راویان غدیر

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط Heydari (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۲۷ آوریل ۲۰۲۲، ساعت ۱۰:۳۳ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

مقدمه

حادثۀ غدیر خم و خطبۀ غدیریّۀ حضرت رسول (ص) و نصب امیر المؤمنین(ع) به خلافت از سوی پیامبر در آن روز و تعبیر «مَنْ كُنْتُ مَوْلاَهُ فَهَذَا عَلِيٌّ مَوْلاَهُ »، از نقل‌های متواتری است که در روایات شیعه و اهل سنت و منابع هر دو فرقه نقل شده است. حدیث غدیر و آیه اکمال دین و آیه ابلاغ، در منابع بی‌شماری آمده و امیر مؤمنان (ع) و ائمه دیگر و علمای شیعه به آن استناد و احتجاج کرده‌اند[۱].

علمای شیعه در ردّ سخن اهل تسنن که با قبول اصل روایت، منکر تواتر آن شده‌اند، به ارائۀ منابع و اسنادی دست زده‌اند که تواتر آن را اثبات می‌کند. علامه سیّد شرف الدین در المراجعات، تواتر آن را از منابع شیعی و اهل سنت اثبات کرده است[۲]. علامه میرحامد حسین نیز در عبقات الأنوار ناقلان و راویان حدیث غدیر را معرفی کرده و به شبهات هم پاسخ داده است[۳]. با وجود آن همه چهره‌های سرشناس از صحابه و تابعین که واقعۀ غدیر و سخنان پیامبر اکرم(ص) را شاهد بوده و آن را نقل کرده‌اند، شبهه‌ای در این روایت و دلالتش بر امامت حضرت علی(ع) باقی نمی‌ماند، آشنایی با اسامی آنان خالی از فایده نیست.

علامه امینی در جلد نخست الغدیر، نام و مشخصات ۱۱۰ نفر از صحابۀ پیامبر را که حدیث غدیر را روایت کرده‌اند، نام می‌برد، از این قرار است[۴]:

فهرست صحابه
  1. ابو هریره دوسی؛
  2. ابو لیلی انصاری؛
  3. ابو زینب بن عوف؛
  4. ابو فضالۀ انصاری؛
  5. ابو قدامه؛
  6. ابو عمرة بن عمرو؛
  7. ابو الهیثم بن تیهان؛
  8. ابو رافع قبطی؛
  9. ابو ذویب خویلد؛
  10. ابو بکر بن ابی قحافه؛
  11. اسامة بن زید؛
  12. براء بن عازب؛
  13. بریدة بن حصیب اسلمی؛
  14. ثابت بن ودیعه؛
  15. جابر بن سمرة؛
  16. جابر بن عبد اللّه انصاری؛
  17. جبلة بن عمرو؛
  18. جبیر بن مطعم؛
  19. جریر بن عبد اللّه بجلی؛
  20. جندب بن جناده (ابو ذر غفاری
  21. جندع بن عمرو؛
  22. حبة بن جوین عرنی؛
  23. حبشی بن جناده؛
  24. حبیب بن بدیل بن ورقاء؛
  25. حذیفه بن اسید؛
  26. حذیفة بن یمان؛
  27. حسان بن ثابت؛
  28. حسن بن علی؛
  29. حسین بن علی؛
  30. خالد بن زید (ابوایوب انصاری
  31. خالد بن ولید؛
  32. خزیمة بن ثابت؛
  33. خویلد بن عمرو؛
  34. رفاعة بن عبد المنذر؛
  35. زبیر بن عوام؛
  36. زید بن ارقم؛
  37. زید بن ثابت؛
  38. زید بن شراحیل؛
  39. زید بن عبد اللّه انصاری؛
  40. سعد بن ابی وقاص؛
  41. سعد بن جناده؛
  42. سعد بن عباده؛
  43. سعد بن مالک؛
  44. سعید بن زید؛
  45. سعید بن سعد بن عباده؛
  46. سلمان فارسی؛
  47. سلمة بن عمرو؛
  48. سمرة بن جندب؛
  49. سهل بن حنیف؛
  50. سهل بن سعد؛
  51. صدی بن عجلان؛
  52. ضمیره اسدی؛
  53. طلحة بن عبید اللّه؛
  54. عامر بن عمیر نمیری؛
  55. عامر بن لیلی بن ضمره؛
  56. عامر بن لیلی غفاری؛
  57. عامر بن واثله؛
  58. عایشه؛
  59. عباس بن عبد المطلب؛
  60. عبد الرحمان بن عبد رب؛
  61. عبد الرحمان بن عوف؛
  62. عبد الرحمان بن یعمر؛
  63. عبد اللّه بن ابی عبد الأسد؛
  64. عبد اللّه بن بدیل؛
  65. عبد اللّه بن بشیر؛
  66. عبد اللّه بن ثابت؛
  67. عبد اللّه بن جعفر بن ابی طالب؛
  68. عبد اللّه بن حنطب؛
  69. عبد اللّه بن ربیعه؛
  70. عبد اللّه بن عباس؛
  71. عبد اللّه بن ابی أوفی؛
  72. عبد اللّه بن عمر؛
  73. عبد اللّه بن مسعود؛
  74. عبد اللّه بن یامیل؛
  75. عثمان بن عفان؛
  76. عبید بن عازب؛
  77. عدی بن حاتم؛
  78. عطیة بن بسر؛
  79. عقبة بن عامر جهنی؛
  80. علی بن ابی طالب(ع)؛
  81. عمّار یاسر؛
  82. عمارۀ خزرجی؛
  83. عمر بن ابی سلمه؛
  84. عمر بن خطاب؛
  85. عمران بن حصین؛
  86. عمرو بن حمق خزاعی؛
  87. عمرو بن شراحیل؛
  88. عمرو بن عاصی؛
  89. عمرو بن مره؛
  90. فاطمه زهرا(ع)؛
  91. فاطمه بنت حمزه؛
  92. قیس بن ثابت؛
  93. قیس بن سعد بن عباده؛
  94. کعب بن عجره؛
  95. مالک بن حویرث لیثی؛
  96. مقداد بن عمرو کندی؛
  97. ناجیة بن عمرو خزاعی؛
  98. فضلة بن عتبه اسلمی؛
  99. نعمان بن عجلان؛
  100. هشام مرقال؛
  101. وحشی بن حرب؛
  102. وهب بن حمزه؛
  103. وهب بن عبد اللّه؛
  104. یعلی بن مرة ثقفی؛

علامه امینی می‌افزاید: این ۱۱۰ نفر از بزرگان صحابه‌اند که روایتشان نسبت به واقعۀ غدیر را یافتیم و شاید بسیار بیش از اینها باشد و طبع قضیه هم ایجاب می‌کند راویان حدیث غدیر چندین برابر باشند، چون شنوندگان بیش از صدهزار نفر بودند و طبعا هرکدام به وطن خود برگشته‌اند، مثل هر مسافری از حوادث شگفتی که در مسافرت دیده‌اند خبر داده‌اند، مگر اندکی که به خاطر کینه‌هایشان از نقل آن پرهیز کرده‌اند و همین مقدار، برای اثبات تواتر حدیث غدیر کافی است[۵].

وی سپس راویان غدیر از "تابعین" را نیز به ترتیب الفبا برمی‌شمارد که شمار آنان ۸۴ نفرند و نام‌هایشان از این قرار است:

فهرست تابعین
  1. ابو راشد حبرانی؛
  2. ابو سلمه؛
  3. ابو سلمان مؤذن؛
  4. ابو صالح سمان؛
  5. ابو عنفوانه مازنی؛
  6. ابو عبد الرحیم کندی؛
  7. ابو لیلی کندی؛
  8. اصبغ بن نباته؛
  9. ایاس بن نذیر؛
  10. جمیل بن عماره؛
  11. حارثة بن نصر؛
  12. حبیب بن ابی ثابت؛
  13. حرث بن مالک؛
  14. حسین بن مالک؛
  15. حکم بن عتیبه؛
  16. حمید بن عماره؛
  17. حمید طویل؛
  18. خیثمة بن عبد الرحمان؛
  19. ربیعۀ جرشی؛
  20. ریاح بن حارث؛
  21. زاذان بن عمر؛
  22. زر بن حبیش؛
  23. زیاد بن ابی زیاد؛
  24. زید بن یثیع؛
  25. سالم بن عبد اللّه بن عمر؛
  26. سعید بن جبیر؛
  27. سعید بن ابی حدان؛
  28. سعید بن مسیب؛
  29. سعید بن وهب؛
  30. سلمة بن کهیل؛
  31. سلیم بن قیس هلالی؛
  32. سلیمان بن مهران؛
  33. سهم بن حصین؛
  34. شهر بن حوشب؛
  35. ضحاک بن مزاحم؛
  36. طاووس بن کیسان؛
  37. طلحة بن مصرف؛
  38. عمر بن سعد بن ابی وقاص؛
  39. عایشه بنت سعد؛
  40. عبد الحمید بن منذر بن جارود؛
  41. عبد خیر بن یزید؛
  42. عبد الرحمان بن ابی لیلی؛
  43. عبد الرحمان بن سابط؛
  44. عبد اللّه بن اسعد؛
  45. عبد اللّه بن زیاد؛
  46. عبد اللّه بن شریک؛
  47. عبد اللّه بن محمد؛
  48. عبد اللّه بن یعلی؛
  49. عدی بن ثابت؛
  50. عطیة بن سعد؛
  51. علی بن زید؛
  52. عمارة بن جوین؛
  53. عمر بن عبد العزیز؛
  54. عمر بن عبد الغفار؛
  55. عمر بن علی بن ابی طالب؛
  56. عمرو بن جعده؛
  57. عمرو بن مره؛
  58. عمرو بن عبد اللّه سبیعی؛
  59. عمرو بن میمون؛
  60. عمیرة بن سعد؛
  61. عیسی بن طلحه؛
  62. فطر بن خلیفه؛
  63. قبیصة بن ذؤیب؛
  64. قیس ثقفی؛
  65. محمد بن عمرو بن علی؛
  66. مسلم بن صبیح؛
  67. مسلم ملائی؛
  68. مطلب بن عبد اللّه؛
  69. مطر وراق؛
  70. معروف بن خربوذ؛
  71. منصور بن ربیعی؛
  72. مهاجر بن مسمار؛
  73. موسی بن اکتل؛
  74. میمون بصری؛
  75. نذیر ضبی؛
  76. هانی بن هانی؛
  77. یحیی بن سلیم فزاری؛
  78. یحیی بن جعده؛
  79. یزید بن ابی زیاد؛
  80. یزید بن حیان؛
  81. یزید بن عبد الرحمان؛
  82. یسار ثقفی؛

سپس ۳۶۰ نفر از علمای راوی حدیث را به ترتیب قرن‌های بعدی (از قرن ۲ تا قرن ۱۴) نام می‌برد[۶].

همچنین نام شماری از آنان که به نقل حدیث غدیر بسنده نکرده، بلکه دربارۀ آن به تألیف مستقلّ پرداخته‌اند برمی‌شمرد، از قبیل:

این همه نقل و روایت و تألیف واقعۀ غدیر و امامت امیر المؤمنین(ع) و تواتر حدیث غدیر را اثبات می‌کند و به قول "ضیاء الدین مقبلی" پس از نقل اسناد حدیث: اگر حدیث غدیر، مسلّم نباشد، پس هیچ امر مسلّمی در اسلام وجود ندارد[۸].[۹]

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. محدثی، جواد، فرهنگ غدیر، ص۲۷۹.
  2. المراجعات، نامۀ ۵۶(ص ۱۸۴). در حواشی تحقیقی حسین الراضی بر المراجعات، نام ۱۱۶ نفر از صحابه و ۸۴ نفر از تابعین که این حدیث را نقل کرده‌اند، آمده است (المراجعات، ص ۴۱۴، تعلیقۀ ۶۴۲) و افزوده است که علمای سنت نیز در تألیفات خود آن را روایت کرده‌اند و عدد آنان را از قرن ۲ تا ۱۴ هجری ۳۶۰ نفر می‌داند که علامۀ امینی در الغدیر (ج ۱ ص ۷۳ تا ۱۵۱) نقل کرده است.
  3. ر. ک: «فیض القدیر» (خلاصۀ عبقات دربارۀ حدیث غدیر)، شیخ عباس قمی، «نفحات الازهار» (خلاصه عبقات الأنوار) ج ۱۵ و ۱۶، نیز در کتاب «علیّ من المهد الی اللّحد» قزوینی، ص ۱۹۶ نام راویان غدیر آمده است، نیز «بحار الأنوار»، ج ۳۷ ص ۱۸۱
  4. الغدیر، ج ۱ ص ۱۴ تا ۶۱
  5. الغدیر، ج ۱ ص ۶۰
  6. الغدیر، ج ۱ ص ۷۳ تا ۱۵۱
  7. الغدیر، ج ۱ ص۱۵۲
  8. الغدیر، ج ۱ ص ۳۰۷، حماسۀ غدیر، ص ۳۴
  9. محدثی، جواد، فرهنگ غدیر، ص۲۷۹.