تفسیر رمزی

مقدمه

تفسیر رمزی که گاهی از آن به تفسیر باطنی نیز تعبیر می‌شود مبنا و اساس درک مفاهیم قرآن را بر مطالبی خارج از قرآن گذاشته، آیات را رمز و اشاره به‌آن می‌داند؛ بدون آنکه لفظ و قواعد ادبی و ظاهر قرآن بر آن معانی خارجی دلالت داشته باشند.

این گرایش با تفسیر اشاری و عرفانی تفاوت دارد:

در تفسیر رمزی، سابقه تأویلی پیش از اسلام هم وجود دارد.
رموز و اشارات بیش از آنکه بر کلام الهی استوار باشند، مبتنی بر آموزش از معلم است.

آشکارترین چهره این تفسیر را می‌توان در طایفه‌ با طنیه از فرقه‌های اسماعیلیه دید. از اسماعیلیه تفسیر کاملی به صورت باطنی منتشر نشده است و عمدتا در برخی آیات و سوره‌ها تفسیری نوشته‌اند.^[۱].^[۲]

جستارهای وابسته

منابع

فرهنگ‌نامه علوم قرآنی

پانویس

↑ خرمشاهی، بهاء الدین، دانش نامه قرآن و قرآن پژوهی، جلد۱، صفحه ۶۴۹؛ ایازی، محمد علی، المفسرون حیاتهم و منهجهم، صفحه ۵۸.
↑ فرهنگ نامه علوم قرآنی، ج۱، ص۱۷۹۰.

[1] خرمشاهی، بهاء الدین، دانش نامه قرآن و قرآن پژوهی، جلد۱، صفحه ۶۴۹؛ ایازی، محمد علی، المفسرون حیاتهم و منهجهم، صفحه ۵۸.

[2] فرهنگ نامه علوم قرآنی، ج۱، ص۱۷۹۰.

[۱]

[۲]