نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط Wasity(بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ۸ ژوئن ۲۰۱۹، ساعت ۱۴:۰۴ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.
نسخهٔ ویرایششده در تاریخ ۸ ژوئن ۲۰۱۹، ساعت ۱۴:۰۴ توسط Wasity(بحث | مشارکت‌ها)
کیفیت ظهور امام مهدی(ع) چیست؟ یکی از پرسش‌های مرتبط به بحث مهدویت است که می‌توان با عبارت‌های متفاوتی مطرح کرد. برای بررسی جامع این سؤال و دیگر سؤال‌های مرتبط، یا هر مطلب وابسته دیگری، به مدخل اصلی مهدویت مراجعه شود.
«از احادیثاهل بیت چنین استفاده می‌شود: هنگامی که اوضاع عمومی جهان مساعد گشت و افکار جهانیان برای پذیرش حکومتحق آماده شد، خداوند متعال به مهدی اجازه نهضت می‌دهد. پس ناگهان در مکهظاهر می‌گردد و منادی حقبشارت ظهورش را به سمع جهانیان می‌رساند. مردان برگزیدهجهان که در چندین روایت تعدادشان سیصد و سیزده نفر تعیین شده اولین ندای حق را لبیک گفته در اولین ساعات دعوت، مجذوب مغناطیس ولایت می‌گردند.
سپس دعوت عمومی خویش را شروع می‌کند. مردم رنجدیده و از همه‌جا مأیوس دورش اجتماع می‌نمایند و با او بیعت می‌کنند و در اندک‌زمانی، سپاه انبوهی از مردان شجاع و فداکار و اصلاح‌طلب جهان، برایش مجهز می‌شوند.
امام محمد باقر و امامجعفر صادق (ع) در توصیف یارانقائم فرموده‌اند: شرق و غرب جهان را اشغال می‌کنند، تمام موجودات جهان را مسخر می‌گردانند، هریک از آنها نیروی چهل مرد دارد و قلوبشان از پاره‌های آهن سخت‌تر است به‌طوری که اگر در راه هدف به کوه‌های آهن برخورد نمایند آنها را پاره می‌کنند و تا وقتی که رضایتخدا فراهم نشود از جنگ دست نمی‌کشند[۲].
در آن موقع، زمامداران خودسر و ستمگران بی‌وجدان، احساس خطر می‌نمایند و درصدد دفاع برمی‌آیند و ندای مخالفت را به هم‌مسلکان خویش می‌رسانند، اما سربازان عدالتخواه و اصلاح‌طلبان جهان که از جور و تعدی خسته شده‌اند، تصمیم نهایی را می‌گیرند، با اتحاد و کوشش به آنها حمله می‌نمایند، با تأییدات خداوندی ستمکاران را ریشه‌کن نموده قتل‌عامشان می‌کنند، رعب و ترس همه را فرامی‌گیرد و تسلیم دولت حق می‌گردند.
بسیاری از کفار به واسطه دیدن علائمصدق و حقیقت، به دین اسلام می‌گروند، آنهایی که در کفر و ظلم خویش اصرار ورزند به دست لشکر مهدی قتل عام می‌شوند. یگانه دولت مقتدر و نیرومند اسلام در سرتاسر زمین تشکیل می‌یابد و مردم از جان‌ودل در حفظ و حراست آن کوشش می‌نمایند[۳]دین اسلام عمومی می‌گردد و در تمام بلاد داخل می‌شود[۴]»[۵].
پاسخ‌های دیگر
با کلیک بر «ادامه مطلب» پاسخ باز و با کلیک بر «نهفتن» بسته می‌شود:
«براساس ظاهرروایات چند ماه قبل از قیام اصلاحی حضرت مهدی (ع) خروجی صورت می‌گیرد از طرف شام که فرماندهی آن را شخصی به نام سفیانی به عهده دارد، این شخص دامنه تصرف لشکر خود را به عراق و مقداری از ترکیه گسترش می‌دهد. با این خروج، افرادی به مقابله با وی برمی‌‌‌خیزند. در همین ایام فردی نیز به نام یمانی به دفاع از حق به پا می‌خیزد. اوضاع غیر عادی می‌گردد. در این هنگام ندای آسمانی (که گویا در ماه رمضان است) ظهور را نوید می‌دهد. سفیانی لشکری را به طرف مدینه و مکه گسیل می‌دارد که با حضرت مبارزه کنند. اینان در بیابانی بین مدینه و مکه به نام بیداء به قدرت الهی به زمین فرو می‌روند و فقط دو نفر از ایشان نجات می‌یابند که یکی به سوی مکه می‌آید و یکی به سوی عراق تا خبر این واقعه را به گوش حضرت مهدی (ع) در مکه و سفیانی در عراق برسانند. در همین ایام گروهی از یاوران (حدود ۴۰ نفر) به مکه وارد شده و پس از ملاقات با نماینده امام، به دیدار حضرت نایل شده و در کنار آن حضرت قرار می‌گیرند.
وقتی یاوران اولیه (۳۱۳) نفر کامل شدند ظهور حضرت تحقّق می‌پذیرد و حضرت با یاران به مسجدالحرام وارد شده و سخنان خودش را به گوش مردم می‌رسانند و از آنان بیعت می‌خواهد. به فرمان خداوندجبرئیل و تعدادی از ملائکه نیز به یاری حضرت می‌شتابند. اولین کسی که با آن حضرت بیعت می‌کند جبرئیل و ملائکه‌اند و بعد یاوران بیعت تازه‌ای با حضرت می‌بندند. در این هنگام حضرت لباس پیامبر (ص) را به تن نموده و پرچمی را به نام پرچمفتح به دست دارند. گفته شده این پرچم هنگامی باز می‌شود نصرت و پیروزی را به همراه دارد. حضرت در مکه می‌مانند تا مقدار یاوران به ده هزار و یا پانزده هزار نفر می‌رسد سپس قیام صورت می‌گیرد و حضرت مکه را فتح می‌کنند. پس از تسلط به مکه و اصلاحات لازم به طرف مدینه حرکت می‌کنند. گفته شده بعد از خروج حضرت از مکه عده‌ای شورش کرده و نماینده حضرت را به شهادت می‌رسانند. خبر به حضرت می‌رسد. ایشان اقدامات لازم را اعمال کرده و پس از دفع شورش و برقراری امنیت به سوی مدینه رهسپار می‌شوند. با تسلط بر مدینه و برقراری و انجام اقدامات مورد نیاز حضرت و یاران به طرف ایران و عراق حرکت می‌کنند. البته ناگفته نماند که در این بین مردم عاشق به لشکر حضرت اضافه می‌شوند. با حضور حضرت در عراق و تسلط بر کوفه، درگیری بزرگی بین ایشان و لشکر سفیانی رخ می‌دهد. عده‌ای هلاک شده و گروهی دیگر به طرف فلسطین می‌گریزند. در حین این برخوردها، گورهی دیگر به نام دین با حضرت وارد مبارزه می‌شوند (شبیه گروه خوارج در زمان حضرت علی (ع)) و همگی کشته می‌شوند.
حضرت پس از تسلط بر عراق به طرف فلسطین حرکت می‌کند. لشکر سفیانی را تار و مار می‌کند. مسیحیان می‌خواهند به مقابله برخیزند در این هنگام حضرت عیسی (ع) از آسمان نزول می‌کند و با نماز خواندن پشت سر حضرت، امامت و ولایت و رهبری ایشان را اعلام می‌کند. با همین اقدام گروهی از مسیحیان به حضرت می‌گروند، و عده‌ای دیگر پس از مدتی به اسلام می‌پیوندند.
گروه دیگری که به مبارزه برمی‌‌‌خیزند یهودیان هستند. حضرت قطعه‌های تورات را که در بعضی کوه‌ها قرار دارد می‌آورند و برای یهودیانحق را تبیین می‌کنند.
از طرف دیگر یاوران ویژه حضرت با لشکریانی به نقاط مختلف جهان رفته و مردم را به دیناسلام فرا می‌خواندند. زمانی طولانی نمی‌گذرد که جهان تحت حاکمیت حضرت درمی‌اید و در همه جا صدای روح‌‌‌بخش گلبانگ توحید طنین‌انداز می‌شود»[۶].
«حضرت مهدی (ع) در "مدینه" ظهور می‌کند. خبرظهور آن حضرت به سرعت در منطقه پخش می‌گردد و به سفیانی که بر سوریه، اردن و فلسطین فرمان می‌راند، می‌رسد. او سپاهی بزرگ فراهم می‌آورد و به سوی آن حضرت می‌فرستد. امام(ع) پس از چندی، مدینه را به قصد مکه ترک می‌گوید و نزدیک کوه صفا یا نقطه‌ای دیگر در اطراف مکه فرود می‌آید. روزها می‌گذرد و هنگامه قیامامام(ع) نزدیک می‌شود. اصحاب نخستین امام، که طبق روایات ۳۱۳ نفرند، از شرق و غرب جهان خود را به مکه می‌رسانند و به امام می‌پیوندند. درباره نام و ویژگی‌های این گروه، روایات بسیاری به دست ما رسیده است. آنها با دیگر یاوران امام(ع) تفاوت دارند و در اوج خلوص و تقوا به سر می‌برند. این گروه که از توانایی، کارآیی، آگاهی، کفایت و مدیریت برخوردارند، پرچم‌داران سپاه به شمار می‌آیند. امام صادق(ع) بر آنان را " حَكَمُ اللَّهِ فِي أَرْضِهِ "[۷] می‌خوانند. حضرت(ع) در مکه می‌ماند، تا ده هزار تن دیگر به وی بپیوندند. در این هنگام، حرکت اصلاحی‌اش را می‌آغازد. حضرت ولی عصر(ع)، پس از کشته شدن "نفس زکیه" در مسجد الحرام، در روز عاشورا در مسجد الحرام حاضر می‌شود، در مقامابراهیم(ع) نماز می‌گزارد و نخستین خطبه جاودانش را می‌خواند. او در آن خطبه، مردم را به حق و عدالتدعوت می‌کند و از آنان می‌خواهد در اجرای عدالت کامل و صلح جهانی، یاری‌اش دهند. مردم دسته دسته با آن عزیز بیعت می‌کنند. نخستین کسی که با حضرت(ع) بیعت می‌کند، جبرئیل است: " إِنَّ أَوَّلَ مَنْ يُبَايِعُ اَلْقَائِمَ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ جَبْرَئِيلُ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ "[۸]. بر اساس روایات، حضرت(ع) با شمشیرقیام می‌کند. آیا مراد از شمشیر، عدالت است یا همان سلاح کهن بشر است که در زمان ظهور با از کار افتادن سلاح‌های پیشرفته، دیگر بار مرسوم می‌شود؟ پاسخ دقیق و درست بدین پرسش، از توان انسان عادی بیرون است. آنچه مسلم می‌نماید، این است که حضرت مهدی(ع) با میراث عظیم انبیای پیشین می‌آید و در راه اصلاح گام می‌نهد. پرچم ویژه پیامبر اسلام(ع)، خاتم سليمان(ع) ، سنگ و عصای موسی(ع) و نیز خُلق و خوی پیامبر گرامی و ائمه(ع) و مادر گرامی‌اش زهرای اطهر(س) با وی همراه خواهد بود.[۹]»[۱۰].
«لحظه ظهور، بسیار دل‌انگیز و زیباست و زبان و قلم از تشریح آن لحظه‌ها ناتوان است. تنها به بیان گوشه‌هایی از آنچه در احادیث آمده، می‌پردازیم. امام صادق (ع) فرمود: امام زمان (ع) در آخرین شب غیبت، به تنهایی وارد کعبه می‌شود و پس از طواف و عبادت، وقتی که همه مردم به خواب رفته‌اند، جبرئیل و میکائیل با هزاران فرشته بر آن حضرت نازل می‌شوند و می‌گویند: آقای ما! از هم اکنون ما تحت امر تو و مطیعفرمان توییم.
آن‌گاه آن حضرت در حالی که میان رکن و مقامایستاده، فریاد می‌زند: ای یاران من! ای یارانی که خداوند شما را برای من ذخیره کرده! ناگهان همه اصحاب حضرت و امام حسین و یارانش از بستر خوابشان برخواسته، در یک لحظه گرد آقا جمع می‌شوند. آیه شریفه أَيْنَ مَا تَكُونُواْ يَأْتِ بِكُمُ اللَّهُ جَمِيعًا[۱۱]؛ هر کجا باشید خداوند همه شما را گرد خواهد آورد، اشاره به همین است[۱۲]. صبح که مردم از خواب بیدار می‌شوند متوجه می‌شوند فردی در کنار کعبهایستاده و جمعی دورش حلقه زده‌اند، و این صدا را می‌شنوند: "هَذَا مَهْدِيُّ آلِ مُحَمَّدٍ بَايِعُوهُ تَهْتَدُوا"؛ این مهدیآل محمد است، با او بیعت کنید تا هدایت شوید[۱۳]»[۱۴].
با کلیک بر «ادامه مطلب» پاسخ باز و با کلیک بر «نهفتن» بسته می‌شود:
