دلدل: تفاوت میان نسخهها
جز (جایگزینی متن - '{{جستارهای وابسته}}' به ' ') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۹: | خط ۹: | ||
<div style="padding: 0.4em 0em 0.0em;"> | <div style="padding: 0.4em 0em 0.0em;"> | ||
'''دلدل''' نام مرکب [[امام علی|حضرت علی]]{{ع}}، استری سفید رنگ که [[پیامبر خاتم|رسول خدا]]{{صل}} به آن حضرت بخشیده بود.<ref>بحار الأنوار، ج ۴۲ ص ۵۹</ref><ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ غدیر (کتاب)|فرهنگ غدیر]]، ص۲۶۱.</ref>. | '''دلدل''' نام مرکب [[امام علی|حضرت علی]]{{ع}}، استری سفید رنگ که [[پیامبر خاتم|رسول خدا]]{{صل}} به آن [[حضرت]] بخشیده بود.<ref>بحار الأنوار، ج ۴۲ ص ۵۹</ref><ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ غدیر (کتاب)|فرهنگ غدیر]]، ص۲۶۱.</ref>. | ||
==مقدمه== | ==مقدمه== | ||
*ماده استری سفید که رنگ آن به سیاهی مایل بود و یکی از حاکمان مصر در اسکندریه (مقوقس) برای [[پیامبر]] فرستاده بود، [[پیامبر خاتم|رسول خدا]]{{صل}} هم آن را به [[امام علی|علی]]{{ع}} بخشید.(...) معنای دلدل، یعنی در حال رفت و آمد و بیقراری. به [[امام علی|علی]]{{ع}} گفتند: چرا اسبسوار نمیشوی، در حالی که بسیاری در تعقیب تواند؟ فرمود: اسب برای تعقیب یا فرار است، من نه آن را که بگریزد تعقیب میکنم و نه از آنکه روی میآورد، رویگردان میشوم پس استر برای من بس است: {{عربی|لا أکرّ علی من فرّ و لا أفرّ ممّن کرّ، و البغلة تزجینی}}.<ref>بحار الأنوار، ج ۴۲ ص ۵۹</ref><ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ غدیر (کتاب)|فرهنگ غدیر]]، ص۲۶۱.</ref>. | *ماده استری سفید که رنگ آن به سیاهی مایل بود و یکی از [[حاکمان]] [[مصر]] در [[اسکندریه ]](مقوقس) برای [[پیامبر]] فرستاده بود، [[پیامبر خاتم|رسول خدا]]{{صل}} هم آن را به [[امام علی|علی]]{{ع}} بخشید.(...) معنای دلدل، یعنی در حال رفت و آمد و بیقراری. به [[امام علی|علی]]{{ع}} گفتند: چرا اسبسوار نمیشوی، در حالی که بسیاری در تعقیب تواند؟ فرمود: اسب برای تعقیب یا فرار است، من نه آن را که بگریزد تعقیب میکنم و نه از آنکه روی میآورد، رویگردان میشوم پس استر برای من بس است: {{عربی|لا أکرّ علی من فرّ و لا أفرّ ممّن کرّ، و البغلة تزجینی}}.<ref>بحار الأنوار، ج ۴۲ ص ۵۹</ref><ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ غدیر (کتاب)|فرهنگ غدیر]]، ص۲۶۱.</ref>. | ||
==دلدل در موعودنامه== | ==دلدل در موعودنامه== | ||
*نام استر [[رسول خدا]] {{صل}} است که [[حضرت قائم]] {{ع}} هنگام ظهور همراه خود دارند<ref>نجم الثاقب، باب دوم | *نام استر [[رسول خدا]]{{صل}} است که [[حضرت قائم]]{{ع}} [[هنگام ظهور]] همراه خود دارند<ref>نجم الثاقب، باب دوم:</ref>. استر چارپایی بارکش و سواری است که پدرش حمار و مادرش اسب است. به آن قاطر هم میگویند. از [[امام صادق]]{{ع}} [[روایت]] شده که [[پیغمبر]]{{صل}} را دو استر بوده: یکی به نام دلدل و دیگری به نام شهباء<ref>معارف و معاریف، ج ۲، ص ۱۴۰.</ref>. دلدل، ماده استری است، سفید مایل به سیاهی که [[حاکم]] اسکندریه برای [[حضرت رسول]]{{صل}} فرستاده بود، و آن [[حضرت]]، آن را به [[امیر المؤمنین]]{{ع}} برای سواری بخشید<ref>معارف و معاریف، ج ۵، ص ۴۳۸.</ref><ref>[[مجتبی تونهای|تونهای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۳۳۱.</ref>. | ||
== پرسشهای وابسته == | == پرسشهای وابسته == | ||
نسخهٔ ۷ ژوئیهٔ ۲۰۲۰، ساعت ۱۷:۵۹
- این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی میشود:
- در این باره، تعداد بسیاری از پرسشهای عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل دلدل (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.
دلدل نام مرکب حضرت علی(ع)، استری سفید رنگ که رسول خدا(ص) به آن حضرت بخشیده بود.[۱][۲].
مقدمه
- ماده استری سفید که رنگ آن به سیاهی مایل بود و یکی از حاکمان مصر در اسکندریه (مقوقس) برای پیامبر فرستاده بود، رسول خدا(ص) هم آن را به علی(ع) بخشید.(...) معنای دلدل، یعنی در حال رفت و آمد و بیقراری. به علی(ع) گفتند: چرا اسبسوار نمیشوی، در حالی که بسیاری در تعقیب تواند؟ فرمود: اسب برای تعقیب یا فرار است، من نه آن را که بگریزد تعقیب میکنم و نه از آنکه روی میآورد، رویگردان میشوم پس استر برای من بس است: لا أکرّ علی من فرّ و لا أفرّ ممّن کرّ، و البغلة تزجینی.[۳][۴].
دلدل در موعودنامه
- نام استر رسول خدا(ص) است که حضرت قائم(ع) هنگام ظهور همراه خود دارند[۵]. استر چارپایی بارکش و سواری است که پدرش حمار و مادرش اسب است. به آن قاطر هم میگویند. از امام صادق(ع) روایت شده که پیغمبر(ص) را دو استر بوده: یکی به نام دلدل و دیگری به نام شهباء[۶]. دلدل، ماده استری است، سفید مایل به سیاهی که حاکم اسکندریه برای حضرت رسول(ص) فرستاده بود، و آن حضرت، آن را به امیر المؤمنین(ع) برای سواری بخشید[۷][۸].
پرسشهای وابسته
منابع
پانویس
- ↑ بحار الأنوار، ج ۴۲ ص ۵۹
- ↑ محدثی، جواد، فرهنگ غدیر، ص۲۶۱.
- ↑ بحار الأنوار، ج ۴۲ ص ۵۹
- ↑ محدثی، جواد، فرهنگ غدیر، ص۲۶۱.
- ↑ نجم الثاقب، باب دوم:
- ↑ معارف و معاریف، ج ۲، ص ۱۴۰.
- ↑ معارف و معاریف، ج ۵، ص ۴۳۸.
- ↑ تونهای، مجتبی، موعودنامه، ص۳۳۱.