تفسیر میثم تمار

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط Bahmani (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۷ مارس ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۱۱ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

مقدمه

آقا بزرگ تهرانی از این کتاب خبر داده و در معرفی آن گفته است: «تفسیر میثم تمار بعضی از مطالبی است که وی از امیر مؤمنان (ع) آموخته است»[۱] برحسب نقل برخی روایات، پسران میثم «صالح» و «یعقوب» گاهی سخنی از امام علی (ع) را به‌عنوان مطلبی که در کتاب پدر خود یافته‌اند، نقل می‌کرده‌اند؛ برای مثال، در امالی شیخ صدوق از یعقوب - فرزند میثم - نقل شده که گفت: بر ابو جعفر امام باقر (ع) وارد شدم، به آن حضرت عرض کردم: فدایت شوم ای پسر رسول خدا! من در کتاب‌های پدرم یافتم که امام علی (ع) به پدرم میثم فرمود: «أَحْبِبْ حَبِيبَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ إِنْ كَانَ فَاسِقاً زَانِياً، وَ أَبْغِضْ مُبْغِضَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ إِنْ كَانَ صَوَّاماً قَوَّاماً، فَإِنِّي سَمِعْتُ رَسُولَ اللَّهِ (ص) وَ هُوَ يَقُول ﴿الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ أُولَئِكَ هُمْ خَيْرُ الْبَرِيَّةِ[۲]، ثُمَّ الْتَفَتَ إِلَيَّ وَ قَالَ: هُمْ وَ اللَّهِ أَنْتَ وَ شِيعَتُكَ يَا عَلِيُّ، وَ مِيعَادُكَ وَ مِيعَادُهُمُ الْحَوْضُ غَداً، غُرّاً مُحَجَّلِينَ، مُكْتَحِلِينَ مُتَوَّجِينَ» ابو جعفر (ع) فرمود این مطلب، به همین صورت در «کتاب علی» دیده می‌شود[۳]. به نظر می‌رسد منظور از کتاب میثم در این روایات همان تفسیر میثم است، به‌خصوص که برخی مطالب نقل شده در آن، روایات تفسیری و مربوط‍ به آیات است.[۴]

جستارهای وابسته


منابع

جستارهای وابسته

پانویس

  1. ر. ک: آقا بزرگ تهرانی، الذریعة، ج۴، ص۳۱۷، رقم ۱۳۳۹.
  2. «بی‌گمان آنانکه ایمان آورده‌اند و کردارهایی شایسته کرده‌اند، بهترین آفریدگانند» سوره بینه، آیه ۷.
  3. حویزی، نورالثقلین، ج۵، ص۶۴۴ ح۱۳؛ نمونه دیگر را در همان، ج۴، ص۲۳۴، ح۶ بنگرید.
  4. بابایی، علی اکبر، تاریخ تفسیر قرآن، ص ۳۷۰.