حجة الوداع
متن این جستار آزمایشی و غیرنهایی است. برای اطلاع از اهداف و چشم انداز این دانشنامه به صفحه آشنایی با دانشنامه مجازی امامت و ولایت مراجعه کنید.
- این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
- در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل حجة الوداع (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.
حج واپسین، آخرین حجّی که رسول خدا(ص) در سال دهم هجری همراه جمع بسیاری از مسلمانان انجام داد و پس از پایان اعمال حج، در بازگشت به مدینه در منطقۀ غدیر خم، علی بن ابی طالب(ع) را به امر الهی به امامت مسلمین نصب کرد. پس از آن، دیگر پیامبر حجّی انجام نداد و حدود سه ماه بعد از دنیا رفت. جمعیت حاجیان را در آن سال، گوناگون نقل کرده‌اند، همچون ۹۰ هزار، ۱۱۴ هزار، ۱۲۰ هزار، ۱۲۴ هزار و بیشتر. اینان کسانی بودند که با آن حضرت به حج آمدند، علاوه بر آنان که از مکّه و یمن به حج آمد بودند.[۱] این حج را، "حجة الإسلام"، "حجّة البلاغ"، "حجة الکمال"، "حجة التمام" هم گفته‌اند. داستان آن به‌طور مفصّل در همۀ کتب تاریخ در قضایای سال دهم هجری آمده است[۲]
مقدمه
- زیارت خانه خدا در مکه و طواف بر گرد کعبه و برنامه‌های دیگری که در این شهر و در منا و عرفات انجام می‌گیرد، "حج" نام دارد. این عبادت از زمان حضرت ابراهیم(ع) و پیش از او نیز انجام می‌گرفت.
- حضرت محمّد(ص) نیز چه در سال‌هایی که در مکه بود و چه پس از هجرت، به زیارتِ خانه خدا می‌رفت. آخرین باری که آن حضرت، همراه تعداد فراوانی از مسلمانان حج انجام داد و همه جزئیات و شیوه صحیح این عبادت را عملاً به مسلمان آموخت، در سال دهم هجرت بود. در بازگشت از همین سفر بود که در "غدیر خم"، حضرت علی(ع) را به جانشینی خود تعیین کرد. از آنجا که پیامبر شخصاً در این حج شرکت داشت و بیش از صد هزار مسلمان از مناطق دیگر به حج آمده بودند، نیز تکلیف رهبری مردم پس از آن حضرت تعیین شد، "حجة الوداع" از اهمیّت ویژه‌ای برخوردار شده و سخنان و عملکرد پیامبر در این آخرین سفر حج، مورد توجّه خاص قرار گرفته است[۳].
منابع
پانویس
با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:
- ↑ الغدیر ج۱ص۹
- ↑ محدثی، جواد، فرهنگ غدیر، ص۲۰۴.
- ↑ محدثی، جواد، فرهنگ‌نامه دینی، ص۸۳.