امامشناسی - حسینی طهرانی ج۱ (کتاب): تفاوت میان نسخهها
جز (جایگزینی متن - 'فعالیتهای وی است. او علاوه بر' به 'فعالیتهای وی است. او علاوه بر') برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
||
(۳۸ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۶ کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات کتاب | {{جعبه اطلاعات کتاب | ||
| عنوان | | عنوان پیشین = | ||
| عنوان | | عنوان = امامشناسی ج۱ | ||
| تصویر | | عنوان پسین = عصمت انبیاء و ائمّه {{عم}} | ||
| اندازه تصویر | | شماره جلد = | ||
| از مجموعه | | عنوان اصلی = | ||
| زبان | | تصویر = 000070.jpg | ||
|زبان اصلی | | اندازه تصویر = 200px | ||
| نویسنده | | از مجموعه = امامشناسی - حسینی طهرانی | ||
| نویسندگان | | زبان = فارسی | ||
| تحقیق یا تدوین | | زبان اصلی = | ||
| زیر نظر | | نویسنده = [[سید محمد حسین حسینی طهرانی]] | ||
| به کوشش | | نویسندگان = | ||
| مترجم | | تحقیق یا تدوین = | ||
| مترجمان | | زیر نظر = | ||
| ویراستار | | به کوشش = | ||
| ویراستاران | | مترجم = | ||
| موضوع | | مترجمان = | ||
| مذهب | | ویراستار = | ||
| ناشر | | ویراستاران = | ||
| به همت | | موضوع = | ||
| وابسته به | | مذهب = شیعه | ||
| محل نشر | | ناشر = مؤسسه ترجمه و نشر دوره علوم و معارف اسلامی | ||
| سال نشر | | به همت = | ||
| وابسته به = | |||
| محل نشر = مشهد، ایران | |||
| سال نشر = ۱۴۲۲ ق | |||
| تعداد صفحات = ۲۹۲ | |||
| شابک = 964-7227-21-3 | |||
| شماره ملی = 646027 | |||
| تعداد | |||
| شابک | |||
| شماره ملی | |||
}} | }} | ||
'''امامشناسی ج۱ (عصمت انبیاء و ائمّه{{عم}})'''، جلد اول از مجموعهٔ هجده جلدی '''[[امامشناسی ۳ (کتاب)|امامشناسی]]''' است که شامل مباحث تفسیری، فلسفی، روایی، تاریخی و اجتماعی پیرامون مسائل کلی [[امامت]] و [[ولایت]] میباشد. این کتاب اثر [[سید محمد حسین حسینی طهرانی]] است و [[مؤسسه ترجمه و نشر دوره علوم و معارف اسلامی (ناشر)|انتشارات مؤسسه ترجمه و نشر دوره علوم و معارف اسلامی]] انتشار آن را به عهده داشته است.<ref name=p1>[http://www.maarefislam.com/fa/?Page=definition_book&UID=100453 پایگاه علوم و معارف اسلامی]</ref> | '''امامشناسی ج۱ (عصمت انبیاء و ائمّه {{عم}})'''، جلد اول از مجموعهٔ هجده جلدی '''[[امامشناسی ۳ (کتاب)|امامشناسی]]''' است که شامل مباحث تفسیری، فلسفی، روایی، تاریخی و اجتماعی پیرامون مسائل کلی [[امامت]] و [[ولایت]] میباشد. این کتاب اثر [[سید محمد حسین حسینی طهرانی]] است و [[مؤسسه ترجمه و نشر دوره علوم و معارف اسلامی (ناشر)|انتشارات مؤسسه ترجمه و نشر دوره علوم و معارف اسلامی]] انتشار آن را به عهده داشته است.<ref name=p1>[http://www.maarefislam.com/fa/?Page=definition_book&UID=100453 پایگاه علوم و معارف اسلامی]</ref> | ||
== دربارهٔ کتاب == | |||
در این مورد، اطلاعاتی در دست نیست. | |||
== | == فهرست کتاب == | ||
در این | {{فهرست اثر}} | ||
* مقدّمه مؤلف | |||
=== درس اول: [[عصمت انبیاء]] و [[ائمّه]] {{عم}} === | |||
* [[اختلاف]] اساسی بین [[شیعه]] و [[سنّی]] | |||
* [[امام]] به منزله [[قلب]] در پیکر [[انسان]] است | |||
* [[لزوم امام]] [[معصوم]] در [[جامعه]] | |||
* [[عصمت پیامبران]] دارای 3 مرحله است: | |||
* [[عصمت]] در تلقّی و [[تبلیغ وحی]] | |||
* عصمت از [[گناه]]. | |||
* [[مناظره]] [[هشام بن حکم]] با [[عمرو بن عبید]] درباره [[لزوم وجود امام]] در جامعه | |||
* [[گریه]] تمام موجودات در سوگ [[شهادت]] [[سیدالشهداء]] {{ع}}. | |||
=== درس دوم: بیان اصل [[وراثت]] در عصمت === | |||
* اصل وراثت از [[سنن]] غیر قابل تبدیل [[الهی]] است | |||
* [[پیامبر اکرم]] {{صل}} [[مظهر]] تامّ و تمام تجلی آن [[نور الهی]] است که در [[باطن]] [[آدم]] [[ابوالبشر]] به [[ودیعت]] نهاده شده بود | |||
* نور الهی و [[حقیقت]] محمّدی پس از پیامبر اکرم {{صل}} به [[امیرالمؤمنین]] {{ع}} و به واسطه ایشان به سایر ائمّه طاهرین انتقال یافت | |||
* [[احادیث]] راجع به حقیقت نورانیّه پیامبر اکرم {{صل}} به امیرالمؤمنین {{ع}} قبل از [[خلقت حضرت آدم]] | |||
* [[تفسیر آیه]] {{متن قرآن|ثُمَّ أَوْرَثْنَا الْکِتَابَ الَّذِینَ اصْطَفَیْنَا مِنْ عِبَادِنَا}} | |||
* مراد از [[بندگان]] [[برگزیده خدا]] که [[کتاب الهی]] به آنان به [[ارث]] رسیده، چه کسانی هستند؟ | |||
* [[روایت]] علمای معروف [[اهل سنت]] در [[مقام]] امیرالمؤمنین {{ع}} | |||
* [[عزاداری]] پرندگان و وحوش بر سیدالشهداء {{ع}} | |||
* مضامین [[زیارت]] سیدالشهداء {{ع}} در اوّل [[رجب]]. | |||
=== درس سوم: در امتیازات بندگان برگزیده خدا === | |||
* [[اخلاص]] در عمل یگانه وسیله نیل به کمال مطلوب است | |||
* خصوصیّات مخلصین در [[قرآن کریم]]: | |||
* الف) [[عجز]] [[شیطان]] از اغوای آنها | |||
* ب) [[قدرت]] بر [[ستایش]] ذات [[مقدّس]] الهی بدانسان که [[شایسته]] اوست. | |||
* عدم منافات این مقام با جمله {{عربی|«ما عرفناک حقَّ معرفتک»}} | |||
* معافیّت از سؤال و حساب و [[حشر]] و عرض و کتاب و [[میزان]] | |||
* [[پاداش]] و جزای مخلصین در مقابل عمل نبوده و بیحدّ و [[حصر]] است | |||
* مقام [[خلوص]] ذاتی مساوی است با مصونیّت از گناه به [[حفظ]] و صیانت الهی | |||
* استفاده تمام مراتب سهگانه عصمت برای [[پیامآوران الهی]] از [[آیه مبارکه]] {{متن قرآن|عَالِمُ الْغَیْبِ فَلا یُظْهِرُ عَلَی غَیْبِهِ أَحَدًا * إِلاَّ مَنِ ارْتَضَی مِن رَّسُولٍ}} | |||
* در احوالات [[حضرت]] [[فاطمه بنت اسد]] [[مادر]] امیرالمؤمنین {{ع}} | |||
* کیفیّت تولّد امیرالمؤمنین {{ع}} در [[خانه کعبه]]. | |||
=== درس چهارم: [[لزوم]] عصمت انبیاء و [[ائمّه]] {{عم}} === | |||
* صفات معتدلهٔ [[انسان]] | |||
* مقرّبان [[درگاه الهی]] در اثر برخورداری از یک نوع [[علم]] و [[بینش]] مخصوص ریشه [[رذائل]] و [[مفاسد]] را در وجود خود نابود کردهاند | |||
* استفاده [[عصمت]] مقرّبان [[خدا]] از مجموع سه [[آیه قرآن]] | |||
* [[تربیت]] [[امیرالمؤمنین]] {{ع}} در [[دوران کودکی]] در [[منزل]] [[پیامبر اکرم]] {{صل}} | |||
* نسبت امیرالمؤمنین {{ع}} به پیامبر اکرم {{صل}} | |||
* [[اعتراض]] [[حضرت فاطمه]] {{س}} به [[سکوت]] امیرالمؤمنین {{ع}} و پاسخ آن [[حضرت]]. | |||
=== درس پنجم: عصمت امری موهبتی است === | |||
* قوّه عصمت در [[معصومین]] در همه حال [[حاکم]] بر وجود آنان است | |||
* [[استشهاد]] به [[آیات]] دیگر از [[قرآن کریم]] در [[اثبات عصمت انبیاء]] | |||
* امیرالمؤمنین {{ع}} حائز [[مقام]] عصمتاند | |||
* [[آیه انذار]] و [[حدیث]] [[عشیره]] | |||
* صحّت اسناد حدیث عشیره | |||
* حدیث عشیره در میان مستشرقین | |||
* جنایات [[طبری]] در [[نقل حدیث]] عشیره | |||
* [[ولایت امیرالمؤمنین]] {{ع}} از [[روز]] اوّل با [[توحید]] خدا و [[نبوت]] [[رسول]] توأم بوده است | |||
* امیرالمؤمنین {{ع}} در مقام مراحل [[رسالت]] [[یار]] و مددکار پیامبر اکرم {{صل}} بود. | |||
=== درس ششم: [[عصمت انبیاء]] منافاتی با اختیاری بودن [[افعال]] آنان ندارد === | |||
* عصمت انبیاء از راه تمامیّت [[حجّت]] از طرف خدا | |||
* [[اثبات عصمت]] از [[آیه]] ای دیگر از قرآن کریم | |||
* [[ملکه عصمت]] موجب [[اضطراری]] بودن افعال نمیشود | |||
* [[افضلیّت]] [[انبیاء]] به واسطه اختیاری بودن افعال آنهاست | |||
* [[آفرینش]] عبارتست از [[ظهور]]، نه تولّد و خروج | |||
* اساس [[عالم هستی]] بر [[اختلاف]] موجودات بنا شده است | |||
* تمام موجوداتی که حامل قوّه و استعدادند متحرّک سوی کمال میباشند | |||
* کمال هر موجود، فعلیّت استعدادهای همان موجود است | |||
* [[انتظار]] [[خداوند]] و عالم هستی از هر فرد کمال مطلوب اوست نه کمال غیر او | |||
* [[پیغمبران]] در تمام افعال خود، چه [[معجزه]] و چه غیر آن دارای علم و [[اختیار]] بودهاند | |||
* [[اثبات عصمت امیرالمؤمنین]] {{ع}} از راه [[اتّحاد]] نفس او با نفس [[رسولالله]] {{صل}} | |||
* داستان لیلةالمبیت و [[ایثار]] و [[فداکاری]] امیرالمؤمنین {{ع}} نسبت به رسولالله {{صل}} | |||
* [[خون]] چکیده از پای علی {{ع}} در [[هجرت به مدینه]] | |||
* [[افتخار]] خدا به [[ملائکه]] در ایثار علی {{ع}} [[جان]] خود را به رسولالله {{صل}}. | |||
=== درس هفتم: [[منصب امامت]] از نبوت بالاتر است === | |||
* معنای [[امام]] در [[آیه شریفه]] {{متن قرآن|وَإِذِ ابْتَلَی إِبْرَاهِیمَ رَبُّهُ بِکَلِمَاتٍ فَأَتَمَّهُنَّ قَالَ إِنِّی جَاعِلُکَ لِلنَّاسِ إِمَامًا...}} | |||
* [[تفسیر]] [[آیه مبارکه]] {{متن قرآن|وَجَعَلْنَا مِنْهُمْ أَئِمَّةً یَهْدُونَ بِأَمْرِنَا لَمَّا صَبَرُوا وَکَانُوا بِآیَاتِنَا یُوقِنُونَ}} | |||
* [[هدایت]] موجودات به [[دست امام]] است | |||
* تحقّق [[امیرالمؤمنین]] {{ع}} به [[مقام امامت]] و [[ولایت]] | |||
* [[حدیث]] اَنَس راجع به [[ولایت امیرالمؤمنین]] {{ع}} | |||
* [[مکر]] و [[آزار]] [[قریش]] به امیرالمؤمنین {{ع}}. | |||
=== درس هشتم: [[ولایت تکوینی]] [[امام]] به [[اذن خدا]] بر [[نفوس]] [[سعداء]] و [[اشقیاء]] === | |||
* مقام امامت [[اشرف]] از [[نبوت]] است | |||
* معنای امام | |||
* در امام باید قوّه ملکوتیّه نسبت به امور باشد | |||
* تفسیر [[آیه کریمه]] {{متن قرآن|یَوْمَ نَدْعُو کُلَّ أُنَاسٍ بِإِمَامِهِمْ فَمَنْ أُوتِیَ کِتَابَهُ بِیَمِینِهِ فَأُولَئِکَ یَقْرَؤُونَ کِتَابَهُمْ وَلاَ یُظْلَمُونَ فَتِیلاً * وَمَن کَانَ فِی هَذِهِ أَعْمَی فَهُوَ فِی الآخِرَةِ أَعْمَی وَأَضَلُّ سَبِیلاً}} | |||
* معنای [[روایات]] وارده بر اینکه علی {{ع}} قسمت کننده [[بهشت]] و [[جهنّم]] است | |||
* معنای «وسیله» در [[روایت]] [[پیامبر اکرم]] {{صل}} | |||
* اشعار [[سید]] حِمیَری و [[دعبل]] خزائی با اشاره به روایت {{عربی|«علی قسیم الجنّة و النّار»}}. | |||
=== درس نهم: در معنی ولایت تکوینی === | |||
* [[میزان]] [[جزا]] و [[پاداش]]، [[ملکوت]] [[اعمال]] است نه ظاهر آنها | |||
* تحقیق در معنای [[صراط]] | |||
* روایت {{عربی|«لا یجوز احدٌ الصراط الّا من کتب له علیٌ الجواز»}} به طرق مختلف | |||
* توضیح معنای روایت فوق | |||
* روایت {{عربی|«لا یجوز احدٌ الصراط... »}} در اشعار سید حِمیَری. | |||
=== درس دهم: [[لزوم امام]] زنده برای تمتّع [[دلها]] === | |||
* شمول و عموم اصل علّیّت و معلولیّت در [[نظام هستی]] | |||
* تأثیر مجالست در [[انسان]] | |||
* [[قلب]] امام کانون [[افاضه]] [[علوم]] است | |||
* [[شیعه]] اساس [[تعالیم اسلام]] را بر [[امامت]] میداند | |||
* شیعه دارای [[ملاطفت]] و رقّت و [[ملایمت]] است | |||
* بهشت تجلّی صفات و اعمال است | |||
* [[حقیقت]] نهرهای جاری در بهشت | |||
* نهرهای چهارگانه جاری در بهشت، نهر آب | |||
* نهرهای شیر، نهرهای شراب | |||
* نهرهای عسل [[تصفیه]] شده | |||
* نهر زنجبیل و چشمه [[کافور]] | |||
* چشمه [[تسنیم]] از زیر پای امیرالمؤمنین {{ع}} جاری است | |||
* ساقی [[حوض کوثر]] | |||
* اشعار سید حِمیَری درباره حوض کوثر و ساقی آن. | |||
=== درس یازدهم: معنای [[وحی]] [[خیرات]] به [[ائمّه]] === | |||
* معنای وحی [[تکوینی]] | |||
* وحی خیرات به [[امامان]] | |||
* شرط تحقق امامت، عبور امام از هستی خود و تحقّق به هستی خداست | |||
* [[قیام]] جناب [[زید بن علی بن الحسین]] بدون [[دستور امام]] بوده است | |||
* حرکت و سکون امام هر دو صحیح است | |||
* روایات درباره [[اتّحاد]] نفس [[رسول اکرم]] {{صل}} با نفس [[امیرالمؤمنین]] {{ع}} | |||
* [[خصال]] موجوده در امیرالمؤمنین {{ع}} | |||
* شبهای که خصوصیّات موجوده در [[مقام ولایت]] را منافی با [[قدرت خداوند]] میپندارد | |||
=== درس دوازدهم: لازمه [[عصمت]] [[هدایت]] به [[حق]] است === | |||
* [[لزوم]] [[پیروی از حق]] | |||
* [[لزوم پیروی از امام]] [[معصوم]] مبنی بر [[اصل لزوم]] [[متابعت]] از [[حقّ]] است و [[تفسیر آیه]] {{متن قرآن|أَفَمَن یَهْدِی إِلَی الْحَقِّ...}} | |||
* [[روایت]] [[ابنعباس]] در [[معیّت]]، علی با حق و حق با علی | |||
* علّت [[مخالفت]] معاندین با [[خلافت امیرالمؤمنین]] {{ع}} | |||
* اعتراف [[عمر]] به [[مقام]] امیرالمؤمنین {{ع}} در [[روایات]] [[اهل]] [[سنّت]]. | |||
=== درس سیزدهم: معنای هدایت [[ائمّه]] و شرایطی که هدایت کنندهٔ به سوی حقّ باید دارا باشد === | |||
* منظور از هدایت به حقّ چیست؟ | |||
* [[امام]] باید هدایت به حقّ یافته باشد و در آن سه شرط است | |||
* تفسیر آیه {{متن قرآن|لاَ یَنَالُ عَهْدِی الظَّالِمِینَ}} | |||
* هفت مسئله از اُمهات مسائل [[امامت]] | |||
* [[افضلیّت]] امیرالمؤمنین {{ع}} در جمع [[فضائل]] نفسی | |||
* روایات {{عربی|«علیٌ خیرُ البشر»}} | |||
* روایات معراجیه دالّه بر [[ولایت امیرالمؤمنین]] {{ع}} | |||
* بیانات [[جبرئیل]] به صورت [[دحیه]] راجع به ولایت امیرالمؤمنین {{ع}} | |||
* مسائل هفتگانه امامت در امیرالمؤمنین {{ع}} متحقّق بود | |||
* اظهار [[ندامت]] [[ابوبکر]] از [[خلافت]] | |||
* پنج ایراد بر [[خطبه]] ابوبکر | |||
* [[تأسف]] ابوبکر هنگام [[مرگ]] بر نُه چیز. | |||
=== درس چهاردهم: لزوم [[تبعیّت]] از [[اعلم]] === | |||
* بقاء [[منصب امامت]] از ذریّه [[حضرت ابراهیم]] تا [[روز قیامت]] | |||
* تحقیق در معنای کلمه لا [[اله]] الّا [[الله]] | |||
* امام باید از تمام افراد [[امّت]] عالمتر باشد | |||
* [[عاقبت]] [[امر]] هر امّتی که [[حکومت]] خود را به دست کسی غیر از [[عالمترین]] افراد خود بسپارد [[تباهی]] است | |||
* امیرالمؤمنین {{ع}} اعلم بودهاند | |||
* اعتراف عمر به اعلمیّت امیرالمؤمنین {{ع}} | |||
* [[تأسّف]] ابنعباس از اینکه هنگام [[رحلت]] [[رسولالله]] {{صل}} از آوردن [[صحیفه]] برای ایشان مانع شدند | |||
* مانع شدن عمر از آوردن کاغذ و دوات برای رسولالله {{صل}}.<ref name=p1></ref> | |||
{{پایان فهرست اثر}} | |||
== | == دربارهٔ پدیدآورنده == | ||
{{ | {{پدیدآورنده ساده | ||
| پدیدآورنده کتاب = سید محمد حسین حسینی طهرانی}} | |||
== | == کتابهای وابسته == | ||
{{جلدهای مجموعه کتاب | |||
| نام مجموعه = امامشناسی - حسینی طهرانی | |||
| تعداد جلد = ۱۸}} | |||
== | == طرح دیگر جلد کتاب == | ||
{{طرح جلد کتاب | |||
| width = 100 | |||
| align = center | |||
| image1 = 000071.jpg | |||
| caption1 = | |||
}} | |||
== پانویس == | == پانویس == | ||
{{پانویس}} | |||
==دریافت متن کتاب== | == دریافت متن == | ||
{{دریافت کتاب | |||
| نورلایب = 3767 | |||
== | | فقاهت = | ||
| فقاهت اهل سنت = | |||
| فقاهت عربی = | |||
| فقاهت عربی اهل سنت = | |||
| قائمیه = | |||
| اهل البیت = | |||
| تبیان = | |||
| الفبا = | |||
| سها = | |||
| سایر = | |||
| توضیح سایر = | |||
}} | |||
[[رده:کتاب]] | [[رده:کتاب]] | ||
[[رده:کتابهای سید محمد حسین حسینی طهرانی]] | [[رده:کتابهای سید محمد حسین حسینی طهرانی]] | ||
[[رده:آثار سید محمد حسین حسینی طهرانی]] | [[رده:آثار سید محمد حسین حسینی طهرانی]] | ||
[[رده: | [[رده:آثار عصمت]] | ||
[[رده:کتابهای فاقد چکیده]] | [[رده:کتابهای فاقد چکیده]] | ||
[[رده:کتابهای دارای فهرست]] | [[رده:کتابهای دارای فهرست]] | ||
[[رده:کتابهای دارای متن PDF]] | [[رده:کتابهای دارای متن PDF]] | ||
[[رده:کتابهای دارای متن دیجیتال]] | [[رده:کتابهای دارای متن دیجیتال]] |
نسخهٔ کنونی تا ۲۳ اکتبر ۲۰۲۲، ساعت ۲۰:۵۷
امامشناسی ج۱ (عصمت انبیاء و ائمّه (ع))، جلد اول از مجموعهٔ هجده جلدی امامشناسی است که شامل مباحث تفسیری، فلسفی، روایی، تاریخی و اجتماعی پیرامون مسائل کلی امامت و ولایت میباشد. این کتاب اثر سید محمد حسین حسینی طهرانی است و انتشارات مؤسسه ترجمه و نشر دوره علوم و معارف اسلامی انتشار آن را به عهده داشته است.[۱]
امامشناسی ج۱ عصمت انبیاء و ائمّه (ع) | |
---|---|
از مجموعه | امامشناسی - حسینی طهرانی |
زبان | فارسی |
نویسنده | سید محمد حسین حسینی طهرانی |
مذهب | شیعه |
ناشر | انتشارات مؤسسه ترجمه و نشر دوره علوم و معارف اسلامی |
محل نشر | مشهد، ایران |
سال نشر | ۱۴۲۲ ق، ۱۳۸۱ ش |
تعداد صفحه | ۲۹۲ |
شابک | ۹۶۴-۷۲۲۷-۲۱-۳ |
شماره ملی | ۶۴۶۰۲۷ |
دربارهٔ کتاب
در این مورد، اطلاعاتی در دست نیست.
فهرست کتاب
- مقدّمه مؤلف
درس اول: عصمت انبیاء و ائمّه (ع)
- اختلاف اساسی بین شیعه و سنّی
- امام به منزله قلب در پیکر انسان است
- لزوم امام معصوم در جامعه
- عصمت پیامبران دارای 3 مرحله است:
- عصمت در تلقّی و تبلیغ وحی
- عصمت از گناه.
- مناظره هشام بن حکم با عمرو بن عبید درباره لزوم وجود امام در جامعه
- گریه تمام موجودات در سوگ شهادت سیدالشهداء (ع).
درس دوم: بیان اصل وراثت در عصمت
- اصل وراثت از سنن غیر قابل تبدیل الهی است
- پیامبر اکرم (ص) مظهر تامّ و تمام تجلی آن نور الهی است که در باطن آدم ابوالبشر به ودیعت نهاده شده بود
- نور الهی و حقیقت محمّدی پس از پیامبر اکرم (ص) به امیرالمؤمنین (ع) و به واسطه ایشان به سایر ائمّه طاهرین انتقال یافت
- احادیث راجع به حقیقت نورانیّه پیامبر اکرم (ص) به امیرالمؤمنین (ع) قبل از خلقت حضرت آدم
- تفسیر آیه ﴿ثُمَّ أَوْرَثْنَا الْکِتَابَ الَّذِینَ اصْطَفَیْنَا مِنْ عِبَادِنَا﴾
- مراد از بندگان برگزیده خدا که کتاب الهی به آنان به ارث رسیده، چه کسانی هستند؟
- روایت علمای معروف اهل سنت در مقام امیرالمؤمنین (ع)
- عزاداری پرندگان و وحوش بر سیدالشهداء (ع)
- مضامین زیارت سیدالشهداء (ع) در اوّل رجب.
درس سوم: در امتیازات بندگان برگزیده خدا
- اخلاص در عمل یگانه وسیله نیل به کمال مطلوب است
- خصوصیّات مخلصین در قرآن کریم:
- الف) عجز شیطان از اغوای آنها
- ب) قدرت بر ستایش ذات مقدّس الهی بدانسان که شایسته اوست.
- عدم منافات این مقام با جمله «ما عرفناک حقَّ معرفتک»
- معافیّت از سؤال و حساب و حشر و عرض و کتاب و میزان
- پاداش و جزای مخلصین در مقابل عمل نبوده و بیحدّ و حصر است
- مقام خلوص ذاتی مساوی است با مصونیّت از گناه به حفظ و صیانت الهی
- استفاده تمام مراتب سهگانه عصمت برای پیامآوران الهی از آیه مبارکه ﴿عَالِمُ الْغَیْبِ فَلا یُظْهِرُ عَلَی غَیْبِهِ أَحَدًا * إِلاَّ مَنِ ارْتَضَی مِن رَّسُولٍ﴾
- در احوالات حضرت فاطمه بنت اسد مادر امیرالمؤمنین (ع)
- کیفیّت تولّد امیرالمؤمنین (ع) در خانه کعبه.
درس چهارم: لزوم عصمت انبیاء و ائمّه (ع)
- صفات معتدلهٔ انسان
- مقرّبان درگاه الهی در اثر برخورداری از یک نوع علم و بینش مخصوص ریشه رذائل و مفاسد را در وجود خود نابود کردهاند
- استفاده عصمت مقرّبان خدا از مجموع سه آیه قرآن
- تربیت امیرالمؤمنین (ع) در دوران کودکی در منزل پیامبر اکرم (ص)
- نسبت امیرالمؤمنین (ع) به پیامبر اکرم (ص)
- اعتراض حضرت فاطمه (س) به سکوت امیرالمؤمنین (ع) و پاسخ آن حضرت.
درس پنجم: عصمت امری موهبتی است
- قوّه عصمت در معصومین در همه حال حاکم بر وجود آنان است
- استشهاد به آیات دیگر از قرآن کریم در اثبات عصمت انبیاء
- امیرالمؤمنین (ع) حائز مقام عصمتاند
- آیه انذار و حدیث عشیره
- صحّت اسناد حدیث عشیره
- حدیث عشیره در میان مستشرقین
- جنایات طبری در نقل حدیث عشیره
- ولایت امیرالمؤمنین (ع) از روز اوّل با توحید خدا و نبوت رسول توأم بوده است
- امیرالمؤمنین (ع) در مقام مراحل رسالت یار و مددکار پیامبر اکرم (ص) بود.
درس ششم: عصمت انبیاء منافاتی با اختیاری بودن افعال آنان ندارد
- عصمت انبیاء از راه تمامیّت حجّت از طرف خدا
- اثبات عصمت از آیه ای دیگر از قرآن کریم
- ملکه عصمت موجب اضطراری بودن افعال نمیشود
- افضلیّت انبیاء به واسطه اختیاری بودن افعال آنهاست
- آفرینش عبارتست از ظهور، نه تولّد و خروج
- اساس عالم هستی بر اختلاف موجودات بنا شده است
- تمام موجوداتی که حامل قوّه و استعدادند متحرّک سوی کمال میباشند
- کمال هر موجود، فعلیّت استعدادهای همان موجود است
- انتظار خداوند و عالم هستی از هر فرد کمال مطلوب اوست نه کمال غیر او
- پیغمبران در تمام افعال خود، چه معجزه و چه غیر آن دارای علم و اختیار بودهاند
- اثبات عصمت امیرالمؤمنین (ع) از راه اتّحاد نفس او با نفس رسولالله (ص)
- داستان لیلةالمبیت و ایثار و فداکاری امیرالمؤمنین (ع) نسبت به رسولالله (ص)
- خون چکیده از پای علی (ع) در هجرت به مدینه
- افتخار خدا به ملائکه در ایثار علی (ع) جان خود را به رسولالله (ص).
درس هفتم: منصب امامت از نبوت بالاتر است
- معنای امام در آیه شریفه ﴿وَإِذِ ابْتَلَی إِبْرَاهِیمَ رَبُّهُ بِکَلِمَاتٍ فَأَتَمَّهُنَّ قَالَ إِنِّی جَاعِلُکَ لِلنَّاسِ إِمَامًا...﴾
- تفسیر آیه مبارکه ﴿وَجَعَلْنَا مِنْهُمْ أَئِمَّةً یَهْدُونَ بِأَمْرِنَا لَمَّا صَبَرُوا وَکَانُوا بِآیَاتِنَا یُوقِنُونَ﴾
- هدایت موجودات به دست امام است
- تحقّق امیرالمؤمنین (ع) به مقام امامت و ولایت
- حدیث اَنَس راجع به ولایت امیرالمؤمنین (ع)
- مکر و آزار قریش به امیرالمؤمنین (ع).
درس هشتم: ولایت تکوینی امام به اذن خدا بر نفوس سعداء و اشقیاء
- مقام امامت اشرف از نبوت است
- معنای امام
- در امام باید قوّه ملکوتیّه نسبت به امور باشد
- تفسیر آیه کریمه ﴿یَوْمَ نَدْعُو کُلَّ أُنَاسٍ بِإِمَامِهِمْ فَمَنْ أُوتِیَ کِتَابَهُ بِیَمِینِهِ فَأُولَئِکَ یَقْرَؤُونَ کِتَابَهُمْ وَلاَ یُظْلَمُونَ فَتِیلاً * وَمَن کَانَ فِی هَذِهِ أَعْمَی فَهُوَ فِی الآخِرَةِ أَعْمَی وَأَضَلُّ سَبِیلاً﴾
- معنای روایات وارده بر اینکه علی (ع) قسمت کننده بهشت و جهنّم است
- معنای «وسیله» در روایت پیامبر اکرم (ص)
- اشعار سید حِمیَری و دعبل خزائی با اشاره به روایت «علی قسیم الجنّة و النّار».
درس نهم: در معنی ولایت تکوینی
- میزان جزا و پاداش، ملکوت اعمال است نه ظاهر آنها
- تحقیق در معنای صراط
- روایت «لا یجوز احدٌ الصراط الّا من کتب له علیٌ الجواز» به طرق مختلف
- توضیح معنای روایت فوق
- روایت «لا یجوز احدٌ الصراط... » در اشعار سید حِمیَری.
درس دهم: لزوم امام زنده برای تمتّع دلها
- شمول و عموم اصل علّیّت و معلولیّت در نظام هستی
- تأثیر مجالست در انسان
- قلب امام کانون افاضه علوم است
- شیعه اساس تعالیم اسلام را بر امامت میداند
- شیعه دارای ملاطفت و رقّت و ملایمت است
- بهشت تجلّی صفات و اعمال است
- حقیقت نهرهای جاری در بهشت
- نهرهای چهارگانه جاری در بهشت، نهر آب
- نهرهای شیر، نهرهای شراب
- نهرهای عسل تصفیه شده
- نهر زنجبیل و چشمه کافور
- چشمه تسنیم از زیر پای امیرالمؤمنین (ع) جاری است
- ساقی حوض کوثر
- اشعار سید حِمیَری درباره حوض کوثر و ساقی آن.
درس یازدهم: معنای وحی خیرات به ائمّه
- معنای وحی تکوینی
- وحی خیرات به امامان
- شرط تحقق امامت، عبور امام از هستی خود و تحقّق به هستی خداست
- قیام جناب زید بن علی بن الحسین بدون دستور امام بوده است
- حرکت و سکون امام هر دو صحیح است
- روایات درباره اتّحاد نفس رسول اکرم (ص) با نفس امیرالمؤمنین (ع)
- خصال موجوده در امیرالمؤمنین (ع)
- شبهای که خصوصیّات موجوده در مقام ولایت را منافی با قدرت خداوند میپندارد
درس دوازدهم: لازمه عصمت هدایت به حق است
- لزوم پیروی از حق
- لزوم پیروی از امام معصوم مبنی بر اصل لزوم متابعت از حقّ است و تفسیر آیه ﴿أَفَمَن یَهْدِی إِلَی الْحَقِّ...﴾
- روایت ابنعباس در معیّت، علی با حق و حق با علی
- علّت مخالفت معاندین با خلافت امیرالمؤمنین (ع)
- اعتراف عمر به مقام امیرالمؤمنین (ع) در روایات اهل سنّت.
درس سیزدهم: معنای هدایت ائمّه و شرایطی که هدایت کنندهٔ به سوی حقّ باید دارا باشد
- منظور از هدایت به حقّ چیست؟
- امام باید هدایت به حقّ یافته باشد و در آن سه شرط است
- تفسیر آیه ﴿لاَ یَنَالُ عَهْدِی الظَّالِمِینَ﴾
- هفت مسئله از اُمهات مسائل امامت
- افضلیّت امیرالمؤمنین (ع) در جمع فضائل نفسی
- روایات «علیٌ خیرُ البشر»
- روایات معراجیه دالّه بر ولایت امیرالمؤمنین (ع)
- بیانات جبرئیل به صورت دحیه راجع به ولایت امیرالمؤمنین (ع)
- مسائل هفتگانه امامت در امیرالمؤمنین (ع) متحقّق بود
- اظهار ندامت ابوبکر از خلافت
- پنج ایراد بر خطبه ابوبکر
- تأسف ابوبکر هنگام مرگ بر نُه چیز.
درس چهاردهم: لزوم تبعیّت از اعلم
- بقاء منصب امامت از ذریّه حضرت ابراهیم تا روز قیامت
- تحقیق در معنای کلمه لا اله الّا الله
- امام باید از تمام افراد امّت عالمتر باشد
- عاقبت امر هر امّتی که حکومت خود را به دست کسی غیر از عالمترین افراد خود بسپارد تباهی است
- امیرالمؤمنین (ع) اعلم بودهاند
- اعتراف عمر به اعلمیّت امیرالمؤمنین (ع)
- تأسّف ابنعباس از اینکه هنگام رحلت رسولالله (ص) از آوردن صحیفه برای ایشان مانع شدند
- مانع شدن عمر از آوردن کاغذ و دوات برای رسولالله (ص).[۱]
دربارهٔ پدیدآورنده
آیتالله سید محمد حسین حسینی طهرانی (متولد ۱۳۰۵ ش، تهران و متوفای ١٣۷۴ش)، تحصیلات حوزوی خود را نزد اساتیدی همچون حضرات آیات: علامه طباطبایی، سید جمالالدین گلپایگانی، سید رضا بهاءالدینی، سید حسین طباطبایی بروجردی و سید ابوالقاسم خویی به اتمام رساند. مبارزه با رژیم پهلوی، همکاری در شکلگیری قانون اساسی و تهیه پیشنویس آن جهت تصویب در مجلس و امامت جماعت مسجد قائم تهران از جمله فعالیتهای وی است. او علاوه بر ترویج دین و تربیت شاگردان و طلاب چندین جلد کتاب به رشته تحریر درآورده است. «امامشناسی»، «لمعات الحسین (ع)»، «ولایت فقیه در حکومت اسلام»، «هدیه غدیریه دو نامه سیاه و سپید»، «رساله مودت»، «سر الفتوح ناظر بر پرواز روح»، «شرح فقراتی از دعای افتتاح»، «نور القرآن الملکوتی» و «مطلع انوار» برخی از این آثار است.[۲]
کتابهای وابسته
طرح دیگر جلد کتاب
پانویس
دریافت متن
دریافت متن کتاب از