تفسیر میثم تمار: تفاوت میان نسخه‌ها
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{ | {{مدخل مرتبط | ||
| موضوع مرتبط = میثم تمار | |||
| عنوان مدخل = | |||
| مداخل مرتبط = | |||
| پرسش مرتبط = | |||
}} | |||
== مقدمه == | == مقدمه == | ||
[[آقا بزرگ تهرانی]] از این کتاب خبر داده و در معرفی آن گفته است: «[[تفسیر]] [[میثم تمار]] بعضی از مطالبی است که وی از [[امیر مؤمنان]] {{ع}} آموخته است»<ref>ر. ک: آقا بزرگ تهرانی، الذریعة، ج۴، ص۳۱۷، رقم ۱۳۳۹.</ref> برحسب نقل برخی [[روایات]]، [[پسران]] میثم «صالح» و «یعقوب» گاهی سخنی از [[امام علی]] {{ع}} را به‌عنوان مطلبی که در کتاب [[پدر]] خود یافته‌اند، نقل می‌کرده‌اند؛ برای مثال، در [[امالی شیخ صدوق]] از یعقوب - فرزند میثم - نقل شده که گفت: بر [[ابو جعفر امام باقر]] {{ع}} وارد شدم، به آن [[حضرت]] عرض کردم: فدایت شوم ای [[پسر رسول خدا]]! من در کتاب‌های پدرم یافتم که [[امام علی]] {{ع}} به پدرم میثم فرمود: {{متن حدیث|أَحْبِبْ حَبِيبَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ إِنْ كَانَ فَاسِقاً زَانِياً، وَ أَبْغِضْ مُبْغِضَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ إِنْ كَانَ صَوَّاماً قَوَّاماً، فَإِنِّي سَمِعْتُ رَسُولَ اللَّهِ {{صل}} وَ هُوَ يَقُول {{متن قرآن|الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ أُولَئِكَ هُمْ خَيْرُ الْبَرِيَّةِ}}<ref>«بی‌گمان آنانکه ایمان آورده‌اند و کردارهایی شایسته کرده‌اند، بهترین آفریدگانند» سوره بینه، آیه ۷.</ref>، ثُمَّ الْتَفَتَ إِلَيَّ وَ قَالَ: هُمْ وَ اللَّهِ أَنْتَ وَ شِيعَتُكَ يَا عَلِيُّ، وَ مِيعَادُكَ وَ مِيعَادُهُمُ الْحَوْضُ غَداً، غُرّاً مُحَجَّلِينَ، مُكْتَحِلِينَ مُتَوَّجِينَ}} [[ابو جعفر]] {{ع}} فرمود این مطلب، به همین صورت در «[[کتاب علی]]» دیده می‌شود<ref>حویزی، نورالثقلین، ج۵، ص۶۴۴ ح۱۳؛ نمونه دیگر را در همان، ج۴، ص۲۳۴، ح۶ بنگرید.</ref>. به نظر می‌رسد منظور از کتاب میثم در این روایات همان تفسیر میثم است، به‌خصوص که برخی مطالب نقل شده در آن، [[روایات تفسیری]] و مربوط به [[آیات]] است.<ref>[[علی اکبر بابایی|بابایی، علی اکبر]]، [[تاریخ تفسیر قرآن (کتاب)|تاریخ تفسیر قرآن]]، ص ۳۷۰.</ref> | [[آقا بزرگ تهرانی]] از این کتاب خبر داده و در معرفی آن گفته است: «[[تفسیر]] [[میثم تمار]] بعضی از مطالبی است که وی از [[امیر مؤمنان]] {{ع}} آموخته است»<ref>ر. ک: آقا بزرگ تهرانی، الذریعة، ج۴، ص۳۱۷، رقم ۱۳۳۹.</ref> برحسب نقل برخی [[روایات]]، [[پسران]] میثم «صالح» و «یعقوب» گاهی سخنی از [[امام علی]] {{ع}} را به‌عنوان مطلبی که در کتاب [[پدر]] خود یافته‌اند، نقل می‌کرده‌اند؛ برای مثال، در [[امالی شیخ صدوق]] از یعقوب - فرزند میثم - نقل شده که گفت: بر [[ابو جعفر امام باقر]] {{ع}} وارد شدم، به آن [[حضرت]] عرض کردم: فدایت شوم ای [[پسر رسول خدا]]! من در کتاب‌های پدرم یافتم که [[امام علی]] {{ع}} به پدرم میثم فرمود: {{متن حدیث|أَحْبِبْ حَبِيبَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ إِنْ كَانَ فَاسِقاً زَانِياً، وَ أَبْغِضْ مُبْغِضَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ إِنْ كَانَ صَوَّاماً قَوَّاماً، فَإِنِّي سَمِعْتُ رَسُولَ اللَّهِ {{صل}} وَ هُوَ يَقُول {{متن قرآن|الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ أُولَئِكَ هُمْ خَيْرُ الْبَرِيَّةِ}}<ref>«بی‌گمان آنانکه ایمان آورده‌اند و کردارهایی شایسته کرده‌اند، بهترین آفریدگانند» سوره بینه، آیه ۷.</ref>، ثُمَّ الْتَفَتَ إِلَيَّ وَ قَالَ: هُمْ وَ اللَّهِ أَنْتَ وَ شِيعَتُكَ يَا عَلِيُّ، وَ مِيعَادُكَ وَ مِيعَادُهُمُ الْحَوْضُ غَداً، غُرّاً مُحَجَّلِينَ، مُكْتَحِلِينَ مُتَوَّجِينَ}} [[ابو جعفر]] {{ع}} فرمود این مطلب، به همین صورت در «[[کتاب علی]]» دیده می‌شود<ref>حویزی، نورالثقلین، ج۵، ص۶۴۴ ح۱۳؛ نمونه دیگر را در همان، ج۴، ص۲۳۴، ح۶ بنگرید.</ref>. به نظر می‌رسد منظور از کتاب میثم در این روایات همان تفسیر میثم است، به‌خصوص که برخی مطالب نقل شده در آن، [[روایات تفسیری]] و مربوط به [[آیات]] است.<ref>[[علی اکبر بابایی|بابایی، علی اکبر]]، [[تاریخ تفسیر قرآن (کتاب)|تاریخ تفسیر قرآن]]، ص ۳۷۰.</ref> | ||
{{تفسیر}} | |||
== منابع == | == منابع == | ||
{{منابع}} | {{منابع}} | ||
| خط ۱۵: | خط ۲۰: | ||
== پانویس == | == پانویس == | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
[[رده:تفسیر]] | [[رده:تفسیر]] | ||
نسخهٔ ۷ مارس ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۱۰
مقدمه
آقا بزرگ تهرانی از این کتاب خبر داده و در معرفی آن گفته است: «تفسیر میثم تمار بعضی از مطالبی است که وی از امیر مؤمنان (ع) آموخته است»[۱] برحسب نقل برخی روایات، پسران میثم «صالح» و «یعقوب» گاهی سخنی از امام علی (ع) را به‌عنوان مطلبی که در کتاب پدر خود یافته‌اند، نقل می‌کرده‌اند؛ برای مثال، در امالی شیخ صدوق از یعقوب - فرزند میثم - نقل شده که گفت: بر ابو جعفر امام باقر (ع) وارد شدم، به آن حضرت عرض کردم: فدایت شوم ای پسر رسول خدا! من در کتاب‌های پدرم یافتم که امام علی (ع) به پدرم میثم فرمود: «أَحْبِبْ حَبِيبَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ إِنْ كَانَ فَاسِقاً زَانِياً، وَ أَبْغِضْ مُبْغِضَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ إِنْ كَانَ صَوَّاماً قَوَّاماً، فَإِنِّي سَمِعْتُ رَسُولَ اللَّهِ (ص) وَ هُوَ يَقُول ﴿الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ أُولَئِكَ هُمْ خَيْرُ الْبَرِيَّةِ﴾[۲]، ثُمَّ الْتَفَتَ إِلَيَّ وَ قَالَ: هُمْ وَ اللَّهِ أَنْتَ وَ شِيعَتُكَ يَا عَلِيُّ، وَ مِيعَادُكَ وَ مِيعَادُهُمُ الْحَوْضُ غَداً، غُرّاً مُحَجَّلِينَ، مُكْتَحِلِينَ مُتَوَّجِينَ» ابو جعفر (ع) فرمود این مطلب، به همین صورت در «کتاب علی» دیده می‌شود[۳]. به نظر می‌رسد منظور از کتاب میثم در این روایات همان تفسیر میثم است، به‌خصوص که برخی مطالب نقل شده در آن، روایات تفسیری و مربوط به آیات است.[۴]
جستارهای وابسته
- تفاسیر تابعین تابعین
- تفاسیر تک نگار
- تفاسیر عصر جدید
- تفاسیر عصر کهن
- تفاسیر لغوی
- تفسیر اجتهادی
- تفسیر اجمالی قرآن
- تفسیر اِعراب
- تفسیر قرآن به مقتضای عقل
- تفسیر باطنی
- تفسیر مالکیه
- تفسیر روایی
- تفسیر مسلسل
- تفسیر قرآن به کلام صحابه
- تفسیر قرآن با قول تابعی
- تفسیر قرآن با قرآن
- تفسیر عهد نبوت
- تفسیر عهد رسالت
- تفسیر عهد صحابه
- تفسیر غریب قرآن
- تفسیر عقلی
- تفسیر پلورالیستی قرآن
- تفسیر تبیینی قرآن
- تفسیر تحلیلی
- تفسیر بلاغی
- تفسیر تدبری قرآن
- تفسیر تمسکی قرآن
- تفسیر عصر تابعین
- تفسیر در عصر تدوین
- تفسیر عصر پیامبر خاتم
- تفسیر درایی
- تفسیر زبدة البیان
- تفسیر سکولاریستی قرآن
- تفسیر سیستمی
- تفسیر عبدالله بن عباس
- تفسیر قرآن به قرآن
- تفسیر لفظی قرآن
- تفسیر لیبرالیستی قرآن
- تفسیر مأثور
- تفسیر معتزله
- تفسیر مجمل به مبین
- تفسیر مطلق به مقید
- تفسیر معتزلیان جدید
- تفسیر معنا
- تفسیر معنوی قرآن
- تفسیر نو اعتزالی
- تفسیر وجوه قرآن
- تفسیر ترتیبی
- تفسیر مزجی
- تفسیر موضوعی
- تفسیر اهل بیت
- تفسیر پیامبر خاتم
- تفسیر تابعین
- تفسیر عامه
- تفسیر عصر نهضت
- تفسیر توحیدی
- تفسیر دوران نهضت‌های اصلاحی
- تفسیر صحابه
- تفسیر عصر جدید
- تفسیر باطن قرآن
- تفسیر ظاهر قرآن
- تفسیر اهل‌سنت
- تفسیر باطنیه
- تفسیر ماتریدیه
- تفسیر خوارج
- تفسیر شیعه
- تفسیر متصوفه
- تفسیر اجتماعی
- تفسیر اخلاقی
- تفسیر ادبی
- تفسیر اشاری
- تفسیر به رأی
- تفسیر بیانی
- تفسیر زیدیه
- تفسیر شافعیه
- تفسیر پوزیتیویستی
- تفسیر تاریخی
- تفسیر تربیتی
- تفسیر رمزی
- تفسیر عرفانی
- تفسیر علمی
- تفسیر فقهی
- تفسیر فیضی
- تفسیر فلسفی
- تفسیر کلامی
- تفسیر نقلی
- آداب تفسیر قرآن
- آراء تفسیری
- اسرائیلیات در تفسیر
- اقطاب اسرائیلیات
- اقطاب وضّاعین
- اولین مدون تفسیر
- تأویل قرآن
- تدوین تفسیر قرآن
- تفاسیر قرآن
- تفسیر پذیری قرآن
- تفسیر نگاری
- تنزیل قرآن
- توقیفیت تفسیر قرآن
- جری و تطبیق
- روایات تفسیری
- روش‌های تفسیری
- سیاق عام
- شرافت تفسیر قرآن
- طرق تفسیری
- غرایب تفسیر
- فضیلت تفسیر قرآن
- قواعد تفسیر
- مبادی تفسیر
- مدارس تفسیر قرآن
- مراتب تفسیر
- مراحل تفسیر
- مصادر نقلی تفسیر
- مفسران
- مقدمات تفسیر
- مکاتب تفسیری
- منابع تفسیر
- تأویل قرآن
منابع
جستارهای وابسته
پانویس
- ↑ ر. ک: آقا بزرگ تهرانی، الذریعة، ج۴، ص۳۱۷، رقم ۱۳۳۹.
- ↑ «بی‌گمان آنانکه ایمان آورده‌اند و کردارهایی شایسته کرده‌اند، بهترین آفریدگانند» سوره بینه، آیه ۷.
- ↑ حویزی، نورالثقلین، ج۵، ص۶۴۴ ح۱۳؛ نمونه دیگر را در همان، ج۴، ص۲۳۴، ح۶ بنگرید.
- ↑ بابایی، علی اکبر، تاریخ تفسیر قرآن، ص ۳۷۰.