آیا امام علی از امامت امام مهدی خبر داده است؟ (پرسش)

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
آیا امام علی از امامت امام مهدی خبر داده است؟
موضوع اصلیبانک جامع پرسش و پاسخ مهدویت
مدخل بالاترمهدویت / امامت و ولایت امام مهدی / امامت امام مهدی / دلایل اثبات امامت امام مهدی
تعداد پاسخ۱ پاسخ

آیا امام علی (ع) از امامت امام مهدی (ع) خبر داده است؟ یکی از پرسش‌های مرتبط به بحث مهدویت است که می‌توان با عبارت‌های متفاوتی مطرح کرد. در ذیل، پاسخ به این پرسش را بیابید. تلاش بر این است که پاسخ‌ها و دیدگاه‌های متفرقه این پرسش، در یک پاسخ جامع اجمالی تدوین گردد. پرسش‌های وابسته به این سؤال در انتهای صفحه قرار دارند.

پاسخ نخست

سید محمد کاظم قزوینی

آیت‌الله سید محمد کاظم قزوینی، در کتاب «امام مهدی از تولد تا بعد از ظهور» در این‌باره گفته است:

«امام علی (ع) از حوادث بسیاری خبر داده‌اند که قسمت اعظم این پیشگویی‌ها به حقیقت پیوسته‌اند[۱]؛ از جمله این خبرها، اخبار راجع به امام زمان (ع) است که ما برخی از این احادیث را می‌آوریم:

  1. امام علی (ع) فرمود: "برای قائم ما، غیبتی است که طولانی می‌گردد مثل اینکه شیعه در این زمان به دنبال نعمت و سبزه زاران می‌گردند؛ ولی آنها را نمی‌یابند. آگاه باشید! هر شیعه‌ای که در زمان غیبت او در دین خود ثابت قدم بماند و قلبش از غیبت طولانی امامش، سنگ و سخت نگردد؛ در روز قیامت با من هم درجه است". سپس فرمود: قائم ما، هنگامی که قیام می‌کند، بیعت هیچ کسی بر گردن او نیست به همین علت است که ولادتش مخفی و خودش از دیدگان پنهان است"[۲].
  2. امام علی (ع) به امام حسین (ع) فرمود: فرزندم! نهمین نواده تو، قیام کننده به حق است، دین را آشکار می‌کند و عدل و داد را گسترش می‌دهد. فرمود: ای امیر مومنان! آیا واقعا چنین اتفاقی می‌افتد؟ امام (ع) فرمود: بلی، قسم به همان خدایی که محمد را به نبوت مبعوث نمود و او را بر تمامی پاکان برتری داد چنین اتفاقی خواهد افتاد؛ ولی بعد از غیبت و سرگردانی که در آن زمان کسی بر دین خود باقی نخواهد ماند، مگر مخلصین- که مباشر با روح یقین هستند همان کسانی که خداوند، پیمان ولایت ما را از آنان گرفته، در قلب‌های آنان ایمان را نوشته، آنها را با روح خود یاری می‌کند"[۳]
  3. امام امیرالمؤمنین (ع) فرمود: "صاحب پرچم محمدی و صاحب دولت احمدی و قیام کننده با شمشیر ظهور می‌کند که خالی در گونه راست اوست؛ راستگوست، زمین را آرام می‌کند و سنت‌ها و واجبات فراموش شده را زنده می‌گرداند"[۴].
  4. امام علی (ع) فرمود: "هنگامی که منادی از آسمان فریاد می‌زند: حق با آل محمد (ع) است در آن هنگام است که مهدی (ع) ظهور می‌کند و ظهور او در تمام مجالس و محافل بر سر زبان‌ها می‌افتد و مردم غیر از صحبت درباره مهدی (ع)، صحبتی ندارند"[۵]»[۶].

پاسخ‌ها و دیدگاه‌های متفرقه

۱. حجت الاسلام و المسلمین سلیمیان؛
حجت الاسلام و المسلمین خدامراد سلیمیان، در کتاب «درسنامه مهدویت» در این‌باره گفته است: «پیشوایان معصوم (ع) نیز به پیروی از رسول گرامی اسلام (ص) همواره به زنجیره امامان دوازدهگانه اشاره کرده‌اند؛ به روشنی از دوازدهمین ایشان یاد نموده، شیعیان را از افتادن در دام انحراف و مدعیان، برحذر داشته‌اند. آن‌گاه که از حضرت علی (ع) درباره معنای روایت پیامبر اکرم (ص) که فرموده بود: "إِنِّي مُخَلِّفٌ فِيكُمُ الثَّقَلَيْنِ كِتَابَ اللَّهِ وَ عِتْرَتِي" پرسیده شد "عترت" چه کسانی هستند؟ فرمود: أَنَا وَ الْحَسَنُ وَ الحسین وَ الْأَئِمَّةِ التِّسْعَةُ مِنْ وُلْدِ الحسین تاسعهم مهدیهم وَ قَائِمِهِمْ لَا یفارقون کتاب اللَّهِ وَ لَا یفارقهم حتی یردوا علی رَسُولَ اللَّهِ الگو:صَلِّ حَوْضِهِ[۷]؛من و حسن و حسین و پیشوایان نهگانه از فرزندان حسین، نهمین آنها مهدی آنها است. هرگز از کتاب خدا جدا نمی‌شوند و کتاب خدا نیز از آنها جدا نمی‌شود. تا آنکه کنار حوض پیامبر، بر او بازگردند»[۸].

پانویس

  1. بحار؛ مجلسی؛ ج ۴۱، ص ۲۸۳ - ۳۶۰.
  2. "عَنْ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ (ع) قَالَ: لِلْقَائِمِ‏ مِنَّا غَيْبَةٌ أَمَدُهَا طَوِيلٌ‏ كَأَنِّي بِالشِّيعَةِ يَجُولُونَ جَوَلَانَ النَّعَمِ فِي غَيْبَتِهِ يَطْلُبُونَ الْمَرْعَى فَلَا يَجِدُونَهُ أَلَا فَمَنْ ثَبَتَ مِنْهُمْ عَلَى دِينِهِ وَ لَمْ يَقْسُ قَلْبُهُ لِطُولِ أَمَدِ غَيْبَةِ إِمَامِهِ فَهُوَ مَعِي فِي دَرَجَتِي يَوْمَ الْقِيَامَةِ ثُمَّ قَالَ (ع) إِنَّ الْقَائِمَ مِنَّا إِذَا قَامَ لَمْ يَكُنْ لِأَحَدٍ فِي عُنُقِهِ بَيْعَةٌ فَلِذَلِكَ تَخْفَى وِلَادَتُهُ وَ يَغِيبُ شَخْصُهُ ‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏"کمال الدین؛ ص ۳۰۳.
  3. "عَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ (ع) أَنَّهُ قَالَ: التَّاسِعُ‏ مِنْ‏ وُلْدِكَ‏ يَا حُسَيْنُ‏ هُوَ الْقَائِمُ‏ بِالْحَقِ‏ الْمُظْهِرُ لِلدِّينِ وَ الْبَاسِطُ لِلْعَدْلِ قَالَ الْحُسَيْنُ فَقُلْتُ لَهُ يَا أَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ وَ إِنَّ ذَلِكَ لَكَائِنٌ فَقَالَ (ع) إِي وَ الَّذِي بَعَثَ مُحَمَّداً ص بِالنُّبُوَّةِ وَ اصْطَفَاهُ عَلَى جَمِيعِ الْبَرِيَّةِ وَ لَكِنْ بَعْدَ غَيْبَةٍ وَ حَيْرَةٍ فَلَا يَثْبُتُ فِيهَا عَلَى دِينِهِ إِلَّا الْمُخْلِصُونَ الْمُبَاشِرُونَ لِرَوْحِ الْيَقِينِ الَّذِينَ أَخَذَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ مِيثَاقَهُمْ بِوَلَايَتِنَا ﴿وَ كَتَبَ فِي قُلُوبِهِمُ الْإِيمانَ وَ أَيَّدَهُمْ بِرُوحٍ مِنْهُ ‏ ‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏"
  4. "فَيَظْهَرُ عِنْدَ ذَلِكَ صَاحِبُ الرَّايَةِ الْمُحَمَّدِيَّةُ وَ الدَّوْلَةِ الأحمدية الْقَائِمُ بِالسَّيْفِ الْحَالِ الصَّادِقُ فِي الْمَقَالِ يُمَهِّدَ الْأَرْضِ وَ يُحْيِي السُّنَّةِ وَ الْفَرْضِ ‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏"؛ الزام الناصب، یزدی حائری، ج ۲، ص ۲۰۸.
  5. "إِذَا نَادَى مُنَادٍ مِنَ السَّمَاءِ: إِنَّ الْحَقَّ فِي آلِ مُحَمَّدٍ، فَعِنْدَ ذَلِكَ يَظْهَرُ الْمَهْدِيُّ عَلَى أَفْوَاهِ النَّاسِ، وَيُشْرَبُونَ حُبَّهُ، وَلا يَكُونُ لَهُمْ ذِكْرٌ غَيْرُهُ ‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏"؛ عقد الدرر؛ ص ۵۲.
  6. قزوینی، سید محمد کاظم، امام مهدی از تولد تا بعد از ظهور، ص ۶۷-۷۲.
  7. شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمة، ج۱، ص ۲۴۰.
  8. سلیمیان، خدامراد، درسنامه مهدویت، ص ۱۹.