کشتار: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
*[[امام جواد]]{{ع}} در [[حدیثی]] فرمودند: (زمانی که [[اصحاب خاص]] و [[یاران عام]] [[حضرت مهدی]]{{ع}} تکمیل شود) او پیاپی به [[جنگ]] خواهد پرداخت و به قدری کشتار خواهد نمود که [[خداوند]] [[راضی]] شود...<ref>تفسیر کنز الدقائق: ج ۱، ص ۳۷۰. ر.ک: یاران حضرت مهدی{{ع}}. </ref>. | *[[امام جواد]]{{ع}} در [[حدیثی]] فرمودند: (زمانی که [[اصحاب خاص]] و [[یاران عام]] [[حضرت مهدی]]{{ع}} تکمیل شود) او پیاپی به [[جنگ]] خواهد پرداخت و به قدری کشتار خواهد نمود که [[خداوند]] [[راضی]] شود...<ref>تفسیر کنز الدقائق: ج ۱، ص ۳۷۰. ر.ک: یاران حضرت مهدی{{ع}}. </ref>. | ||
*[[رسول خدا]]{{صل}} در [[حدیثی]] فرمود: پس از [[رحلت]] من دچار چهار [[فتنه]] خواهید شد که در آنها ریختن [[خون‌ها]] [[حلال]] شمرده میشود و کشتار زیادی واقع خواهد شد...<ref>موعودنامه: ص ۲۵۲.</ref>. [[محمد بن مسلم]] از [[امام باقر]]{{ع}} [[روایت]] می‌‌کند که فرمود: اگر [[مردم]] می‌‌دانستند که [[حضرت قائم]]{{ع}} پس از [[قیام]] چه خواهد کرد، بیشتر آنها [[دوست]] داشتند که او را نبیند، زیرا او [[مردم]] بسیاری را خواهد کشت و اولین کسانی را که به [[قتل]] می‌‌رساند از [[قبیله قریش]] هستند، سر و کار او با [[قریش]] فقط با [[شمشیر]] خواهد بود، تا جایی که [[مردم]] می‌‌گویند: اگر این شخص از [[خاندان رسول خدا]] بود رحم می‌نمود!<ref>غیبت نعمانی: ص ۲۳۳ و یأتی: ص ۵۴۹.</ref> [[امام باقر]]{{ع}} در [[حدیثی]] فرمود: زمانی که [[حضرت قائم]]{{ع}} [[قیام]] نماید به روش [[رسول خدا]] با [[مردم]] (به مماشات و منت و [[مهربانی]] و گذشت) [[رفتار]] نخواهد کرد... بلکه با [[شمشیر]] [[رفتار]] می‌‌نماید زیرا او از جانب [[خدا]] [[مأمور]] بدین *کار است و توبه‌ای را نخواهد پذیرفت...<ref>بحار الانوار: ج ۵۲، ص ۳۵۳.</ref>. [[رسول خدا]]{{صل}} فرمود: [[پیش از ظهور حضرت مهدی]]{{ع}} [[هرج]] فراوان شود و [[هرج]] یعنی [[قتل]] و کشتار<ref>یأتی: ص ۱۷۴.</ref>. در روایتی [[امام باقر]]{{ع}} از وقوع [[جنگی]] در چین خبر می‌‌دهد: این [[جنگ]] میان گروهی از [[شرق]] از شهری به نام شیلا و میان چینی‌ها خواهد بود که در آن بسیاری از چینی‌ها کشته می‌‌شوند<ref>الزام الناصب: ج ۲، ص ۱۶۰.</ref>. در [[حدیثی]] [[امام باقر]]{{ع}} به [[جابر]] خبر از کشتاری بزرگ در بین [[حیره]] و [[کوفه]] می‌‌دهد، که این کشتار پیش از [[قیام]] [[حضرت]] واقع خواهد شد<ref>ارشاد مفید: ص ۳۶۰ و یأتی، ص ۵۲۰.</ref>. در چندین [[حدیث]] یکی از نشانه‌های [[پیش از ظهور حضرت مهدی]]{{ع}} را رواج کشتار و بی‌اهمیت شدن [[خون‌ریزی]] دانسته‌اند<ref>یأتی: ص ۲۱۱ و ۲۱۲.</ref>. | *[[رسول خدا]]{{صل}} در [[حدیثی]] فرمود: پس از [[رحلت]] من دچار چهار [[فتنه]] خواهید شد که در آنها ریختن [[خون‌ها]] [[حلال]] شمرده میشود و کشتار زیادی واقع خواهد شد...<ref>موعودنامه: ص ۲۵۲.</ref>. [[محمد بن مسلم]] از [[امام باقر]]{{ع}} [[روایت]] می‌‌کند که فرمود: اگر [[مردم]] می‌‌دانستند که [[حضرت قائم]]{{ع}} پس از [[قیام]] چه خواهد کرد، بیشتر آنها [[دوست]] داشتند که او را نبیند، زیرا او [[مردم]] بسیاری را خواهد کشت و اولین کسانی را که به [[قتل]] می‌‌رساند از [[قبیله قریش]] هستند، سر و کار او با [[قریش]] فقط با [[شمشیر]] خواهد بود، تا جایی که [[مردم]] می‌‌گویند: اگر این شخص از [[خاندان رسول خدا]] بود رحم می‌نمود!<ref>غیبت نعمانی: ص ۲۳۳ و یأتی: ص ۵۴۹.</ref> [[امام باقر]]{{ع}} در [[حدیثی]] فرمود: زمانی که [[حضرت قائم]]{{ع}} [[قیام]] نماید به روش [[رسول خدا]] با [[مردم]] (به مماشات و منت و [[مهربانی]] و گذشت) [[رفتار]] نخواهد کرد... بلکه با [[شمشیر]] [[رفتار]] می‌‌نماید زیرا او از جانب [[خدا]] [[مأمور]] بدین *کار است و توبه‌ای را نخواهد پذیرفت...<ref>بحار الانوار: ج ۵۲، ص ۳۵۳.</ref>. [[رسول خدا]]{{صل}} فرمود: [[پیش از ظهور حضرت مهدی]]{{ع}} [[هرج]] فراوان شود و [[هرج]] یعنی [[قتل]] و کشتار<ref>یأتی: ص ۱۷۴.</ref>. در روایتی [[امام باقر]]{{ع}} از وقوع [[جنگی]] در چین خبر می‌‌دهد: این [[جنگ]] میان گروهی از [[شرق]] از شهری به نام شیلا و میان چینی‌ها خواهد بود که در آن بسیاری از چینی‌ها کشته می‌‌شوند<ref>الزام الناصب: ج ۲، ص ۱۶۰.</ref>. در [[حدیثی]] [[امام باقر]]{{ع}} به [[جابر]] خبر از کشتاری بزرگ در بین [[حیره]] و [[کوفه]] می‌‌دهد، که این کشتار پیش از [[قیام]] [[حضرت]] واقع خواهد شد<ref>ارشاد مفید: ص ۳۶۰ و یأتی، ص ۵۲۰.</ref>. در چندین [[حدیث]] یکی از نشانه‌های [[پیش از ظهور حضرت مهدی]]{{ع}} را رواج کشتار و بی‌اهمیت شدن [[خون‌ریزی]] دانسته‌اند<ref>یأتی: ص ۲۱۱ و ۲۱۲.</ref>. | ||
*شخصی از [[امام باقر]]{{ع}} پرسید: آیا این سخن [[مرجئه]] که می‌‌گویند: "در [[زمان ظهور]]، حتی به اندازه یک حجامت [[خون]] ریخته نخواهد شد" درست است؟ [[حضرت]] پاسخ داد: هرگز درست نیست! [[سوگند]] به آن خدایی که [[جان]] من به دست اوست، اگر قرار بود بدون [[سختی]] و [[مشقت]] درست شود، همانا برای [[رسول خدا]] نیز این گونه درست می‌شد و دندان‌های پیشین او (در [[جنگ احد]]) نمی‌شکست و صورت [[مبارک]] او زخمی نمی‌گشت؛ هرگز! ([[ظهور]] [[حضرت]] و [[قیام]] آن جناب) برپا نمی‌شود مگر پس از زمانی که عرق و [[خون]] لخته شده را (بر اثر شدت [[جنگ و کشتار]] و [[خون‌ریزی]]) از پیشانی خود [[پاک]] کنید<ref>غیبت نعمانی: ص ۲۸۴.</ref>.<ref>[[عباس حیدرزاده|حیدرزاده، عباس]]، [[فرهنگنامه آخرالزمان (کتاب)|فرهنگنامه آخرالزمان]] صفحه ۵۱۷.</ref>. | *شخصی از [[امام باقر]]{{ع}} پرسید: آیا این سخن [[مرجئه]] که می‌‌گویند: "در [[زمان ظهور]]، حتی به اندازه یک حجامت [[خون]] ریخته نخواهد شد" درست است؟ [[حضرت]] پاسخ داد: هرگز درست نیست! [[سوگند]] به آن خدایی که [[جان]] من به دست اوست، اگر قرار بود بدون [[سختی]] و [[مشقت]] درست شود، همانا برای [[رسول خدا]] نیز این گونه درست می‌شد و دندان‌های پیشین او (در [[جنگ احد]]) نمی‌شکست و صورت [[مبارک]] او زخمی نمی‌گشت؛ هرگز! ([[ظهور]] [[حضرت]] و [[قیام]] آن جناب) برپا نمی‌شود مگر پس از زمانی که عرق و [[خون]] لخته شده را (بر اثر شدت [[جنگ و کشتار]] و [[خون‌ریزی]]) از پیشانی خود [[پاک]] کنید<ref>غیبت نعمانی: ص ۲۸۴.</ref>.<ref>[[عباس حیدرزاده|حیدرزاده، عباس]]، [[فرهنگنامه آخرالزمان (کتاب)|فرهنگنامه آخرالزمان]] صفحه ۵۱۷-۵۱۸-۵۱۹.</ref>. | ||
==پرسش مستقیم== | ==پرسش مستقیم== | ||
نسخهٔ ۱۰ نوامبر ۲۰۱۹، ساعت ۱۱:۲۸
متن این جستار آزمایشی و غیرنهایی است. برای اطلاع از اهداف و چشم انداز این دانشنامه به صفحه آشنایی با دانشنامه مجازی امامت و ولایت مراجعه کنید.
- این مدخل مرتبط با مباحث پیرامون امام مهدی(ع) است. "امام مهدی" از چند منظر متفاوت، بررسی میشود:
- در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل امام مهدی (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.
مقدمه
- کشتار یکی از واقعیت‌های مهمی است که در آخرالزمان به وقوع خواهد پیوست. شیعه و سنی کتاب‌های متعددی تحت عنوان "ملاحم" نوشته‌اند. در این کتاب‌ها از فتنه‌ها، از جمله جنگ‌ها و کشتارهای آخرالزمان یاد شده است. در احادیث آخرالزمان از کشتارها و مرگ و میرهایی صحبت می‌‌کند که در آن دو سوم مردم جهان از بین خواهند رفت این کشتارها و مرگ‌ها توسط جنگ، مریضی، زلزله، خسف و بلاهای آسمانی خواهد بود[۱]. اخبار حاکی از کشتار را می‌‌توان به دو دسته تقسیم کرد، جنگ و کشتارهایی که قبل از ظهور واقع خواهد شد و کشتارهایی که پس از ظهور به وجود می‌‌آید. جنگ‌های پس از ظهور غالباً میان گروه حق و باطل است، اما جنگ و کشتارهای قبل از ظهور گاهی نیز میان دو گروه باطل واقع میشود.
- امیرالمؤمنین(ع) فرمود: پادشاهی ستمگر و خونریز در بصره به حکومت می‌‌رسد و آنقدر خواهد کشت که آب را خون‌آلود کند که نتوان آن را نوشید...[۲].امام حسن(ع) فرمود: در بصره شمشیر‌های بسیار از نیام بیرون کشیده خواهد شد و چشم‌های زیادی را گریان خواهد کرد و چه پرده‌های عفاف را که پاره کنند و چه غم‌هایی را که به پا کنند. ضعیفان هلاک شوند، ناتوانان خواهند مرد... سپس بادی دایمی و صدایی از آسمان خواهد آمد که مردم را به مرگ می‌‌کشاند[۳].
- امیرالمؤمنین(ع) پس از جنگ جمل خطبه‌ای خواندند و در ضمن آن به مردمان بصره فرمود: سه بار این شهر با ساکنین آن ویران خواهد شد و مرتبه چهارم خدا آن را خراب خواهد نمود... فتنه‌های بزرگ یکی پس از دیگری در این شهر واقع خواهد شد که در یکی گروهی همدیگر را می‌‌کشند و... زنان اسیر شده و سرشان به گونه‌ای سخت از تن جدا خواهد شد... سپس مرگ سرخ بر شما فرود آید یعنی در آب غرق شوید[۴].
- امیرالمؤمنین(ع) فرمود:... در بصره سیل و طوفانی به پا خواهد شد که هر کس از جنگ جان سالم به در برده باشد از آن سیل و طوفان خواهد مرد، مگر کسانی که از بصره خارج شوند...[۵]. رسول خدا فرمود: فتنه‌ای به شهر زوراء خواهد رسید که مردان و زنان بسیاری کشته خواهند شد و اموال زیادی به یغما برده میشود و حرمت‌های زیادی هتک خواهد شد...[۶]. امام صادق(ع) در حدیثی خبر از کشته شدن هشاد هزار نفر در ری می‌‌دهد که سرهاشان از تن جدا میشود[۷]. امام حسن(ع) فرمود:... در اهواز زلزله‌هایی رخ خواهد داد که خانه‌هایشان تبدیل به قبرستان خواهد شد[۸].
- امام جواد(ع) در حدیثی فرمودند: (زمانی که اصحاب خاص و یاران عام حضرت مهدی(ع) تکمیل شود) او پیاپی به جنگ خواهد پرداخت و به قدری کشتار خواهد نمود که خداوند راضی شود...[۹].
- رسول خدا(ص) در حدیثی فرمود: پس از رحلت من دچار چهار فتنه خواهید شد که در آنها ریختن خون‌ها حلال شمرده میشود و کشتار زیادی واقع خواهد شد...[۱۰]. محمد بن مسلم از امام باقر(ع) روایت می‌‌کند که فرمود: اگر مردم می‌‌دانستند که حضرت قائم(ع) پس از قیام چه خواهد کرد، بیشتر آنها دوست داشتند که او را نبیند، زیرا او مردم بسیاری را خواهد کشت و اولین کسانی را که به قتل می‌‌رساند از قبیله قریش هستند، سر و کار او با قریش فقط با شمشیر خواهد بود، تا جایی که مردم می‌‌گویند: اگر این شخص از خاندان رسول خدا بود رحم می‌نمود![۱۱] امام باقر(ع) در حدیثی فرمود: زمانی که حضرت قائم(ع) قیام نماید به روش رسول خدا با مردم (به مماشات و منت و مهربانی و گذشت) رفتار نخواهد کرد... بلکه با شمشیر رفتار می‌‌نماید زیرا او از جانب خدا مأمور بدین *کار است و توبه‌ای را نخواهد پذیرفت...[۱۲]. رسول خدا(ص) فرمود: پیش از ظهور حضرت مهدی(ع) هرج فراوان شود و هرج یعنی قتل و کشتار[۱۳]. در روایتی امام باقر(ع) از وقوع جنگی در چین خبر می‌‌دهد: این جنگ میان گروهی از شرق از شهری به نام شیلا و میان چینی‌ها خواهد بود که در آن بسیاری از چینی‌ها کشته می‌‌شوند[۱۴]. در حدیثی امام باقر(ع) به جابر خبر از کشتاری بزرگ در بین حیره و کوفه می‌‌دهد، که این کشتار پیش از قیام حضرت واقع خواهد شد[۱۵]. در چندین حدیث یکی از نشانه‌های پیش از ظهور حضرت مهدی(ع) را رواج کشتار و بی‌اهمیت شدن خون‌ریزی دانسته‌اند[۱۶].
- شخصی از امام باقر(ع) پرسید: آیا این سخن مرجئه که می‌‌گویند: "در زمان ظهور، حتی به اندازه یک حجامت خون ریخته نخواهد شد" درست است؟ حضرت پاسخ داد: هرگز درست نیست! سوگند به آن خدایی که جان من به دست اوست، اگر قرار بود بدون سختی و مشقت درست شود، همانا برای رسول خدا نیز این گونه درست می‌شد و دندان‌های پیشین او (در جنگ احد) نمی‌شکست و صورت مبارک او زخمی نمی‌گشت؛ هرگز! (ظهور حضرت و قیام آن جناب) برپا نمی‌شود مگر پس از زمانی که عرق و خون لخته شده را (بر اثر شدت جنگ و کشتار و خون‌ریزی) از پیشانی خود پاک کنید[۱۷].[۱۸].
پرسش مستقیم
پرسش‌های وابسته
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:
- ↑ ر.ک: بیوح، فسق، قذف، مرگ، جنگ، قریش.
- ↑ ملاحم: ص ۱۲۵.
- ↑ همان: ص ۱۲۶.
- ↑ بحار الأنوار: ج ۶، ص ۲۲۴.
- ↑ ملاحم: ص ۱۲۵.
- ↑ همان: ص ۱۳۷.
- ↑ یأتی: ص ۳۱۰.
- ↑ ملاحم: ص ۱۲۶.
- ↑ تفسیر کنز الدقائق: ج ۱، ص ۳۷۰. ر.ک: یاران حضرت مهدی(ع).
- ↑ موعودنامه: ص ۲۵۲.
- ↑ غیبت نعمانی: ص ۲۳۳ و یأتی: ص ۵۴۹.
- ↑ بحار الانوار: ج ۵۲، ص ۳۵۳.
- ↑ یأتی: ص ۱۷۴.
- ↑ الزام الناصب: ج ۲، ص ۱۶۰.
- ↑ ارشاد مفید: ص ۳۶۰ و یأتی، ص ۵۲۰.
- ↑ یأتی: ص ۲۱۱ و ۲۱۲.
- ↑ غیبت نعمانی: ص ۲۸۴.
- ↑ حیدرزاده، عباس، فرهنگنامه آخرالزمان صفحه ۵۱۷-۵۱۸-۵۱۹.