بحث:وظایف عام مسلمانان نسبت به امام مهدی چیست؟ (پرسش)

چیستی وظایف عام

• منظور از وظایف عام بیان وظیفۀ هر مسلمانی نسبت به امام خود است؛ با قطع نظر از اینکه امام او حضرت مهدی(ع) است یا غیر او و با قطع نظر از اینکه امام او در حال غیبت است یا حضور؛ زیرا این وظیفه مربوط به هر امام واجب‌الطاعه است و بدون شک، شامل امام مهدی (ع) نیز می‌‌شود. منتظران واقعی می‌‌دانند در زمان غیبت، برای حرکت به سمت ظهور، موانع و آسیب‌های فراوانی وجود دارد و گذشتن از این موانع و آسیب‌ها برای منتظر، محقق نمی‌شود مگر اینکه منتظر، برنامه ای برای عبور از این موانع داشته باشد. به عبارتی دیگر وظایف عام، علاوه براینکه سبب رفع موانع برای حصول ظهور امام می‌‌شود، انجام آنها در زمان غیبت هم موجب رضایت امام عصر(ع) و هم سبب نزدیکی فرج ایشان می‌‌شود و در زمان حضور موجب رضایت مندی خداوند و امام خواهد شد.

وظایف عام مسلمانان

• انسان مسلمان نسبت به امام خود وظایف زیرا را باید انجام دهد:

وظایف الزامی

1. امام‌شناسی (شناخت امام مهدی(ع)): یکی از مهم‌ترین تکالیف مؤمنان پس از معرفت به خدا و رسول او با توجه به احادیث، معرفت و شناخت امام معصوم(ع) است. چنانکه امام صادق(ع) خطاب به فضیل فرمود: «امام خود را بشناس که اگر امام خود را شناختی، دیر و زود شدن این امر(ظهور)، آسیبی به تو نخواهد رساند». نشانۀ معرفت و شناخت، پیروی کردن از فرمایشات حضرت در زمان غیبت است. البته این شناخت نسبت به امام غائب در جایگاه ویژه قرار می‌‌گیرد چراکه در زمان غیبت امام، شبهه‌ها و فتنه‌های فراوانی وجود دارد و برای رهایی از این فتنه‌ها شخص منتظر نیاز به شناخت امام دارد. بر این اساس شناخت امام به خصوص شناخت امام عصر جزء وظایف اصلی منتظران است، وظیفۀ ای که بر اساس معرفت توحیدی و شناخت نبوت استوار شده است.
2. تولی امام (ولایت‌پذیری از امام مهدی(ع): تولی (پذیرش ولایت) نسبت به معصومان(ع) یکی از مواردی است که اهل بیت(ع) در روایات متعددی مؤمنان را در دوران غیبت به آن سفارش کرده‌اند. به عنوان نمونه امام صادق(ع) فرمودند: «خداوند دستور به پذیرش ولایت ائمه (ع) داده که در آیه ﴿وَجَعَلْنَاهُمْ أَئِمَّةً يَهْدُونَ بِأَمْرِنَا﴾ به آنها تصریح می‌نماید: و آنان را پیشوایانی قرار دادیم که به فرمان ما، مردم را هدایت می‌کردند. اینهایند که ولایت و اطاعت آنها لازم است». امام علی (ع) فرمودند: «ما را بر عهدۀ مردم، حق فرمانبری و ولایت است و برای این کار، از خداوند سبحان پاداش نیک خواهند گرفت». تولی می‌‌تواند شامل موارد زیر باشد:
   1. انحصار ایمان به امامت و ولایت امام: انتظار از واژه‌هایی است که هرگاه به کار می‌رود، دو طرف آن یعنی "منتظِر" و "منتظَر" خودنمایی می‌کنند و همان طور که که منتظَر (امام مهدی(ع)) دارای کمالات و توانمندی‌های معنوی است و به عنوان مقتدا و رهبر و هادی برای دیگران است، منتظِر نیز باید با اطاعت و ایمان و عمل صالح تحت راهنمایی‌های رهبر و امام در مسیر کسب کمالات پیش رود و سیر صعودی سعادت را بپیماید. بعد از شناخت و معرفت نسبی، تکلیف، ایمان آوردن و پذیرش امام (ع) است که هر چه شناخت از امام عمیق‌تر و صحیح‌تر باشد، درجات ایمان و اعتقاد افزایش می‌‌یابد. امام زین العابدین (ع) می‌‌فرماید: «کسی که در زمان غیبت قائم ما بر ولایت ما ثابت قدم باشد، خداوند اجر هزار شهید مانند شهیدان بدر و احد را به او عطا خواهد کرد».
   2. محبت و مودت: یکی از وظایف مهم مسلمانان در هر عصر و زمانی، محبت و دوستی با اهل بیت است و این قانون در زمان غیبت امام معصوم هم بدون خدشه ای باید اجرا شود؛ اما چون در زمان غیبت، مسلمانان به امام معصوم دسترسی ندارند، این محبت و عشق ورزی به نحوی خاص قابل اجراست. نمونه‌هایی از اظهار محبت مسلمین به امام عصر(ع) عبارت است از: اظهار اشتیاق نسبت به دیدن آن امام؛ تشکیل مجالس به یاد او همراه با ذکر فضایل و مناقب حضرت؛ اندوه و گریستن در فراق او؛ خوشحال کردن دوست‌دارانشان؛ ابراز عشق و علاقه‌ نسبت‌ به حضرت حجت؛ و....
   3. تعالی فرهنگ، مدیریت، شهامت و شجاعت: تعالی سطح فرهنگ، تعقل و فهم عمومی، زمینه ای بسیار موثر برای درک امام و همچنین موجب تسریع ظهور حضرت می‌‌شود و می‌‌توان گفت این تعالی یکی از مهمترین وظایف مسلمانان در عصر غیبت است.
   4. اطاعت و نصرت او: امام زمان (ع) احیا کنندۀ آموزه‌های نورانی قرآن و معارف پیامبر اکرم و ائمه هدی (ع) است و رهاورد ایشان همان اسلام ناب و معارف والای پیامبر اسلام (ص) است و اگر چه ایشان غایب هستند ولی اراده و فرمانشان در میان همۀ خلایق جاری است؛ بنابراین، دستورات حضرت را باید شناخت و فرمان‌هایش را اطاعت کرد. امام صادق (ع) می‌‌فرماید: «خوشا به حال دوستان قائم ما که در غیبتش ظهور او را انتظار می‌کشند و در ظهورش از او اطاعت می‌کنند». اطاعت امام مستلزم چند وظیفه الزامی کلی است:
      1. پرهیزگاری و رعایت تقوای الهی: تهذیب نفس یکی از وظایف منتظران از چنان اهمیتی برخوردار است که اعمال ناشایست و گناهان از اسباب طولانی شدن غیبت و دوری شیعیان از لقای امام شمرده شده است. لذا انسان منتظر در بُعد فردی باید به کسب فضیلت‌های اخلاقی و تقویتِ جنبه جسمی روی ‌آورد و علاوه بر تقوی، به ورع، پارسایی و عبادت بپردازد امام باقر (ع) می‌فرماید: «تقوی پیشه سازید، و بار سنگین انتظار را، به کمک ورع و پارسایی به منزل رسانید، و با کوشش بسیار در عبادت و اطاعت خدا». ترک تعلقات مذموم دنیوی و همچنین مبارزه با شیاطین جن انس به منظور ایجاد اخلاق حسنه و اسلامی زمینۀ مناسبی برای طهارت روح، و پاکی انسان منتظر است؛ این امر سبب می‌‌شود فرد منتظر بتواند وظیفه‌اش که همان رضایت امام عصر(ع) در زمان غیبت است را محقق کند. اما این خود‌سازی برای مسلمان منتظر، داری دو مرحله است. مرحلۀ اول، خودسازی فردی؛ یعنی منتظر در اصلاح نفوس خودش جدیت کند و به [[[اخلاق نیک]] اسلامی آراسته شود و احکام و دستورات قرآن را به کار بندد. در مرحلۀ بعد مسلمان منتظر باید احکام و برنامه‌های اجتماعی اسلام را استخراج و در بین خودشان به طور کامل اجرا کند. یعنی به واسطۀ اجرای برنامه‌های اقتصادی، مشکلات اقتصادی را حل کنند و با فقر و بیکاری و تمرکز ثروت‌های غیرمشروع مبارزه نمایند و با به کار بستن قوانین نورانی اسلام جلو ظلم و بیدادگری را بگیرند.
      2. اقتدا به سنت و سیره امام: از ویژگی‌های اخلاقی مؤثر در بُعد اجتماعیِ سبک زندگی زمینه ساز ظهور موعود، می‌‌توان به دعوت دیگران به همانندسازی (الگوپذیری) با اخلاق حسنه و مکارم اخلاق امام(ع) و عمل به آنچه امام(ع) آن را دوست دارد و دوری نسبت به آنچه از عمل به آن ناراحت می‌‌شود، اشاره نمود. پیروی کردن از امام و الگو قرار دادن ایشان در اخلاق و اعمال در آنچه مؤمن به حسب حال خود می‌تواند انجام دهد، معنی تشیع و حقیقت مأموم بودن است و کمال ایمان و تمامیت موالات امام و همراهی با او در روز قیامت و مجاورت با حضرتش در بهشت با این کار انجام می‌شود.
      3. تبری از طاغوت: یکی دیگر از وظایف مهم امت در قبال امام که بدون آن ولایت کامل نمی‌شود، مسألۀ تبری و بیزاری جستن از دشمنان امام است. همان‌گونه که پذیرش ولایت اهل بیت (ع) وظیفه است، برائت از دشمنان اهل بیت نیز یک وظیفه به شمار می‌آید. بی‌تردید هیچ یک از تولی و تبری بدون دیگری کافی نیست؛ نه با تولّی محض می‌توان به سعادت رسید و نه با تبرّی می‌توان از شقاوت رهید. امر به معروف و نهی از منکر هم در همین قالب جای می‌‌گیرد.
      4. مرابطه: یعنی اینکه در زمان غیبت، مسلمین وظیفه دارند برای جلوگیری از هجوم دشمنان، در مرزهای کشور اسلامی و یا هر موضعی که از آن احتمال بروز حمله‌ای علیه مسلمانان می‌رود، به حالت آماده‌باش باشند. در روایتی امام باقر(ع) از شخصی سوال کردند: «منتهای زمان مرابطه نزد شما چند روز است‌؟ پاسخ دادند، چهل روز. حضرت فرمودند: ولی مرابطه ما مرابطه‌ای است که همیشه هست».

وظایف غیرالزامی

1. زیارت امام و به یاد او بودن: یکی از وظایف و مسؤولیت‌های مهم مسلمانان درباره حضرت مهدی (ع)، بزرگداشت نام و یاد آن حضرت در همۀ زمان‌ها و مکان‌ها و فراموش نکردن ذکر اوست چراکه هر کس چیزی را دوست بدارد، همواره نام آن را بر زبان دارد. اصولا باید توجه داشت یاد کردن از اهل بیت عصمت و طهارت (ع) و بیان فضایل و صفات برجسته آنها، موجب زنده شدن مکتب اهل بیت (ع) و جلا یافتن دل‌های ما می‌شود. امام کاظم (ع) دربارۀ غیبت امام زمان (ع) فرمود: «خودش از دیدگان مردم پنهان می‌شود ولی یاد او از دل‌های مؤمنان مخفی نمی‌شود»
2. دعا برای امام: نیایش و دعا تنها دارایی حقیقی هر انسانی است. دعا و مناجات یکی از وظایف تفکیک‌ناپذیر زندگی و فرهنگ انسانِ منتظر و از نشانه‌های روشن انتظار واقعی است. اهمیت چنین وظیفه‌ای به حدی زیاد است که امام رضا (ع) همواره به دعا برای صاحب الامر (ع) فرمان می‌داد و خود حضرت مهدی (ع) فرموده‌اند: «برای تعجیل فرج بسیار دعا کنید که فرج شما همان است». هرچند امام به دعای ما نیازی ندارد، اما دعا برای حضرت نوعی ارتباط معنوی و قلبی با ایشان است که قطعا در بهداشت روان ما مؤثر خواهد بود. دعاهای زیادی در باب ظهور امام و ثواب انتظار رسیده است. از جمله: دعای عهد، دعای عظم البلاء؛ دعای اللهم کل لولیک و....
3. اقتدا به سنت و سیره امام در امور استحبابی: از ویژگی‌های اخلاقی مؤثر در بُعد اجتماعیِ سبک زندگی زمینه ساز ظهور موعود، می‌‌توان به دعوت دیگران به همانندسازی (الگوپذیری) با اخلاق حسنه و مکارم اخلاق امام(ع) و عمل به آنچه امام(ع) آن را دوست دارد و دوری نسبت به آنچه از عمل به آن ناراحت می‌‌شود، اشاره نمود. بر اساس عمل به این ویژگی اخلاقی، افراد مجری سبک زندگیِ زمینه‌ساز ظهور به اسوۀ کامل بودن امام مهدی(ع) ایمان راسخ پیدا می‌‌کنند، به او عشق می‌‌ورزند و سراپا گوش به فرمان، از حضرتش پیروی می‌‌کنند. یکی از موارد اقتدا می‌‌تواند دستگیری از ضعفا و فقیران باشد. این عمل در همۀ زمان‌ها، کاری ارزشمند است اما به سبب غیبت امام، در دوران غیبت ارزش بیشتری دارد.
4. اعمال عبادی به نیابت از امام: مسلمانان می‌‌توانند برخی از اعمال را به نیت امام زمان(ع) انجام دهند مانند: دادن صدقه برای سلامتی او؛ انجام حج به نیابت از امام و غیره.

پانویس

 با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:  

پاسخ جامع اجمالی

• منظور از این وظایف - در واقع - بیان وظیفه هر مسلمانی نسبت به امام خود است؛ با قطع نظر از اینکه امام او مهدی است یا غیر او و با قطع نظر از اینکه امام او در حال غیبت است یا حضور؛ زیرا این وظیفه مربوط به هر امام واجب‌الطاعه است و بدون شک، شامل امام مهدی (ع) نیز می شود. انسان مسلمان باید نسبت به امام خود این وظایف را داشته باشد:
• نخست: وظایف الزامی:

1. امام‌شناسی (شناخت امام مهدی)
2. تولی امام (ولایت‌پذیری از امام مهدی؛ شامل: انحصار ایمان به امامت و ولایت او؛ محبت و مودت او؛ اطاعت و نصرت او) اطاعت امام مستلزم چند وظیفه الزامی کلی است: (۱): پرهیزگاری و رعایت تقوای الهی؛ (۲): اقتدا به سنت و سیره امام (شامل: مبارزه با انحراف‌ها و بدعت‌ها)؛ (۳): رعایت حق الناس (حقوق فردی و اجتماعی).
3. تبری از طاغوت (براءت‌جویی از هر امام و رهبری جز امام مهدی؛ شامل: مبارزه با ظالمان و مستبدان)

• دوم: وظایف غیرالزامی:

1. زیارت امام و به یاد او بودن (التزام به زیارت امام مهدی به ویژه زیارات مأثور)
2. دعا برای امام (التزام به دعا برای امام مهدی به ویژه ادعیه ای که در حق او وارد شده؛ از جمله: دعا برای سلامتی او)
3. اقتدا به سنت و سیره امام در امور استحبابی (تشبه به عبادات و اخلاق امام)
4. اعمال عبادی به نیابت از امام (صدقه برای سلامتی او؛ حج به نیابت از او و غیره)».