شرایط ظهور امام مهدی: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ کنونی تا ‏۱ اکتبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۸:۲۰

شرایط ظهور یعنی آنچه که تحقق ظهور وابسته به آنهاست و تا آنها محقق نشوند ظهور واقع نخواهد شد که بارزترین این شرایط عبارت‌اند از: وجود طرح و برنامه برای ایجاد انقلاب و مدیریت دنیا؛ وجود رهبر شایسته؛ یاران باوفا؛ آمادگی عمومی و جهانی. اما علائم ظهور به نشانه‌هایی گفته می‌شود که بر اساس روایات معصومین (ع) قبل از ظهور و یا در آستانه آن واقع خواهد شد و نوید ظهور را می‌دهد، مانند قیام یمانی، خروج سفیانی و... . ما برای ایجاد شرایط باید تلاش کنیم، نشانه‌ها خود واقع می‌شوند. با بعثت رسول الله (ص) و ولادت امام زمان (ع) دو شرط اول محقق شده و برای تحقق شرط سوم و چهارم باید در جهت تربیت نفس خود و دیگران تلاش کرد.

معناشناسی

هر پدیده‌ای در جهان با فراهم آمدن شرائط و زمینه‌های آن به وجود می‌آید و بدون تحقق زمینه‌ها، امکان وجود برای هیچ موجودی نخواهد بود، قیام و انقلاب جهانی امام مهدی(ع) که بزرگ‌ترین حرکت جهانی است نیز پیرو همین اصل بوده و بدون تحقق زمینه‌ها و شرایط آن به وقوع نخواهد پیوست. شرایط ظهور، آن دسته از اموری هستند که تحقّق ظهور، وابسته به وجود آنهاست و تا آنها محقّق نشوند، ظهور نیز واقع نخواهد شد و گسترش عدالت جهانی به آنها وابستگی دارد. البته در کنار شرایط ظهور بحث علائم ظهور هم مطرح هست و مراد از علائم ظهور آن دسته از حوادثی است که براساس بیان پیشوایان معصوم(ع)، قبل و یا در آستانۀ ظهور واقع خواهد شد و تحقق هر کدام نوید نزدیک شدن یا وقوع قیام امام مهدی(ع) را می‌دهد. یعنی علائم فقط کاشف از پدیده ظهورند ولی شرایط محقق ظهورند^[۱].

شرایط ظهور

بارزترین این شرایط عبارت‌ند از:

وجود طرح و برنامۀ عادلانۀ کامل: انقلاب امام زمان(ع) مانند هر انقلاب دیگری نیاز به یک برنامه مشخص دارد که بتوان آن را در هر زمان و مکانی پیاده کرده و برای انسانیت سعادت و خوشی ببار آورد، و تضمین کنندۀ سعادت دنیوی و اخروی انسان باشد. این طرح در دو زمینه باید ارائه شود:
1. چگونگی مبارزه با ضدارزش‌های الهی و ریشه‌‌‌کنی همۀ‌‌‌ مظاهر شرک و کفر و غفلت به طور کامل.
2. برنامه‌ای جامع و مطلوب برای تثبیت هنجارهای مطلوب. و چنین برنامه‌ای در مورد قیام حضرت وجود دارد، خداوند متعال چنین برنامه‌ای را تنظیم نموده و تحت عنوان دین اسلام و کتاب قرآن نازل کرده و اکنون در اختیار امام زمان(ع) است. از این شرط سه مطلب به دست می‌‌آید:
  1. هدف نهایی از ظهور و حکومت جهانی حضرت مهدی(ع) تحقق نقشۀ کامل اسلام است که در آن هیچ ظلم و ستمی وجود ندارد.
  2. این نقشه فقط به هنگام ظهور حضرت مهدی(ع) عملی می‌شود و اگر بخواهد در آن روز هم قابل اجرا نباشد، دیگر در هیچ زمانی محقق نخواهد شد و گسترش عدالت در روز موعود، محال و ممتنع می‌شود.
  3. پیش از آنکه بخواهند این نقشه را عملی کنند، اصول و کلیات آن باید برای مردم روشن باشد و از آن آگاهی داشته باشند.
وجود رهبر و پیشوائی شایسته: از شرایط لازم انقلاب، وجود رهبری آگاه و توانمند و دلسوز است تا با آشنایی کامل از برنامه‌ها و اهداف و زمینه‌ها و موانع، با مدیریت صحیح و قاطع، حرکت اصلاحی را به سرانجام مطلوب برساند. این شرط نیز در قیام حضرت مهدی(ع) موجود است زیرا رهبری قیام با خود حضرت است که او امام و معصوم و متصل به سرچشمۀ وحی است و مؤید به تأییدات خاصه الهی. این شرط در اصل به دو شرط زیر تقسیم می‌‌شود:
1. وجود رهبر برای این نهضت جهانی که بدون او چنین نهضتی راه نمی‌افتد.
2. این رهبر باید شایستگی رهبری در سطح یک حکومت جهانی را داشته باشد.
یاران باوفا: از شرایط مهم خیزش اسلامی، وجود یاران فداکاری است که با برنامه‌ها و اهداف قیام آشنا و به آن اعتقاد داشته باشند و برای تحقق آن آماده هرگونۀ تلاش بوده باشند و رهبر خود را تنها نگذاشته و فرمان او را بر جان خود مقدّم بدارند. در مورد تعداد یاران امام زمان(ع) روایات متعددی وجود دارد، امام جواد(ع) در ضمن حدیثی فرمودند: «و از اصحابش سيصد و سيزده تن به تعداد اصحاب بدر از دورترين نقاط زمين به گرد او فراهم آيند و اين همان‏ قول خداى تعالى است كه فرمود: ﴿أَيْنَ ما تَكُونُوا يَأْتِ بِكُمُ اللَّهُ جَمِيعاً إِنَّ اللَّهَ عَلى‏ كُلِّ شَيْ‏ءٍ قَدِيرٌ﴾ و چون اين تعداد از اهل اخلاص به گرد او فراهم آيند خداى تعالى امرش را ظاهر سازد و چون عقد كه عبارت از ده هزار مرد باشد كامل شد به اذن خداى تعالى قيام كند»^[۲]. ممکن است گفته شود، رهبر واحد چگونه به تنهایی با دنیا بجنگد و به مقابله برخیزد؟! اما بطلان این نظریه واضح است زیرا هیچ کس حتی اگر توانائی جسمی و روحی داشته باشد، نمی‌تواند به تنهائی با تمامی دشمنان بجنگد و همه را از بین ببرد. استفاده از معجزه هم مورد مناقشه است؛ چراکه اولاً اگر دعوت الهی بر پایۀ معجزه بود از همان ابتدای خلقت عملی می‌‌شد و بر روی زمین انحرافی پدیدار نمی‌گشت؛ ثانیاً دعوت الهی همواره بر پایۀ تربیت اختیاری فرد و امت قرار داشته است و خداوند به انسان عقل و اختیار عطا فرموده و راه حق و باطل را به او نشان داده و مسئولیت اعمالش را بر دوش خود وی گذارده است، در چنین شرایطی امتحان الهی معنی پیدا می‌‌کند. با فرض به کار برده شدن معجزات آنچه می‏‌تواند به دست آید، ایمان قهری است که ارزش چندانی ندارد.
آمادگی عمومی و جهانی: از جمله شرایط دیگر، پذیرش و قبول مردم است، وجود توده‌های مردمی که در سطح کافی از فرهنگ و شعور اجتماعی و روحیه فداکاری هستند تا در نخستین مرحله پیروان حضرت را تشکیل دهند؛ زیرا چنین افرادی توانایی انقلاب جهانی را دارا هستند. در غیر این صورت حتی اگر بهترین برنامه وجود داشته باشد و منتخب خداوند با یارانی بی‌نظیر و از جان گذشته بخواهند در جامعه پیاده کنند، ولی مردم آن را پذیرا نباشند قطعاً به انجام نخواهد رسید^[۳].

از آیات و احادیث استفاده می‌شود، یکی از مهمترین رازهای غیبت امام مهدی(ع) نبود آمادگی در جامعه انسانی است. قطع استمرار حضور ظاهری سفیران الهی و غیبت ولی غایب، به خاطر عدم آمادگی و جهالت مردم پیش آمد. در مردم آمادگی‌های مختلفی باید ایجاد شود تا منجر به ظهور شود، آمادگی‌هایی مانند:

آمادگی فکری و فرهنگی: یعنی سطح افکار مردم جهان آن چنان بالا رود که بدانند مثلا مسئلۀ نژاد یا مناطق مختلف جغرافیایی مسئلۀ قابل توجهی در زندگی بشر نیست. تعصب‌های قبیله‌ای و گروهی باید برای همیشه بمیرد.
آمادگی اجتماعی: مردم جهان باید از ظلم و ستم و نظامات موجود خسته شوند، و تلخی این زندگی مادّی و یک بعدی را احساس کنند.
آمادگی تکنولوژی و ارتباطی: برخلاف آنچه بعضی می‌پندارند که رسیدن به مرحله تکامل اجتماعی و رسیدن به جهانی آکنده از صلح و عدالت، حتما همراه با نابودی تکنولوژی جدید امکان‌پذیر است، وجود این صنایع پیشرفته نه تنها مزاحم یک حکومت عادلانه جهانی نخواهد بود، بلکه شاید بدون آن وصول به چنین هدفی محال است^[۴].

از میان شروط، شرط اول با بعثت پیامبر(ص) محقق شده و شرط دوم با تولد امام زمان(ع) و این شرط سوم و چهارم است که باید محقق شود؛ برای تحقق این دو شرط باید در جهت تربیت نفوس خویش و دیگران کوشید^[۵].

تفاوت نشانه‌های ظهور و شرایط ظهور

بحث علائم و نشانه‌های ظهور ارتباط بسیار نزدیکی با بحث شرایط ظهور دارد؛ لذا لازم است این دو واژه تعریف شود تا تفاوت آنها معلوم گردد. شرایط به معنای سبب‌ها و زمینه‌ها، به اموری گفته می‌شود که تحققِ مطلوب و مشروط، به وجود آنها بستگی دارد و تا اینها محقق نشوند، مشروط به وجود نمی‌آید. بر این اساس مراد از شرایط ظهور آن دسته از اموری هستند که تحقق ظهور وابسته به وجود آنهاست و تا آنها محقق نشوند ظهور نیز واقع نخواهد شد.

علائم به معنای نشانه‌ها، به اموری گفته می‌شود که نمایانگر مقصود و مطلوب هستند. به عبارت دیگر نشانه‌ پدیده‌ای است که با مقصود و مطلوب مرتبط بوده و ضمن آنکه آدمی را به سوی آن راهنمایی می‌کند، در مسیر بودن و نزدیک شدن به هدف را یادآور می‌شود. مراد از علائم ظهور آن دسته از حوادثی است که براساس بیان پیشوایان معصوم(ع)، قبل و یا در آستانۀ ظهور واقع خواهد شد و تحقق هر کدام نوید نزدیک شدن یا وقوع قیام امام مهدی(ع) را می‌دهد. در نتیجه علائم فقط کاشف از پدیده ظهورند ولی شرایط محقق ظهورند. فایده دانستن شرایط ظهور آن است که انسان‌ها را برای فراهم کردن شرایط به تلاش و جنبش وا می‌دارد.

برخی از تفاوت‌هایی که میان شرایط ظهور و نشانه‌های ظهور گفته شده عبارت‌اند از:

وابستگی ظهور به شرایط، یک نحوه وابستگی واقعی است، اما وابستگی به نشانه‏‌ها وابستگی از جهت کشف و اعلام است نه به عنوان یک امر واقعی و ارتباط حقیقی. نبود بعضی از شرایط موجب عدم ظهور است و نبود آنها کار ظهور و تحقق اهداف آن را که گسترش عدالت جهانی باشد مختل می‌‏سازد و خواه ناخواه برنامه‏ریزی کامل الهی برای تحقق این منظور ناتمام می‌‏ماند؛ اما نشانه، هیچ‏گونه دخالتی در اصل ظهور ندارد و فقط دلالتی بر ظهور داشته و موجب آگاهی و اطلاع مردم از ظهور می‌‏شود. البته باید توجه داشت بعضی از نشانه‌‏ها خود جزئی از شرایط هستند، مثلاً وجود دجال و یا قتل نفس زکیه؛ از پی‏امدها و نتایج دوران فتنه‌‏ها و انحرافاتی است که وسیله‏‌ای برای آزمایش مردم و یکی از شرایط ظهور است. بنابراین بین این گونه نشانه‌‏ها و بعضی شرایط ارتباطی محکم و رابطه‌‏ای لازم وجود دارد.
علائم ظهور عبارت است از چندین رویداد و حادثه که گاهی نیز به طور پراکنده پدید آمده و تنها ارتباط واقعی که بین آنها و ظهور وجود دارد، این است که همۀ آنها پیش از ظهور تحقق می‌‏یابند، و به همین جهت در روایات به عنوان علامت مطرح شده‌‏اند. اما شرایط ظهور به اعتبار برنامه‏‌ریزی طولانی الهی، با ظهور رابطۀ واقعی داشته و سبب پیدایش آن هستند.
علامت ظهور، رویدادی است که ادامه و گسترش ندارد و هر اندازه به طول انجامد در نهایت دوامی نخواهد داشت؛ بر خلاف شرایط که مستلزم بقا و تداوم است، و بر طبق برنامه‌‏ریزی الهی تا هنگام ظهور حضرت آن شرایط پدید آمده می‌‏بایست باقی باشد تا نتیجه خود را بدهد و ظهور تحقق یابد.
تمامی علامات پیش از ظهور پدید آمده و از بین می‌‏رود؛ لکن شرایط به طور کامل به وجود نمی‌‏آیند مگر نزدیک ظهور و یا به هنگام وقوع آن و ممکن نیست از بین بروند و الا لازم می‌‏آید شرط از مشروط جدا شده و نتایج با مقدمات ارتباط و پیوستگی نداشته باشند و وقوع چنین چیزی محال است. البته از جهتی دیگر این مورد وجه مشترک بین علائم و شرایط ظهور است زیرا هر دو قبل از ظهور حضرت محقق می‌‌شوند؛ زیرا اگر قبل از تحقق شرایط و نشانه‌ها ظهور انجام بگیرد لازم می‌آید که مشروط پیش از آنکه شرطش وجود یابد، تحقق پذیرد... و همچنین علاماتی که درستی آن محرز شده است، دروغ از کار درآید.
شرایط ظهور در برنامه‌‏ریزی الهی دخیل هستند و می‌‏بایست مورد توجه قرار گیرند؛ زیرا فرا رسیدن روز موعود متوقف بر آنها است، لکن نشانه‏‌ها هیچ‏‌گونه دخالتی در این مسیر ندارند بلکه فایدۀ مهم آنها این است که مسلمان‌ها را از وجود آن روز آگاه ساخته و ذهن آنها را برای استقبال از آن روز آماده می‌‏سازند.
نشانه‌‏های ظهور را می‌‏توان شناسایی کرد و می‏‌توانیم بفهمیم کدام یک از آنها تاکنون موجود شده و کدام یک هنوز موجود نگشته، اما در مورد شرایط، نمی‏‌توان به تمام شرایط در یک زمان دست یافت و یا آنها را حاصل کرد؛ زیرا برخی از شرایط، وجود تعداد کافی از افراد آزموده و با اخلاص در سطح جهانی بوده و بررسی درست و شناسائی آنها برای اشخاص عادی امکان‏پذیر نیست.
تحقق هم زمان همۀ نشانه‌ها یا گردآمدن آنها در یک زمان ضرورت ندارد، نشانه‌ها می‌توانند با فاصله‌های بسیار اتفاق افتند و در زمان واحد گرد نیایند، ولی شرایط چنین نیستند؛ در نهایت باید تمام شرایط با هم محقق شوند و در یک زمان اجتماع کنند تا ظهور پدید آید.
انسان نسبت به شرایط ظهور، تکلیف دارد و باید زمینه‌های تحقق آن را مهیا سازد بر خلاف علایم ظهور که نسبت به ایجاد آن وظیفه ایی ندارد.
درک شرایط ظهور نیازی به بیان خداوند متعال ندارد و عقل آدمی آن را می‌فهمد؛ ولی علائم ظهور نیازمند بیان خداوند متعال است؛ چون یک نوع پیشگویی بوده و درک آن از توان عقل خارج است.
شرایط ظهور با هم ارتباط متقابل و واقعی دارند، حال آن‏‌که ارتباط خاصی میان نشانه‏‌های ظهور مشاهده نمی‏‌شود.
شرایط ظهور باید مداومت داشته باشند و شرط بقای ظهورند، حال آنکه نشانه‏‌های ظهور در زمانی خاص رخ می‏‌دهند و نه لزوم و نه امکان دارد که آن شرایط در مدت زمانی طولانی واقع شوند و وقوع آنها ادامه یابد.
همه شرایط ظهور باید متحقق باشند؛ با آنکه نشانه‏‌های ظهور لازم نیست که همه‏‌شان رخ بدهند و تنها حدوث علایم حتمی کافی است و بقیه به نزدیکی ظهور دلالت می‏‌کنند و اگر پیش از ظهور رخ ندهند، مشکلی در امر ظهور پیش نمی‏‌آید^[۶].

پرسش مستقیم

پرسش‌های وابسته

منابع

پانویس

↑ ر.ک: یوسفیان، مهدی، شرایط ظهور، ص۱۲؛ موسوی‌نسب، سید جعفر، دویست پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان، ج ۲، ص۳۱ و ۳۲؛ سلیمیان، خدامراد، پرسمان مهدویت، ص۲۲۳-۲۲۶؛ رجالی تهرانی، علی رضا، یکصد پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان، ص۱۶۸؛ زهادت، عبدالمجید، معارف و عقاید ۵ ج۲، ص۲۵۱ ـ ۲۵۲؛ علی‌زاده، مهدی، نشانه‌های یار و چکامه‌ انتظار، ص۱۸ ـ ۲۰؛ محمدی، بهروز، مهدویت، ص۴۸؛ کارگر، رحیم، مهدویت دوران ظهور، ص۲۳، ۲۶، ۳۳ ـ ۳۷.
↑ «يَجْتَمِعُ إِلَيْهِ مِنْ أَصْحَابِهِ عِدَّةُ أَهْلِ بَدْرٍ ثَلَاثُمِائَةٍ وَ ثَلَاثَةَ عَشَرَ رَجُلًا مِنْ أَقَاصِي الْأَرْضِ وَ ذَلِكَ قَوْلُ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ أَيْنَ ما تَكُونُوا يَأْتِ بِكُمُ اللَّهُ جَمِيعاً إِنَّ اللَّهَ عَلى‏ كُلِّ شَيْ‏ءٍ قَدِيرٌ فَإِذَا اجْتَمَعَتْ لَهُ هَذِهِ الْعِدَّةُ مِنْ أَهْلِ الْإِخْلَاصِ أَظْهَرَ اللَّهُ أَمْرَهُ فَإِذَا كَمَلَ لَهُ الْعَقْدُ وَ هُوَ عَشَرَةُ آلَافِ رَجُلٍ خَرَجَ بِإِذْنِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَل»، ابن بابویه، محمد بن علی، کمال الدین و تمام النعمه، ج ۲، ص۳۷۸، ح ۲.‏
↑ ر.ک: موسوی‌نسب، سید جعفر، دویست پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان، ج ۲، ص۳۱ و ۳۲؛ زهادت، عبدالمجید، معارف و عقاید ۵ ج۲، ۲۵۳-۲۵۵؛ رجالی تهرانی، علی رضا، یکصد پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان، ص۱۶۸؛ سلیمیان، خدامراد، درسنامه مهدویت ج۳، ص۳۸ ـ ۴۸ و پرسمان مهدویت، ص۲۲۳-۲۲۶؛ السادة، سید مجتبی، شش ماه پایانی، ص۲۰۹-۲۱۰؛ یوسفیان، مهدی؛ بالادستان، محمد امین؛ حائری‌‎پور، محمد مهدی، نگین آفرینش ج۱، ص۱۵۶-۱۶۵؛ صدر، سید محمد، تاریخ غیبت کبری، ص۴۹۵-۵۰۲.
↑ ر.ک: مکارم شیرازی، ناصر، مهدی انقلابی بزرگ، ص۸۲.
↑ ر.ک: سلیمیان، خدامراد، پرسمان مهدویت، ص۲۲۳ ـ ۲۲۶؛ علی‌پور، مهدی، ظهور، ص۲۳۸-۲۴۰.
↑ ر.ک: زهادت، عبدالمجید، معارف و عقاید ۵ ج۲، ص۲۵۱ـ ۲۵۲؛ رضایی اصفهانی، محمد علی، مهدویت، ص۱۰۱ـ ۱۰۹؛ صمدی، قنبرعلی، آخرین منجی، ص۱۳۶ـ ۱۴۰؛ حاجی‌زاده، یدالله، وجه جمع فراگیر شدن ظلم و فساد در آستانه ظهور حضرت حجت با عدم جواز اباحی‌گری، ص۲۶۷؛ آصف آگاه، سید محمد رضی، بازشناسی تعریف علائم و شرایط ظهور، ص۱۶۰ ـ ۱۶۱؛ علی‌زاده، مهدی، نشانه‌های یار و چکامه‌ انتظار، ص۱۸ ـ ۲۰؛ محمدی، بهروز، مهدویت، ج ۱۰، ص۴۸؛ موسوی‌نسب، سید جعفر، دویست پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان، ج ۲، ص۲۹ ـ ۳۰؛ علی‌پور، مهدی، ظهور، ص۲۳۷ ـ ۲۳۸؛ یوسفیان، مهدی، شرایط ظهور، ص۱۳ و ۱۴؛ السادة، سید مجتبی، شش ماه پایانی، ص۲۲۲ ـ ۲۲۳؛ رضوانی، علی اصغر، موعودشناسی و پاسخ به شبهات، ص۵۱۸؛ کارگر، رحیم، مهدویت دوران ظهور، ص۲۳ و ۲۶ و ۳۳ ـ ۳۷؛ صدر، سید محمد، تاریخ غیبت کبری، ص۳۹۹ ـ ۴۹۵.

[1] ر.ک: یوسفیان، مهدی، شرایط ظهور، ص۱۲؛ موسوی‌نسب، سید جعفر، دویست پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان، ج ۲، ص۳۱ و ۳۲؛ سلیمیان، خدامراد، پرسمان مهدویت، ص۲۲۳-۲۲۶؛ رجالی تهرانی، علی رضا، یکصد پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان، ص۱۶۸؛ زهادت، عبدالمجید، معارف و عقاید ۵ ج۲، ص۲۵۱ ـ ۲۵۲؛ علی‌زاده، مهدی، نشانه‌های یار و چکامه‌ انتظار، ص۱۸ ـ ۲۰؛ محمدی، بهروز، مهدویت، ص۴۸؛ کارگر، رحیم، مهدویت دوران ظهور، ص۲۳، ۲۶، ۳۳ ـ ۳۷.

[2] «يَجْتَمِعُ إِلَيْهِ مِنْ أَصْحَابِهِ عِدَّةُ أَهْلِ بَدْرٍ ثَلَاثُمِائَةٍ وَ ثَلَاثَةَ عَشَرَ رَجُلًا مِنْ أَقَاصِي الْأَرْضِ وَ ذَلِكَ قَوْلُ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ أَيْنَ ما تَكُونُوا يَأْتِ بِكُمُ اللَّهُ جَمِيعاً إِنَّ اللَّهَ عَلى‏ كُلِّ شَيْ‏ءٍ قَدِيرٌ فَإِذَا اجْتَمَعَتْ لَهُ هَذِهِ الْعِدَّةُ مِنْ أَهْلِ الْإِخْلَاصِ أَظْهَرَ اللَّهُ أَمْرَهُ فَإِذَا كَمَلَ لَهُ الْعَقْدُ وَ هُوَ عَشَرَةُ آلَافِ رَجُلٍ خَرَجَ بِإِذْنِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَل»، ابن بابویه، محمد بن علی، کمال الدین و تمام النعمه، ج ۲، ص۳۷۸، ح ۲.‏

[3] ر.ک: موسوی‌نسب، سید جعفر، دویست پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان، ج ۲، ص۳۱ و ۳۲؛ زهادت، عبدالمجید، معارف و عقاید ۵ ج۲، ۲۵۳-۲۵۵؛ رجالی تهرانی، علی رضا، یکصد پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان، ص۱۶۸؛ سلیمیان، خدامراد، درسنامه مهدویت ج۳، ص۳۸ ـ ۴۸ و پرسمان مهدویت، ص۲۲۳-۲۲۶؛ السادة، سید مجتبی، شش ماه پایانی، ص۲۰۹-۲۱۰؛ یوسفیان، مهدی؛ بالادستان، محمد امین؛ حائری‌‎پور، محمد مهدی، نگین آفرینش ج۱، ص۱۵۶-۱۶۵؛ صدر، سید محمد، تاریخ غیبت کبری، ص۴۹۵-۵۰۲.

[4] ر.ک: مکارم شیرازی، ناصر، مهدی انقلابی بزرگ، ص۸۲.

[5] ر.ک: سلیمیان، خدامراد، پرسمان مهدویت، ص۲۲۳ ـ ۲۲۶؛ علی‌پور، مهدی، ظهور، ص۲۳۸-۲۴۰.

[6] ر.ک: زهادت، عبدالمجید، معارف و عقاید ۵ ج۲، ص۲۵۱ـ ۲۵۲؛ رضایی اصفهانی، محمد علی، مهدویت، ص۱۰۱ـ ۱۰۹؛ صمدی، قنبرعلی، آخرین منجی، ص۱۳۶ـ ۱۴۰؛ حاجی‌زاده، یدالله، وجه جمع فراگیر شدن ظلم و فساد در آستانه ظهور حضرت حجت با عدم جواز اباحی‌گری، ص۲۶۷؛ آصف آگاه، سید محمد رضی، بازشناسی تعریف علائم و شرایط ظهور، ص۱۶۰ ـ ۱۶۱؛ علی‌زاده، مهدی، نشانه‌های یار و چکامه‌ انتظار، ص۱۸ ـ ۲۰؛ محمدی، بهروز، مهدویت، ج ۱۰، ص۴۸؛ موسوی‌نسب، سید جعفر، دویست پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان، ج ۲، ص۲۹ ـ ۳۰؛ علی‌پور، مهدی، ظهور، ص۲۳۷ ـ ۲۳۸؛ یوسفیان، مهدی، شرایط ظهور، ص۱۳ و ۱۴؛ السادة، سید مجتبی، شش ماه پایانی، ص۲۲۲ ـ ۲۲۳؛ رضوانی، علی اصغر، موعودشناسی و پاسخ به شبهات، ص۵۱۸؛ کارگر، رحیم، مهدویت دوران ظهور، ص۲۳ و ۲۶ و ۳۳ ـ ۳۷؛ صدر، سید محمد، تاریخ غیبت کبری، ص۳۹۹ ـ ۴۹۵.

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]

[۶]

@@ خط ۱: / خط ۱: @@
-{{مهدویت/بالا}}
+{{مدخل مرتبط
-{{مهدویت}}
+| موضوع مرتبط = ظهور امام مهدی
-*[[شرایط ظهور]] یعنی آنچه که [[تحقق ظهور]] وابسته به آنهاست که بارزترین این شرایط عبارتند از: (۱): وجود طرح و برنامه برای ایجاد [[انقلاب]] و [[مدیریت دنیا]]؛ (۲): وجود [[رهبر شایسته]]؛ (۳): [[یاران باوفا]]؛ (۴): [[آمادگی عمومی]] و [[آمادگی جهانی|جهانی]]. با [[بعثت رسول الله]]{{صل}} و [[ولادت امام زمان]]{{ع}} دو شرط اول محقق شده و برای تحقق شرط سوم و چهارم باید در جهت [[تربیت نفس]] خود و دیگران تلاش کرد.
+| عنوان مدخل  =
-*[[شرایط ظهور]] یعنی اموری که [[تحقق ظهور]] وابسته به آنهاست و تا آنها محقق نشوند [[ظهور]] واقع نخواهد شد. مانند وجود [[یاران باوفا]] و [[آمادگی جهانی]] برای پذیرش [[امام زمان]]{{ع}}. اما [[علائم ظهور]] به نشانه‌هایی گفته می‌شود که بر اساس [[روایات معصومین]]{{ع}} [[قبل از ظهور]] و یا در آستانه آن واقع خواهد شد و نوید [[ظهور]] را می‌دهد. مانند [[قیام یمانی]]، [[خروج سفیانی]] و.... ما برای ایجاد شرایط باید تلاش کنیم، [[نشانه‌ها]] خود واقع می‌شوند.
+| مداخل مرتبط = [[شرایط‍‌ ظهور امام مهدی در کلام اسلامی]]
-==[[چیستی شرایط ظهور]]==
+| پرسش مرتبط  = امام مهدی (پرسش)
-{{جعبه نقل قول| عنوان =| نقل‌قول ={{وسط‌چین}}'''[[شرایط ظهور امام مهدی چیست؟ (پرسش)|شرایط ظهور امام مهدی چیست؟]]'''{{پایان}}
+}}
-|تاریخ بایگانی| منبع = <small>[[مهدویت (پرسش)|(پرسمان نشانه‌های ظهور)]]</small>| تراز = راست| عرض = ۱۰۰px| اندازه خط = ۱۳px|رنگ پس‌زمینه=#F8FBF9| گیومه نقل‌قول =| تراز منبع = وسط}}
-*هر پدیده‌ای در [[جهان]] با فراهم آمدن شرائط و زمینه‌های آن به وجود می‌آید و بدون تحقق زمینه‌ها، امکان وجود برای هیچ موجودی نخواهد بود، [[قیام]] و [[انقلاب جهانی امام مهدی]] {{ع}} که بزرگ‌ترین حرکت جهانی است نیز پیرو همین اصل بوده و بدون تحقق زمینه‌ها و شرایط آن به وقوع نخواهد پیوست.<ref>ر.ک. [[مهدی یوسفیان|یوسفیان، مهدی]]؛ [[محمد امین بالادستان|بالادستان، محمد امین]]؛ [[محمد مهدی حائری‌‎پور|حائری‌‎پور، محمد مهدی]]، [[نگین آفرینش ج۱ (کتاب)|نگین آفرینش]]، ج ۱، ص ۱۵۶-۱۶۵</ref> [[شرایط ظهور]]، آن دسته از اموری هستند که تحقّق [[ظهور]]، وابسته به وجود آن‌هاست و تا آن‌ها محقّق نشوند، [[ظهور]] نیز واقع نخواهد شد،<ref>ر.ک. [[مهدی یوسفیان|یوسفیان، مهدی]]، [[شرایط ظهور (کتاب)|شرایط ظهور]]، شرایط ظهور، ص ۱۲؛ [[سید جعفر موسوی‌نسب|موسوی‌نسب، سید جعفر]]، [[دویست پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان (کتاب)|دویست پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان]]، ج ۲، ص ۳۱ و ۳۲؛ [[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[پرسمان مهدویت (کتاب)|پرسمان مهدویت]]، ص ۲۲۳-۲۲۶</ref> و گسترش [[عدالت جهانی]] به آنها وابستگی دارد.<ref>ر.ک. [[علی رضا رجالی تهرانی|رجالی تهرانی، علی رضا]]، [[یکصد پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان (کتاب)|یکصد پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان]]، ص ۱۶۸</ref>
+[[شرایط ظهور]] یعنی آنچه که تحقق ظهور وابسته به آنهاست و تا آنها محقق نشوند [[ظهور]] واقع نخواهد شد که بارزترین این شرایط عبارت‌اند از: وجود طرح و برنامه برای ایجاد [[انقلاب]] و مدیریت دنیا؛ وجود رهبر شایسته؛ یاران باوفا؛ [[آمادگی عمومی]] و [[آمادگی جهانی|جهانی]]. اما [[علائم ظهور]] به نشانه‌هایی گفته می‌شود که بر اساس [[روایات معصومین]] {{ع}} قبل از ظهور و یا در آستانه آن واقع خواهد شد و نوید [[ظهور]] را می‌دهد، مانند [[قیام یمانی]]، [[خروج سفیانی]] و... . ما برای ایجاد شرایط باید تلاش کنیم، [[نشانه‌ها]] خود واقع می‌شوند. با [[بعثت رسول الله]] {{صل}} و [[ولادت امام زمان]] {{ع}} دو شرط اول محقق شده و برای تحقق شرط سوم و چهارم باید در جهت تربیت نفس خود و دیگران تلاش کرد.
-===[[شرایط ظهور]]===
-*بارزترین این شرایط عبارتند از:
+== معناشناسی ==
-#'''وجود طرح و برنامۀ عادلانۀ کامل''': [[انقلاب امام زمان]] {{ع}} مانند هر [[انقلاب]] دیگری نیاز به یک برنامه مشخص دارد<ref>ر.ک. [[سید جعفر موسوی‌نسب|موسوی‌نسب، سید جعفر]]، [[دویست پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان (کتاب)|دویست پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان]]، ج ۲، ص ۳۱ و ۳۲؛ [[سید مجتبی السادة|السادة، سید مجتبی]]، [[شش ماه پایانی (کتاب)|شش ماه پایانی]]، ص ۲۰۹-۲۱۰؛ [[مهدی یوسفیان|یوسفیان، مهدی]]؛ [[محمد امین بالادستان|بالادستان، محمد امین]]؛ [[محمد مهدی حائری‌‎پور|حائری‌‎پور، محمد مهدی]]، [[نگین آفرینش ج۱ (کتاب)|نگین آفرینش]]، ج ۱، ص ۱۵۶-۱۶۵</ref> که بتوان آنرا در هر زمان و مکانی پیاده کرده و برای [[انسانیت]] [[سعادت]] و خوشی ببار آورد، و تضمین کنندۀ [[سعادت]] دنیوی و اخروی [[انسان]] باشد.<ref>ر.ک. [[سید محمد صدر|صدر، سید محمد]]، [[تاریخ غیبت کبری (کتاب)|تاریخ غیبت کبری]]، ص ۴۹۵-۵۰۲؛ [[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[پرسمان مهدویت (کتاب)|پرسمان مهدویت]]، ص ۲۲۳-۲۲۶</ref> این طرح در دو زمینه باید ارائه شود:<ref>ر.ک. [[سید جعفر موسوی‌نسب|موسوی‌نسب، سید جعفر]]، [[دویست پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان (کتاب)|دویست پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان]]، ج ۲، ص ۳۱ و ۳۲</ref>
+هر پدیده‌ای در [[جهان]] با فراهم آمدن شرائط و زمینه‌های آن به وجود می‌آید و بدون تحقق زمینه‌ها، امکان وجود برای هیچ موجودی نخواهد بود، [[قیام]] و [[انقلاب جهانی امام مهدی]]{{ع}} که بزرگ‌ترین حرکت جهانی است نیز پیرو همین اصل بوده و بدون تحقق زمینه‌ها و شرایط آن به وقوع نخواهد پیوست. [[شرایط ظهور]]، آن دسته از اموری هستند که تحقّق ظهور، وابسته به وجود آنهاست و تا آنها محقّق نشوند، ظهور نیز واقع نخواهد شد و گسترش عدالت جهانی به آنها [[وابستگی]] دارد. البته در کنار شرایط ظهور بحث [[علائم ظهور]] هم مطرح هست و مراد از علائم ظهور آن دسته از حوادثی است که براساس بیان [[پیشوایان معصوم]]{{عم}}، قبل و یا در آستانۀ ظهور واقع خواهد شد و تحقق هر کدام نوید نزدیک شدن یا وقوع [[قیام امام مهدی]]{{ع}} را می‌دهد. یعنی علائم فقط کاشف از پدیده ظهورند ولی شرایط محقق ظهورند<ref>ر.ک: [[مهدی یوسفیان|یوسفیان، مهدی]]، [[شرایط ظهور (کتاب)|شرایط ظهور]]، ص۱۲؛ [[سید جعفر موسوی‌نسب|موسوی‌نسب، سید جعفر]]، [[دویست پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان (کتاب)|دویست پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان]]، ج ۲، ص۳۱ و ۳۲؛ [[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[پرسمان مهدویت (کتاب)|پرسمان مهدویت]]، ص۲۲۳-۲۲۶؛ [[علی رضا رجالی تهرانی|رجالی تهرانی، علی رضا]]، [[یکصد پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان (کتاب)|یکصد پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان]]، ص۱۶۸؛ [[عبدالمجید زهادت|زهادت، عبدالمجید]]، [[معارف و عقاید ۵ ج۲ (کتاب)|معارف و عقاید ۵ ج۲]]، ص۲۵۱ ـ ۲۵۲؛ [[مهدی علی‌زاده|علی‌زاده، مهدی]]، [[نشانه‌های یار و چکامه‌ انتظار (کتاب)|نشانه‌های یار و چکامه‌ انتظار]]، ص۱۸ ـ ۲۰؛ [[بهروز محمدی|محمدی، بهروز]]، [[چلچراغ حکمت ج۱۰ (کتاب)|مهدویت]]، ص۴۸؛ [[رحیم کارگر|کارگر، رحیم]]، [[مهدویت دوران ظهور (کتاب)|مهدویت دوران ظهور]]، ص۲۳، ۲۶، ۳۳ ـ ۳۷.</ref>.
-##چگونگی [[مبارزه]] با ضدارزش های الهی و ریشه‌‌‌کنی همۀ‌‌‌ مظاهر [[شرک]] و [[کفر]] و [[غفلت]] به طور [[کامل]].<ref>ر.ک. [[سید جعفر موسوی‌نسب|موسوی‌نسب، سید جعفر]]، [[دویست پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان (کتاب)|دویست پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان]]، ج ۲، ص ۳۱ و ۳۲؛ [[مهدی یوسفیان|یوسفیان، مهدی]]؛ [[محمد امین بالادستان|بالادستان، محمد امین]]؛ [[محمد مهدی حائری‌‎پور|حائری‌‎پور، محمد مهدی]]، [[نگین آفرینش ج۱ (کتاب)|نگین آفرینش]]، ج ۱، ص ۱۵۶-۱۶۵</ref>
-##برنامه‌ای جامع و مطلوب برای تثبیت هنجارهای مطلوب. و چنین برنامه‌ای در مورد [[قیام]] حضرت وجود دارد، [[خداوند متعال]] چنین برنامه‌ای را تنظیم نموده و تحت عنوان [[دین اسلام]] و کتاب [[قرآن]] نازل کرده و اکنون در [[اختیار]] [[امام زمان]] {{ع}} است.<ref>ر.ک. [[سید جعفر موسوی‌نسب|موسوی‌نسب، سید جعفر]]، [[دویست پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان (کتاب)|دویست پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان]]، ج ۲، ص ۳۱ و ۳۲؛ نویسندگان [[آفتاب مهر ج۱ (کتاب)|آفتاب مهر]]، ج ۱، ص ۱۸۷-۱۹۱؛ [[مهدی یوسفیان|یوسفیان، مهدی]]؛ [[محمد امین بالادستان|بالادستان، محمد امین]]؛ [[محمد مهدی حائری‌‎پور|حائری‌‎پور، محمد مهدی]]، [[نگین آفرینش ج۱ (کتاب)|نگین آفرینش]]، ج ۱، ص ۱۵۶-۱۶۵؛ [[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[درسنامه مهدویت ج۳ (کتاب)|درسنامه مهدویت ج۳]]، ج ۳، ص ۳۸ ـ ۴۸.</ref>
+== شرایط ظهور ==
-*از این شرط سه مطلب به دست می‌‌آید:
+بارزترین این شرایط عبارت‌ند از:
-#[[هدف]] نهایی از [[ظهور]] و [[حکومت جهانی حضرت مهدی]]{{ع}} تحقق نقشۀ کامل [[اسلام]] است که در آن هیچ [[ظلم]] و ستمی وجود ندارد<ref>ر.ک. [[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[درسنامه مهدویت ج۳ (کتاب)|درسنامه مهدویت ج۳]]، ج ۳، ص ۳۸ ـ ۴۸. </ref>.
+# '''وجود طرح و برنامۀ عادلانۀ کامل''': [[انقلاب امام زمان]]{{ع}} مانند هر [[انقلاب]] دیگری نیاز به یک برنامه مشخص دارد که بتوان آن را در هر [[زمان]] و مکانی پیاده کرده و برای [[انسانیت]] [[سعادت]] و [[خوشی]] ببار آورد، و تضمین کنندۀ [[سعادت دنیوی]] و [[اخروی]] [[انسان]] باشد. این طرح در دو زمینه باید ارائه شود:
-#این نقشه فقط به هنگام [[ظهور حضرت مهدی]]{{ع}} عملی می‌شود و اگر بخواهد در آن روز هم قابل [[اجرا]] نباشد، دیگر در هیچ زمانی محقق نخواهد شد و [[گسترش عدالت]] در روز [[موعود]]، محال و ممتنع می‌شود<ref>ر.ک. [[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[درسنامه مهدویت ج۳ (کتاب)|درسنامه مهدویت ج۳]]، ج ۳، ص ۳۸ ـ ۴۸. </ref>.
+## چگونگی [[مبارزه]] با ضدارزش‌های [[الهی]] و ریشه‌‌‌کنی همۀ‌‌‌ مظاهر [[شرک]] و [[کفر]] و [[غفلت]] به [[طور]] کامل.
-#پیش از آنکه بخواهند این نقشه را عملی کنند، اصول و کلیات آن باید برای [[مردم]] روشن باشد و از آن [[آگاهی]] داشته باشند<ref>ر.ک. [[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[درسنامه مهدویت ج۳ (کتاب)|درسنامه مهدویت ج۳]]، ج ۳، ص ۳۸ ـ ۴۸. </ref>.
+## برنامه‌ای جامع و مطلوب برای تثبیت هنجارهای مطلوب. و چنین برنامه‌ای در مورد [[قیام]] حضرت وجود دارد، [[خداوند متعال]] چنین برنامه‌ای را تنظیم نموده و تحت عنوان [[دین اسلام]] و کتاب [[قرآن]] نازل کرده و اکنون در [[اختیار]] [[امام زمان]]{{ع}} است. از این شرط سه مطلب به دست می‌‌آید:
-#'''وجود [[رهبر]] و پیشوائی [[شایسته]]''': از شرایط لازم [[انقلاب]]، وجود [[رهبری]] [[آگاه]] و توانمند و دلسوز است تا با آشنایی [[کامل]] از برنامه‌ها و اهداف و زمینه‌ها و موانع، با [[مدیریت]] [[صحیح]] و [[قاطع]]، حرکت اصلاحی را به سرانجام مطلوب برساند. این شرط نیز در [[قیام]] [[حضرت مهدی]] {{ع}} موجود است زیرا [[رهبری]] [[قیام]] با خود حضرت است که او [[امام]] و [[معصوم]] و متصل به سرچشمۀ [[وحی]] است و مؤید به تأییدات [[خاصه]] الهی.<ref>ر.ک. [[سید محمد صدر|صدر، سید محمد]]، [[تاریخ غیبت کبری (کتاب)|تاریخ غیبت کبری]]، ص ۴۹۵-۵۰۲؛ [[سید جعفر موسوی‌نسب|موسوی‌نسب، سید جعفر]]، [[دویست پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان (کتاب)|دویست پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان]]، ج ۲، ص ۳۱ و ۳۲؛ [[عبدالمجید زهادت|زهادت، عبدالمجید]]، [[معارف و عقاید ۵ ج۲ (کتاب)|معارف و عقاید]]، ج ۲، ۲۵۳-۲۵۵؛ [[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[پرسمان مهدویت (کتاب)|پرسمان مهدویت]]، ص ۲۲۳-۲۲۶؛ [[سید مجتبی السادة|السادة، سید مجتبی]]، [[شش ماه پایانی (کتاب)|شش ماه پایانی]]، ص ۲۰۹-۲۱۰؛ نویسندگان [[آفتاب مهر ج۱ (کتاب)|آفتاب مهر]]، ج ۱، ص ۱۸۷-۱۹۱؛ [[مهدی یوسفیان|یوسفیان، مهدی]]؛ [[محمد امین بالادستان|بالادستان، محمد امین]]؛ [[محمد مهدی حائری‌‎پور|حائری‌‎پور، محمد مهدی]]، [[نگین آفرینش ج۱ (کتاب)|نگین آفرینش]]، ج ۱، ص ۱۵۶-۱۶۵</ref> این شرط در اصل به دو شرط زیر تقسیم می‌‌شود:
+### [[هدف]] نهایی از ظهور و [[حکومت جهانی حضرت مهدی]]{{ع}} تحقق نقشۀ کامل [[اسلام]] است که در آن هیچ [[ظلم]] و ستمی وجود ندارد.
-##وجود [[رهبر]] برای این [[نهضت]] جهانی که بدون او چنین نهضتی راه نمی‌افتد<ref>ر.ک. [[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[درسنامه مهدویت ج۳ (کتاب)|درسنامه مهدویت ج۳]]، ج ۳، ص ۳۸ ـ ۴۸.</ref>.
+### این نقشه فقط به هنگام [[ظهور حضرت مهدی]]{{ع}} عملی می‌شود و اگر بخواهد در آن [[روز]] هم قابل [[اجرا]] نباشد، دیگر در هیچ زمانی محقق نخواهد شد و [[گسترش عدالت]] در روز [[موعود]]، محال و ممتنع می‌شود.
-##این [[رهبر]] باید [[شایستگی]] [[رهبری]] در سطح یک [[حکومت جهانی]] را داشته باشد<ref>ر.ک. [[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[درسنامه مهدویت ج۳ (کتاب)|درسنامه مهدویت ج۳]]، ج ۳، ص ۳۸ ـ ۴۸.</ref>.
+### پیش از آنکه بخواهند این نقشه را عملی کنند، اصول و کلیات آن باید برای [[مردم]] روشن باشد و از آن [[آگاهی]] داشته باشند.
-#'''[[یاران باوفا]]''': از شرایط مهم خیزش اسلامی، وجود [[یاران]] [[فداکاری]] است که با برنامه‌ها و اهداف [[قیام]] آشنا و به آن [[اعتقاد]] داشته باشند و برای تحقق آن آماده هرگونۀ [[تلاش]] بوده باشند و [[رهبر]] خود را تنها نگذاشته و [[فرمان]] او را بر [[جان]] خود مقدّم بدارند.<ref>ر.ک. [[سید جعفر موسوی‌نسب|موسوی‌نسب، سید جعفر]]، [[دویست پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان (کتاب)|دویست پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان]]، ج ۲، ص ۳۱ و ۳۲؛ [[عبدالمجید زهادت|زهادت، عبدالمجید]]، [[معارف و عقاید ۵ ج۲ (کتاب)|معارف و عقاید]]، ج ۲، ۲۵۳-۲۵۵؛ [[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[پرسمان مهدویت (کتاب)|پرسمان مهدویت]]، ص ۲۲۳-۲۲۶ و [[درسنامه مهدویت (کتاب)|درسنامه مهدویت]]، ج ۳، ص ۳۸ ـ ۴۸؛ [[سید مجتبی السادة|السادة، سید مجتبی]]، [[شش ماه پایانی (کتاب)|شش ماه پایانی]]، ص ۲۰۹-۲۱۰؛ پژوهشگران مؤسسۀ آیندۀ روشن، [[مهدویت پرسش‌ها و پاسخ‌ها (کتاب)|مهدویت پرسش‌ها و پاسخ‌ها]]، ص ۱۶۹؛ [[مهدی یوسفیان|یوسفیان، مهدی]]؛ [[محمد امین بالادستان|بالادستان، محمد امین]]؛ [[محمد مهدی حائری‌‎پور|حائری‌‎پور، محمد مهدی]]، [[نگین آفرینش ج۱ (کتاب)|نگین آفرینش]]، ج ۱، ص ۱۵۶-۱۶۵؛ پژوهشگران پژوهشکده تحقیقات اسلامی، فرهنگ شیعه، ص ۲۹۹.</ref> در مورد تعداد [[یاران]] [[امام زمان]] {{ع}} [[روایات]] متعددی وجود دارد، [[امام جواد]]{{ع}} در ضمن حدیثی فرمودند:<ref>ابن بابویه، محمد بن علی، کمال الدین و تمام النعمه، ج ۲، ص ۳۷۸، ح ۲: {{متن حدیث|"يَجْتَمِعُ إِلَيْهِ مِنْ أَصْحَابِهِ عِدَّةُ أَهْلِ بَدْرٍ ثَلَاثُمِائَةٍ وَ ثَلَاثَةَ عَشَرَ رَجُلًا مِنْ أَقَاصِي الْأَرْضِ وَ ذَلِكَ قَوْلُ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ أَيْنَ ما تَكُونُوا يَأْتِ بِكُمُ اللَّهُ جَمِيعاً إِنَّ اللَّهَ عَلى‏ كُلِّ شَيْ‏ءٍ قَدِيرٌ فَإِذَا اجْتَمَعَتْ لَهُ هَذِهِ الْعِدَّةُ مِنْ أَهْلِ الْإِخْلَاصِ أَظْهَرَ اللَّهُ أَمْرَهُ فَإِذَا كَمَلَ لَهُ الْعَقْدُ وَ هُوَ عَشَرَةُ آلَافِ رَجُلٍ خَرَجَ بِإِذْنِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَل"}}‏</ref> «و از اصحابش سيصد و سيزده تن به تعداد اصحاب بدر از دورترين نقاط زمين به گرد او فراهم آيند و اين همان‏ قول خداى تعالى است كه فرمود: {{متن قرآن|أَيْنَ ما تَكُونُوا يَأْتِ بِكُمُ اللَّهُ جَمِيعاً إِنَّ اللَّهَ عَلى‏ كُلِّ شَيْ‏ءٍ قَدِيرٌ}} و چون اين تعداد از اهل اخلاص به گرد او فراهم آيند خداى تعالى امرش را ظاهر سازد و چون عقد كه عبارت از ده هزار مرد باشد كامل شد به اذن خداى تعالى قيام كند.»<ref>ر.ک. [[عبدالمجید زهادت|زهادت، عبدالمجید]]، [[معارف و عقاید ۵ ج۲ (کتاب)|معارف و عقاید]]، ج ۲، ۲۵۳-۲۵۵؛ نویسندگان کتاب [[آفتاب مهر ج۱ (کتاب)|آفتاب مهر]]، ج ۱، ص ۱۸۷-۱۹۱</ref> ممکن است گفته شود، [[رهبر]] واحد چگونه به تنهایی با [[دنیا]] بجنگد و به مقابله برخیزد؟! اما بطلان این نظریه واضح است زیرا هیچ کس حتی اگر توانائی جسمی و روحی داشته باشد، نمی تواند به تنهائی با تمامی [[دشمنان]] بجنگد و همه را از بین ببرد. استفاده از [[معجزه]] هم مورد مناقشه است چرا که اولاً اگر [[دعوت]] الهی بر پایۀ [[معجزه]] بود از همان ابتدای [[خلقت]] عملی می شد و بر روی [[زمین]] انحرافی پدیدار نمی گشت؛ ثانیاً [[دعوت]] الهی همواره بر پایۀ [[تربیت]] اختیاری فرد و [[امت]] قرار داشته است و [[خداوند]] به [[انسان]] [[عقل]] و [[اختیار]] عطا فرموده و راه [[حق]] و [[باطل]] را به او نشان داده و [[مسئولیت]] اعمالش را بر دوش خود وی گذارده است، در چنین شرایطی [[امتحان الهی]] معنی پیدا می کند. با فرض به کار برده شدن [[معجزات]] آنچه می‏‌تواند به دست آید، [[ایمان]] قهری است که [[ارزش]] چندانی ندارد.<ref>ر.ک. [[سید محمد صدر|صدر، سید محمد]]، [[تاریخ غیبت کبری (کتاب)|تاریخ غیبت کبری]]، ص ۴۹۵-۵۰۲</ref>
+# '''وجود [[رهبر]] و [[پیشوائی]] شایسته''': از شرایط لازم [[انقلاب]]، وجود [[رهبری]] [[آگاه]] و [[توانمند]] و دلسوز است تا با آشنایی کامل از برنامه‌ها و اهداف و زمینه‌ها و موانع، با [[مدیریت]] صحیح و [[قاطع]]، [[حرکت اصلاحی]] را به سرانجام مطلوب برساند. این شرط نیز در [[قیام حضرت مهدی]]{{ع}} موجود است زیرا رهبری قیام با خود حضرت است که او [[امام]] و [[معصوم]] و متصل به سرچشمۀ [[وحی]] است و مؤید به تأییدات خاصه الهی. این شرط در اصل به دو شرط زیر تقسیم می‌‌شود:
-#'''[[آمادگی عمومی]] و جهانی''': از جمله شرایط دیگر، پذیرش و قبول [[مردم]] است، وجود توده‌های مردمی که در سطح کافی از [[فرهنگ]] و شعور اجتماعی و روحیه [[فداکاری]] هستند تا در نخستین مرحله [[پیروان]] حضرت را تشکیل دهند، زیرا چنین افرادی [[توانایی]] [[انقلاب جهانی]] را دارا هستند.<ref>ر.ک. [[سید جعفر موسوی‌نسب|موسوی‌نسب، سید جعفر]]، [[دویست پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان (کتاب)|دویست پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان]]، ج ۲، ص ۳۱ و ۳۲؛ [[علی رضا رجالی تهرانی|رجالی تهرانی، علی رضا]]، [[یکصد پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان (کتاب)|یکصد پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان]]، ص ۱۶۸؛ [[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[پرسمان مهدویت (کتاب)|پرسمان مهدویت]]، ص ۲۲۳-۲۲۶؛ [[سید مجتبی السادة|السادة، سید مجتبی]]، [[شش ماه پایانی (کتاب)|شش ماه پایانی]]، ص ۲۰۹-۲۱۰؛ نویسندگان کتاب [[آفتاب مهر ج۱ (کتاب)|آفتاب مهر]]، ج ۱، ص ۱۸۷-۱۹۱؛ پژوهشگران پژوهشکده تحقیقات اسلامی، فرهنگ شیعه، ص ۲۹۹.</ref> در غیر این صورت حتی اگر [[بهترین]] برنامه وجود داشته باشد و منتخب [[خداوند]] با یارانی بی‌نظیر و از [[جان]] گذشته بخواهند در [[جامعه]] پیاده کنند، ولی [[مردم]] آنرا پذیرا نباشند قطعاً به انجام نخواهد رسید.<ref>ر.ک. [[عبدالمجید زهادت|زهادت، عبدالمجید]]، [[معارف و عقاید ۵ ج۲ (کتاب)|معارف و عقاید]]، ج ۲، ۲۵۳-۲۵۵؛ پژوهشگران مؤسسۀ آیندۀ روشن، [[مهدویت پرسش‌ها و پاسخ‌ها (کتاب)|مهدویت پرسش‌ها و پاسخ‌ها]]، ص ۱۶۹؛ [[مهدی یوسفیان|یوسفیان، مهدی]]؛ [[محمد امین بالادستان|بالادستان، محمد امین]]؛ [[محمد مهدی حائری‌‎پور|حائری‌‎پور، محمد مهدی]]، [[نگین آفرینش ج۱ (کتاب)|نگین آفرینش]]، ج ۱، ص ۱۵۶-۱۶۵؛ قائمی، علی، نگاهی به مسألۀ انتظار، ص ۹۹ـ ۱۰۰.</ref>
+## وجود رهبر برای این [[نهضت]] جهانی که بدون او چنین نهضتی راه نمی‌افتد.
-*از [[آیات]] و [[احادیث]] استفاده می‌شود، یکی از مهمترین رازهای [[غیبت]] [[امام مهدی]] {{ع}} نبود [[آمادگی]] در [[جامعه]] انسانی است. قطع استمرار حضور ظاهری سفیران الهی و [[غیبت]] ولی [[غایب]]، به خاطر عدم [[آمادگی]] و [[جهالت]] [[مردم]] پیش آمد. در [[مردم]] [[آمادگی]] های مختلفی باید ایجاد شود تا منجر به [[ظهور]] شود، [[آمادگی]] هایی مانند:
+## این رهبر باید شایستگی رهبری در سطح یک [[حکومت جهانی]] را داشته باشد.
-#[[آمادگی فکری]] و [[فرهنگی]]: یعنی سطح افکار [[مردم]] [[جهان]] آن چنان بالا [[رود]] که بدانند مثلا مسئلۀ نژاد یا مناطق مختلف جغرافیایی مسئلۀ قابل توجهی در [[زندگی]] [[بشر]] نیست. تعصب‌های قبیله‌ای و گروهی باید برای همیشه بمیرد.<ref>ر.ک. [[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[پرسمان مهدویت (کتاب)|پرسمان مهدویت]]، ص ۲۲۳ ـ ۲۲۶</ref>
+# '''یاران باوفا''': از شرایط مهم خیزش اسلامی، وجود [[یاران]] [[فداکاری]] است که با برنامه‌ها و اهداف [[قیام]] آشنا و به آن [[اعتقاد]] داشته باشند و برای تحقق آن آماده هرگونۀ تلاش بوده باشند و [[رهبر]] خود را تنها نگذاشته و [[فرمان]] او را بر [[جان]] خود مقدّم بدارند. در مورد تعداد یاران امام [[زمان]]{{ع}} [[روایات]] متعددی وجود دارد، [[امام جواد]]{{ع}} در ضمن [[حدیثی]] فرمودند: «و از اصحابش سيصد و سيزده تن به تعداد [[اصحاب بدر]] از دورترين نقاط زمين به گرد او فراهم آيند و اين همان‏ قول [[خداى تعالى]] است كه فرمود: {{متن قرآن|أَيْنَ ما تَكُونُوا يَأْتِ بِكُمُ اللَّهُ جَمِيعاً إِنَّ اللَّهَ عَلى‏ كُلِّ شَيْ‏ءٍ قَدِيرٌ}} و چون اين تعداد از [[اهل]] [[اخلاص]] به گرد او فراهم آيند خداى تعالى امرش را ظاهر سازد و چون [[عقد]] كه عبارت از ده هزار مرد باشد كامل شد به [[اذن]] خداى تعالى قيام كند»<ref>{{متن حدیث|يَجْتَمِعُ إِلَيْهِ مِنْ أَصْحَابِهِ عِدَّةُ أَهْلِ بَدْرٍ ثَلَاثُمِائَةٍ وَ ثَلَاثَةَ عَشَرَ رَجُلًا مِنْ أَقَاصِي الْأَرْضِ وَ ذَلِكَ قَوْلُ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ أَيْنَ ما تَكُونُوا يَأْتِ بِكُمُ اللَّهُ جَمِيعاً إِنَّ اللَّهَ عَلى‏ كُلِّ شَيْ‏ءٍ قَدِيرٌ فَإِذَا اجْتَمَعَتْ لَهُ هَذِهِ الْعِدَّةُ مِنْ أَهْلِ الْإِخْلَاصِ أَظْهَرَ اللَّهُ أَمْرَهُ فَإِذَا كَمَلَ لَهُ الْعَقْدُ وَ هُوَ عَشَرَةُ آلَافِ رَجُلٍ خَرَجَ بِإِذْنِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَل}}، ابن بابویه، محمد بن علی، کمال الدین و تمام النعمه، ج ۲، ص۳۷۸، ح ۲.‏</ref>. ممکن است گفته شود، رهبر واحد چگونه به تنهایی با [[دنیا]] بجنگد و به مقابله برخیزد؟! اما بطلان این نظریه واضح است زیرا هیچ کس حتی اگر توانائی جسمی و [[روحی]] داشته باشد، نمی‌تواند به تنهائی با تمامی [[دشمنان]] بجنگد و همه را از بین ببرد. استفاده از [[معجزه]] هم مورد مناقشه است؛ چراکه اولاً اگر دعوت الهی بر پایۀ معجزه بود از همان ابتدای [[خلقت]] عملی می‌‌شد و بر روی [[زمین]] [[انحرافی]] پدیدار نمی‌گشت؛ ثانیاً دعوت الهی همواره بر پایۀ [[تربیت]] اختیاری فرد و [[امت]] قرار داشته است و [[خداوند]] به [[انسان]] [[عقل]] و [[اختیار]] عطا فرموده و راه [[حق و باطل]] را به او نشان داده و [[مسئولیت]] اعمالش را بر دوش خود وی گذارده است، در چنین شرایطی [[امتحان الهی]] معنی پیدا می‌‌کند. با فرض به کار برده شدن [[معجزات]] آنچه می‏‌تواند به دست آید، [[ایمان]] قهری است که [[ارزش]] چندانی ندارد.
-#[[آمادگی]] [[اجتماعی]]: [[مردم]] [[جهان]] باید از [[ظلم و ستم]] و نظامات موجود خسته شوند، و تلخی این [[زندگی]] مادّی و یک بعدی را احساس کنند.<ref>ر.ک. [[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[پرسمان مهدویت (کتاب)|پرسمان مهدویت]]، ص ۲۲۳ ـ ۲۲۶</ref>
+# '''[[آمادگی عمومی]] و جهانی''': از جمله شرایط دیگر، پذیرش و قبول [[مردم]] است، وجود توده‌های مردمی که در سطح کافی از [[فرهنگ]] و شعور [[اجتماعی]] و روحیه [[فداکاری]] هستند تا در نخستین مرحله [[پیروان]] حضرت را تشکیل دهند؛ زیرا چنین افرادی [[توانایی]] [[انقلاب جهانی]] را دارا هستند. در غیر این صورت حتی اگر بهترین برنامه وجود داشته باشد و منتخب [[خداوند]] با یارانی بی‌نظیر و از [[جان]] گذشته بخواهند در [[جامعه]] پیاده کنند، ولی مردم آن را پذیرا نباشند قطعاً به انجام نخواهد رسید<ref>ر.ک: [[سید جعفر موسوی‌نسب|موسوی‌نسب، سید جعفر]]، [[دویست پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان (کتاب)|دویست پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان]]، ج ۲، ص۳۱ و ۳۲؛ [[عبدالمجید زهادت|زهادت، عبدالمجید]]، [[معارف و عقاید ۵ ج۲ (کتاب)| معارف و عقاید ۵ ج۲]]، ۲۵۳-۲۵۵؛ [[علی رضا رجالی تهرانی|رجالی تهرانی، علی رضا]]، [[یکصد پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان (کتاب)|یکصد پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان]]، ص۱۶۸؛ [[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[درسنامه مهدویت ج۳ (کتاب)|درسنامه مهدویت ج۳]]، ص۳۸ ـ ۴۸ و [[پرسمان مهدویت (کتاب)|پرسمان مهدویت]]، ص۲۲۳-۲۲۶؛ [[سید مجتبی السادة|السادة، سید مجتبی]]، [[شش ماه پایانی (کتاب)|شش ماه پایانی]]، ص۲۰۹-۲۱۰؛ [[مهدی یوسفیان|یوسفیان، مهدی]]؛ [[محمد امین بالادستان|بالادستان، محمد امین]]؛ [[محمد مهدی حائری‌‎پور|حائری‌‎پور، محمد مهدی]]، [[نگین آفرینش ج۱ (کتاب)| نگین آفرینش ج۱]]، ص۱۵۶-۱۶۵؛ [[سید محمد صدر|صدر، سید محمد]]، [[تاریخ غیبت کبری (کتاب)|تاریخ غیبت کبری]]، ص۴۹۵-۵۰۲.</ref>.
-#[[آمادگی]] تکنولوژی و ارتباطی: برخلاف آنچه بعضی می‌پندارند که رسیدن به مرحله [[تکامل]] [[اجتماعی]] و رسیدن به جهانی آکنده از [[صلح]] و [[عدالت]]، حتما همراه با نابودی تکنولوژی [[جدید]] امکان‌پذیر است، وجود این صنایع پیشرفته نه تنها مزاحم یک [[حکومت عادلانه جهانی]] نخواهد بود، بلکه شاید بدون آن وصول به چنین هدفی محال است<ref>ر.ک. [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی، ناصر]]، مهدی انقلابی بزرگ، ص ۸۲</ref>.<ref>ر.ک. [[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[پرسمان مهدویت (کتاب)|پرسمان مهدویت]]، ص ۲۲۳ ـ ۲۲۶</ref>
-===نتیجه‌گیری===
+از [[آیات]] و [[احادیث]] استفاده می‌شود، یکی از مهمترین رازهای [[غیبت امام مهدی]]{{ع}} نبود آمادگی در [[جامعه انسانی]] است. قطع استمرار حضور ظاهری سفیران الهی و غیبت ولی غایب، به خاطر عدم آمادگی و [[جهالت]] [[مردم]] پیش آمد. در مردم آمادگی‌های مختلفی باید ایجاد شود تا منجر به ظهور شود، آمادگی‌هایی مانند:
-*از میان شروط، شرط اول با [[بعثت]] [[پیامبر]] {{صل}} محقق شده و شرط دوم با تولد [[امام زمان]]{{ع}} و این شرط سوم و چهارم است که باید محقق شود؛ برای تحقق این دو شرط باید در جهت [[تربیت نفوس]] خویش و دیگران کوشید.<ref>ر.ک. [[مهدی علی‌پور|علی‌پور، مهدی]]، [[ظهور (مقاله)|ظهور]]، ص ۲۳۸-۲۴۰</ref>
+# آمادگی فکری و [[فرهنگی]]: یعنی سطح [[افکار]] مردم [[جهان]] آن چنان بالا رود که بدانند مثلا مسئلۀ نژاد یا مناطق مختلف جغرافیایی مسئلۀ قابل توجهی در [[زندگی]] [[بشر]] نیست. تعصب‌های قبیله‌ای و گروهی باید برای همیشه بمیرد.
-==چیستی [[شرایط ظهور]]==
+# آمادگی اجتماعی: مردم جهان باید از [[ظلم و ستم]] و [[نظامات]] موجود خسته شوند، و تلخی این زندگی مادّی و یک بعدی را [[احساس]] کنند.
-{{جعبه نقل قول| عنوان =| نقل‌قول ={{وسط‌چین}}'''[[آیا باید تمامی شرایط ظهور تحقق پیدا کند تا امام مهدی ظهور کند؟ (پرسش)|آیا باید تمامی شرایط ظهور تحقق پیدا کند تا امام مهدی ظهور کند؟]]'''{{پایان}}
+# آمادگی تکنولوژی و ارتباطی: برخلاف آنچه بعضی می‌پندارند که رسیدن به مرحله [[تکامل]] [[اجتماعی]] و رسیدن به جهانی آکنده از [[صلح]] و [[عدالت]]، حتما همراه با نابودی تکنولوژی جدید امکان‌پذیر است، وجود این صنایع پیشرفته نه تنها مزاحم یک [[حکومت عادلانه جهانی]] نخواهد بود، بلکه شاید بدون آن وصول به چنین هدفی محال است<ref>ر.ک: [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی، ناصر]]، [[مهدی انقلابی بزرگ (کتاب)|مهدی انقلابی بزرگ]]، ص۸۲.</ref>.
-|تاریخ بایگانی| منبع = <small>[[مهدویت (پرسش)|(پرسمان نشانه‌های ظهور)]]</small>| تراز = راست| عرض = ۱۰۰px| اندازه خط = ۱۳px|رنگ پس‌زمینه=#F8FBF9| گیومه نقل‌قول =| تراز منبع = وسط}}
-*[[شرایط ظهور]]، آن دسته از اموری هستند که تحقّق [[ظهور]]، وابسته به وجود آن‌هاست و تا آن‌ها محقّق نشوند، [[ظهور]] نیز واقع نخواهد شد،<ref>ر.ک. [[مهدی یوسفیان|یوسفیان، مهدی]]، [[شرایط ظهور (کتاب)|شرایط ظهور]]، ص ۱۲؛ [[سید جعفر موسوی‌نسب|موسوی‌نسب، سید جعفر]]، [[دویست پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان (کتاب)|دویست پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان]]، ج ۲، ص ۳۱ و ۳۲؛ [[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[پرسمان مهدویت (کتاب)|پرسمان مهدویت]]، ص ۲۲۳ ـ ۲۲۶؛ [[رحیم کارگر|کارگر، رحیم]]، [[مهدویت دوران ظهور (کتاب)|مهدویت دوران ظهور]]، ص ۲۳، ۲۶، ۳۳ ـ ۳۷</ref> و [[گسترش عدالت]] جهانی به آنها وابستگی دارد.<ref>ر.ک. [[علی رضا رجالی تهرانی|رجالی تهرانی، علی رضا]]، [[یکصد پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان (کتاب)|یکصد پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان]]، ص ۱۶۸</ref> هر پدیده‌ای در [[جهان]] با فراهم آمدن شرائط و زمینه‌های آن به وجود می‌آید و بدون تحقق زمینه‌ها، امکان وجود برای هیچ موجودی نخواهد بود، [[قیام]] و [[انقلاب جهانی]] [[امام مهدی]] {{ع}} که بزرگ‌ترین حرکت جهانی است نیز، پیرو همین اصل بوده و بدون تحقق زمینه‌ها و شرایط آن به وقوع نخواهد پیوست.<ref>ر.ک. [[مهدی یوسفیان|یوسفیان، مهدی]]، [[نگین آفرینش (کتاب)|نگین آفرینش]]، ج ۱، ص ۱۵۶ ـ ۱۶۵</ref> البته در کنار [[شرایط ظهور]] بحث [[علائم ظهور]] هم مطرح هست و مراد از [[علائم ظهور]] آن دسته از حوادثی است که براساس بیان [[پیشوایان]] [[معصوم]] {{عم}}، قبل و یا [[در آستانۀ ظهور]] واقع خواهد شد و تحقق هر کدام نوید نزدیک شدن یا وقوع [[قیام]] [[امام مهدی]] {{ع}} را می‌دهد. یعنی [[علائم]] فقط کاشف از پدیده ظهورند ولی شرایط محقق ظهورند.<ref>ر.ک. [[عبدالمجید زهادت|زهادت، عبدالمجید]]، [[معارف و عقاید ۵ ج۲ (کتاب)|معارف و عقاید]]، ص ۲۵۱ ـ ۲۵۲؛ [[مهدی علی‌زاده|علی‌زاده، مهدی]]، [[نشانه‌های یار و چکامه‌ انتظار (کتاب)|نشانه‌های یار و چکامه‌ انتظار]]، ص ۱۸ ـ ۲۰؛ [[بهروز محمدی|محمدی، بهروز]]، [[چلچراغ حکمت ج۱۰ (کتاب)|مهدویت]]، ص ۴۸؛ [[رحیم کارگر|کارگر، رحیم]]، [[مهدویت دوران ظهور (کتاب)|مهدویت دوران ظهور]]، ص ۲۳، ۲۶، ۳۳ ـ ۳۷</ref>
+از میان شروط، شرط اول با [[بعثت پیامبر]]{{صل}} محقق شده و شرط دوم با [[تولد امام زمان]]{{ع}} و این شرط سوم و چهارم است که باید محقق شود؛ برای تحقق این دو شرط باید در جهت تربیت نفوس خویش و دیگران کوشید<ref>ر.ک: [[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[پرسمان مهدویت (کتاب)|پرسمان مهدویت]]، ص۲۲۳ ـ ۲۲۶؛ [[مهدی علی‌پور|علی‌پور، مهدی]]، [[ظهور (مقاله)|ظهور]]، ص۲۳۸-۲۴۰.</ref>.
-===[[شرایط ظهور]] و [[لزوم]] تحقق آنها برای [[ظهور]]===
-*چهار شرط از جمله [[شرایط ظهور]] نامیده شده است که عبارتند از:
+== تفاوت [[نشانه‌های ظهور]] و [[شرایط ظهور]] ==
-#برنامه و طرحی فاخر که بتواند با ساختاری متعالی، [[عدل]] [[راستین]] را در تمام [[گیتی]] برپا کرده، ثبات و ایستایی بخشد و زمینه [[سعادت]] و کمال همگان را فراهم نماید.<ref>ر.ک. [[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[پرسمان مهدویت (کتاب)|پرسمان مهدویت]]، ص ۲۲۳ ـ ۲۲۶؛ [[رحیم کارگر|کارگر، رحیم]]، [[مهدویت دوران ظهور (کتاب)|مهدویت دوران ظهور]]، ص ۲۳، ۲۶، ۳۳ ـ ۳۷</ref>
+بحث علائم و نشانه‌های ظهور ارتباط بسیار نزدیکی با بحث شرایط ظهور دارد؛ لذا لازم است این دو واژه تعریف شود تا تفاوت آنها معلوم گردد. شرایط به معنای سبب‌ها و زمینه‌ها، به اموری گفته می‌شود که تحققِ مطلوب و مشروط، به وجود آنها بستگی دارد و تا اینها محقق نشوند، مشروط به وجود نمی‌آید. بر این اساس مراد از شرایط ظهور آن دسته از اموری هستند که تحقق ظهور وابسته به وجود آنهاست و تا آنها محقق نشوند ظهور نیز واقع نخواهد شد.
-#[[رهبر]] و [[هدایت‌گری]] بزرگ، [[شایسته]] و [[معصوم]] که از سوی [[خداوند]] [[منصوب]] شده است.<ref>ر.ک. [[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[پرسمان مهدویت (کتاب)|پرسمان مهدویت]]، ص ۲۲۳ ـ ۲۲۶؛ [[رحیم کارگر|کارگر، رحیم]]، [[مهدویت دوران ظهور (کتاب)|مهدویت دوران ظهور]]، ص ۲۳، ۲۶، ۳۳ ـ ۳۷</ref>
-#گروهی از انسان‌های [[فداکار]] که در اوج [[تقوا]]، برای [[دفاع]] همه‌جانبه از برنامۀ [[امام]]{{ع}} [[آمادگی]] داشته باشند.<ref>ر.ک. [[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[پرسمان مهدویت (کتاب)|پرسمان مهدویت]]، ص ۲۲۳ ـ ۲۲۶؛ [[رحیم کارگر|کارگر، رحیم]]، [[مهدویت دوران ظهور (کتاب)|مهدویت دوران ظهور]]، ص ۲۳، ۲۶، ۳۳ ـ ۳۷</ref>
+علائم به معنای [[نشانه‌ها]]، به اموری گفته می‌شود که نمایانگر مقصود و مطلوب هستند. به عبارت دیگر نشانه‌ پدیده‌ای است که با مقصود و مطلوب مرتبط بوده و ضمن آنکه [[آدمی]] را به سوی آن [[راهنمایی]] می‌کند، در مسیر بودن و نزدیک شدن به [[هدف]] را یادآور می‌شود. مراد از [[علائم ظهور]] آن دسته از حوادثی است که براساس بیان [[پیشوایان معصوم]]{{عم}}، قبل و یا در آستانۀ ظهور واقع خواهد شد و تحقق هر کدام نوید نزدیک شدن یا وقوع [[قیام امام مهدی]]{{ع}} را می‌دهد. در نتیجه علائم فقط کاشف از پدیده ظهورند ولی شرایط محقق ظهورند. فایده دانستن [[شرایط ظهور]] آن است که [[انسان‌ها]] را برای فراهم کردن شرایط به تلاش و [[جنبش]] وا می‌دارد.
-#[[آمادگی عمومی]] و جهانی: از جمله شرایط دیگر، پذیرش و قبول [[مردم]] است، وجود توده‌های مردمی که در سطح کافی از [[فرهنگ]] و شعور [[اجتماعی]] و روحیه [[فداکاری]] برخوردار باشند تا در نخستین مرحله [[پیروان]] [[حضرت]] را تشکیل دهنند، زیرا چنین افرادی هستند که [[توانایی]] [[انقلاب جهانی]] را دارا هستند.<ref>ر.ک. [[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[پرسمان مهدویت (کتاب)|پرسمان مهدویت]]، ص ۲۲۳ ـ ۲۲۶؛ [[رحیم کارگر|کارگر، رحیم]]، [[مهدویت دوران ظهور (کتاب)|مهدویت دوران ظهور]]، ص ۲۳، ۲۶، ۳۳ ـ ۳۷</ref> در غیر این صورت حتی اگر [[بهترین]] برنامه وجود داشته باشد و منتخب [[خداوند]] با یارانی بی‌نظیر و از [[جان]] گذشته بخواهند در [[جامعه]] پیاده کنند، ولی [[مردم]] آن را پذیرا نباشند قطعاً به انجام نخواهد رسید.<ref>ر.ک. [[عبدالمجید زهادت|زهادت، عبدالمجید]]، [[معارف و عقاید ۵ ج۲ (کتاب)|معارف و عقاید]]، ۲۵۳ ـ ۲۵۵؛ پژوهشگران مؤسسۀ آیندۀ روشن، [[مهدویت پرسش‌ها و پاسخ‌ها (کتاب)|مهدویت پرسش‌ها و پاسخ‌ها]]، ص ۱۶۹؛ [[مهدی یوسفیان|یوسفیان، مهدی]]، [[نگین آفرینش (کتاب)|نگین آفرینش]]، ج ۱، ص ۱۵۶ ـ ۱۶۵</ref>
-*از [[آیات]] و [[احادیث]] استفاده می‌شود، یکی از مهمترین رازهای [[غیبت]] [[امام مهدی]] {{ع}} نبود [[آمادگی]] در [[جامعه انسانی]] است. قطع استمرار حضور ظاهری [[سفیران الهی]] و [[غیبت ولی]] [[غایب]]، به خاطر عدم [[آمادگی]] و [[جهالت]] [[مردم]] پیش آمد. در [[مردم]] [[آمادگی]] های مختلفی باید ایجاد شود تا منجر به [[ظهور]] شود، آمادگی‌هایی مانند [[آمادگی فکری]] و [[فرهنگی]]، [[آمادگی]] [[اجتماعی]]، [[آمادگی]] تکنولوژی و ارتباطی و ... .<ref>ر.ک. [[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[پرسمان مهدویت (کتاب)|پرسمان مهدویت]]، ص ۲۲۳ ـ ۲۲۶</ref>
+برخی از تفاوت‌هایی که میان شرایط ظهور و [[نشانه‌های ظهور]] گفته شده عبارت‌اند از:
-*از میان شروط، شرط اول با [[بعثت]] [[پیامبر]] {{صل}} محقق شده و شرط دوم با تولد [[امام زمان]]{{ع}} و این شرط سوم و چهارم است که باید محقق شود؛ برای تحقق این دو شرط باید در جهت [[تربیت نفوس]] خویش و دیگران کوشید.<ref>ر.ک. [[مهدی علی‌پور|علی‌پور، مهدی]]، ظهور، ص ۲۳۸ ـ ۲۴۰؛ [[رحیم کارگر|کارگر، رحیم]]، [[مهدویت دوران ظهور (کتاب)|مهدویت دوران ظهور]]، ص ۲۳، ۲۶، ۳۳ ـ ۳۷</ref> فلذا تا این دو شرط محقق نشود ظهوری اتفاق نخواهد افتاد
+# [[وابستگی]] ظهور به شرایط، یک نحوه وابستگی واقعی است، اما وابستگی به نشانه‏‌ها وابستگی از جهت [[کشف]] و اعلام است نه به عنوان یک امر واقعی و ارتباط [[حقیقی]]. نبود بعضی از شرایط موجب عدم ظهور است و نبود آنها کار ظهور و تحقق اهداف آن را که گسترش عدالت جهانی باشد مختل می‌‏سازد و خواه ناخواه برنامه‏ریزی کامل [[الهی]] برای تحقق این منظور ناتمام می‌‏ماند؛ اما نشانه، هیچ‏گونه دخالتی در اصل ظهور ندارد و فقط دلالتی بر ظهور داشته و موجب [[آگاهی]] و اطلاع [[مردم]] از ظهور می‌‏شود. البته باید توجه داشت بعضی از نشانه‌‏ها خود جزئی از شرایط هستند، مثلاً وجود [[دجال]] و یا [[قتل نفس زکیه]]؛ از پی‏امدها و نتایج دوران فتنه‌‏ها و انحرافاتی است که وسیله‏‌ای برای [[آزمایش]] مردم و یکی از شرایط ظهور است. بنابراین بین این گونه نشانه‌‏ها و بعضی شرایط ارتباطی محکم و رابطه‌‏ای لازم وجود دارد.
-==تفاوت نشانه‌های ظهور و شرایط ظهور==
+# علائم ظهور عبارت است از چندین رویداد و حادثه که گاهی نیز به [[طور]] پراکنده پدید آمده و تنها ارتباط واقعی که بین آنها و ظهور وجود دارد، این است که همۀ آنها پیش از ظهور تحقق می‌‏یابند، و به همین جهت در [[روایات]] به عنوان علامت مطرح شده‌‏اند. اما [[شرایط ظهور]] به اعتبار [[برنامه‏‌ریزی]] طولانی [[الهی]]، با ظهور رابطۀ واقعی داشته و سبب پیدایش آن هستند.
-{{جعبه نقل قول| عنوان =| نقل‌قول ={{وسط‌چین}}'''[[چه فرقی بین نشانه‌های ظهور و شرایط ظهور است؟ (پرسش)|چه فرقی بین نشانه‌های ظهور و شرایط ظهور است؟]]'''{{پایان}}
+# علامت ظهور، رویدادی است که ادامه و گسترش ندارد و هر اندازه به طول انجامد در نهایت دوامی نخواهد داشت؛ بر خلاف شرایط که مستلزم بقا و تداوم است، و بر طبق برنامه‌‏ریزی الهی تا هنگام ظهور حضرت آن شرایط پدید آمده می‌‏بایست باقی باشد تا نتیجه خود را بدهد و ظهور تحقق یابد.
-|تاریخ بایگانی| منبع = <small>[[مهدویت (پرسش)|(پرسمان نشانه‌های ظهور)]]</small>| تراز = راست| عرض = ۱۰۰px| اندازه خط = ۱۳px|رنگ پس‌زمینه=#F8FBF9| گیومه نقل‌قول =| تراز منبع = وسط}}
+# تمامی علامات پیش از ظهور پدید آمده و از بین می‌‏رود؛ لکن شرایط به [[طور]] کامل به وجود نمی‌‏آیند مگر نزدیک ظهور و یا به هنگام وقوع آن و ممکن نیست از بین بروند و الا لازم می‌‏آید شرط از مشروط جدا شده و نتایج با مقدمات ارتباط و پیوستگی نداشته باشند و وقوع چنین چیزی محال است. البته از جهتی دیگر این مورد وجه مشترک بین علائم و شرایط ظهور است زیرا هر دو قبل از ظهور حضرت محقق می‌‌شوند؛ زیرا اگر قبل از تحقق شرایط و [[نشانه‌ها]] ظهور انجام بگیرد لازم می‌آید که مشروط پیش از آنکه شرطش وجود یابد، تحقق پذیرد... و همچنین علاماتی که [[درستی]] آن محرز شده است، [[دروغ]] از کار درآید.
-*بحث [[علائم]] و [[نشانه‌های ظهور]] ارتباط بسیار نزدیکی با بحث [[شرایط ظهور]] دارد، لذا لازم است این دو واژه تعریف شود تا تفاوت آنها معلوم گردد. شرایط به معنای سبب‌ها و زمینه‌ها، به اموری گفته می‌شود که تحققِ مطلوب و مشروط، به وجود آنها بستگی دارد و تا اینها محقق نشوند، مشروط به وجود نمی‌آید. بر این اساس مراد از [[شرایط ظهور]] آن دسته از اموری هستند که تحقق [[ظهور]] وابسته به وجود آنهاست و تا آنها محقق نشوند [[ظهور]] نیز واقع نخواهد شد<ref>ر.ک. [[عبدالمجید زهادت|زهادت، عبدالمجید]]، [[معارف و عقاید ۵ ج۲ (کتاب)|معارف و عقاید]]، ج ۲، ص ۲۵۱ـ ۲۵۲؛ [[محمد علی رضایی اصفهانی|رضایی اصفهانی، محمد علی]]، [[مهدویت ۱ (کتاب)|مهدویت]]، ص ۱۰۱ـ ۱۰۹؛ [[قنبرعلی صمدی|صمدی، قنبرعلی]]، [[آخرین منجی (کتاب)|آخرین منجی]]، ص ۱۳۶ـ ۱۴۰؛ [[یدالله حاجی‌زاده|حاجی‌زاده، یدالله]]، [[وجه جمع فراگیر شدن ظلم و فساد در آستانه ظهور حضرت حجت با عدم جواز اباحی‌گری (مقاله)|وجه جمع فراگیر شدن ظلم و فساد در آستانه ظهور حضرت حجت با عدم جواز اباحی‌گری]]، ص ۲۶۷.</ref>.
+# شرایط ظهور در برنامه‌‏ریزی الهی دخیل هستند و می‌‏بایست مورد توجه قرار گیرند؛ زیرا فرا رسیدن [[روز]] [[موعود]] متوقف بر آنها است، لکن نشانه‏‌ها هیچ‏‌گونه دخالتی در این مسیر ندارند بلکه فایدۀ مهم آنها این است که [[مسلمان‌ها]] را از وجود آن روز [[آگاه]] ساخته و ذهن آنها را برای استقبال از آن روز آماده می‌‏سازند.
-*علائم به معنای نشانه‌ها، به اموری گفته می‌شود که نمایانگر مقصود و مطلوب هستند. به عبارت دیگر نشانه‌ پدیده‌ای است که با مقصود و مطلوب مرتبط بوده و ضمن آنکه [[آدمی]] را به سوی آن [[راهنمایی]] می‌کند، در مسیر بودن و نزدیک شدن به هدف را یادآور می‌شود. مراد از [[علائم ظهور]] آن دسته از حوادثی است که براساس [[بیان]] [[پیشوایان]] [[معصوم]]{{عم}}، قبل و یا در آستانۀ [[ظهور]] واقع خواهد شد و تحقق هر کدام نوید نزدیک شدن یا وقوع [[قیام]] [[امام مهدی]] {{ع}} را می‌دهد. در نتیجه [[علائم]] فقط کاشف از پدیده ظهورند<ref>ر.ک. [[سید محمد رضی آصف آگاه|آصف آگاه، سید محمد رضی]]، [[بازشناسی تعریف علائم و شرایط ظهور (مقاله)|بازشناسی تعریف علائم و شرایط ظهور]]، ص ۱۶۰ ـ ۱۶۱؛ [[یدالله حاجی‌زاده|حاجی‌زاده، یدالله]]، [[وجه جمع فراگیر شدن ظلم و فساد در آستانه ظهور حضرت حجت با عدم جواز اباحی‌گری (مقاله)|وجه جمع فراگیر شدن ظلم و فساد در آستانه ظهور حضرت حجت با عدم جواز اباحی‌گری]]، ص ۲۶۷.</ref> ولی شرایط محقق ظهورند. فایده دانستن [[شرایط ظهور]] آن است که [[انسان‌ها]] را برای فراهم کردن شرایط به تلاش و جنبش وا می‌دارد.<ref>ر.ک. [[عبدالمجید زهادت|زهادت، عبدالمجید]]، [[معارف و عقاید ۵ ج۲ (کتاب)|معارف و عقاید]]، ج ۲، ص ۲۵۱ ـ ۲۵۲؛ [[مهدی علی‌زاده|علی‌زاده، مهدی]]، [[نشانه‌های یار و چکامه‌ انتظار (کتاب)|نشانه‌های یار و چکامه‌ انتظار]]، ص ۱۸ ـ ۲۰؛ [[بهروز محمدی|محمدی، بهروز]]، [[چلچراغ حکمت ج۱۰ (کتاب)|مهدویت]]، ج ۱۰، ص ۴۸؛ [[محمد علی رضایی اصفهانی|رضایی اصفهانی، محمد علی]]، [[مهدویت ۱ (کتاب)|مهدویت]]، ص ۱۰۱ـ ۱۰۹</ref>
+# نشانه‌‏های ظهور را می‌‏توان [[شناسایی]] کرد و می‏‌توانیم بفهمیم کدام یک از آنها تاکنون موجود شده و کدام یک هنوز موجود نگشته، اما در مورد شرایط، نمی‏‌توان به تمام شرایط در یک [[زمان]] دست یافت و یا آنها را حاصل کرد؛ زیرا برخی از شرایط، وجود تعداد کافی از افراد آزموده و با [[اخلاص]] در سطح جهانی بوده و بررسی درست و شناسائی آنها برای اشخاص عادی امکان‏پذیر نیست.
-*برخی از تفاوت‌هایی که میان [[شرایط ظهور]] و [[نشانه‌های ظهور]] گفته شده عبارتند از:
+# تحقق هم زمان همۀ [[نشانه‌ها]] یا گردآمدن آنها در یک زمان [[ضرورت]] ندارد، نشانه‌ها می‌توانند با فاصله‌های بسیار اتفاق افتند و در زمان واحد گرد نیایند، ولی شرایط چنین نیستند؛ در نهایت باید تمام شرایط با هم محقق شوند و در یک زمان [[اجتماع]] کنند تا ظهور پدید آید.
-#وابستگی [[ظهور]] به شرایط، یک نحوه وابستگی واقعی است، اما وابستگی به نشانه‏‌ها وابستگی از جهت [[کشف]] و اعلام است نه به عنوان یک [[امر]] واقعی و ارتباط حقیقی.<ref>ر.ک. [[سید جعفر موسوی‌نسب|موسوی‌نسب، سید جعفر]]، [[دویست پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان (کتاب)|دویست پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان]]، ج ۲، ص ۲۹ ـ ۳۰؛ [[مهدی علی‌پور|علی‌پور، مهدی]]، [[ظهور (مقاله)|ظهور]]، ص ۲۳۷ ـ ۲۳۸؛ [[مهدی یوسفیان|یوسفیان، مهدی]]، [[شرایط ظهور (کتاب)|شرایط ظهور]]، ص ۱۳ و ۱۴؛ [[سید مجتبی السادة|السادة، سید مجتبی]]، [[شش ماه پایانی (کتاب)|شش ماه پایانی]]، ص ۲۲۲ ـ ۲۲۳؛ [[علی ‎اصغر رضوانی|رضوانی، علی اصغر]]، [[موعودشناسی و پاسخ به شبهات (کتاب)|موعودشناسی و پاسخ به شبهات]]، ص ۵۱۸؛ [[رحیم کارگر|کارگر، رحیم]]، [[مهدویت دوران ظهور (کتاب)|مهدویت دوران ظهور]]، ص ۲۳ و ۲۶ و ۳۳ ـ ۳۷.</ref> نبود بعضی از شرایط موجب عدم [[ظهور]] است و نبود آنها [[کار]] [[ظهور]] و تحقق اهداف آنرا که گسترش [[عدالت جهانی]] باشد مختل می‌‏سازد و خواه ناخواه برنامه‏ریزی [[کامل]] الهی برای تحقق این منظور ناتمام می‌‏ماند؛ اما نشانه، هیچ‏گونه دخالتی در [[اصل]] [[ظهور]] ندارد و فقط دلالتی بر [[ظهور]] داشته و موجب [[آگاهی]] و اطلاع [[مردم]] از [[ظهور]] می‌‏شود.<ref>ر.ک. [[سید محمد صدر|صدر، سید محمد]]، [[تاریخ غیبت کبری (کتاب)|تاریخ غیبت کبری]]، ص ۳۹۹ ـ ۴۹۵</ref> البته باید توجه داشت بعضی از نشانه‌‏ها خود جزئی از شرایط هستند، مثلاً وجود [[دجال]] و یا [[قتل نفس زکیه]]؛ از پی‏امدها و نتایج دوران فتنه‌‏ها و انحرافاتی است که وسیله‏‌ای برای [[آزمایش]] [[مردم]] و یکی از [[شرایط ظهور]] است. بنابراین بین این گونه نشانه‌‏ها و بعضی شرایط ارتباطی محکم و رابطه‌‏ای لازم وجود دارد.<ref>ر.ک. [[سید محمد صدر|صدر، سید محمد]]، [[تاریخ غیبت کبری (کتاب)|تاریخ غیبت کبری]]، ص ۳۹۹ ـ ۴۹۵؛ [[مهدی علی‌پور|علی‌پور، مهدی]]، [[ظهور (مقاله)|ظهور]]، ص ۲۳۷ ـ ۲۳۸</ref>
+# [[انسان]] نسبت به [[شرایط ظهور]]، [[تکلیف]] دارد و باید زمینه‌های تحقق آن را مهیا سازد بر خلاف [[علایم ظهور]] که نسبت به ایجاد آن [[وظیفه]] ایی ندارد.
-#علائم [[ظهور]] عبارت است از چندین رویداد و حادثه که گاهی نیز به طور پراکنده پدید آمده و تنها ارتباط واقعی که بین آنها و [[ظهور]] وجود دارد، این است که همۀ آنها پیش از [[ظهور]] تحقق می‌‏یابند، و به همین جهت در [[روایات]] به عنوان علامت مطرح شده‌‏اند. اما [[شرایط ظهور]] به اعتبار برنامه‏‌ریزی طولانی الهی، با [[ظهور]] رابطۀ واقعی داشته و سبب پیدایش آن هستند.<ref>ر.ک. [[سید محمد صدر|صدر، سید محمد]]، [[تاریخ غیبت کبری (کتاب)|تاریخ غیبت کبری]]، ص ۳۹۹ ـ ۴۹۵؛ [[سید جعفر موسوی‌نسب|موسوی‌نسب، سید جعفر]]، [[دویست پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان (کتاب)|دویست پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان]]، ج ۲، ص ۲۹ ـ ۳۰؛ [[مهدی یوسفیان|یوسفیان، مهدی]]، [[شرایط ظهور (کتاب)|شرایط ظهور]]، ص ۱۳ و ۱۴؛ [[علی ‎اصغر رضوانی|رضوانی، علی اصغر]]، [[موعودشناسی و پاسخ به شبهات (کتاب)|موعودشناسی و پاسخ به شبهات]]، ص ۵۱۸</ref>
+# [[درک]] شرایط ظهور نیازی به بیان [[خداوند متعال]] ندارد و [[عقل آدمی]] آن را می‌فهمد؛ ولی [[علائم ظهور]] نیازمند بیان خداوند متعال است؛ چون یک نوع [[پیشگویی]] بوده و درک آن از توان عقل خارج است.
-#علامت [[ظهور]]، رویدادی است که ادامه و گسترش ندارد و هر اندازه به طول انجامد در نهایت دوامی نخواهد داشت؛ بر خلاف شرایط که مستلزم بقا و تداوم است، و بر طبق برنامه‌‏ریزی الهی تا [[هنگام ظهور]] حضرت آن شرایط پدید آمده می‌‏بایست باقی باشد تا نتیجه خود را بدهد و [[ظهور]] تحقق یابد.<ref>ر.ک. [[سید محمد صدر|صدر، سید محمد]]، [[تاریخ غیبت کبری (کتاب)|تاریخ غیبت کبری]]، ص ۳۹۹ ـ ۴۹۵؛ [[سید مجتبی السادة|السادة، سید مجتبی]]، [[شش ماه پایانی (کتاب)|شش ماه پایانی]]، ص ۲۲۲ ـ ۲۲۳؛ [[سید محمد رضی آصف آگاه|آصف آگاه، سید محمد رضی]]، [[بازشناسی تعریف علائم و شرایط ظهور (مقاله)|بازشناسی تعریف علائم و شرایط ظهور]]، ص ۱۶۰ ـ ۱۶۱</ref>
+# شرایط ظهور با هم ارتباط متقابل و واقعی دارند، حال آن‏‌که ارتباط خاصی میان نشانه‏‌های ظهور مشاهده نمی‏‌شود.
-#تمامی علامات پیش از [[ظهور]] پدید آمده و از بین می‌‏رود؛ لکن شرایط به طور [[کامل]] به وجود نمی‌‏آیند مگر نزدیک [[ظهور]] و یا به هنگام وقوع آن و ممکن نیست از بین بروند و الا لازم می‌‏آید شرط از مشروط جدا شده و نتایج با مقدمات ارتباط و پیوستگی نداشته باشند و وقوع چنین چیزی محال است.<ref>ر.ک. [[سید محمد صدر|صدر، سید محمد]]، [[تاریخ غیبت کبری (کتاب)|تاریخ غیبت کبری]]، ص ۳۹۹ ـ ۴۹۵؛ [[مهدی علی‌پور|علی‌پور، مهدی]]، [[ظهور (مقاله)|ظهور]]، ص ۲۳۷ ـ ۲۳۸؛ [[مهدی یوسفیان|یوسفیان، مهدی]]، [[شرایط ظهور (کتاب)|شرایط ظهور]]، ص ۱۳ و ۱۴</ref> البته از جهتی دیگر این مورد وجه مشترک بین [[علائم]] و [[شرایط ظهور]] است زیرا هر دو قبل از [[ظهور]] حضرت محقق می‌‌شوند، زیرا اگر قبل از تحقق شرایط و [[نشانه‌ها]] [[ظهور]] انجام بگیرد لازم می‌آید که مشروط پیش از آن که شرطش وجود یابد، تحقق پذیرد... و همچنین علاماتی که درستی آن محرز شده است، [[دروغ]] از کار درآید<ref>ر.ک. [[سید محمد صدر|صدر، سید محمد]]، [[تاریخ غیبت کبری (کتاب)|تاریخ غیبت کبری]]، ص ۴۸۹</ref>.<ref>ر.ک. [[سید محمد رضی آصف آگاه|آصف آگاه، سید محمد رضی]]، [[بازشناسی تعریف علائم و شرایط ظهور (مقاله)|بازشناسی تعریف علائم و شرایط ظهور]]، ص ۱۶۰ ـ ۱۶۱</ref>
+# شرایط ظهور باید مداومت داشته باشند و شرط بقای ظهورند، حال آنکه نشانه‏‌های ظهور در زمانی خاص رخ می‏‌دهند و نه [[لزوم]] و نه امکان دارد که آن شرایط در مدت زمانی طولانی واقع شوند و وقوع آنها ادامه یابد.
-#شرایط [[ظهور]] در برنامه‌‏ریزی الهی دخیل هستند و می‌‏بایست مورد توجه قرار گیرند؛ زیرا فرا رسیدن روز [[موعود]] متوقف بر آنها است، لکن نشانه‏‌ها هیچ‏‌گونه دخالتی در این مسیر ندارند بلکه فایدۀ مهم آنها این است که [[مسلمان‌ها]] را از وجود آن روز [[آگاه]] ساخته و ذهن آنها را برای استقبال از آن روز آماده می‌‏سازند.<ref>ر.ک. [[سید محمد صدر|صدر، سید محمد]]، [[تاریخ غیبت کبری (کتاب)|تاریخ غیبت کبری]]، ص ۳۹۹ ـ ۴۹۵</ref>
+# همه شرایط ظهور باید متحقق باشند؛ با آنکه نشانه‏‌های ظهور لازم نیست که همه‏‌شان رخ بدهند و تنها حدوث [[علایم حتمی]] کافی است و بقیه به نزدیکی ظهور دلالت می‏‌کنند و اگر پیش از ظهور رخ ندهند، مشکلی در امر ظهور پیش نمی‏‌آید<ref>ر.ک: [[عبدالمجید زهادت|زهادت، عبدالمجید]]، [[معارف و عقاید ۵ ج۲ (کتاب)| معارف و عقاید ۵ ج۲]]، ص۲۵۱ـ ۲۵۲؛ [[محمد علی رضایی اصفهانی|رضایی اصفهانی، محمد علی]]، [[مهدویت ۱ (کتاب)|مهدویت]]، ص۱۰۱ـ ۱۰۹؛ [[قنبر علی صمدی|صمدی، قنبرعلی]]، [[آخرین منجی (کتاب)|آخرین منجی]]، ص۱۳۶ـ ۱۴۰؛ [[یدالله حاجی‌زاده|حاجی‌زاده، یدالله]]، [[وجه جمع فراگیر شدن ظلم و فساد در آستانه ظهور حضرت حجت با عدم جواز اباحی‌گری (مقاله)|وجه جمع فراگیر شدن ظلم و فساد در آستانه ظهور حضرت حجت با عدم جواز اباحی‌گری]]، ص۲۶۷؛ [[سید محمد رضی آصف آگاه|آصف آگاه، سید محمد رضی]]، [[بازشناسی تعریف علائم و شرایط ظهور (مقاله)|بازشناسی تعریف علائم و شرایط ظهور]]، ص۱۶۰ ـ ۱۶۱؛ [[مهدی علی‌زاده|علی‌زاده، مهدی]]، [[نشانه‌های یار و چکامه‌ انتظار (کتاب)|نشانه‌های یار و چکامه‌ انتظار]]، ص۱۸ ـ ۲۰؛ [[بهروز محمدی|محمدی، بهروز]]، [[چلچراغ حکمت ج۱۰ (کتاب)|مهدویت]]، ج ۱۰، ص۴۸؛ [[سید جعفر موسوی‌نسب|موسوی‌نسب، سید جعفر]]، [[دویست پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان (کتاب)|دویست پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان]]، ج ۲، ص۲۹ ـ ۳۰؛ [[مهدی علی‌پور|علی‌پور، مهدی]]، [[ظهور (مقاله)|ظهور]]، ص۲۳۷ ـ ۲۳۸؛ [[مهدی یوسفیان|یوسفیان، مهدی]]، [[شرایط ظهور (کتاب)|شرایط ظهور]]، ص۱۳ و ۱۴؛ [[سید مجتبی السادة|السادة، سید مجتبی]]، [[شش ماه پایانی (کتاب)|شش ماه پایانی]]، ص۲۲۲ ـ ۲۲۳؛ [[علی ‎اصغر رضوانی|رضوانی، علی اصغر]]، [[موعودشناسی و پاسخ به شبهات (کتاب)|موعودشناسی و پاسخ به شبهات]]، ص۵۱۸؛ [[رحیم کارگر|کارگر، رحیم]]، [[مهدویت دوران ظهور (کتاب)|مهدویت دوران ظهور]]، ص۲۳ و ۲۶ و ۳۳ ـ ۳۷؛ [[سید محمد صدر|صدر، سید محمد]]، [[تاریخ غیبت کبری (کتاب)|تاریخ غیبت کبری]]، ص۳۹۹ ـ ۴۹۵.</ref>.
-#نشانه‌‏های [[ظهور]] را می‌‏توان شناسایی کرد و می‏‌توانیم بفهمیم کدام یک از آنها تاکنون موجود شده و کدام یک هنوز موجود نگشته، اما در مورد شرایط، نمی‏‌توان به تمام شرایط در یک زمان دست یافت و یا آنها را حاصل کرد؛ زیرا برخی از شرایط، وجود تعداد کافی از افراد آزموده و با [[اخلاص]] در سطح جهانی بوده و بررسی درست و شناسائی آنها برای اشخاص عادی امکان‏پذیر نیست.<ref>ر.ک. [[سید محمد صدر|صدر، سید محمد]]، [[تاریخ غیبت کبری (کتاب)|تاریخ غیبت کبری]]، ص ۳۹۹ ـ ۴۹۵؛ [[عبدالمجید زهادت|زهادت، عبدالمجید]]، [[معارف و عقاید ۵ ج۲ (کتاب)|معارف و عقاید]]، ج ۲، ص ۲۵۱ ـ ۲۵۲؛ [[مهدی یوسفیان|یوسفیان، مهدی]]، [[شرایط ظهور (کتاب)|شرایط ظهور]]، ص ۱۳ و ۱۴؛ [[سید محمد رضی آصف آگاه|آصف آگاه، سید محمد رضی]]، [[بازشناسی تعریف علائم و شرایط ظهور (مقاله)|بازشناسی تعریف علائم و شرایط ظهور]]، ص ۱۶۰ ـ ۱۶۱</ref>
-#تحقق هم زمان همۀ نشانه‌ها یا گردآمدن آنها در یک زمان [[ضرورت]] ندارد، نشانه‌ها می‌توانند با فاصله‌های بسیار اتفاق افتند و در زمان واحد گرد نیایند، ولی شرایط چنین نیستند؛ در نهایت باید تمام شرایط با هم محقق شوند و در یک زمان اجتماع کنند تا [[ظهور]] پدید آید.<ref>ر.ک. [[مهدی علی‌پور|علی‌پور، مهدی]]، [[ظهور (مقاله)|ظهور]]، ص ۲۳۷ ـ ۲۳۸؛ [[مهدی یوسفیان|یوسفیان، مهدی]]، [[شرایط ظهور (کتاب)|شرایط ظهور]]، ص ۱۳ [[سید محمد رضی آصف آگاه|آصف آگاه، سید محمد رضی]]، [[بازشناسی تعریف علائم و شرایط ظهور (مقاله)|بازشناسی تعریف علائم و شرایط ظهور]]، ص ۱۶۰ ـ ۱۶۱؛ [[رحیم کارگر|کارگر، رحیم]]، [[مهدویت دوران ظهور (کتاب)|مهدویت دوران ظهور]]، ص ۲۳ و ۲۶ و ۳۳ ـ ۳۷.</ref>
+== پرسش مستقیم ==
-#[[انسان]] نسبت به [[شرایط ظهور]]، [[تکلیف]] دارد و باید زمینه‌های تحقق آن را مهیا سازد بر خلاف [[علایم ظهور]] که نسبت به ایجاد آن [[وظیفه]] ایی ندارد.<ref>ر.ک. [[علی ‎اصغر رضوانی|رضوانی، علی اصغر]]، [[موعودشناسی و پاسخ به شبهات (کتاب)|موعودشناسی و پاسخ به شبهات]]، ص ۵۱۸؛ [[پژوهشگران مؤسسه آینده روشن]]، [[مهدویت پرسش‌ها و پاسخ‌ها (کتاب)|مهدویت پرسش‌ها و پاسخ‌ها]]، ص ۳۷۵؛ [[سید محمد رضی آصف آگاه|آصف آگاه، سید محمد رضی]]، [[بازشناسی تعریف علائم و شرایط ظهور (مقاله)|بازشناسی تعریف علائم و شرایط ظهور]]، ص ۱۶۰ ـ ۱۶۱</ref>
+{{پرسش‌های وابسته}}
-#[[درک]] [[شرایط ظهور]] نیازی به بیان [[خداوند متعال]] ندارد و [[عقل]] آدمی آنرا می‌فهمد؛ ولی [[علائم ظهور]] نیازمند بیان [[خداوند متعال]] است؛ چون یک نوع پیشگویی بوده و [[درک]] آن از توان [[عقل]] خارج است.<ref>ر.ک. [[سید محمد رضی آصف آگاه|آصف آگاه، سید محمد رضی]]، [[بازشناسی تعریف علائم و شرایط ظهور (مقاله)|بازشناسی تعریف علائم و شرایط ظهور]]، ص ۱۶۰ ـ ۱۶۱</ref>
+* [[شرایط ظهور امام مهدی چیست؟ (پرسش)]]
-#[[شرایط ظهور]] با هم ارتباط متقابل و واقعی دارند، حال آن‏‌که ارتباط خاصی میان نشانه‏‌های [[ظهور]] مشاهده نمی‏‌شود<ref>ر.ک: [[رحیم کارگر|کارگر، رحیم]]، [[مهدویت دوران ظهور (کتاب)|مهدویت دوران ظهور]]، ص ۲۳ و ۲۶ و ۳۳ ـ ۳۷.</ref>.
+* [[آیا باید تمامی شرایط ظهور تحقق پیدا کند تا امام مهدی ظهور کند؟ (پرسش)]]
-#[[شرایط ظهور]] باید مداومت داشته باشند و شرط بقای ظهورند، حال آنکه نشانه‏‌های [[ظهور]] در زمانی خاص رخ می‏‌دهند و نه [[لزوم]] و نه امکان دارد که آن شرایط در مدت زمانی طولانی واقع شوند و وقوع آنها ادامه یابد<ref>ر.ک: [[رحیم کارگر|کارگر، رحیم]]، [[مهدویت دوران ظهور (کتاب)|مهدویت دوران ظهور]]، ص ۲۳ و ۲۶ و ۳۳ ـ ۳۷.</ref>.
+* [[چه فرقی بین نشانه‌های ظهور و شرایط ظهور است؟ (پرسش)]]
-#همه [[شرایط ظهور]] باید متحقق باشند؛ با آنکه نشانه‏‌های [[ظهور]] لازم نیست که همه‏‌شان رخ بدهند و تنها حدوث [[علایم حتمی]] کافی است و بقیه به [[نزدیکی ظهور]] دلالت می‏‌کنند و اگر [[پیش از ظهور]] رخ ندهند، مشکلی در امر [[ظهور]] پیش نمی‏‌آید<ref>ر.ک: [[رحیم کارگر|کارگر، رحیم]]، [[مهدویت دوران ظهور (کتاب)|مهدویت دوران ظهور]]، ص ۲۳ و ۲۶ و ۳۳ ـ ۳۷.</ref>.
+{{پایان پرسش‌های وابسته}}
-==پرسش مستقیم==
-* [[ شرایط ظهور امام مهدی چیست؟ (پرسش)]]
+== پرسش‌های وابسته ==
-*[[آیا باید تمامی شرایط ظهور تحقق پیدا کند تا امام مهدی ظهور کند؟ (پرسش)]]
-*[[چه فرقی بین نشانه‌های ظهور و شرایط ظهور است؟ (پرسش)]]
 {{پرسمان شرایط ظهور امام مهدی}}
-== جستارهای وابسته ==
+== منابع ==
-{{:فرهنگنامه مهدویت (نمایه)}}
+{{منابع}}
+# [[پرونده:10032344.jpg|22px]] [[سید محمد صدر|صدر، سید محمد]]، [[تاریخ غیبت کبری (کتاب)|'''تاریخ غیبت کبری''']]
-==منابع==
+# [[پرونده:13681245.jpg|22px]] [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی، ناصر]]، [[مهدی انقلابی بزرگ (کتاب)|'''مهدی انقلابی بزرگ''']]
-{{فهرست اثر}}
+# [[پرونده:13681077.jpg|22px]] [[مهدی یوسفیان|یوسفیان، مهدی]]، [[شرایط ظهور (کتاب)|'''شرایط ظهور''']]
-{{ستون-شروع|2}}
+# [[پرونده:13681057.jpg|22px]] [[سید جعفر موسوی‌نسب|موسوی‌نسب، سید جعفر]]، [[دویست پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان (کتاب)|'''دویست پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان''']]
-* [[پرونده:10032344.jpg|22px]] [[سید محمد صدر|صدر، سید محمد]]، [[تاریخ غیبت کبری (کتاب)|'''تاریخ غیبت کبری''']]
+# [[پرونده:13681062.jpg|22px]] [[عبدالمجید زهادت|زهادت، عبدالمجید]]، [[معارف و عقاید ۵ ج۲ (کتاب)|'''معارف و عقاید ۵ ج۲''']]
-* [[پرونده:13681077.jpg|22px]] [[مهدی یوسفیان|یوسفیان، مهدی]]، [[شرایط ظهور (کتاب)|'''شرایط ظهور''']]
+# [[پرونده:136865.jpg|22px]] [[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[درسنامه مهدویت ج۳ (کتاب)|'''درسنامه مهدویت''']]
-* [[پرونده:13681057.jpg|22px]] [[سید جعفر موسوی‌نسب|موسوی‌نسب، سید جعفر]]، [[دویست پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان (کتاب)|'''دویست پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان''']]
+# [[پرونده:3694G001.jpg|22px]] [[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[پرسمان مهدویت (کتاب)|'''پرسمان مهدویت''']]
-* [[پرونده:13681062.jpg|22px]] [[عبدالمجید زهادت|زهادت، عبدالمجید]]، [[معارف و عقاید ۵ ج۲ (کتاب)|'''معارف و عقاید''']]
+# [[پرونده:1368298.jpg|22px]] [[علی رضا رجالی تهرانی|رجالی تهرانی، علی رضا]]، [[یکصد پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان (کتاب)|'''یکصد پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان''']]
-* [[پرونده:134491.jpg|22px]] [[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگ‌نامه مهدویت (کتاب)|'''فرهنگ‌نامه مهدویت''']]
+# [[پرونده:1404.jpg|22px]] [[مهدی علی‌پور|علی‌پور، مهدی]]، [[ظهور (مقاله)|'''ظهور''']]
-* [[پرونده:136865.jpg|22px]] [[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[درسنامه مهدویت ج۳ (کتاب)|'''درسنامه مهدویت''']]
+# [[پرونده:13681089.jpg|22px]] [[سید مجتبی السادة|السادة، سید مجتبی]]، [[شش ماه پایانی (کتاب)|'''شش ماه پایانی''']]
-* [[پرونده:1368298.jpg|22px]] [[علی رضا رجالی تهرانی|رجالی تهرانی، علی رضا]]، [[یکصد پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان (کتاب)|'''یکصد پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان''']]
+# [[پرونده:10605600800.jpg|22px]] [[رحیم کارگر|کارگر، رحیم]]، [[مهدویت دوران ظهور (کتاب)|'''مهدویت دوران ظهور''']]
-* [[پرونده:1404.jpg|22px]] [[مهدی علی‌پور|علی‌پور، مهدی]]، [[ ظهور (مقاله)|''' ظهور''']]
+# [[پرونده:مشرق موعود.jpg|22px]] [[یدالله حاجی‌زاده|حاجی‌زاده، یدالله]]، [[وجه جمع فراگیر شدن ظلم و فساد در آستانه ظهور حضرت حجت با عدم جواز اباحی‌گری (مقاله)|'''وجه جمع فراگیر شدن ظلم و فساد در آستانه ظهور حضرت حجت با عدم جواز اباحی‌گری''']]
-* [[پرونده:13681089.jpg|22px]] [[سید مجتبی السادة|السادة، سید مجتبی]]، [[شش ماه پایانی (کتاب)|'''شش ماه پایانی''']]
+# [[پرونده:13681080.jpg|22px]] [[مهدی علی‌زاده|علی‌زاده، مهدی]]، [[نشانه‌های یار و چکامه‌ انتظار (کتاب)|'''نشانه‌های یار و چکامه‌ انتظار''']]
-* [[پرونده:10605600800.jpg|22px]] [[رحیم کارگر|کارگر، رحیم]]، [[مهدویت دوران ظهور (کتاب)|'''مهدویت دوران ظهور''']]
+# [[پرونده:000034.jpg|22px]] [[محمد علی رضایی اصفهانی|رضایی اصفهانی، محمد علی]]، [[مهدویت ۱ (کتاب)|'''مهدویت''']]
-* [[پرونده:مشرق موعود.jpg|22px]] [[یدالله حاجی‌زاده|حاجی‌زاده، یدالله]]، [[وجه جمع فراگیر شدن ظلم و فساد در آستانه ظهور حضرت حجت با عدم جواز اباحی‌گری (مقاله)|'''وجه جمع فراگیر شدن ظلم و فساد در آستانه ظهور حضرت حجت با عدم جواز اباحی‌گری''']]
+# [[پرونده:مشرق موعود.jpg|22px]] [[سید محمد رضی آصف آگاه|رضی آصف آگاه، سید محمد]]، [[بازشناسی تعریف علائم و شرایط ظهور (مقاله)|'''بازشناسی تعریف علائم و شرایط ظهور''']]
-* [[پرونده:13681080.jpg|22px]] [[مهدی علی‌زاده|علی‌زاده، مهدی]]، [[نشانه‌های یار و چکامه‌ انتظار (کتاب)|'''نشانه‌های یار و چکامه‌ انتظار''']]
+# [[پرونده:13681097.jpg|22px]] [[قنبر علی صمدی|صمدی، قنبرعلی]]، [[آخرین منجی (کتاب)|'''آخرین منجی''']]
-* [[پرونده:000034.jpg|22px]] [[محمد علی رضایی اصفهانی|رضایی اصفهانی، محمد علی]]، [[مهدویت ۱ (کتاب)|'''مهدویت''']]
+# [[پرونده:10605600800.jpg|22px]] [[رحیم کارگر|کارگر، رحیم]]، [[مهدویت دوران ظهور (کتاب)|'''مهدویت دوران ظهور''']]
-* [[پرونده:151960.jpg|22px]] [[رسول رضوی|رضوی، رسول]]، [[امام مهدی (کتاب)|'''امام مهدی''']]
+# [[پرونده:136857.jpg|22px]] [[علی ‎اصغر رضوانی|رضوانی، علی ‎اصغر]]، [[موعودشناسی و پاسخ به شبهات (کتاب)|'''موعودشناسی و پاسخ به شبهات''']]
-* [[پرونده:مشرق موعود.jpg|22px]] [[سید محمد رضی آصف آگاه|رضی آصف آگاه، سید محمد]]، [[بازشناسی تعریف علائم و شرایط ظهور (مقاله)|'''بازشناسی تعریف علائم و شرایط ظهور''']]
+# [[پرونده:13681034.jpg|22px]] [[بهروز محمدی منفرد|محمدی منفرد، بهروز]]، [[مهدویت ۲ (کتاب)|'''مهدویت''']]
-* [[پرونده:13681097.jpg|22px]] [[قنبرعلی صمدی|صمدی، قنبرعلی]]، [[آخرین منجی (کتاب)|'''آخرین منجی''']]
+{{پایان منابع}}
-* [[پرونده:10605600800.jpg|22px]] [[رحیم کارگر|کارگر، رحیم]]، [[مهدویت دوران ظهور (کتاب)|'''مهدویت دوران ظهور''']]
-* [[پرونده:136857.jpg|22px]] [[علی ‎اصغر رضوانی|رضوانی، علی ‎اصغر]]، [[موعودشناسی و پاسخ به شبهات (کتاب)|'''موعودشناسی و پاسخ به شبهات''']]
-* [[پرونده:13681034.jpg|22px]] [[بهروز محمدی منفرد|محمدی منفرد، بهروز]]، [[مهدویت ۲ (کتاب)|'''مهدویت''']]
-* [[پرونده:151828.jpg|22px]] جمعی از نویسندگان، [[مهدویت پرسش‌ها و پاسخ‌ها (کتاب)|'''مهدویت پرسش‌ها و پاسخ‌ها''']]
-* [[پرونده:1414.jpg|22px]] [[فرهنگ شیعه (کتاب)|'''فرهنگ شیعه''']]
-* [[پرونده:1402.jpg|22px]] [[آفتاب مهر ج۱ (کتاب)|'''آفتاب مهر''']]
-* [[پرونده:991395.jpg|22px]] [[نگین آفرینش ج۱ (کتاب)|'''نگین آفرینش''']]
-{{پایان}}
-{{پایان}}
-==پانویس==
-{{یادآوری پانویس}}
-{{پانویس2}}
-{{امام مهدی}}
+== پانویس ==
+{{پانویس}}
-[[رده:امام مهدی]]
+[[رده:ظهور امام مهدی]]
-[[رده:شرایط ظهور]]
+[[رده:مدخل برگرفته از پرسمان]]
-[[رده: مدخل برگرفته از پرسمان]]
-[[رده: مدخل برگرفته از پرسمان مهدویت]]
-[[رده:اتمام لینک داخلی]]