تفسیر عصر جدید: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ ‏۸ آوریل ۲۰۲۲، ساعت ۱۷:۱۰

این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:

مقدمه

تاریخ تفسیر قرآن، در یک قرن اخیر با نهضت‌های اجتماعی، به‌ویژه نهضت‌های اصلاح دینی که چون رستاخیز فکری سراسر سرزمین‌های اسلامی را درنوردیده، در هم تنیده شده است. ویژگی این نهضت‌های بیدارگرانه این است که اسلام را نه یک عقیده قلبی، بلکه یک نظام تمام عیار دینی تلقّی کرده‌اند.

غالب اصلاح‌گران دینی در حالی که همچون قدما کتاب و سنت را مهم‌ترین مبانی و منابع استنباط احکام می‌شمرند، برای دو امر دیگر (اجماع و اجتهاد) نیز اهمیت شایانی قائل‌اند.

در این دوران که به عصر نهضت مشهور و معروف است، بیشترین اهتمام مفسران به حل معضلات و مشکلات اجتماعی، اعتقادی، رویدادها و تحولات جدید، موضوعات ادبی، شیوایی تعبیر، ارتباط با واقعیات، تناسب آیات، نیازهای عصر حاضر و تفسیر علمی برخی آیات و مباحثی از این قبیل بوده است ^[۱].^[۲]

جستارهای وابسته

منابع

فرهنگ‌نامه علوم قرآنی

پانویس

↑ خرمشاهی، بهاء الدین، دانش نامه قرآن و قرآن‌پژوهی، جلد۱، صفحه ۶۵۶؛ زمخشری، محمود بن عمر، اساس البلاغة، صفحه ۱۵؛ معرفت، محمد هادی، التفسیر والمفسرون فی ثوبه القشیب، جلد۲، صفحه ۴۴۰؛ ذهبی، محمد حسین، التفسیر والمفسرون، جلد۲، صفحه ۵۴۱؛ کمالی دزفولی، علی، تاریخ تفسیر، صفحه ۲۲۱.
↑ فرهنگ نامه علوم قرآنی، ج۱، ص۱۸۰۳.

[1] خرمشاهی، بهاء الدین، دانش نامه قرآن و قرآن‌پژوهی، جلد۱، صفحه ۶۵۶؛ زمخشری، محمود بن عمر، اساس البلاغة، صفحه ۱۵؛ معرفت، محمد هادی، التفسیر والمفسرون فی ثوبه القشیب، جلد۲، صفحه ۴۴۰؛ ذهبی، محمد حسین، التفسیر والمفسرون، جلد۲، صفحه ۵۴۱؛ کمالی دزفولی، علی، تاریخ تفسیر، صفحه ۲۲۱.

[2] فرهنگ نامه علوم قرآنی، ج۱، ص۱۸۰۳.

[۱]

[۲]

@@ خط ۶: / خط ۶: @@
 [[تاریخ]] [[تفسیر قرآن]]، در یک قرن اخیر با نهضت‌های [[اجتماعی]]، به‌ویژه نهضت‌های [[اصلاح]] [[دینی]] که چون [[رستاخیز]] [[فکری]] سراسر [[سرزمین‌های اسلامی]] را درنوردیده، در هم تنیده شده است. ویژگی این نهضت‌های بیدارگرانه این است که [[اسلام]] را نه یک [[عقیده]] [[قلبی]]، بلکه یک [[نظام]] تمام عیار دینی تلقّی کرده‌اند.
-[[غالب]] اصلاح‌گران دینی در حالی که همچون قدما [[کتاب و سنت]] را مهم‌ترین مبانی و منابع [[استنباط احکام]] می‌شمرند، برای دو امر دیگر ([[اجماع]] و [[اجتهاد]]) نیز اهمیت شایانی قائلند.
+[[غالب]] اصلاح‌گران دینی در حالی که همچون قدما [[کتاب و سنت]] را مهم‌ترین مبانی و منابع [[استنباط احکام]] می‌شمرند، برای دو امر دیگر ([[اجماع]] و [[اجتهاد]]) نیز اهمیت شایانی قائل‌اند.
 در این دوران که به عصر [[نهضت]] مشهور و معروف است، بیشترین اهتمام [[مفسران]] به حل معضلات و [[مشکلات]] اجتماعی، [[اعتقادی]]، رویدادها و تحولات جدید، موضوعات ادبی، شیوایی تعبیر، [[ارتباط]] با [[واقعیات]]، تناسب [[آیات]]، نیازهای عصر حاضر و [[تفسیر علمی]] برخی آیات و مباحثی از این قبیل بوده است <ref>خرمشاهی، بهاء الدین، دانش نامه قرآن و قرآن‌پژوهی، جلد۱، صفحه ۶۵۶؛ زمخشری، محمود بن عمر، اساس البلاغة، صفحه ۱۵؛ معرفت، محمد هادی، التفسیر والمفسرون فی ثوبه القشیب، جلد۲، صفحه ۴۴۰؛ ذهبی، محمد حسین، التفسیر والمفسرون، جلد۲، صفحه ۵۴۱؛ کمالی دزفولی، علی، تاریخ تفسیر، صفحه ۲۲۱.</ref>.<ref>[[فرهنگ‌نامه علوم قرآنی (کتاب)|فرهنگ نامه علوم قرآنی]]، ج۱، ص۱۸۰۳.</ref>