چه کسانی رجعت می‌کنند؟ (پرسش)
| چه کسانی رجعت می‌کنند؟ | |
|---|---|
 | |
| موضوع اصلی | بانک جامع پرسش و پاسخ مهدویت |
| مدخل بالاتر | مهدویت / عصر پس از ظهور / رجعت |
| مدخل اصلی | رجعتکنندگان |
| مدخل وابسته | ؟ |
چه کسانی رجعت می‌کنند؟ یکی از پرسش‌های مرتبط به بحث مهدویت است که می‌توان با عبارت‌های متفاوتی مطرح کرد. برای بررسی جامع این سؤال و دیگر سؤال‌های مرتبط، یا هر مطلب وابسته دیگری، به مدخل اصلی مهدویت مراجعه شود.
عبارت‌های دیگری از این پرسش
پاسخ نخست
- حجت الاسلام و المسلمین علی رضا رجالی تهرانی، در کتاب «یکصد پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان» در این‌باره گفته است:
- «اینکه چه کسانی، رجعت خواهند کرد، به دو دسته روایت برخورد میکنیم. دستهای از روایات به‌طور کلّی دلالت بر بازگشت مؤمن خالص، و کافر و مشرک خالص دارند و دسته دیگر از روایات اشخاصی را به‌طور خاصّ و جداگانه ذکر نمودهاند. پیرامون دسته اوّل امام صادق (ع) چنین می‌فرماید: رجعت همگانی نیست، بلکه خصوصی است، تنها کسانی رجعت می‌کنند که مؤمن خالص باشند یا مشرک خالص[۱]. پیرامون دسته دوم، باید گفت که طبق روایات، پیامبران، حضرت اسماعیل صادق الوعد، حضرت عیسی، حضرت خضر، حضرت رسول اکرم (ص)، امیر المؤمنین علی (ع)، امام حسین (ع)، سایر امامان معصوم (ع) و جمعی از اصحاب باوفای پیامبر اسلام و اصحابی چون: سلمان، مقداد، جابر بن عبد اللّه انصاری، مالک اشتر، مفضل بن عمر، و نیز اصحاب کهف و برخی دیگر رجعت خواهند کرد.
- امّا با بررسی روایت رجعت استفاده میشود که نخستین کسی که برای فرمانروایی جهان رجعت میکند، حضرت امام حسین (ع) است. چنانکه امام صادق (ع) فرموده است: نخستین کسی که زمین برای او شکافته میشود و به روی زمین رجعت میکند، حسین بن علی (ع) است[۲] و نیز می‌فرماید: نخستین کسی که به دنیا رجعت میکند، حسین بن علی (ع) است، به قدری حکومت میکند که از کثرت سنّ، ابروهایش روی دیدگانش میریزد[۳]. و همانطور که آمد، براساس احادیثی که در ذیل آیه ششم از سوره اسراء وارد شده است، امام حسین (ع) در اواخر حکومت بقیة اللّه (ع) با اصحاب باوفایش رجعت میکند و به همه مردم معرّفی میشود، تا دیگر کسی در مورد آن حضرت دچار تردید نشود. هنگامی که همه مردم او را شناختند، اجل حضرت مهدی(ع) فرا میرسد و دیده از جهان فرو میبندد. آنگاه امام حسین (ع) آن حضرت را غسل و کفن و حنوط نموده و به خاک میسپرد، که هرگز امام را جز امام غسل نمیدهد.[۴]»[۵].
پاسخ‌های دیگر
با کلیک بر «ادامه مطلب» پاسخ باز و با کلیک بر «نهفتن» بسته میشود:
| ۱. حجت الاسلام و المسلمین صمدی؛ |
|---|
|
| ۲. حجت الاسلام و المسلمین امامی میبدی؛ |
|---|
|
| ۳. آقای باقری‌زاده اشعری؛ |
|---|
|
| ۴. آقای تونه‌ای (پژوهشگر معارف مهدویت)؛ |
|---|
|
پرسش‌های وابسته
منبع‌شناسی جامع مهدویت
پانویس
با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:
- ↑ تفسیر برهان، سید هاشم بحرانی، ج ۲، ص ۴۰۸
- ↑ الزام النّاصب، شیخ علی یزدی حائری، ج ۲، ص ۳۶۰
- ↑ بحار الانوار، علّامه مجلسی، ج ۵۳، ص ۴۶
- ↑ بحار الانوار، علّامه مجلسی، ج ۵۱، ص ۵۶
- ↑ یکصد پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان، ص ۲۶۶.
- ↑ ر.ک: دلائل الإمامة، ص۵۵۴؛ ارشاد القلوب، ص۳۶۵، حلیه الابرار، ج۲، ص۶۰۱.
- ↑ ر.ک: روضة الواعظین، ج۲، ص۲۶۶؛ دلائل الإمامة، ص۲۷۴؛ مجمع البیان، ج۲، ص۴۸۹.
- ↑ ر.ک: الخرائج و الجرائح، ج۱، ص۱۸۵.
- ↑ ر.ک: الایقاظ، ص۲۶۶.
- ↑ ر.ک: اثبات الهداة، ج۳، ص۵۶۱؛ الایقاظ، ص۲۶۶.
- ↑ ر.ک: دلائل الإمامة، ص۲۴۸؛ اثبات الهداة، ج۳، ص۵۷۳.
- ↑ صمدی، قنبر علی، آخرین منجی، ص:221 -222
- ↑ تفسیر القمی، جلد ۱، صفحه ۲۵ ؛بحارالانوار، جلد ۵۳، صفحه ۴۱.
- ↑ المیزان، جلد ۱۲، صفحه ۱۷۵.
- ↑ در محضر علامه طباطبایی، سوال ۲۷۷، صفحه ۱۱۷.
- ↑ همان.
- ↑ در محضر علامه طباطبایی، سوال صفحه ۱۱۸. متن خبر: من کتاب البشاره للسید رضی الدین علی بن طاوس وجدت فی کتاب تالیف جعفر بن محمد بن مالک الکوفی باسناده الی حمران قال عمرالدنیا مائه الف سنه لسائر الناس عشرون الف سنه و ثمانون الف سنه لال محمد علیه و (ع). بحارالانوار، جلد ۵۳، صفحه ۱۱۶.
- ↑ المیزان، جلد ۱۵، صفحه ۴۰۵؛ در این رابطه مراجعه شود به گفتار سوم در همین فصل، تبیین آیه «دابه».
- ↑ المیزان، جلد ۲، صفحه ۱۰۹ ؛در محضر علامه طباطبایی، سوال، صفحه ۱۱۷.
- ↑ مرحوم علامه اسامی مذکور را از روایتی از ابن عباس ذکر میکند. البته روایات دیگری نیز ذکر میکند که چندان مورد پذیرش ایشان نیست. المیزان، جلد ۱۳، صفحه ۲۸۸.
- ↑ المیزان، جلد ۱۳، صفحه ۲۹۰ ؛به نقل از تفسیر البرهان، جلد ۲، صفحه ۴۶۰.
- ↑ المیزان، جلد ۲، صفحه ۱۰۹.
- ↑ امامی میبدی، علی رضا، آموزه‌های مهدویت در آثار علامه طباطبائی، ص ۲۹۸.
- ↑ ر.ک: محمدی ری‌شهری، محمد، دانشنامهٔ امام مهدی، ج ۸، ص ۴۷–۴۸.
- ↑ باقری‌زاده اشعری، محمد، از امام مهدی بیشتر بدانیم، ص۹۸.
- ↑ سوره قصص، ۸۵.
- ↑ بحار الانوار، ج ۵۳، ص ۳۲؛ تفسیر برهان، ج ۳، ص ۲۳۹.
- ↑ بحار الانوار، ج ۵۳، ص ۶۳.
- ↑ همان، ص ۱۰۳.
- ↑ سوره اسراء، ۶.
- ↑ کافی، ج ۸، ص ۲۰۶؛ بحار الانوار، ج ۵۱، ص ۵۶؛ تفسیر برهان، ج ۲، ص ۴۰۶.
- ↑ بحار الانوار، ج ۵۳، ص ۷۵.
- ↑ همان، ص ۴۶؛ تفسیر صافی، ج ۱، ص ۳۲۶؛ تفسیر برهان، ج ۳، ص ۱۴۹.
- ↑ تفسیر برهان، ج ۳، ص ۲۰۹؛ نور الثقلین، ج ۴، ص ۹۷؛ تفسیر صافی، ج ۴، ص ۷۵.
- ↑ مجتبی تونه‌ای، موعودنامه، ص:۳۵۰.
- ↑ بحار الانوار، ج ۵۳، ص ۳۹؛ نور الثقلین، ج ۴، ص ۱۰۰.
- ↑ همان، ص ۹۱.
- ↑ دلائل الإمامه، ص ۲۹۷ (به نقل از رجعت، محمد خادمی شیرازی، ص ۱۶۲).
- ↑ بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۱۴ و ج ۵۳، ص ۹۰.
- ↑ تفسیر صافی، ج ۳، ص ۱۷۹؛ تفسیر عیاشی، ج ۲، ص ۲۸۲؛ تفسیر برهان، ج ۲، ص ۴۰۸.
- ↑ تفسیر صافی، ج ۵، ص ۸۳؛ بحار الانوار، ج ۵۳، ص ۱۰۳؛ الزام الناصب، ج ۲، ص ۳۵۱.
- ↑ رجعت، محمد خادمی شیرازی، ص ۲۰۰.
- ↑ مجتبی تونه‌ای، موعودنامه، ص:۳۵۹.