بحث:رحلت یا شهادت پیامبر خاتم در تاریخ اسلامی

Page contents not supported in other languages.
از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

مقدمه

رحلت یا شهادت

علی و وفات پیامبر(ص)

انحرافات پس از رحلت پیامبر خاتم(ص)

مقدمه

آخرین روزهای حیات پیامبر(ص)

حدیث دوات و قلم

وصیت پیامبر(ص) در لحظات پایانی

  • پیامبر(ص) در حضور جمع، به حضرت علی(ع) رو کرد و به او وصیت کرد و فرمود: "نزدیک بیا". سپس زره، شمشیر، خاتم و مهر خود را به علی(ع) داد[۳۵]. پس از لحظاتی، بیماری ایشان شدید شد و آن‌گاه که حالش بهتر شد، علی(ع) را ندید؛ به همسران خود فرمود: "برادرم و صاحبم بیاید". آنان به ابوبکر گفتند و او آمد. پیامبر(ص) جمله را تکرار کرد و این بار، سراغ عمر رفتند و عمر آمد. پیامبر(ص) باز فرمود: "برادرم و صاحبم بیاید". ام‌سلمه گفت: "علی(ع) را می‌طلبد، به او بگویید بیاید"[۳۶]. علی(ع) آمد و مدتی باهم، خصوصی صحبت کردند. وقتی از علی(ع) پرسیدند: "پیامبر(ص) چه گفت:" در پاسخ فرمود: "هزار باب علم را به من آموخت که از هر بابی، هزار باب دیگر منشعب شده بود و چیزهایی را به من سفارش کرد که انجام خواهم داد"[۳۷].
  • حضرت در روزهای آخر از بلال خواست تا مردم را در مسجد حاضر کند؛ خطبه‌ای خواند. سپس از مردم خواست اگر کسی حقی از او به گردن دارد، مطالبه کند. هیچ کس پاسخی نداد، درخواست خود را سه بار تکرار کرد تا اینکه غلامی به نام "عکاشه" برخاست و حقی را از ایشان مطالبه کرد. به قصد انتقام از پیامبر(ص)، شلاقی آماده کردند؛ ولی همین که خواست قصاص کند، او بر بدن حضرت افتاد و شروع به گریه کرد و ایشان را عفو کرد. پیامبر(ص) فرمود: "او رفیق من در بهشت خواهد بود"[۳۸]. سپس به علی(ع) دستور داد، پول‌هایی را که نزد یکی از زنان بود، بگیرد و میان فقرا تقسیم کند[۳۹][۴۰].

فاطمه(س) و لحظه وداع با پدر

کفن و دفن پیامبر(ص)

پانویس

 با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:  

  1. قطب الدین راوندی، قصص الانبیاء، ص۳۵۸؛ شیخ مفید، الارشاد فی معرفة حجج الله علی العباد، ج۱، ص۱۸۲-۱۸۳؛ شیخ طبرسی، اعلام الوری بأعلام الهدی، ج۱، ص۲۶۵.
  2. حسینی ایمنی، سید علی اکبر، حوادث آخرین روزهای عمر پیامبر، فرهنگ‌نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم، ج۱، ص۳۴۳-۳۴۴.
  3. محمد بن جریر طبری، تاریخ الأمم و الملوک، ج۳، ص۱۹۲-۱۹۳؛ ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۲، ص۱۸۷؛ مطهر بن طاهر مقدسی، البدء و التاریخ، ج۵ ص۶۰؛ ابن‌شهرآشوب، مناقب آل ابی‌طالب، ج۱، ص۲۳۵.
  4. محمد بن جریر طبری، تاریخ الأمم و الملوک، ج۳، ص۱۹۲-۱۹۳؛ عزالدین ابن اثیر، الکامل فی التاریخ، ص۳۲۰؛ ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۲، ص۱۸۷؛ شیخ طبرسی، إعلام الوری بأعلام الهدی، ج۱، ص۲۶۵.
  5. محمد بن جریر طبری، تاریخ الأمم و الملوک، ج۳، ص۱۹۲-۱۹۳؛ عزالدین ابن اثیر، الکامل فی التاریخ، ص۳۲۰؛ ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۲، ص۱۸۷؛ شیخ طبرسی، إعلام الوری بأعلام الهدی، ج۱، ص۲۶۵.
  6. شیخ مفید، الارشاد فی معرفة حجج الله علی العباد، ج۱، ص۱۸۴؛ شیخ طبرسی، اعلام الوری بأعلام الهدی، ج۱، ص۲۶۵-۲۶۶.
  7. شیخ مفید، الارشاد فی معرفة حجج الله علی العباد، ج۱، ص۱۸۹؛ شیخ طبرسی، إعلام الوری بأعلام الهدی، ج۱، ص۲۶۹ بیشتر مورخان و سپره‌نویسان اهل سنت، دوشنبه ۱۲ ربیع الاول را زمان وفات حضرت ذکر کرده‌اند.
  8. ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۲، ص۲۰۲؛ شیخ طبرسی، اعلام الوری بأعلام الهدی، ج۱، ص۲۶۷-۲۶۸.
  9. حسینی ایمنی، سید علی اکبر، حوادث آخرین روزهای عمر پیامبر، فرهنگ‌نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم، ج۱، ص۳۴۴-۳۴۵.
  10. الارشاد، شیخ مفید، ج۱، ص۱۸۷.
  11. الامالی، شیخ مفید، ص۱۰۲.
  12. «خداوند و فرشتگانش بر پیامبر درود می‌فرستند، ای مؤمنان! بر او درود فرستید و به شایستگی (بدو) سلام کنید» سوره احزاب، آیه ۵۶.
  13. اصول کافی، کلینی، ج۱، ص۴۵۱.
  14. اصول کافی، کلینی، ج۱، ص۴۵۰.
  15. الارشاد، شیخ مفید، ج۱، ص۱۸۹.
  16. الارشاد، شیخ مفید، ج۱، ص۱۸۸.
  17. «آیا مردم پنداشته‌اند همان بگویند ایمان آورده‌ایم وانهاده می‌شوند و آنان را نمی‌آزمایند؟ * و بی‌گمان پیشینیان آنان را (نیز) آزموده‌ایم، و همانا خداوند راستگویان را خوب می‌شناسد و دروغگویان را (نیز) نیک می‌شناسد * آیا آنان که کارهای بد انجام می‌دهند پنداشته‌اند که بر ما پیشی می‌گیرند؟ بد داوری می‌کنند» سوره عنکبوت، آیه ۲-۴.
  18. الارشاد، شیخ مفید، ج۱، ص۱۸۹.
  19. عباسی، حبیب، مقاله «علی بن ابی‌طالب»، دایرة المعارف صحابه پیامبر اعظم، ج۱، ص:۲۰۰-۲۰۲.
  20. شیخ مفید، الارشاد فی معرفة حجج الله علی العباد، ج۱، ص۱۸۹؛ شیخ طبرسی، إعلام الوری بأعلام الهدی، ج۱، ص۲۶۹.
  21. احمد بن ابی یعقوب یعقوبی، تاریخ الیعقوبی، ج۲، ص۱۱۳؛ مطهر بن طاهر مقدسی، البدء و التاریخ، ج۵ ص۵۶.
  22. ده پهلوانی، طلعت، رحلت پیامبر، فرهنگ‌نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم، ج۱، ص۳۸۱.
  23. شیخ مفید، الارشاد فی معرفة حجج الله علی العباد، ج۱، ص۱۸۱؛ شیخ طبرسی، اعلام الوری بأعلام الهدی، ج۱، ص۲۶۴؛ این شهر آشوب، مناقب آل ابی طالب، ج۱، ص۲۳۴.
  24. شیخ مفید، الارشاد فی معرفة حجج الله علی العباد، ج۱، ص۱۸۱؛ شیخ طبرسی، اعلام الوری بأعلام الهدی، ج۱، ص۲۶۴؛ قطب الدین راوندی، قصص الانبیاء، ص۳۵۷.
  25. شیخ مفید، الارشاد فی معرفة حجج الله علی العباد، ج۱، ص۱۸۱.
  26. ابن هشام، السیرة النبویه، ج۲، ص۶۵۳-۶۵۴؛ شیخ مفید، الارشاد فی معرفة حجج الله علی العباد، ج۱، ص۱۸۱؛ محمد بن جریر طبری، تاریخ الأمم و الملوک، ج۳، ص۱۸۸؛ ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۲، ص۱۵۷.
  27. ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۲، ص۱۸۲؛ شیخ طبرسی، اعلام الوری بأعلام الهدی، ج۱، ص۲۶۲.
  28. شیخ مفید، الارشاد فی معرفة حجج الله علی العباد، ج۱، ص۱۸۲؛ شیخ طبرسی، إعلام الوری بأعلام الهدی، ج۱، ص۲۶۴-۲۶۵؛ قطب الدین راوندی، قصص الانبیاء، ص۳۵۸.
  29. شیخ مفید، الارشاد فی معرفة حجج الله علی العباد، ج۱، ص۱۸۳؛ قطب الدین راوندی، قصص الانبیاء، ص۳۵۸؛ شیخ طبرسی، إعلام الوری بأعلام الهدی، ج۱، ص۲۶۵.
  30. نعمان بن محمد تمیمی مغربی، دعائم الاسلام، ج۱، ص۴۰؛ ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغه، ج۶، ص۵۲؛ محمد بن جریر طبری، تاریخ الأمم و الملوک، ج۳، ص۱۸۶.
  31. ده پهلوانی، طلعت، رحلت پیامبر، فرهنگ‌نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم، ج۱، ص۳۸۱-۳۸۲.
  32. احمد ابن حبل، مسند احمد، ج۱، ص۳۲۵؛ ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۲، ص۱۸۸؛ ابوالربیع حمیری کلاعی، الاکتفاء بما تضمنه من مغازی رسول الله(ص) و الثلاثة الخلفاء، ج۲، ص۴۱؛ تقی الدین مقریزی، إمتاع الأسماع بما للنبی من الأحوال و الأموال و الحفدة و المتاع، ج۲، ص۱۳۲.
  33. ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۲، ص۱۸.
  34. ده پهلوانی، طلعت، رحلت پیامبر، فرهنگ‌نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم، ج۱، ص۳۸۲-۳۸۳.
  35. قطب الدین راوندی، قصص الانبیاء، ص۳۵۹؛ شیخ مفید، الارشاد فی معرفة حجج الله علی العباد، ج۱، ص۱۸۵.
  36. شیخ مفید، الارشاد فی معرفة حجج الله علی العباد، ج۱، ص۱۸۵-۱۸۶؛ شیخ طبرسی، إعلام الوری بأعلام الهدی، ج۱، ص۲۶۷.
  37. شیخ مفید، الارشاد فی معرفة حجج الله علی العباد، ج۱، ص۱۸۶؛ شیخ طبرسی، اعلام الوری بأعلام الهدی، ج۱، ص۲۶۷.
  38. انصاری خوئینی زنجانی، اسماعیل موسوعة الکبری عن فاطمة الزهرا(س)، ج۸، ص۱۹۹؛ با اندکی اختلاف در شیخ صدوق، امالی، ص۶۳۳؛ فتال نیشابوری، محمد بن حسن، روضة الواعظین، ج۱، ص۷۳.
  39. ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۲، ص۱۸۴.
  40. ده پهلوانی، طلعت، رحلت پیامبر، فرهنگ‌نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم، ج۱، ص۳۸۳-۳۸۴.
  41. ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۲، ص۱۹۰-۱۹۱؛ شیخ مفید، الارشاد فی معرفة حجج الله علی العباد، ج۱، ص۱۸۷؛ شیخ طبرسی، اعلام الوری بأعلام الهدی، ج۱، ص۲۶۸؛ ابوالربیع حمیری کلاعی، الاکتفاء بما تضمنه من مغازی رسول الله(ص) و الثلاثة الخلفاء، ج۲، ص۶۱.
  42. ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۲، ص۲۰۱-۲۰۲؛ شیخ طبرسی، اعلام الوری بأعلام الهدی، ج۱، ص۲۶۷.
  43. ده پهلوانی، طلعت، رحلت پیامبر، فرهنگ‌نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم، ج۱، ص۳۸۴.
  44. ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۲، ص۲۱۲؛ شیخ مفید، الارشاد فی معرفة حجج الله علی العباد، ج۱، ص۱۸۷؛ شیخ طبرسی، إعلام الوری بأعلام الهدی، ج۱، ص۲۶۹.
  45. نهج البلاغه (صبحی صالح)، خطبه ۲۳، ص۳۵۵.
  46. شیخ مفید، الارشاد فی معرفة حجج الله علی العباد، ج۱، ص۱۸۸؛ شیخ طبرسی، إعلام الوری بأعلام الهدی، ج۱، ص۲۷۰.
  47. ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۲، ص۲۲۳.
  48. ده پهلوانی، طلعت، رحلت پیامبر، فرهنگ‌نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم، ج۱، ص۳۸۴-۳۸۵.