دعای تعجیل فرج

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط Msadeq (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۲۴ دسامبر ۲۰۱۹، ساعت ۱۶:۱۵ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
متن این جستار آزمایشی است؛ امید می رود در آینده نه چندان دور آماده شود. برای اطلاع از جزئیات بیشتر به بانک جامع پرسش و پاسخ مهدویت مراجعه کنید.

مقدمه

  • « اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ عَجِّلْ فَرَجَهُم »
  1. امام صادق(ع) می‌‌فرماید:"کسی که پس از نماز ظهر و نماز صبح در روز جمعه و غیر آن (روزهای دیگر) بگوید: « اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ عَجِّلْ فَرَجَهُمْ »، نمی‌میرد تا این که حضرت مهدی (ع) را درک کند (ببیند)"[۱].
  2. در ضمن دعایی طولانی که به عنوان دعای شب‌های قدر از امیرالمؤمنین(ع) نقل شده، این فراز آمده است که: « الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِین...صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ عَجِّلْ فَرَجَهُم... »[۲].
  3. همچنین در دعای دیگری از امام صادق(ع) که جامع دنیا و آخرت است، این فراز به چشم می‌‌خورد: « عَنْ عَمْرِو بْنِ أَبِی الْمِقْدَامِ قَالَ أَمْلَی عَلَیَّ هَذَا الدُّعَاءَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ(ع) وَ هُوَ جَامِعٌ لِلدُّنْیَا وَ الْآخِرَهِ تَقُولُ بَعْدَ حَمْدِ اللَّهِ وَ الثَّنَاءِ عَلَیْهِ اللَّهُمَّ أَنْتَ اللَّهُ لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ....اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ عَجِّلْ فَرَجَهُمْ وَ رُوحَهُمْ وَ رَاحَتَهُمْ وَ سُرُورَهُمْ وَ أَذِقْنِی طَعْمَ فَرَجِهِمْ وَ أَهْلِکْ أَعْدَاءَهُم... »[۳].
  4. امام صادق(ع) درباره فضیلت صلوات سخن می‌‌گفتند، راوی از امام پرسید: چگونه صلوات بفرستم؟ حضرت فرمود: "صد بار می‌‌گوئی « اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ عَجِّلْ فَرَجَهُمْ »[۴][۵].

نکات

۱. چرا باید برای تعجیل فرج دعا کنیم؟ هر وقت خداوند متعال صلاح بداند اذن فرج خواهد داد!

۲. تفاوت دعا برای تعجیل فرج با استعجال در فرج چیست؟ زیرا در روایات، استعجالِ در فرج نهی شده است.

  1. به معنای خواستن ظهور امام است که خود از شرایط ظهور است.
  2. ثانیاً، دعا، هرگز از عمل جدا نیست و این خواستن پیش از آن که با زبان باشد، باید با عمل به وظیفه انجام گردد[۲۵].

منابع

پانویس

 با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:  

  1. مجلسی، بحارالانوار، ج۸۶، ص۳۶۴.
  2. شیخ طوسی، تهذیب الاحکام، ج۳، ص۸۲ و مجلسی، بحارالانوار، ج۹۵، ص۱۲۷.
  3. کلینی، کافی، ج۲، ص۵۸۴، آخرین باب از کتاب الدعاء.
  4. مجلسی، بحارالانوار، ج۸۷، ص۹۱.
  5. اباذری، محمود، ادعیه و زیارات مهدوی، ص ۳۲ - ۳۳.
  6. کلینی، کافی، ج۲، ص۵۷۰، کتاب الدعاء، باب الحرز و....
  7. شیخ طوسی، کتاب الغیبه، ص۲۹۳.
  8. مجلسی، بحارالانوار، ج۵۳، ص۹۵.
  9. شیخ طوسی، تهذیب الاحکام، ج۳، ص۱۲۰.
  10. اباذری، محمود، ادعیه و زیارات مهدوی، ص ۳۳ - ۳۴.
  11. کلینی، کافی، ج۲، ص۵۸۱ و ۵۷۷.
  12. سید رضی، نهج البلاغه، خطبه ۱۵۰.
  13. اباذری، محمود، ادعیه و زیارات مهدوی، ص ۳۴ .
  14. ﴿لَهُ مُعَقِّبَاتٌ مِّن بَيْنِ يَدَيْهِ وَمِنْ خَلْفِهِ يَحْفَظُونَهُ مِنْ أَمْرِ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ لاَ يُغَيِّرُ مَا بِقَوْمٍ حَتَّى يُغَيِّرُواْ مَا بِأَنفُسِهِمْ وَإِذَا أَرَادَ اللَّهُ بِقَوْمٍ سُوءًا فَلاَ مَرَدَّ لَهُ وَمَا لَهُم مِّن دُونِهِ مِن وَالٍ او را از پیش رو و پشت سر فرشتگانی پیگیرند که به فرمان خداوند، نگهبان وی‌اند. بی‌گمان خداوند آنچه را که گروهی دارند دگرگون نمی‌کند (و از آنان نمی‌ستاند) مگر آنها آنچه را که در خویش دارند دگرگون سازند و چون خداوند برای گروهی بلایی بخواهد بازگشتی ندارد و آنان را در برابر وی سروری نیست؛ سوره رعد، آیه: ۱۱. ﴿و لَقَدْ أَرْسَلْنَا رُسُلَنَا بِالْبَيِّنَاتِ وَأَنزَلْنَا مَعَهُمُ الْكِتَابَ وَالْمِيزَانَ لِيَقُومَ النَّاسُ بِالْقِسْطِ وَأَنزَلْنَا الْحَدِيدَ فِيهِ بَأْسٌ شَدِيدٌ وَمَنَافِعُ لِلنَّاسِ وَلِيَعْلَمَ اللَّهُ مَن يَنصُرُهُ وَرُسُلَهُ بِالْغَيْبِ إِنَّ اللَّهَ قَوِيٌّ عَزِيزٌ ما پیامبرانمان را با برهان‌ها (ی روشن) فرستادیم و با آنان کتاب و ترازو فرو فرستادیم تا مردم به دادگری برخیزند و (نیز) آهن را فرو فرستادیم که در آن نیرویی سخت و سودهایی برای مردم است و تا خداوند معلوم دارد چه کسی در نهان، (دین) او و پیامبرانش را یاری می‌کند؛ بی‌گمان خداوند توانمندی پیروزمند است؛ سوره حدید، آیه: ۲۵؛ و نعمانی، الغیبه، ص۲۸۴، باب ۱۵؛ مجلسی، بحارالانوار، ج۵۱، ص۸۷.
  15. رعد: ۱۱.
  16. آن، از این روست که خداوند نعمتی را که به گروهی بخشیده است نمی‌گرداند تا آنان آنچه در خود دارند بگردانند و بی‌گمان خداوند شنوایی داناست؛ سوره انفال ، آیه: ۵۳.
  17. حیدری نیک، نگاهی دوباره به انتظار، ص۵۴.
  18. اباذری، محمود، ادعیه و زیارات مهدوی، ص ۳۴ - ۳۵.
  19. « هَلَکَ المُستَعجِلوُن ».
  20. کلینی، کافی، ج۱، ص۳۶۸، باب کراهیه التوقیت.
  21. اباذری، محمود، ادعیه و زیارات مهدوی، ص ۳۵.
  22. کلینی، کافی، ج۱، ص۳۷۱، کتاب الحجه، باب انه من عرف....
  23. بقره: ۲۷۹.
  24. اباذری، محمود، ادعیه و زیارات مهدوی، ص ۳۵ - ۳۶.
  25. اباذری، محمود، ادعیه و زیارات مهدوی، ص ۳۶.