معنای ظهور امام مهدی چیست؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۹: خط ۹:
| مدخل وابسته    =  
| مدخل وابسته    =  
| پاسخ‌دهنده        =
| پاسخ‌دهنده        =
| پاسخ‌دهندگان      = 5 پاسخ
| پاسخ‌دهندگان      = ۶ پاسخ
}}
}}
[[ظهور]] در لغت به معنای [[آشکار]] شدن چیز [[پنهان]] است و در اصطلاح [[مهدویت]] به دو معنا بیان شده است: معنای اول، [[آشکار]] شدن [[امام]]{{ع}} در برابر دیدگان [[مردم]] و معرفی و شناساندن خود به [[مردم]] بعد از یک دوره طولانی [[زندگی]] مخفیانه و در معنای دوم به این صورت است که [[امام]]{{ع}} در [[هنگام ظهور]]، پرده از عنوان و نام [[حقیقی]] خویش برمی‌دارد و به روشنی و صراحت خود را به [[مردم]] معرفی می‌کند که تا آن زمان در بین [[مردم]] بوده اما به صورت ناشناس.
[[ظهور]] در لغت به معنای [[آشکار]] شدن چیز [[پنهان]] است و در اصطلاح [[مهدویت]] به دو معنا بیان شده است: معنای اول، [[آشکار]] شدن [[امام]]{{ع}} در برابر دیدگان [[مردم]] و معرفی و شناساندن خود به [[مردم]] بعد از یک دوره طولانی [[زندگی]] مخفیانه و در معنای دوم به این صورت است که [[امام]]{{ع}} در [[هنگام ظهور]]، پرده از عنوان و نام [[حقیقی]] خویش برمی‌دارد و به روشنی و صراحت خود را به [[مردم]] معرفی می‌کند که تا آن زمان در بین [[مردم]] بوده اما به صورت ناشناس.
خط ۱۰۳: خط ۱۰۳:
::::::اگر [[ظهور]] را [[صفت]] شخص بگیریم تمام [[آیات]] و [[روایات]] و ادعیه و [[زیارات]] و مناجات‌هایی که در آن‌ها واژه [[ظهور]] به [[کار]] رفته و استعمال شده است؛ تحقق نیافته و معنی پیدا نمی‌کند، مگر با [[ظهور]] شخص [[امام زمان]] {{ع}}. زیرا [[ظهور]] به‌معنای پیدایش بعد از استتار و خفا استعمال شده است. اما اگر [[ظهور]] را به‌معنای [[پیروزی]] و سلطه [[اسلام]] تعبیر نماییم؛ حتی ممکن است این [[پیروزی]] -البته تا حدودی- قبل از [[ظهور]] [[امام زمان]] {{ع}} نیز حاصل شود؛ لکن نه به‌گونه‌ای که مستغنی از [[ظهور]] آن حضرت باشیم<ref>نشریه موعود، شماره ۱۱ و ۱۰، ص ۴۹.</ref>»<ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۴۷۵.</ref>.
::::::اگر [[ظهور]] را [[صفت]] شخص بگیریم تمام [[آیات]] و [[روایات]] و ادعیه و [[زیارات]] و مناجات‌هایی که در آن‌ها واژه [[ظهور]] به [[کار]] رفته و استعمال شده است؛ تحقق نیافته و معنی پیدا نمی‌کند، مگر با [[ظهور]] شخص [[امام زمان]] {{ع}}. زیرا [[ظهور]] به‌معنای پیدایش بعد از استتار و خفا استعمال شده است. اما اگر [[ظهور]] را به‌معنای [[پیروزی]] و سلطه [[اسلام]] تعبیر نماییم؛ حتی ممکن است این [[پیروزی]] -البته تا حدودی- قبل از [[ظهور]] [[امام زمان]] {{ع}} نیز حاصل شود؛ لکن نه به‌گونه‌ای که مستغنی از [[ظهور]] آن حضرت باشیم<ref>نشریه موعود، شماره ۱۱ و ۱۰، ص ۴۹.</ref>»<ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۴۷۵.</ref>.
{{پایان جمع شدن}}
{{پایان جمع شدن}}
{{جمع شدن|۶. نویسندگان کتاب «[[آفتاب مهر (کتاب)|آفتاب مهر]]»؛}}
[[پرونده:1403.jpg|100px|right|بندانگشتی|]]
::::::نویسندگان کتاب ''«[[آفتاب مهر ج۲ (کتاب)|آفتاب مهر]]»'' در این‌باره گفته‌اند:
::::::« [[ظهور]]، پایان [[غیبت]] [[امام مهدی|امام دوازدهم]]{{ع}} و رسیدن [[مردم]] به [[باطن]] [[حکومت]] اسلامی‌ و [[حقیقت]] [[ناب]] [[امامت]] و [[ولایت]] است؛ به گونه‌ای که [[جامعه]]، پذیرای رشد مطلوب و منظور [[حجت]] [[خداوند متعال]] می‌شود و زمینه ارتباط همه جانبه با [[امام مهدی|امام عصر]]{{ع}} فراهم می‌آید؛ چرا که امر [[ظهور]]، پدیده‌ای است که در بستر حرکت [[جامعه انسانی]] رخ داده، روند تحقق آن، با تحولات [[جامعه]] و سیر [[اراده]] و خواست [[انسان‌ها]] کاملاً ارتباط دارد؛ به عبارت دیگر، امر [[ظهور]] این گونه نیست که از هویت [[جامعه]] و زندگی [[انسان‌ها]] جدا باشد، به صورتی که [[جامعه]] و [[انسان‌ها]] ناگهان با پدیده ای رو به رو شوند که هیچ سازگاری و تناسبی با سیر حرکتی آن‌ها ندارد؛ بلکه بستر [[جامعه]] آماده پذیرش این رویداد عظیم [[تاریخ]] بشری خواهد بود؛ زیرا زمینه‌ها و شرایط تحقق آن، در [[جامعه]] فراهم شده است. از آنچه بیان شد، دانسته می‌شود امر [[ظهور]] چنان با حوادث و رویداد‌های [[جامعه]] عجین است که گویی وضعیت [[جامعه]] آماده تحقق و دگرگونی و پیدایش یک امر جدید است؛ بنابراین [[ظهور]] را باید فرایندی دانست که آخرین مرحله آن، ظاهر شدن [[حضرت مهدی]] {{ع}} در [[مسجد الحرام]] است؛ در حالی که [[پرچم قیام]] و [[پیروزی]] را به اهتزاز درآورده است. پس باید همیشه [[منتظر ظهور]] بود. شاید [[جامعه]] در متن خود آبستن رویداد‌هایی باشد که [[ظهور]] نهایی را رقم می‌زند. در [[روایات]] [[دستور]] داده شده است که هر صبح و هر شب [[منتظر ظهور]] باشید؛ زیرا [[ظهور]]، ناگهانی است. گمان نبرید حرکت [[جامعه]] به قدری شفاف و روشن است که شما می‌توانید [[زمان ظهور]] را تخمین زده، آن را نزدیک یا دور بدانید. به [[راستی]] [[علم]] ما به وضعیت [[جامعه]] و [[آمادگی]] آن برای [[ظهور]] چه مقدار است. در واقع کسی نمی‌تواند بگوید: الآن [[جامعه]]، آماده [[ظهور]] است یا نه؛ پس هر لحظه [[منتظر]] اجازه الهی باشید. شاید وضعیت الآن [[جامعه]]، بستر مناسبی برای [[ظهور]] باشد»<ref>[[آفتاب مهر ج۲ (کتاب)|آفتاب مهر]]، ج۲، ص ۲۳ - ۲۵.</ref>.


{{پرسمان کلیات ظهور امام مهدی}}
{{پرسمان کلیات ظهور امام مهدی}}
خط ۱۲۲: خط ۱۲۸:
[[رده:پرسش‌]]
[[رده:پرسش‌]]
[[رده:پرسش‌های مهدویت]]
[[رده:پرسش‌های مهدویت]]
[[رده:(اج): پرسش‌هایی با ۵ پاسخ]]
[[رده:(اح): پرسش‌هایی با ۶ پاسخ]]
[[رده:(اج): پرسش‌های مهدویت با ۵ پاسخ]]
[[رده:(اح): پرسش‌های مهدویت با ۶ پاسخ]]
[[رده:اتمام لینک داخلی]]
[[رده:اتمام لینک داخلی]]

نسخهٔ ‏۲۲ فوریهٔ ۲۰۲۰، ساعت ۱۲:۴۳

الگو:پرسش مهدویت بالا

معنای ظهور امام مهدی چیست؟
موضوع اصلیبانک جامع پرسش و پاسخ مهدویت
مدخل بالاترمهدویت / مقدمات ظهور امام مهدی / کلیات ظهور امام مهدی
مدخل اصلیظهور امام مهدی

ظهور در لغت به معنای آشکار شدن چیز پنهان است و در اصطلاح مهدویت به دو معنا بیان شده است: معنای اول، آشکار شدن امام(ع) در برابر دیدگان مردم و معرفی و شناساندن خود به مردم بعد از یک دوره طولانی زندگی مخفیانه و در معنای دوم به این صورت است که امام(ع) در هنگام ظهور، پرده از عنوان و نام حقیقی خویش برمی‌دارد و به روشنی و صراحت خود را به مردم معرفی می‌کند که تا آن زمان در بین مردم بوده اما به صورت ناشناس.

در ذیل، پاسخ جامع اجمالی به اين پرسش و دیدگاه‌های متفرقه برخی از نویسندگان و دانشمندان، در این باره، به طور مفصل‌تری قابل بررسی است.

عبارت‌های دیگری از این پرسش

پاسخ جامع اجمالی

* پاسخ جامع به این پرسش، برگرفته از تمامی پاسخ‌ها ودیدگاه‌های متفرقه اندیشمندان و نویسندگانی است که تصویر و متن سخنان آنان در ذیل دیده می‌شود:
صدر سلیمیان رضوانی تونه‌ای علی‌پور


معانی ظهور

  1. مقصود، ظاهر شدن حضرت مهدی (ع) پس از پنهان زیستن طولانی، برای قیام و برپایی حکومت عدل جهانی است.[۳]
  2. اعلان انقلاب و قیام با شمشیر؛ این معنا دربارۀ امام زمان (ع) نیز صادق است چون آن حضرت عليه ستم قیام کرده و انقلاب بزرگی را به راه می‌اندازد.[۴]
  • شیعه هر دو معنا را قبول دارد اما اهل سنت و ادیان دیگر تنها معنای دوم را دربارۀ مصلح کل قبول دارند.[۵]

تقسیم دوران ظهور

  1. ظهور و آشکار شدن که فقط در اراده و علم الهی است[۶] .
  2. قیام و نهضت به امر الهی و خروج بر ستمگران و مبارزه با دشمنان[۷].
  3. دوران تثبیت و حکومت جهانی.[۸]

چگونگی ظهور پس از غیبت

  • دربارۀ چگونگی ظهور پس از غیبت دو معنا وجود دارد، عملی و نظری و هر دو بر آن حضرت صدق می کند:
  1. معنای عملی: اینکه مردم امام(ع) را در آغاز ظهور ببینند و آن حضرت خود را به آنها معرفی نموده و یاری و پشتیبانی بخواهد.[۹]
  2. معنای نظری: بر طرف شدن غیبتی که امام آنرا به عنوان یک روش برگزیده است؛ در این صورت شخصیت امام آشکار شده و مردمان او را خواهند شناخت.[۱۰]
  • اگر غیبت را به معنای مخفی بودن شخص امام بدانیم ظهور یعنی آشکار شدن جسم مبارک امام در برابر دیدگان مردم، علاوه بر اینکه در اینجا هم ضروری است که امام(علیه السلام)، خود را به آنها شناسانده، از حقیقت خویش آگاهشان سازد. اگر هم نظریۀ دوم (حضور امام(ع) در بین مردم و ناشناس بودن آن جناب برای آنها) را معتقد باشیم ظهور یعنی اینکه امام پرده از روی نام و عنوان حقیقی خویش بردارد و به روشنی و صراحت، خود را به مردم بشناساند و بر این امر دلیل و حجت بیاورد. این نظریه را برخی روایات تأیید می‌نمایند. در آنها آمده است، پس از ظهور، عده‌ای از مردم می‌گویند: "ما این شخص را پیش از این دیده بودیم".[۱۱]

پاسخ‌های دیگر

 با کلیک بر «ادامه مطلب» پاسخ باز و با کلیک بر «نهفتن» بسته می‌شود: