عمرو بن حمق خزاعی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = یاران امام علی | عنوان مدخل  = عمرو بن حمق خزاعی | مداخل مرتبط = [[عمرو بن حمق خزاعی در رجال و تراجم]] - [[عمرو بن حمق خزاعی در تاریخ اسلامی]]| پرسش مرتبط  = }}
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = یاران امام علی | عنوان مدخل  = عمرو بن حمق خزاعی | مداخل مرتبط = [[عمرو بن حمق خزاعی در رجال و تراجم]] - [[عمرو بن حمق خزاعی در تاریخ اسلامی]]| پرسش مرتبط  = }}


==مقدمه==
== مقدمه ==
وی نیز از [[یاران]] ثابت‌قدم [[امام علی]]{{ع}} از قبیلۀ [[خزاعه]] و ساکن [[کوفه]] بود. در [[جنگ صفین]]، در [[دفاع]] از [[امام علی|علی]]{{ع}} [[حماسه‌ها]] آفرید و پس از [[شهادت]] [[امام]]، در [[کوفه]] از سران [[شیعه]] به شمار می‌آمد. چون تحت تعقیب [[والی کوفه]] بود متواری شد. [[معاویه]] [[زن]] او را دستگیر و زندانی کرد. [[عمرو بن حمق]] را یافتند و به [[شهادت]] رسانده و سرش را نزد [[همسر]] زندانی او فرستادند.<ref>موسوعة الامام علی بن ابی طالب، ج ۱۲ ص ۲۴۲</ref> نسبت به [[شهادت]] او نیز، [[امام حسین|حسین بن علی]]{{ع}} در نامۀ اعتراض‌آمیزش به [[معاویه]] اشاره کرده است.<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ غدیر (کتاب)|فرهنگ غدیر]]، ص۷۵.</ref>.
از جمله [[اصحاب رسول خدا]]{{صل}} و از [[یاران]] ثابت‌قدم [[امام علی]]{{ع}} از قبیلۀ [[خزاعه]] و ساکن [[کوفه]] بود. در [[جنگ صفین]]، در [[دفاع]] از [[امام علی|علی]]{{ع}} [[حماسه‌ها]] آفرید و پس از [[شهادت]] [[امام]]، در [[کوفه]] از سران [[شیعه]] به شمار می‌آمد. چون تحت تعقیب [[والی کوفه]] بود متواری شد. [[معاویه]] [[زن]] او را دستگیر و زندانی کرد. مأموران معاویه او را در غاری نزدیک [[موصل]] به [[قتل]] رساندند و سر از بدنش جدا کرده و به [[شام]] نزد معاویه فرستادند که اولین سری بود در [[اسلام]] که بر چوب زده شد<ref>الاستیعاب، ج۳، ص۱۷۳.</ref>.


==[[عمرو بن حمق]]==
سر آن بزرگوار را به دستور معاویه در میان دامان همسرش که در آن ایام در شام بود نهادند، [[همسر]] عمرو بن حمق به آورنده سر گفت: به معاویه بگو آواره‌اش کرده و [[تبعید]] نمودید و سر او را برای من [[هدیه]] آوردید که [[درود خدا]] صبح و شام بر او باد؛ من [[گواهی]] می‌دهم که شب‌ها برای [[خواب]] او بستر پهن نکردم چون او مشغول [[عبادت]] بود، و روزها برای او سفره نگستردم که [[روزه‌دار]] بود. پس معاویه دستور داد همسرش را از شام تبعید کردند<ref>تاریخ یعقوبی، ج۲، ص۲۳۲؛ موسوعة الامام علی بن ابی طالب، ج ۱۲ ص ۲۴۲.</ref>.<ref>[[علی نظری منفرد|نظری منفرد، علی]]، [[نهضت‌های پس از عاشورا (کتاب)|نهضت‌های پس از عاشورا]]، ص ۳۸؛ [[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ غدیر (کتاب)|فرهنگ غدیر]]، ص۷۵.</ref>
از جمله [[اصحاب رسول خدا]]{{صل}} و علی{{ع}} بود - مورد تعقیب [[معاویه]] قرار گرفت و مأموران معاویه او را در غاری نزدیک [[موصل]] به [[قتل]] رساندند و سر از بدنش جدا کرده و به [[شام]] نزد معاویه فرستادند که اولین سری بود در [[اسلام]] که بر چوب زده شد<ref>الاستیعاب، ج۳، ص۱۷۳.</ref>.
سر آن بزرگوار را به دستور معاویه در میان دامان همسرش که در آن ایام در شام بود نهادند، [[همسر]] عمرو بن حمق به آورنده سر گفت: به معاویه بگو آواره‌اش کرده و [[تبعید]] نمودید و سر او را برای من [[هدیه]] آوردید که [[درود خدا]] صبح و شام بر او باد؛ من [[گواهی]] می‌دهم که شب‌ها برای [[خواب]] او بستر پهن نکردم چون او مشغول [[عبادت]] بود، و روزها برای او سفره نگستردم که [[روزه‌دار]] بود.
پس معاویه دستور داد همسرش را از شام تبعید کردند<ref>تاریخ یعقوبی، ج۲، ص۲۳۲.</ref>.<ref>[[علی نظری منفرد|نظری منفرد، علی]]، [[نهضت‌های پس از عاشورا (کتاب)|نهضت‌های پس از عاشورا]]، ص ۳۸.</ref>


== منابع ==
== منابع ==

نسخهٔ ‏۱۳ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۷:۵۷

مقدمه

از جمله اصحاب رسول خدا(ص) و از یاران ثابت‌قدم امام علی(ع) از قبیلۀ خزاعه و ساکن کوفه بود. در جنگ صفین، در دفاع از علی(ع) حماسه‌ها آفرید و پس از شهادت امام، در کوفه از سران شیعه به شمار می‌آمد. چون تحت تعقیب والی کوفه بود متواری شد. معاویه زن او را دستگیر و زندانی کرد. مأموران معاویه او را در غاری نزدیک موصل به قتل رساندند و سر از بدنش جدا کرده و به شام نزد معاویه فرستادند که اولین سری بود در اسلام که بر چوب زده شد[۱].

سر آن بزرگوار را به دستور معاویه در میان دامان همسرش که در آن ایام در شام بود نهادند، همسر عمرو بن حمق به آورنده سر گفت: به معاویه بگو آواره‌اش کرده و تبعید نمودید و سر او را برای من هدیه آوردید که درود خدا صبح و شام بر او باد؛ من گواهی می‌دهم که شب‌ها برای خواب او بستر پهن نکردم چون او مشغول عبادت بود، و روزها برای او سفره نگستردم که روزه‌دار بود. پس معاویه دستور داد همسرش را از شام تبعید کردند[۲].[۳]

منابع

پانویس

  1. الاستیعاب، ج۳، ص۱۷۳.
  2. تاریخ یعقوبی، ج۲، ص۲۳۲؛ موسوعة الامام علی بن ابی طالب، ج ۱۲ ص ۲۴۲.
  3. نظری منفرد، علی، نهضت‌های پس از عاشورا، ص ۳۸؛ محدثی، جواد، فرهنگ غدیر، ص۷۵.