امام مهدی چه زمانی ظهور می‌کند؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - '{{عربی| {{متن قرآن' به '{{متن قرآن') |
جز (جایگزینی متن - 'بویژه' به 'به‌ویژه') |
||
| خط ۵۴: | خط ۵۴: | ||
[[پرونده:136863.JPG|بندانگشتی|right|100px|[[خدامراد سلیمیان]]]] | [[پرونده:136863.JPG|بندانگشتی|right|100px|[[خدامراد سلیمیان]]]] | ||
::::::[[حجت الاسلام و المسلمین]] '''[[خدامراد سلیمیان]]'''، در کتاب ''«[[درسنامه مهدویت (کتاب)|درسنامه مهدویت]]»'' در این‌باره گفته است: | ::::::[[حجت الاسلام و المسلمین]] '''[[خدامراد سلیمیان]]'''، در کتاب ''«[[درسنامه مهدویت (کتاب)|درسنامه مهدویت]]»'' در این‌باره گفته است: | ||
:::::*«یکی از موضوعات مهم در مباحث [[مهدویت]]، "وقت [[ظهور]]" است؛ به گونه‌ای که حتی سال‌ها پیش از ولادت [[حضرت مهدی]] {{ع}}، درباره آن، از [[معصومان]] {{ع}} پرسش می‌شد. آنان نیز مسائل مربوط به آن حضرت | :::::*«یکی از موضوعات مهم در مباحث [[مهدویت]]، "وقت [[ظهور]]" است؛ به گونه‌ای که حتی سال‌ها پیش از ولادت [[حضرت مهدی]] {{ع}}، درباره آن، از [[معصومان]] {{ع}} پرسش می‌شد. آنان نیز مسائل مربوط به آن حضرت به‌ویژه زمان [[ظهور]] آن حضرت را از رازهای الهی دانسته و وقت گذاران را [[تکذیب]] می‌کردند. با گذری کوتاه در سخنان [[ائمه اطهار]]{{ع}} درباره وقت [[ظهور]]، به مطالب ذیل بر خواهیم خورد: | ||
::::#'''[[آشکار]] کردن زمان [[ظهور]]، فقط از آن [[خداوند عزوجل]] است:''' در [[روایت]] مشهوری آمده است: وقتی [[دعبل]] شاعر بلند آوازه [[شیعی]] در محضر [[امام رضا]]{{ع}} در ضمن قصیده‌ای، سخن از [[ظهور]] و [[قیام]] [[حضرت مهدی]] {{ع}} بر زبان جاری ساخت، آن حضرت در حالی که سرشک از دیدگانش جاری بود، رو به [[دعبل]] کرد و فرمود:ای خزاعی! همانا [[روح القدس]] بر زبانت، این دو بیت را جاری ساخت. آیا می‌دانی این [[امام]] کیست و چه زمانی [[قیام]] می‌کند؟ آن گاه خود آن حضرت به معرفی [[امام مهدی]]{{ع}} پرداخت. سپس درباره زمان ظهورش چنین فرمود: اما اینکه "چه زمانی [[ظهور]] خواهد کرد"، این خبر دادن از وقت است. پدرم از پدرش و ایشان از پدرانش از [[پیامبر خاتم|رسول گرامی اسلام]]ی {{صل}} [[نقل]] کرده‌اند که وقتی از آن حضرت [[سؤال]] شد: ای [[پیامبر خاتم|رسول خدا]]{{صل}}! چه زمانی [[قائم]] از ذریه شما [[ظهور]] می‌کند؟ آن حضرت فرمود: {{عربی|" مَثَلُهُ مَثَلُ السَّاعَةِ الَّتِي {{متن قرآن|لاَ يُجَلِّيهَا لِوَقْتِهَا إِلاَّ هُوَ ثَقُلَتْ فِي السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ لاَ تَأْتِيكُمْ إِلاَّ بَغْتَةً}}<ref>اعراف، آیه ۱۸۷.</ref>؛ جز او هیچ کس آن را به موقع خود [[آشکار]] نمی‌گرداند. این حادثه بر آسمان‌ها و [[زمین]] گران است، جز ناگهان به شما نمی‌رسد"<ref>صدوق، عیون اخبار الرضا {{ع}}، ج ۲، ص ۲۶۶؛ همو، کمال الدین و تمام النعمه، ج ۲، ص ۳۷۲.</ref>. [[پنهان]] بودن زمان [[ظهور]]، همانند زمان [[قیامت]] و رستاخیز است که یک نوع آزادی عمل برای همگان پیدا می‌شود. از سوی دیگر چون زمان آن به طور دقیق معلوم نیست و در هر زمان محتمل است، نتیجه‌اش حالت آماده باش دائم است. درباره [[قیام]] [[حضرت مهدی]] {{ع}} نیز اگر [[تاریخ]] تعیین می‌شد و زمان [[ظهور]] دور بود، همه در [[غفلت]] و غرور و بی‌خبری فرو می‌رفتند و اگر زمانش نزدیک بود، ممکن بود آزادی عمل را از دست بدهند و اعمالشان جنبه اضطراری پیدا کند. همان گونه که [[آشکار]] کردن زمان رستاخیز بزرگ، فقط در [[اختیار]] [[خداوند]] است، اعلان زمان [[ظهور]] [[حضرت مهدی]] {{ع}} نیز در دست [[خداوند]] است. [[خداوند]] در ادامه [[آیه]] یاد شده، [[آگاهی]] به [[قیامت]] را در [[علم]] [[خداوند]] دانسته است: {{متن قرآن|يَسْأَلُونَكَ كَأَنَّكَ حَفِيٌّ عَنْهَا قُلْ إِنَّمَا عِلْمُهَا عِندَ اللَّهِ}}<ref>باز از تو می‌پرسند، گویا تو از زمان وقوع آن آگاهی، بگو: علم آن، تنها نزد خداست؛ سوره اعراف، آیه ۱۸۸.</ref>؛ بر این اساس این که عده‌ای به خود جرئت می‌دهند و به راحتی هنگام [[ظهور]] را تعیین می‌کنند، جای بسی تأمل است! وقتی چنین پرسشی از [[حضرت مهدی]] {{ع}} نیز مطرح شد، ضمن توقیعی اینسان پاسخ فرمود: "اما [[ظهور]] [[فرج]] همانا در [[اختیار]] [[خداوند متعال]] است و وقت گذاران [[دروغ]] گفتند"<ref> {{عربی|" وَ أَمَّا ظُهُورُ الْفَرَجِ فَإِنَّهُ إِلَى اللَّهِ وَ كَذَبَ الْوَقَّاتُون"}}؛ طوسی، کتاب الغیبه، ص ۲۹۱.</ref>؛ آن حضرت در آخرین [[توقیع]] به [[سفیر چهارم]] خود، [[ظهور]] را فقط در [[اراده]] و [[اختیار]] [[خداوند]] دانسته، می‌فرماید: "ظهوری نخواهد بود؛ مگر آن گاه که [[خداوند]] اجازه فرماید"<ref>{{عربی|"وَ لَا ظُهُورَ إِلَّا بَعْدَ إِذْنِ اللَّهِ "}}؛ صدوق، کمال الدین و تمام النعمه، ج۲، ص۵۱۶، ح۴۴؛ قطب الدین راوندی، الخرایج والجرایح، ج ۳، ص ۱۱۲۸؛ طوسی، کتاب الغیبه، ص ۳۹۵.</ref>؛ پس زمان آغاز [[ظهور]]، یکی از [[اسرار]] الهی است و اندیشه و فکر [[بشر]] از رسیدن به آن، سخت کوتاه و ناتوان است. | ::::#'''[[آشکار]] کردن زمان [[ظهور]]، فقط از آن [[خداوند عزوجل]] است:''' در [[روایت]] مشهوری آمده است: وقتی [[دعبل]] شاعر بلند آوازه [[شیعی]] در محضر [[امام رضا]]{{ع}} در ضمن قصیده‌ای، سخن از [[ظهور]] و [[قیام]] [[حضرت مهدی]] {{ع}} بر زبان جاری ساخت، آن حضرت در حالی که سرشک از دیدگانش جاری بود، رو به [[دعبل]] کرد و فرمود:ای خزاعی! همانا [[روح القدس]] بر زبانت، این دو بیت را جاری ساخت. آیا می‌دانی این [[امام]] کیست و چه زمانی [[قیام]] می‌کند؟ آن گاه خود آن حضرت به معرفی [[امام مهدی]]{{ع}} پرداخت. سپس درباره زمان ظهورش چنین فرمود: اما اینکه "چه زمانی [[ظهور]] خواهد کرد"، این خبر دادن از وقت است. پدرم از پدرش و ایشان از پدرانش از [[پیامبر خاتم|رسول گرامی اسلام]]ی {{صل}} [[نقل]] کرده‌اند که وقتی از آن حضرت [[سؤال]] شد: ای [[پیامبر خاتم|رسول خدا]]{{صل}}! چه زمانی [[قائم]] از ذریه شما [[ظهور]] می‌کند؟ آن حضرت فرمود: {{عربی|" مَثَلُهُ مَثَلُ السَّاعَةِ الَّتِي {{متن قرآن|لاَ يُجَلِّيهَا لِوَقْتِهَا إِلاَّ هُوَ ثَقُلَتْ فِي السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ لاَ تَأْتِيكُمْ إِلاَّ بَغْتَةً}}<ref>اعراف، آیه ۱۸۷.</ref>؛ جز او هیچ کس آن را به موقع خود [[آشکار]] نمی‌گرداند. این حادثه بر آسمان‌ها و [[زمین]] گران است، جز ناگهان به شما نمی‌رسد"<ref>صدوق، عیون اخبار الرضا {{ع}}، ج ۲، ص ۲۶۶؛ همو، کمال الدین و تمام النعمه، ج ۲، ص ۳۷۲.</ref>. [[پنهان]] بودن زمان [[ظهور]]، همانند زمان [[قیامت]] و رستاخیز است که یک نوع آزادی عمل برای همگان پیدا می‌شود. از سوی دیگر چون زمان آن به طور دقیق معلوم نیست و در هر زمان محتمل است، نتیجه‌اش حالت آماده باش دائم است. درباره [[قیام]] [[حضرت مهدی]] {{ع}} نیز اگر [[تاریخ]] تعیین می‌شد و زمان [[ظهور]] دور بود، همه در [[غفلت]] و غرور و بی‌خبری فرو می‌رفتند و اگر زمانش نزدیک بود، ممکن بود آزادی عمل را از دست بدهند و اعمالشان جنبه اضطراری پیدا کند. همان گونه که [[آشکار]] کردن زمان رستاخیز بزرگ، فقط در [[اختیار]] [[خداوند]] است، اعلان زمان [[ظهور]] [[حضرت مهدی]] {{ع}} نیز در دست [[خداوند]] است. [[خداوند]] در ادامه [[آیه]] یاد شده، [[آگاهی]] به [[قیامت]] را در [[علم]] [[خداوند]] دانسته است: {{متن قرآن|يَسْأَلُونَكَ كَأَنَّكَ حَفِيٌّ عَنْهَا قُلْ إِنَّمَا عِلْمُهَا عِندَ اللَّهِ}}<ref>باز از تو می‌پرسند، گویا تو از زمان وقوع آن آگاهی، بگو: علم آن، تنها نزد خداست؛ سوره اعراف، آیه ۱۸۸.</ref>؛ بر این اساس این که عده‌ای به خود جرئت می‌دهند و به راحتی هنگام [[ظهور]] را تعیین می‌کنند، جای بسی تأمل است! وقتی چنین پرسشی از [[حضرت مهدی]] {{ع}} نیز مطرح شد، ضمن توقیعی اینسان پاسخ فرمود: "اما [[ظهور]] [[فرج]] همانا در [[اختیار]] [[خداوند متعال]] است و وقت گذاران [[دروغ]] گفتند"<ref> {{عربی|" وَ أَمَّا ظُهُورُ الْفَرَجِ فَإِنَّهُ إِلَى اللَّهِ وَ كَذَبَ الْوَقَّاتُون"}}؛ طوسی، کتاب الغیبه، ص ۲۹۱.</ref>؛ آن حضرت در آخرین [[توقیع]] به [[سفیر چهارم]] خود، [[ظهور]] را فقط در [[اراده]] و [[اختیار]] [[خداوند]] دانسته، می‌فرماید: "ظهوری نخواهد بود؛ مگر آن گاه که [[خداوند]] اجازه فرماید"<ref>{{عربی|"وَ لَا ظُهُورَ إِلَّا بَعْدَ إِذْنِ اللَّهِ "}}؛ صدوق، کمال الدین و تمام النعمه، ج۲، ص۵۱۶، ح۴۴؛ قطب الدین راوندی، الخرایج والجرایح، ج ۳، ص ۱۱۲۸؛ طوسی، کتاب الغیبه، ص ۳۹۵.</ref>؛ پس زمان آغاز [[ظهور]]، یکی از [[اسرار]] الهی است و اندیشه و فکر [[بشر]] از رسیدن به آن، سخت کوتاه و ناتوان است. | ||
::::#[[روایات]] فراوانی [[ظهور]] را ناگهانی دانسته<ref>بر خلاف پندار کسانی که [[ظهور]] را با غیبت مقایسه کرده، گفته‌اند: چون [[غیبت صغرا]] مقدمه [[غیبت کبرا]] بود، پس دورانی به عنوان [[ظهور اصغر]] در پیش داریم.</ref> و احادیثی [[اصلاح]] [[امر]] [[فرج]] را یک شَبِه [[ذکر]] کرده است. [[امام علی]]{{ع}} [[نقل]] کرده که [[پیامبر]]{{صل}} فرمود: "[[امام مهدی|مهدی]] از ما [[اهل بیت]]{{عم}} است که [[خداوند]] [[امر]] [[فرج]] او را در یک شب [[اصلاح]] می‌فرماید"<ref>{{عربی|"اَلْمَهْدِی مِنا اَهْلَ الْبَیْتِ یُصْلِحُ الله لَهُ اَمْرَهُ فِی لَیْلَهٍ"}}؛ نعمانی، الغیبه، ص۱۶۳؛ صدوق، کمال الدین و تمام النعمه، ج۱، ص۱۵۲.</ref>؛ [[امام باقر]]{{ع}} نیز پس از بیان [[غیبت]] [[حضرت مهدی]] {{ع}}، فرمود: "او همانند شهابی شعله ور در تاریکی شب، [[آشکار]] خواهد شد"<ref>{{عربی|" ثُمَّ يَبْدُو كَالشِّهَابِ الْوَقَّادِ فِي ظُلْمَةِ اللَّيْل"}}؛ طوسی، کتاب الغیبه، ص۱۵۹؛ صدوق، کمال الدین و تمام النعمه، ج۱، ص۳۲۴.</ref>. | ::::#[[روایات]] فراوانی [[ظهور]] را ناگهانی دانسته<ref>بر خلاف پندار کسانی که [[ظهور]] را با غیبت مقایسه کرده، گفته‌اند: چون [[غیبت صغرا]] مقدمه [[غیبت کبرا]] بود، پس دورانی به عنوان [[ظهور اصغر]] در پیش داریم.</ref> و احادیثی [[اصلاح]] [[امر]] [[فرج]] را یک شَبِه [[ذکر]] کرده است. [[امام علی]]{{ع}} [[نقل]] کرده که [[پیامبر]]{{صل}} فرمود: "[[امام مهدی|مهدی]] از ما [[اهل بیت]]{{عم}} است که [[خداوند]] [[امر]] [[فرج]] او را در یک شب [[اصلاح]] می‌فرماید"<ref>{{عربی|"اَلْمَهْدِی مِنا اَهْلَ الْبَیْتِ یُصْلِحُ الله لَهُ اَمْرَهُ فِی لَیْلَهٍ"}}؛ نعمانی، الغیبه، ص۱۶۳؛ صدوق، کمال الدین و تمام النعمه، ج۱، ص۱۵۲.</ref>؛ [[امام باقر]]{{ع}} نیز پس از بیان [[غیبت]] [[حضرت مهدی]] {{ع}}، فرمود: "او همانند شهابی شعله ور در تاریکی شب، [[آشکار]] خواهد شد"<ref>{{عربی|" ثُمَّ يَبْدُو كَالشِّهَابِ الْوَقَّادِ فِي ظُلْمَةِ اللَّيْل"}}؛ طوسی، کتاب الغیبه، ص۱۵۹؛ صدوق، کمال الدین و تمام النعمه، ج۱، ص۳۲۴.</ref>. | ||
نسخهٔ ۸ ژوئن ۲۰۱۹، ساعت ۱۵:۲۴
| امام مهدی چه زمانی ظهور می‌کند؟ | |
|---|---|
 | |
| موضوع اصلی | بانک جامع پرسش و پاسخ مهدویت |
| مدخل اصلی | مهدویت |
امام مهدی(ع) چه زمانی ظهور می‌کند؟ یکی از پرسش‌های مرتبط به بحث مهدویت است که می‌توان با عبارت‌های متفاوتی مطرح کرد. برای بررسی جامع این سؤال و دیگر سؤال‌های مرتبط، یا هر مطلب وابسته دیگری، به مدخل اصلی مهدویت مراجعه شود.
عبارت‌های دیگری از این پرسش
- امام مهدی چه زمانی ظهور خواهد کرد؟ و اصولا آیا تعیین سال ماه و روز ظهور حضرتش ممکن است؟
- امام مهدی چه زمانی ظهور می‌کند و آیا برای ظهور وقتی تعیین شده است؟
- آیا می‌توان وقت ظهور را تعیین کرد؟
پاسخ نخست
- آیت‌‌الله محمد جواد خراسانی، در کتاب «مهدی منتظر» در این‌باره گفته است:
- «هر چیز را مدتی است، و غیبت را هم مدتی است، اما تعیین آن و دانستن آن لازم نیست. اگر معلوم شد که غیبت او به امر خداست و معلوم شد که در غیبت حکمت و مصلحتی است، در مقدار مدت او نیز قطعا حکمت و مصلحت خواهد بود و هم‌چنان‌که حکمت و مصلحت اقتضای اصل غیبت و اختفای او کرده، هم‌چنین حکمت و مصلحت دیگر نیز اقتضای اخفای مدت او و وقت ظهور او کرده، چنانکه مدت عمر دنیا و وقت ساعت قیامت معلوم نیست و دانستن آن هم ضروری نیست و مخفی بودن آن هم بی‌حکمت نیست»[۱].
پاسخ‌های دیگر
با کلیک بر «ادامه مطلب» پاسخ باز و با کلیک بر «نهفتن» بسته می‌شود:
| ۱. آیت الله حکیم؛ |
|---|
|
| ۲. حجت الاسلام و المسلمین قرائتی؛ |
|---|
|
| ۳. حجت الاسلام و المسلمین فاضلیان؛ |
|---|
|
| ۴. حجت الاسلام و المسلمین اسماعیلی؛ |
|---|
|
| ۵. حجت الاسلام و المسلمین سلیمیان؛ |
|---|
|
| ۶. حجت الاسلام و المسلمین صمدی؛ |
|---|
|
| ۷. حجت الاسلام و المسلمین رجالی تهرانی؛ |
|---|
|
| ۸. حجت الاسلام و المسلمین رحیمی؛ |
|---|
|
| ۹. حجت الاسلام و المسلمین رضوی؛ |
|---|
|
| ۱۰. آقای تونه‌ای (پژوهشگر معارف مهدویت)؛ |
|---|
|
| ۱۱. نویسندگان کتاب «نگین آفرینش»؛ |
|---|
|
پرسش‌های وابسته
منبع‌شناسی جامع مهدویت
پانویس
با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:
- ↑ خراسانی، محمد جواد، مهدی منتظر، ص ۸۲.
- ↑ ارشاد شیخ مفید ۲، ۳۷۹ و به نقل از آن، الفصول المهمة، ۳۰۲ اثبات الهداة ۳، ۵۱۴.
- ↑ اثبات الهداة ۳، ۴۹۶.
- ↑ شیخ طوسی، تهذیب الاحکام ۴، ۳۰۰ و ۳۳۳، سید ابن طاووس، اقبال الاعمال، ۵۵۸، کمال‌الدین، ۶۵۳، غیبت طوسی، ۲۷۴، مقدسی شافعی، عقد الدرر، ۶۵، متقی هندی، البرهان فی علامات مهدی آخر الزمان، ۱۴۵.
- ↑ حکیم، سید منذر، پیشوایان هدایت، ص ۲۸۴.
- ↑ الغیبه، ص۴۲۶.
- ↑ قرائتی، محسن، جهت‌نما، ص ۴۹.
- ↑ فضيل بن يسار می‌گوید: به امام محمد باقر(ع) عرض کردم: برای این امر وقتی است؟ فرمود: تعیین کنندگان وقت دروغ می‌گویند، تعیین کنندگان وقت دروغ می‌گویند، تعیین کنندگان وقت دروغ می‌گویند. چون موسی(ع) برای پیغام بردن در طور سینا به پروردگار خود وارد شد، قومش را وعده سی روز داد. وقتی خدا ده روز بر سی روز افزود، قومش گفتند: موسی به وعده‌اش پای بند نماند و کردند آنچه کردند [گوساله پرست شدند]. اگر ما خبری به شما گفتیم و طبق گفته ما واقع شد، بگویید: خدا راست فرموده است و اگر خبری گفتیم و خلاف گفته ما تحقق یافت، بگویید: خدا راست فرمود، تا دو پاداش دریافت کنید؛ کافی، ج ۱، ص ۳۶۸ و محمد بن ابراهيم نعمانی، الغیبه، ص ۲۹۴، ح ۱۳.
- ↑ فاضلیان، سید محمد جواد؛ قیام، ص ۳۰۰.
- ↑ بحار الأنوار، ج ۵۲، ۱۸۲.
- ↑ " وَ أَمَّا وَقْتُ خُرُوجِهِ (ع) فَلَيْسَ بمعلوم لَنَا عَلَى وَجْهُ التَّفْصِيلِ بَلْ هُوَ مُغَيَّبُ عَنَّا إِلَى أَنْ يَأْذَنَ اللَّهُ بِالْفَرْجِ "؛کتاب الغیبة، شیخ طوسی، ۴۲۵، مؤسسه معارف اسلامی، قم.
- ↑ بحار الأنوار، ج ۵۲، ۱۰۳.
- ↑ "لقد سئل رسول الله (ص) عن ذلک فقال انما مثله کمثل ساعة لا تأتیکم الا بغتة"؛ منتخب الأثر، ۱۲۴، ۲۲۴، ۲۲۶.
- ↑ منتخب الأثر، ۱۲۴، ۲۲۴، ۲۲۶.
- ↑ ارشاد، ج ۲، ۳۷۹.
- ↑ اسماعیلی، اسماعیل، بررسی نشانه‌های ظهور، چشم به راه مهدی، ص ۲۵۹-۲۶۱.
- ↑ اعراف، آیه ۱۸۷.
- ↑ صدوق، عیون اخبار الرضا (ع)، ج ۲، ص ۲۶۶؛ همو، کمال الدین و تمام النعمه، ج ۲، ص ۳۷۲.
- ↑ باز از تو می‌پرسند، گویا تو از زمان وقوع آن آگاهی، بگو: علم آن، تنها نزد خداست؛ سوره اعراف، آیه ۱۸۸.
- ↑ " وَ أَمَّا ظُهُورُ الْفَرَجِ فَإِنَّهُ إِلَى اللَّهِ وَ كَذَبَ الْوَقَّاتُون"؛ طوسی، کتاب الغیبه، ص ۲۹۱.
- ↑ "وَ لَا ظُهُورَ إِلَّا بَعْدَ إِذْنِ اللَّهِ "؛ صدوق، کمال الدین و تمام النعمه، ج۲، ص۵۱۶، ح۴۴؛ قطب الدین راوندی، الخرایج والجرایح، ج ۳، ص ۱۱۲۸؛ طوسی، کتاب الغیبه، ص ۳۹۵.
- ↑ بر خلاف پندار کسانی که ظهور را با غیبت مقایسه کرده، گفته‌اند: چون غیبت صغرا مقدمه غیبت کبرا بود، پس دورانی به عنوان ظهور اصغر در پیش داریم.
- ↑ "اَلْمَهْدِی مِنا اَهْلَ الْبَیْتِ یُصْلِحُ الله لَهُ اَمْرَهُ فِی لَیْلَهٍ"؛ نعمانی، الغیبه، ص۱۶۳؛ صدوق، کمال الدین و تمام النعمه، ج۱، ص۱۵۲.
- ↑ " ثُمَّ يَبْدُو كَالشِّهَابِ الْوَقَّادِ فِي ظُلْمَةِ اللَّيْل"؛ طوسی، کتاب الغیبه، ص۱۵۹؛ صدوق، کمال الدین و تمام النعمه، ج۱، ص۳۲۴.
- ↑ الخصال، ح ۲، ص ۳۹۴.
- ↑ تهذیب الاحکام، ج ۴، ص ۳۰۰.
- ↑ کتاب الغیبة، ص ۴۵۳؛ روضة الواعظین، ص ۲۶۳؛ اعلام الوری، ص ۴۵۹.
- ↑ تهذیب الاحکام، ج ۴، ص ۳۳۳؛ کمال الدین و تمام النعمة، ج ۲، ص ۶۵۳.
- ↑ سلیمیان، خدامراد، درسنامه مهدویت، ج۳، ص ۱۵۷ - ۱۵۸.
- ↑ " يَقُومَ الْقَائِمِ فِي وَتْرٍ مِنَ السِّنِينَ : تِسْعُ وَ ثَلَاثٍ وَ خَمْسُ وَ إِحْدَى "الغیبة، نعمانی، ص۲۶۲.
- ↑ " لَا يَخْرُجُ الْقَائِمُ إِلَّا فِي وَتْرٍ مِنَ السِّنِينَ سَنَةَ إِحْدَى أَوْ ثَلَاثٍ أَوْ خَمْسٍ أَوْ سَبْعٍ أَوْ تِسْعٍ"؛ الارشاد، ج۲، ص۳۷۹؛ روضة الواعظین، ص۲۶۳؛ اعلام الوری، ج۲، ص۲۸۶؛ کشف الغمه، ج۳، ص۲۶۱.
- ↑ " يُنَادَى بِاسْمِ الْقَائِمِ ع فِي لَيْلَةِ ثَلَاثٍ وَ عِشْرِينَ وَ يَقُومُ فِي يَوْمِ عَاشُورَاءَ وَ هُوَ الْيَوْمُ الَّذِي قُتِلَ فِيهِ الْحُسَيْنُ بْنُ عَلِيٍّ ع لَكَأَنِّي بِهِ فِي يَوْمِ السَّبْتِ الْعَاشِرِ مِنَ الْمُحَرَّمِ قَائِماً بَيْنَ الرُّكْنِ وَ الْمَقَامِ جَبْرَئِيلُ ع عَنْ يَدِهِ الْيُمْنَى يُنَادِي الْبَيْعَةَ لِلَّهِ فَتَصِيرُ إِلَيْهِ شِيعَتُهُ مِنْ أَطْرَافِ الْأَرْضِ تُطْوَى لَهُمْ طَيّاً حَتَّى يُبَايِعُوهُ "؛الارشاد، ج۲ ص۳۷۹؛ اعلام الوری، ج۲، ص۲۸۶.
- ↑ "عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ(ع)، قَالَ: سَأَلْتُهُ، مَتَى يَقُومُ قَائِمُكُمْ؟ قَالَ: يَا أَبَا الْجَارُودِ، لَا تُدْرِكُونَ. فَقُلْتُ: أَهْلَ زَمَانِهِ. فَقَالَ: وَ لَنْ تُدْرِكَ أَهْلَ زَمَانِهِ، يَقُومُ قَائِمُنَا بِالْحَقِّ بَعْدَ إِيَاسٍ مِنَ الشِّيعَةِ، يَدْعُو النَّاسَ ثَلَاثاً فَلَا يُجِيبُهُ أَحَدٌ، فَإِذَا كَانَ الْيَوْمُ الرَّابِعُ تَعَلَّقَ بِأَسْتَارِ الْكَعْبَةِ، فَقَالَ: يَا رَبِّ، انْصُرْنِي، وَ دَعْوَتُهُ لَا تَسْقُطُ، فَيَقُولُ (تَبَارَكَ وَ تَعَالَى) لِلْمَلَائِكَةِ الَّذِينَ نَصَرُوا رَسُولَ اللَّهِ (ص) يَوْمَ بَدْرٍ، وَ لَمْ يَحُطُّوا سُرُوجَهُمْ، وَ لَمْ يَضَعُوا أَسْلِحَتَهُمْ فَيُبَايِعُونَهُ، ثُمَّ يُبَايِعُهُ مِنَ النَّاسِ ثَلَاثُمِائَةٍ وَ ثَلَاثَةَ عَشَرَ رَجُلًا"؛ دلائل الإمامة، ص۴۵۵؛ معجم احادیث الامام المهدی (ع)، ج۳، ص۳۰۶.
- ↑ " يَا مَوْلَايَ يَا صَاحِبَ الزَّمَانِ صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَيْكَ وَ عَلَى آلِ بَيْتِكَ هَذَا يَوْمُ الْجُمُعَةِ وَ هُوَ يَوْمُكَ الْمُتَوَقَّعُ فِيهِ ظُهُورُكَ وَ الْفَرَجُ فِيهِ لِلْمُؤْمِنِينَ عَلَى يَدِكَ "؛ الارشاد، ج۲، ص۳۷۹؛ وسائل الشیعه، ج۱۳، ص۲۴۸.
- ↑ "َ يَا خُزَاعِيُّ نَطَقَ رُوحُ الْقُدُسِ عَلَى لِسَانِكَ بِهَذَيْنِ الْبَيْتَيْنِ فَهَلْ تَدْرِي مَنْ هَذَا الْإِمَامُ وَ مَتَى يَقُومُ قُلْتُ لَا يَا مَوْلَايَ إِلَّا أَنِّي سَمِعْتُ بِخُرُوجِ إِمَامٍ مِنْكُمْ وَ يُطَهِّرُ الْأَرْضَ مِنَ الْفَسَادِ وَ يَمْلَأُهَا عَدْلًا فَقَالَ يَا دِعْبِلُ الْإِمَامُ بَعْدِي مُحَمَّدٌ ابْنِي وَ بَعْدَ مُحَمَّدٍ ابْنُهُ عَلِيٌّ وَ بَعْدَ عَلِيٍّ ابْنُهُ الْحَسَنُ وَ بَعْدَ الْحَسَنِ ابْنُهُ الْحُجَّةُ الْقَائِمُ الْمُنْتَظَرُ فِي غَيْبَتِهِ الْمُطَاعُ فِي ظُهُورِهِ لَوْ لَمْ يَبْقَ مِنَ الدُّنْيَا إِلَّا يَوْمٌ وَاحِدٌ لَطَوَّلَ اللَّهُ لَهُ ذَلِكَ الْيَوْمَ حَتَّى يَخْرُجَ فَيَمْلَأَهَا عَدْلًا كَمَا مُلِئَتْ جَوْراً وَ أَمَّا مَتَى فَإِخْبَارٌ عَنِ الْوَقْتِ وَ قَدْ حَدَّثَنِي أَبِي عَنْ أَبِيهِ عَنْ آبَائِهِ ع أَنَّ النَّبِيَّ ص قِيلَ لَهُ يَا رَسُولَ اللَّهِ مَتَى يَخْرُجُ الْقَائِمُ مِنْ ذُرِّيَّتِكَ قَالَ مَثَلُهُ مَثَلُ السَّاعَةِ لا يُجَلِّيها لِوَقْتِها إِلَّا هُوَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ ثَقُلَتْ فِي السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ لا تَأْتِيكُمْ إِلَّا بَغْتَةً"؛ عیون اخبار الرضا (ع)، ج۱، ص۲۹۷؛ کمال الدین و تمام النعمه، ج۲، ص۳۷۳؛ کفایة الأثر، ص۲۷۷.
- ↑ " إِنَّ اللَّهَ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى لَيُصْلِحُ لَهُ أَمْرَهُ فِي لَيْلَةٍ كَمَا أَصْلَحَ أَمْرَ كَلِيمِهِ مُوسَى ع إِذْ ذَهَبَ لِيَقْتَبِسَ لِأَهْلِهِ نَاراً فَرَجَعَ وَ هُوَ رَسُولٌ نَبِي"؛ کمال الدین و تمام النعمه، ج۲، ص۳۷۷؛ اعلام الوری، ج۲، ص۲۴۲؛ مدینة المعاجز، ج۷، ص۴۰۸.
- ↑ صمدی، قنبر علی، آخرین منجی، ص۱۴۷- ۱۵۲.
- ↑ بحار الانوار، علّامه مجلسی، ج ۵۲، ص ۱۰۳.
- ↑ کمال الدّین و تمام النّعمة، شیخ صدوق، ص ۴۸۴.
- ↑ یکصد پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان، ص ۱۶۱.
- ↑ کافی، ج ۱، ص ۳۶۸.
- ↑ رحیمی، عباس، امید فردا، ص:۵۳.
- ↑ ر.ک: محمد حسین موسوی کاشان، جهان در آینده، ص ۲۴- ۲۵.
- ↑ " كَذَبَ الْوَقَّاتُون"؛ شیخ طوسی، الغیبة، ص ۲۶۱.
- ↑ درباره قیامت از تو سؤال می‌کنند که کی فرا می‌رسد. بگو: "علمش فقط نزد پروردگار من است و هیچکس جز او (نمیتواند وقت آن را آشکار سازد). در آسمان‌ها و زمین، سنگین (و بسیار پر اهمیت) است؛ اعراف: ۱۸۷.
- ↑ کسانی که به روز رستاخیز ایمان ندارند، درباره آن شتاب می‌کنند، ولی آنان که ایمان آورده‌اند، پیوسته، از آن هراسانند و می‌دانند آن حق است. آگاه باشید! آنان که در روز رستاخیز تردید می‌کنند، در گمراهی عمیقی هستند؛ شوری: ۱۸.
- ↑ محمد خاتمی شیرازی، جهان بعد از ظهور یا فروغ بی‌نهایت، ص ۱۹؛ بحار الأنوار، ج ۵۳، ص ۲.
- ↑ " وَ أَمَّا ظُهُورُ الْفَرَجِ فَإِنَّهُ إِلَى اللَّهِ تَعَالَى ذِكْرُهُ وَ كَذَبَ الْوَقَّاتُونَ "؛ سید حسین حسینی، یاد محبوب، ص ۷۸.
- ↑ رضوی، رسول، امام مهدی، ص ۱۲۶-۱۲۸.
- ↑ کافی، ج ۱، ص ۳۶۸؛ بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۱۱۸؛ غیبة نعمانی، ص ۲۹۴.
- ↑ غیبة نعمانی، ص ۲۹۴.
- ↑ تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص۷۵۷.
- ↑ بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۱۸۲.
- ↑ همان، ص ۱۰۳.
- ↑ منتخب الاثر، ص ۱۲۴ و ۲۲۴.
- ↑ ارشاد مفید، ج ۲، ص ۳۷۹.
- ↑ تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص۳۷۹.
- ↑ کافی، ج ۱، ص ۳۶۸.
- ↑ احتجاج طبرسی، ج ۲، ص ۲۸۱.
- ↑ آخرین امید، داود الهامی، ص ۳۸۲.
- ↑ تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص۷۵۷.
- ↑ غیبت طوسی، ح ۴۱۲، ص ۴۲۶.
- ↑ غیبت طوسی، ح ۴۱۱، ص ۴۲۵.
- ↑ غیبت طوسی، ح ۴۱۴، ص ۴۲۶.
- ↑ غیبت نعمانی، باب ۱۶، ح ۱۳، ص ۳۰۵.
- ↑ بالادستان، محمد امین؛ حائریپور، محمد مهدی؛ یوسفیان، مهدی، نگین آفرینش، ج۱، ص ۱۷۰ - ۷۲.