثم - فحش -ذنب)
- خلق (خالق -امر)
- خیر (اختیار)
- خیل (مختال - فخور)
- دبر (تدبر - تدبیر)
- درک (ظن - فقه - شعور)
- دعو (دعا)
- دین
- ذکر
- رزق
- رحم (رحمان - رحمت)
- رشد (غی - اضلال)
- روح
- سأل (سؤال)
- سبح (تسبیح - سبحان)
- سحر
- سعد (سعادت)
- سلم (اسلام)
- سمو (سما)
- سعی (جهاد)
- سور (سوره)
- سوی (تسویه)
- شرع (شریعت)
- شطن (شیطان - ابلیس - وسوسه)
- شفع (شفیع -شفاعت)
- شکل (شاکله - خلق)
- صدر
- صدق
- صرط (صراط)
- صمد
- ضعف (مستضعف)
- طوع (اطاعت)
- طهر (طهارت - رجس)
- طیب (حیات طیبه - طوبی)
- طیر
- ظن (زعم - حسب)
- عبد (اعراب)
- عجم
- عرش (کرسی)
- عزم (اراده)
- عرف(معروف)
- عزّ (عزیز)
- عفو
- عقل (تعقل)
- عقد (بیع)
- عصم
- غبن (خسر)
- غرّ
- غصّ (نکال – غم)
- غیب (شهادت)
- فطر (فاطر)
- فلح (فلاح)
- فرق (فرقان)
- فسق (فاسق)
- فوت (تفاوت)
- قدر (تقدیر - مقدار)
- قصد
- قلب (لبّ - فؤاد - حُلُم)
- قوم (مستقیم - قیام)
- کبر (تکبر)
- کتب (کتاب)
- کفر (کافر)
- کلم (تکلم)
- لعب
- لغو
- لهو
- لهم (الهام - ایزاع)
- ملک
- منّ (منت)
- مکر (کید)
- موت
- مکن (تمکین)
- نحس (نحوسات)
- نعم (نعمت)
- نفخ
- نفس
- نسخ
- نور
- وقی (تقوا)
- وجه
- وسل (وسیله)
- وکل (وکیل)
- ولی (ولایت)
- وحد (احد)
- هدی (هدایت)
- یسر
- یمن (یمین)
- منابع
دربارهٔ پدیدآورندگان
- آیتالله سید محمد حسین طباطبایی مشهور به علامه طباطبایی (متولد ۱۲۸۲ ش، تبریز و متوفای ١٣۶٠ش)، تحصیلات حوزوی خود را نزد اساتیدی همچون حضرات آیات: سید علی قاضی، مرتضی طالقانی، سید حسین بادکوبهای، سید ابوالقاسم خوانساری، محمد حسین غروی اصفهانی، حسین نائینی و سید محمد حجت کوهکمرهای به اتمام رساند. اهتمام جدی به تبیین و تدریس تفسیر قرآن کریم و مباحث فلسفی و حکمی و نیز تربیت شاگردان برجسته از جمله فعالیتهای وی است.[۲] او احیاکنندهٔ دروس تفسیر قرآن و فلسفه و حکمت در حوزههای علمیه بوده و آثار تأثیرگذاری در موضوعات مختلف علوم عقلی و نقلی تألیف کرده است. «از نبوت تا امامت»، «بررسیهای اسلامی»، «در محضر علامه طباطبایی»، «علم الإمام و نهضة سید الشهدا»، «رسالة النبوة و الإمامة»، «رسالة الولایة»، «سنن النبی»، «علی و فلسفهٔ الهی»، «شیعه در اسلام»، «وحی یا شعور مرموز»، «رسالة فی علم النبی و الإمام بالغیب»، «بحثی کوتاه درباره علم امام»، «مجموعه رسائل»، «تفسیر المیزان»، «کتاب توحید»، «قرآن در اسلام»، «اصول فلسفه و روش رئالیسم»، «بدایة الحکمة» و «نهایة الحکمة»، برخی از این آثار است.[۲]
- در مورد یاسر رضازاده اطلاعاتی در دست نیست.