ام وهب
این مدخل از زیرشاخه‌های بحث یاران امام حسین، شهدای کربلا و مرتبط با مدخل امام حسین است. "ام وهب" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
مقدمه
وی دختر عبد و همسر عبدالله بن عمیر کلبی از طایفه بنی علیم بود چون شوهرش تصمیم گرفت از کوفه به یاری امام حسین بیرون آید، ام وهب نیز اصرار کرد تا او را هم باخود ببرد. شبانه به یاران امام حسین در کربلا پیوستند. روز عاشورا وقتی شوهرش به میدان رفت، او نیز چوبی به دست گرفت و به میدان شتافت ولی امام حسین مانع او شد و فرمود: بر زنان جهاد نیست. اما پس از شهادت شوهرش به بالین او رفت و صورت او را پاک می‌کرد که شمر، غلامی را سراغ او فرستاد. آن غلام، با گرزی بر سر آن زن کوبید و او را شهید کرد[۱].[۲]
جستارهای وابسته
- عبدالله بن عمیر کلبی (همسر)
- وهب بن عبدالله کلبی (فرزند)
منابع
پانویس
- ↑ انصار الحسین، ص ۶۱ به نقل از تاریخ طبری
- ↑ ر. ک. محدثی، جواد، فرهنگ عاشورا، ص۶۵.